Discendo Discimus
Alleen door de naam zou je al voor deze club uit Den Haag willen spelen. De club bestaat al sinds 1852. Vandaar de prachtige oude foto’s aan de muren met illustere schakers uit het begin van de vorige eeuw. Het fraaie clubgebouw wordt vanuit de gang, bij de koelkast, bestierd door een oude, tanige conciërge, die duidelijk de wind eronder heeft. Ook de spelers stralen een eminentie uit, zoals we die op de oude foto’s nog zien.
Jelle speelde op bord 1 tegen Edgar Blokhuis. In een zeer scherpe variant berekende zijn 2300+ tegenstander het allemaal net iets scherper en het eindspel met een pion minder was duidelijk niet te houden.
Sten speelde op bord 2 tegen Arie Werksma en werd vanuit de opening compleet overspeeld. Dat gebeurt Sten maar zelden. Zijn tegenstander verzuimde echter rustig het voordeel uit te bouwen en gaf Sten iets te veel tegenspel. Even dacht ik nog dat Sten een fraai matnet had weten te construeren, maar wellicht was het net niet genoeg. Zijn tegenstander wist door herhaling van zetten remise te forceren.
Ik speelde op bord 3 tegen Gerrit Prakken. Het werd weer eens zo’n partij waar een klein bloempje in de woestijn gezocht moest worden. Eindelijk vond ik er één maar het was al verdord voor ik er bij kwam. Remise.
Jim speelde op bord 4 tegen Ronald Dickhof. Lange tijd zag het er prachtig uit voor Jim. Helaas wist zijn tegenstander de kansen te keren en in wat wilde verwikkelingen ging het helemaal mis.
De eindstand was dus 3-1 in het voordeel van D.D.
In een Heeren Sociëteit is direct betalen voor je drankje geen usance. Als heer onthoud je zelf wel wat je gedronken hebt en na afloop reken je discreet af. Ik had geen klein geld bij me. “Ik ben hier al 38 jaar conciërge, denk je dat ik niet terug zou hebben van 50 Euro?”, sprak de man bij de koelkast verontwaardigd.
