Begon ik het eerste rondeverslag nog met het woord “spektakel”, voor de tweede ronde is het zeer lastig om dit woord eer aan te doen. Aan het begin van de ronde werd nog een rondeprijs aangekondigd voor de meest spectaculaire partij die zou worden ingeleverd, dit heeft tot welgeteld één inzending geleid. En dat gebeurde dan ook nog onder de noemer: “wie weet ben ik de enige en sleep ik zo die fles wijn binnen”. Wanneer je de uitslagen naloopt dan kun je op papier stellen dat er weinig te beleven viel. Alle punten vielen de verwachte kant op, op twee remises na.
Natuurlijk gebeurde er ook deze dinsdag wel íets. Vooral ook voordat de ronde begon. Er moesten nog vliegtuigen worden binnengeloodst, klanten worden geknipt, polissen worden uitgeplozen en gelopen worden na panne met de fiets, maar een half uur nadat de klokken in werking waren gezet was echt iedereen aanwezig. Dit keer ook geen spektakel aan het bord van Willem Vink, die zijn openingsavontuur van de vorige avond niet durfde te herhalen. Het standaard centrumpionnetje twee vakjes naar voren leverde hem uiteindelijk een nul op tegen Carlo Assink. Vanwege het oneven aantal spelers voelde ik mezelf weer gedwongen om ook te spelen, wat dan wel betekent dat ik minder meekrijg van de partijen. Wel zag ik dat Bas Verberne nog met zijn opwarmronde bezig was en dat Sjaak Oosterlaken dezelfde noot te kraken kreeg als ik vorige week. Ik vond die opgave vrij lastig (en ben langs de rand van de afgrond gegaan), Sjaak leek ook moeite te hebben met deze scherpe opening die zo uit een SOS-boek (Secrets of Opening Surprises) zou kunnen komen. Janus Spoorenberg dacht lang af te stevenen op een remise, maar één vrijpionnetje deed hem uiteindelijk de das om tegen Rafiek Mohamedjoesoef.
Zoals ik al vertelde was er 1 partij ingeleverd voor de spektakel prijs. Daarnaast heb ik her en der nog diverse achtergebleven notitieblaadjes meegenomen. Ik neem aan dat de spelers in kwestie dit zagen als de minst narcistische manier om toch voor de rondeprijs in aanmerking te komen. (Zo zou ik het zelf ook doen) Van deze partijen heb ik enkele fragmenten uitgekozen om met u te delen.
Pia van Rossum – Gert Overbeek (1-0)
(zie onderaan dit bericht de rectificatie die nodig is!)
Dit was het enige zelf ingeleverde briefje, maar, om het mij moeilijk te maken stonden er dan weer geen namen op het formulier. Het bevatte wel precies dezelfde notatiefouten als die ik zo vaak heb meegemaakt op analyses na bijvoorbeeld een TataSteel ronde: dit moest wel de partij van Pia zijn.
Gert zat na zet 5 niet meer in de officiële theorie en Pia maakte daar direct gebruik van door een paard te offeren en ze kreeg een onwijze aanval en stuurde de koning van Gert het hele bord over. Op zet 9 volgde echter alweer een mindere zet waardoor zwart schaakenginetechnisch gezien weer beter stond. Zo ging dat nog diverse keren heen en weer, waarna Pia uiteindelijk een toreneindspel met één pion meer won.
Willem Vink – Carlo Assink (0-1)
Met de partij van vorige week in het achterhoofd was dit het ideale notatieformulier om te vinden. Dacht ik. Veertien schamele zetjes verder blijkt dat Willem een foutje maakt en dat Carlo dat, zoals van hem verwacht mag worden, direct afstraft.
Ad Goes – Ed Roering (0-1)
Het livebord dingt natuurlijk automatisch mee naar de spektakelprijs. Het leek er in deze partij echter geen moment op dat Ed de controle verloor en hij duwde de partij langzaam maar zeker richting winst:
En voor de afsluitende quote, zodat hij toch ook bij dit toernooi nog een beetje aanwezig is: “..en de rest is techniek!” – Ton Strik
[RECTIFICATIE 24-05]
Zo, daar zat ik even fout… Ik trof zojuist tussen de rest van het briefpapier in mijn computertas een notatiebiljet. En wel met de namen: Pia en Gert Overbeek. En, zonder notatiefouten. Mea culpa. Nu ben ik wel heeeel nieuwsgierig geworden van wie die andere partij dan was! Voor de volledigheid geef ik hier alsnog de partij zoals die officieel is ingeleverd. De spelers van de ander partij lijken mij de échte winnaars van de spektakelprijs, ze kunnen zich de volgende ronde melden bij de wedstrijdleiding.