Het was een heerlijke regenachtige dag, zo eentje waarvan je zeker weet dat je deelnemers niets beters te doen hebben. Vanaf 11 uur was er inloop met koffie++. Met enige verbazing zag ik al zo’n tien man zitten toen ik rond tien voor elf de blauwe zaal van ’t Oude Land binnenliep. Jawel, bij een gezelligheidstoernooi zijn er veel mensen ruim op tijd. Zoals ieder jaar heerst er aan het begin van dit toernooi een soort reünie stemming. Wie is er wel, wie is er niet en waarom? Een aantal vaste deelnemers van Inter Nos was ook weer aanwezig, ook was deze club verantwoordelijk voor het leveren van een ratingfavoriet, Ad de Vlaam.
Na de eerste ronde heerste er al een opgetogen stemming. Het leek nog wel kerst: iedereen had elkaar cadeaus gegeven in de vorm van paarden en dames. Ook waren er illegale zetten gedaan, was gewonnen vanuit verloren stelling etc. In de tweede ronde deed ik braaf mee aan de vrijgevigheid en gaf zonder enig nut een volbloed paard weg. Dat moet je niet doen tegen Jan Pronk, die wel wist hoe hij met deze voorsprong om moest gaan en de partij vakkundig afrondde. Na vier ronden snelschaken was het Wim Veelenturf die als enige nog ongeslagen aan het heerlijke buffet kon aanschuiven. Boerenkool, hutspot en zuurkool waren de opties, vergezeld van een lekkere worst, alom hoorde ik positieve geluiden over deze hollandse kost.
En dan de middag: als niet-drinker (ik moest nog rijden) hét moment om op te stomen in de ranglijst. Met zeer wisselvallig spel en wat geluk wist ik te winnen van andere kanshebbers zoals de hier altijd sterke Bart de Leeuw en winterkosttijger Jan van Gulik. Vanuit de organisatie werd nog wat gesleuteld aan het concept: om nog een extra partij te kunnen spelen werden de laatste twee partijen met een tempo van een kwartier gespeeld in plaats van twintig minuten per persoon. Mijn laatste partij, tegen Ad de Vlaam, ging lange tijd gelijk op. Vervolgens ging ik in de fout en verloor een stuk. Met wat lelijke penningen en pure Woerdense bluf wist ik echter de koning van de tegenstander het bord op te jagen en zag Ad uiteindelijk zelfs mat over het hoofd. De gelukkigste heeft gewonnen, maar, dat is ook niet zo moeilijk als je zelf de stand bij mag houden… Tijdens de prijsuitreiking was er ook nog aandacht van onze voorzitter aan het adres van Carl Schoor. Als zeer gewaardeerd lid van onze vereniging en mede-organisator van dit toernooi zullen wij hem binnenkort moeten missen aangezien hij verhuisd naar Middelburg. Het zou mooi zijn als hij ook volgend jaar weer bij dit toernooi langskomt!
Tot slot nog een sfeerimpressie in beelden:
