Na 3 succesvolle ronden in de KNSB competitie werd Woerden serieus aan de tand gevoeld door het sterke De Waagtoren 2. Ze spelen op een lokatie waar iedere club jaloers op mag zijn. In een sfeervolle zaal boven een restaurant, midden in het centrum van Alkmaar. Met de nieuwe klassen van de KNSB erbij wel wat krap, maar er gaan veel makke schakers in een hok.
Op bord 1 was de opening voor Selman niet helemaal naar wens gelopen. Hij dreigde in een passieve stelling te belanden en nam toen de moedige beslissing twee stukken te offeren voor een toren. Het was niet helemaal correct. maar de tegenstander was er zo van onder de indruk dat hij remise aanbood.
Henk op bord 8 had na de opening niets te klagen, maar liet zich op een eenvoudige manier verschalken. Als er nog iemand een kadootje zoekt voor Henk voor Sinterklaas kan ik nog wel een stappen boekje aanbevelen. Daarna ging de inmiddels befaamde Woerdense hardheid meespelen en vocht Henk zich geweldig terug in de partij. De kansen keerden, Maar in een prachtige stelling verzuimde Henk controle te nemen over de d-lijn waar zijn tegenstander met kracht binnen kwam.
Jim op bord 4 was een beetje te roekeloos in zijn openingsbehandeling. Het leidde tot stelling waarin Jim met open vizier tegen een geharnaste ridder aan het vechten was. Een ongelijke strijd die dan ook snel tot verlies leidde.
Mark op bord 7 gaf zijn tegenstander een mooi paard op d4 en de vrije hand op de damevleugel. Dat bleek te veel van het goede. De remise marge was nog wel lang in het vizier, maar de druk werd te hoog en een penning deed hem de das om. Ook deze partij ging verloren.
Jelle op bord 3 was een puike partij aan het spelen. Hij stelde ragfijn het nemen van een geofferde pion een beetje uit en bracht daarmee zijn tegenstander dusdanig in verwarring dat deze de pion de hele partij niet meer terug zag. De complicaties die ontstonden doordat Jelle een verre vrijpion had, leidden tot het eerste punt voor Woerden.
Op bord 2 wist ik op eigen kracht niet de actieve zetten te vinden die nodig waren om de stelling in leven te houden. Vlak voor de tijdcontrole offerde ik noodgedwongen een kwaliteit, maar dat was volstrekt onvoldoende om de stelling in balans te houden.
Bas op bord 5 was na een evenwichtige partij een pion kwijt geraakt en moest een twee tegen drie toreneindspel remise zien te houden. Nadat twee pionnen waren geruild, wist Bas zijn tegenstander snel te overtuigen dat hij de Philidor stelling goed in zijn vingers had en werd remise overeen gekomen.
Hans had op bord 6 een stelling waar de geleerden nog steeds met elkaar over in discussie zijn. Sommigen zeggen “Ik geef er geen cent voor”. Anderen zijn minder gedecideerd. Het mooie was dat Hans een eindspel in ging met een pion minder en er uit kwam met 2 pionnen meer.
Met de laatste twee partijen werd de einduitslag alsnog enigszins draaglijk.Al met al een duidelijke 5-3 overwinning van De Waagtoren. Ze waren een maatje te groot.
