Met twee teams in één zaal was het een gezellige boel in Woerden.
Woerden 1…. was duidelijk een maatje te groot voor Wageningen 3. Wat valt er te vertellen over een 7-1 stand?
Henk de Heer had met zwart een gelijke stelling bereikt. Hij informeerde even naar de tussenstand (4-0) en vond dat het wel genoeg was. Met 4,5 punt in de zak was het voor de rest vrijuit spelen. Die partijen waren allemaal nog niet zo heel duidelijk.
Bas Jansen had een pion meer maar een kwaliteit minder, daarna een pion meer en vervolgens een punt. Ed Oosterlaken had ons enkele weken geleden uitgelegd dat je in een loper tegen toren eindspel met je koning naar de juiste hoek moet lopen. Zijn tegenstander ontbeerde deze kennis en daarmee was het zesde volle punt binnen. Selman Ercan had tegen de Sokolski een prima stelling gekregen, maar vond het lastig om al dat voordeel uit te buiten. Na lang zwoegen werd de vrede getekend.
En hoe kwam die 4-0 stand tot stand? Ondergetekende won wat pionnen op de damevleugel. Jelle Wiering maakte de stelling zo complex dat zijn tegenstander het allemaal niet meer overzag. Klaas Ouwens greep de koningsvleugel bij de keel en liet niet meer los. Hans etaleerde zijn surplus aan tactisch vernuft.
Woerden 2… speelde tegen het sympathieke Purmerend 4 dat met een grote supporters schare naar Woerden was getogen. Eén van de speelsters had koekjes gebakken en deelde die genereus rond. De schoolboeken waren meegenomen, dus wie klaar was met spelen ging huiswerk maken.
Voor het tweede verliep de wedstrijd moeizamer. Jur van Weerden en Jaap Halbersma wonnen snel, maar daarna ging het nog niet zo makkelijk. Pia verloor een kwaliteit, miste daarna een mooie kans en moest opgeven. Jan Spruijt overschatte zijn aanvalskansen na een stukoffer en verloor ook. Hans Ossebaar won het eindspel overtuigend en Wim “remisekoning” Veelenturf haalde remise. Met goede standen op de eerste twee borden waren de vooruitzichten zonnig.
Dat ging nog bijna mis. Hans Tuit genoot zo van zijn gewonnen stelling dat hij vier minuten lang begon te mijmeren over het onvermijdelijke fraaie einde van de partij tot zijn vlag viel. 3,5-3,5 Het werd dus nog spannend. Gelukkig wist Jan Pool netjes zijn extra kwaliteit om te zetten in winst en won Woerden 2 alsnog.
