Het was niet voor niks vrijdag de dertiende, dat bleek wel voor het Woerdense D-team dat uit moest spelen tegen Moira. Het was even zoeken, maar uiteindelijk waren de teams inclusief alle benodigde spullen en officials er, en konden Roman, Thom, Bart en Nihar van start tegen de jongens uit Utrecht.
Het is het D-team, en dus hebben die slechts een kwartier bedenktijd voor hun zetten, plus tien seconden per zet. Maar de spelers zelf van D-teams vinden dat vaak ruim voldoende. Ook nu flitsten de schaakstukken over de borden, tik-tak, en klik-klak ging het op de klok. En terwijl de jeugdbegeleiders nog wat op hun mobieltje aan het rommelen waren om het thuisfront op de hoogte te stellen, stonden er al twee teleurgestelden van de Woerdense schaakclub op van hun stoelen. Op bord één en twee duurde het iets langer, maar ook daar zaten de datum en de dag niet mee, en keken de spelers bedremmeld aan tegen zomaar weggeslagen stukken. Kortom binnen een kwartiertje konden we al een verdieping lager limonade halen, en de moraal herstellen voor een tweede ronde met nieuwe kansen.
De tweede ronde ging beter, althans, gedeeltelijk. Toen het 5-0 was, zette Thom zijn loper op h2 gericht, het enige vrije veld voor de witte koning in het geval van een mat-achter-de-paaltjes-actie. Nietsvermoedend liet de witte tegenstander zich met de dame naar voren lokken, en pats, mat ging hij. Die ene punt was binnen! Helaas ging men op de andere borden ondanks hevige strijd en verzet toch ten onder. Nihar hield het langste stand: tijdens een spel boordevol complexe stellingen en aanvalsmogelijkheden van beide kanten, stond Nihar op zeker moment een toren achter, en hadden beide nog een dame. Even hielden de toeschouwers hun adem in, toen Nihars tegenstander Nihars dame ogenschijnlijk zomaar kon slaan. De tegenstander deed dat niet, hetzij uit onwetendheid en onvermogen, hetzij uit het diepere inzicht dat als hij die dame had gepakt, het pat was geworden (Dame op f4, witte toren op g-lijn, Nihars zwarte koning op h3). Helaas, de partij ging nog even door tot het echt mat werd in plaats van pat.
Met schaken verslagen, maar zonder verdere geestelijke verslagenheid toog het Woerdense team wederom huiswaarts, met goede hoop en moed voor een volgende keer, op een niet-vrijdag-de-dertiende.
Wouter Kusters
