Kent u dat? Dat je ergens heel goed in bent wat je eigenlijk helemaal niet wilt. En omgekeerd. Zo wordt ik de laatste tijd heel behendig in het handmatig plaatsen van een partij op onze website. Dat terwijl dat natuurlijk a la minute en automatisch zou moeten gebeuren. Dit keer stopte ons nieuwste schaakspeeltje er na een stuk of vijf zetten mee, maar de complete partij is gelukkig bewaard gebleven voor het nageslacht en inmiddels te bewonderen op de website. Aan de andere kant zou ik erg goed willen zijn in schaken, maar haal ik de laatste tijd maar amper het nivo dat ik zou willen halen. Natuurlijk, wedstrijdlijderschap (bewuste spelling) en zelf schaken is niet de beste combinatie. Dat had ik van te voren ook al bedacht, maar Henk de Heer maakte daar wel erg hardhandig gebruik van en liet daarmee zien dat hij wel het nivo waard is waar hij voor staat. Gebruikmakend van die winning mood heb ik voor de schaakvolgers kunnen regelen dat ronde 5 en 6 van kwalitatief onderhoudende verslagen zullen worden voorzien tijdens mijn afwezigheid. Ieder nadeel…
Inhoudelijk schaken dan, het livebord was deze ronde ingezet op het 3e bord, waar zich een waar spektakel afspeelde. De clubkampioen van Woerden moest het opnemen tegen de nummer 2 van USC De Rode Loper. Seth speelde een sterke partij, waarin het in de tijdnoodfase echt alle kanten op kon gaan.
Seth van der Vegt – Marcel Schröer 1/2 – 1/2
In deze neo-Grünfeld voelden beide spelers zich blijkbaar wel thuis. Tot aan zet 11 werden door beide spelers voor de hand liggende en voor deze opening bekende zetten gedaan. Op deze zet geeft zowel de engine als het openingsboek de voorkeur aan het ontwikkelen van het paard op b1, Seth geeft de voorkeur aan 12. Le3 waarop de meest logische zet 12. ..-Pc4 volgt en wit zijn loperpaar kwijt gaat raken: 13. De2 – Pxe3 14. fxe3-Ld7. Zwart heeft een pionnenmeerderheid op de damevleugel, met een gevaarlijke loper op g7 die aanvallende acties vanaf afstand ondersteund. Wit heeft daarvoor meer grip op het centrum en daar een doorgebroken pion staan die later in de partij nog voor de nodige druk zal gaan zorgen.
Waar ik had verwacht dat er druk gegeven zou moeten worden op de e-pion van wit speelde Marcel vol op de pluspion op de damevleugel, met als gevolg de stelling in diagram 2. Zwart heeft hier al veel bereikt, de verbonden pionnen voorspellen weinig goeds voor wit en zorgen voor een betere stelling. Zwart dreigt met Db6 (dubbele aanval op toren en pion) al een pion te winnen. Wit vervolgt 26. e4-Db6 (thematisch) 27. Taa1-c3 28. bxc3-bxc3. Slaan met de loper blijkt net wat sterker te zijn, maar de tekstzet is zeer logisch. 29. Tf3-Lxf2 30. Dxf2-Db2, zwart wil afruilen om daarna te kunnen promoveren, of minimaal een toren gebonden te houden aan de verdediging van het promotieveld.
De beste keuze hier voor wit is het slaan op b2. Hier gaat wit helemaal de verkeerde kant op: 31. Ta2?-Dxe2 32. Txe2-Tb2. 33. Te1-c2 34. Tff1. Zwart staat gewonnen omdat wit promotie niet kan tegenhouden zonder stukverlies, bijvoorbeeld: 34. ..-Lc3 35. Te2-c1D 36. Txc1-Txe2. Zwart speelt het echter net anders: 34. ..-Tfb8 35. d6-Le5? Zwart is veel te veel onder de indruk van de pion op d6 en had het winnende Tb1 moeten spelen. Wat hierna volgt is leuk om te volgen als je naast het bord staat, of aan de hand van een plaatje met de beoordelingen per zet van Houdini.
Seth mist een aantal keer dezelfde zet (Txf7 om de koning weg te lokken en daarna te promoveren) die tot een winst had kunnen leiden. Zwart verspeelt daarna zijn voorsprong en geeft de kwaliteit terug om de pion op d7 onschadelijk te maken. Daarna is het een tiental zetten potremise, maar weigeren beide spelers een remisevoorstel te doen. Ze spelen allebei in ieder geval stug door met nog een enkele minuut op de klok. In deze fase blijft Seth op een gegeven over met een toren en twee pionnen en heeft Marcel al zijn pionnen verspeeld. Gelukkig voor hem krijgt hij dan nog de mogelijkheid om eeuwig schaak te geven en delen de matadoren de punten.
Lukas Boutens – Jim Reed 1 – 0
Aan het tweede bord heb ik lang niet de hele partij kunnen volgen, maar zo nu een dan een blik op de stand leerde me dat Jim en Lukas ongeveer gelijke stellingen hadden. Lukas moest dus aan de bak! Jim wist op een gegeven moment zelfs een houtje meer te veroveren, zie ook de stelling in diagram 6, waar zwart zelfs nog een pion extra voor kan komen omdat de a-pion niet verdedigd kan worden (Ta4?-De1+). Maar op de één of andere manier heeft Lukas dit nog kunnen omdraaien, waarbij het aan het eind ook op snelschaken aankwam. Lukas kwam daar als beste uit en won de partij.
Ed Oosterlaken – Joost Mellegers 1 – 0
Tot slot op bord 1, de winnaar van vorig jaar tegen de hoogst geplaatste speler van dit jaar. Mijn openingsdatabase noemt het een Semi-Slav, waar Ed niet het rustigere e3 speelt, maar deze pion direct op e4 aan het werk zet. Het spel gaat een hele tijd gelijk op, waarbij de stelling van Joost er avontuurlijker uitziet dan die van Ed. Joost kan na 15 zetten niet meer rokeren, althans, niet kort. Aan die kant heeft hij dan wel weer een open lijn naar de koning van wit. Op de damevleugel staan zijn pionnen wat verderop en net voor zet 20 had hij zelf een ondersteunde vrijpion kunnen creëren. Echter, Joost had alweer flink wat tijd verbruikt tot hij op zet 27 een one-mover maakt, een zet waarmee hij een stuk weggeeft en in één keer de partij verliest. Er wordt nog wel een paar zetten doorgespeeld, maar er is voor Joost geen redden meer aan. Op naar ronde 4, waarin de enige twee ongeslagen spelers tegen elkaar zullen aantreden. Het gaat nu al om het echie, makkelijke punten zijn er niet meer bij!
