ZZ Combinatie 1 – Woerden 1
ZZ Combinatie speelt in een horeca gelegenheid en daarom moet bij ingang een QR code getoond worden. De wedstrijdleider van ZZC 1 liet weten dat een speler daarmee in de problemen zouden komen, en dus besloten we na het nodige heen en weer bellen om 2 partijen in Het Baken in Woerden te spelen, alwaar de Christelijke vibes ons van alle Corona gerelateerde perikelen vrijwaren.
Aldus werd het op maandag 4 oktober in het piepkleine dorpje Nieuwaal een strijd van 6 tegen 6. Ze werden gade geslagen door Ed Faber (de wedstrijdleider van ZZC) en mijzelf. Wij zullen op dinsdag 12 oktober de degens kruisen.
Op bord 1 speelde Selman tegen het boomlange aanstormende talent Michiel Klein. Beiden schaakten als egeltjes. Heel voorzichtig!
Op bord 2 speelde Jelle Tegen veteraan Max Viergever, die zich al had verheugd op een remise tegen Sten. Tot zijn teleurstelling was Sten op vakantie. Het werd een complexe partij tegen Jelle.
Op bord 3 had Ed tegen Eric van Heusden een minuscuul voordeeltje dat maar niet tot iets meer wilden leiden.
Op bord 4 had Marcel tegen Nico van Brakel al snel gelijk gemaakt met zwart. Daar leek niet veel aan de hand.
Op bord 5 had Hans tegen Kees van den Nieuwenhof al rap zijn eigen dame helemaal ingesloten op a4. Machteloos keek de dame toe hoe zwart de d-lijn veroverde.
Op bord 6 wikkelde Bas tegen Peter Remie zo snel mogelijk af naar een eindspel. Hij zette zijn stukken net iets lekkerder neer en had met zwart al snel gelijk gemaakt, en misschien nog wel meer dan dat.
Lange gingen het op alle borden gelijk op. Pas zo rond half elf begon er enige tekening op de borden te komen. Bas won een pion en eindigde de partij met een werkelijk prachtige mat.
De tegenstander van Ed gaf een kwaliteit voor een pion en bleek daar geen compensatie voor te hebben. Hans verloor dezelfde materiaal verhouding en ook hij wist het toren tegen loper eindspel niet te houden.
De tegenstander van Marcel gooide de knuppel in het hoenderhok. Marcel was niet tegen de druk bestand en werd gevangen in een mataanval. Selman bleef geduldig, won een pion, won nog een pion en daarmee de partij.
Jelle had zijn eigen stukken inmiddels begraven. Tegen de tijd dat ze eruit kwamen was zijn damevleugel al compleet opgeblazen. Het kostte Jelle een stuk om een pion het promoveren te verhinderen. Daarmee was het pleit beslecht.
De avond eindigde hiermee met een bloedstollende tussenstand van 3-3. Het geplande bloedstollende live ooggetuige verslag kon door de onbereikbaarheid van whatsapp niet plaatsvinden.
Wordt vervolgd in Woerden op dinsdag 12 oktober. Dan worden de partijen Marcel Schröer – Ed Faber en Wim van Oostrum – Klaas Ouwens gespeeld. Tussen wedstrijdleiders van beide clubs heeft inmiddels een ware verbroedering plaatsgevonden.
Epiloog
Met een drie-drie stand gingen op 12 oktober de laatste twee partijen van start. De spanning was om te snijden. Voor alle vier de spelers was het min of meer een must-not-loose situatie en dat was te zien op het bord. Heel voorzichtig werden de stukken heen en weer geschoven.
Bij Klaas kwam er het eerst wat tekening in de strijd. Met een grote omweg was er een Benoni achtige stelling op het bord gekomen. De stelling werd steeds ingewikkelder en de tijd begon een factor van belang te worden. Ten slotte offerde Klaas een loper voor aanval. Wim van Oostrum kon de complicaties niet meer de baas en ging door zijn vlag.
Na een uiterst voorzichtig begin werd de partij tussen Marcel en Ed Faber een partij van de gemiste kansen. Om met Van Gaal te spreken: het had zo 6-4 of 1-3 kunnen zijn. Uiteindelijk werd het 1-0 voor de thuisclub. Ed zal een eervolle vermelding krijgen in het beroemde meesterwerkje “Ik heb nog nooit zo gewonnen gestaan”.
Van 3-3 naar 5-3. Het was een fijne avond.
