In de schaduw van de draaiende wieken op de Zaanse Schans speelden de Woerdense schakers tegen HWP Zaanstad. Zes van de acht spelers van Woerden hadden Tata 2019 nog in de benen. De vraag was in hoeverre we van de zwaarste editie ooit hersteld waren.
Henk had Jan Brink eens lekker door de molen gehaald. Jan miste wat finesses in de opening en kwam al snel minder te staan. Henk liet niet meer los en behaalde een fraaie overwinning.
Pia had tegen Roland van Soest een zeer scherpe stelling die op een ongelukkige manier werd geopend. Daarna was het niet bepaald tegen windmolens vechten. De dreigingen waren reëel en niet meer te pareren.
Na een scherp begin tegen Christiaan Molenaar was ik een beetje de draad kwijt geraakt. Christiaan had een vrije a-pion die als een molensteen om mijn nek hing en eigenlijk de partij had moeten beslissen. Gelukkig liet hij me vluchten in een ongelijk loper eindspel dat niet meer te verliezen was.
Bryan van Wijk had een wat passieve stelling Selman ingenomen. Dat was koren op de molen van Selman. Hij liet zijn tegenstander niet meer los totdat deze onder druk een kwaliteit verspilde en al snel op kon geven.
Jelle had tegen Chris de Saegher zijn huis variant weer eens op het bord gekregen. Maar dat bleek koren op de molen van Chris, die zelfs hiervan goed op de hoogte bleek. In een moeilijke stelling wist Jelle gelukkig zoveel complicaties te creëren, dat hij uiteindelijk met eeuwig schaak wist te ontsnappen.
Bij Ed tegen Jaap Berg draaide de molen langzaam. Het was een taai positioneel gevecht waarin Ed de overhand leek te hebben. Toch raakte hij ergens de weg kwijt en stond positioneel verloren. Een aanval op de koning bleek niet voldoende en de stelling van Ed werd vermalen.
Bas had tegen Paul Haastert een scherpe stelling op het bord. Maar daar maalt Bas niet om. Jammer genoeg ontbeerde Bas deze dag de broodnodige nauwkeurigheid die in dergelijke stellingen nodig is en verloor.
Het leek wel of Hans en later zijn tegenstander Robin Mandersloot een klap van de molen hadden gehad. Eerst trapte Hans in een strandaard truc en later liet zijn tegenstander zich het kaas van het brood eten. Dat ging zo een paar keer heen en weer. In een dubbel toren tegen dame eindspel was de koning van Hans te onveilig en moest hij het onderspit delven.
Inmiddels is in de competitie het kaf van het koren gescheiden en is Woerden niet meer in de race voor het kampioenschap noch in degradatiegevaar.
