Nog twee ronden te gaan en Woerden 1 staat nog steeds twee punten voor op naaste concurrenten Amersfoort en SSC 1922. De druk is dus hoog. Er moet nog steeds gewonnen worden.
Zoals zo vaak dit seizoen moesten de lagere borden weer het zware werk opknappen. Hans gaf het juiste signaal af door zijn tegenstander mat te zetten nog voordat de er een champions-leage wedstrijd was begonnen. Daarna was Martijn de eerste van de vier top borden die met een laffe remise genoegen nam. Weldra zouden Selman en ondergetekende volgen. Blijkbaar slaat ook deze geroutineerde spelers de druk van een glorend kampioenschap op de keel.
Dan moest invaller Mark maar de punten pakken. Dat deed hij geniaal in een gambiet variantje waarin het er niet om gaat hoe goed je staat, maar hoe zenuwachtig je tegenstander ervan wordt.
Daarna deed Sten wat we zo langzamerhand wat we van hem gewend zijn, een overtuigend punt binnen harken. Dat hij op het laatst nog even een stukwinst in twee liet lopen mocht de pret niet drukken.
De harde gevechten vonden plaats op de borden van Bas en Marcel van Oort. Bas vergreep zich in het eindspel en moest een pionnetje missen. Uiteindelijk kon hij vluchten in een eindspel van toren tegen toren plus pion. De resulterende Philidor stelling wist hij vakkundig remise te houden.
Marcel bereikte een eindspel met een extra loper. Ondanks zijn gebruikelijke tijdnood hield hij altijd controle en moest zijn tegenstander de handdoek in de ring gooien toen zijn pion a2 had bereikt.
Woerden 1 ligt dus nog steeds op schema. Op 24 mei (wat duurt dat lang) spelen we een gezamenlijke ronde bij DBC in de klassen 1A en 1B. Dat kan een hele mooie avond worden.
