Eindelijk! Na maanden lichess.org, chess.com, mouse slips, banter blitz, verbroken verbindingen en verwensingen in vreemde talen mochten we eindelijk weer in de met bloed doorlopen ogen van onze tegenstander kijken tijdens de eerste wedstrijd in de Hoofdklasse A van de SOS competitie: Hoogland 1 – Woerden 1. Iedereen had dit echt gemist. In tegenstelling tot de gebruikelijke bleke gespannen bekjes voorafgaand aan de match, was er nu ontspannen vrolijkheid alom.
Te elfder ure was de KNSB nog met een aanvulling op het Corona protocol gekomen: “Alleen de laatste 15 minuten mogen de spelers dichter dan 1,5 van elkaar verwijderd zijn”. Nu heeft een schaakpartij, in tegenstelling tot een voetbalwedstrijd, geen laatste kwartier en dus was er ruimte voor interpretatie. Bij Hoogland was die als volgt: Wanneer de tegenstander aan zet is loop je weg of ga je achter je stoel staan. Wie minder dan 10 minuten op de klok heeft mag blijven zitten. Uw verslaggever was eerlijk gezegd wat sceptisch over de toepasbaarheid van de KNSB regel, maar dat viel 100% mee. Iedereen hield zich er keurig aan en staand achter je stoel heb je nog prima zicht op de stelling, beter dan achterover leunend of met een extra brede tafel waardoor je tegen je stukken aan zit te kijken. Een voordeel van al deze kniebuigingen is ook, dat we nu wellicht het Europese hof alsnog kunnen overtuigen dat schaken wel degelijk een sport is, zodat die BTW op de contributie voorkomen kan worden.
Woerden was op volle sterkte, maar Hoogland had wel wat aan kwaliteit ingeboet ten opzichte van vorig seizoen. Wij waren dus favoriet, zeker op de laatste borden, en Woerden maakte die rol overtuigend waar: 4x winst en 4x remise. 4-4, zou onze gewezen voorzitter zeggen.
Bas kreeg een huis variantje op het bord en denderde binnen de kortste keren met zwart de witte koningsstelling binnen. Dat was een snel punt. Hans kreeg al snel een prettige stelling die met het kwartier prettiger oogde. Ook daar werd een punt genoteerd. Klaas speelde een degelijke partij, maar wellicht iets te degelijk om het volle punt binnen te halen. Jelle had een moeizame start, vocht zich nog enigszins terug, kwam een kort ogenblik compleet verloren te staan en wist juist op dat moment zijn tegenstander afgrijslijk te bezwendelen.
Zelf leek ik in een vrij eenzijdige partij regelrecht op de overwinning af te stevenen, maar op het allerlaatste moment liet ik een venijnig trucje toe, waarmee alle arbeid teniet zou worden gedaan. Ik zag het niet, het publiek zag het niet en mijn tegenstander, die al enige tijd op increment speelde, zag het gelukkig ook niet. Dat werd een punt voor Woerden. Ed speelde een stelling die een kolfje naar zijn hand was. Net als ik greep Ed in een gewonnen stelling mis, maar hij was iets minder fortuinlijk Ed moest genoegen nemen met remise. Om het in dank aanvaarde remise aanbod van Marco Dieleman aan Sten te kunnen begrijpen, moet je de slacht partijen in eerdere ontmoetingen gezien hebben. Sten stak zonder zich te bedenken zijn hand uit… en dat is iets wat je in deze tijden nu juist niet moet doen. De titanenstrijd werd op bord 1 uitgevochten tussen Selman en Lucas van Mil. Selman speelde heel overtuigend en stond aan het einde van de avond gewonnen. In tijdnood gaf hij een dame of iets dergelijks cadeau maar deed dat in zo’n goede stelling dat het alsnog remise werd.
Hoogland 1 – Woerden 1 : 2-6
