Na een winterslaap van enkele maanden toog Woerden 1 naar Utrecht om de prachtige club Paul Keres te bezoeken. Waar vind tegenwoordig nog club met een kantine waar een GM achter de bar staat.
Op papier was Woerden 1 een stuk sterker dan de mix van oude rotten en jonge honden van Paul Keres 5. Daar bleek in de beginfase echter helemaal niets van. De PK spelers hadden hun zaakjes prima op orde.
De tegenstander van Sten speelde zijn vierde partij achter een echt bord. Sten legde hem geduldig uit hoe zo’n elektrische klok nu precies werkte. Op de vraag “Waarom zit jij op bord 1?”, antwoordde hij: “Nou daar heb ik oom gevraagd.” En terecht, mogen wij achteraf concluderen. Op het bord rammelde Sten’s tegenstander er á tempo een serie zetten van een Chessable cursus uit waar je eng van werd. Sten moest echt alle zeilen bij zetten om niet in de opening weggetikt te worden. Het koste Sten zeeën aan tijd. Maar toen hij een Iers pionnen centrum op het bord had getoverd (het sterkste dat ik ooit heb gezien), draaide de hele partij om en kon Sten het punt optekenen.
Selman werd ook aardig op de proef gesteld. Hij kreeg het met zwart maar niet voor elkaar om gelijk te maken en bleef onder druk staan. Op een gegeven moment begon zijn stelling er zelfs nogal verontrustend ut te zien, zeker ook met op de klok nog maar 5 minuten, terwijl zijn tegenstander er nog 40 op had staan. “Ik dacht tijdens de partij dat ik 10s af zat van een 1800 rating,” vertrouwde Selman’s tegenstander ons achteraf toe. Maar daar had hij buiten de waard gerekend. De tijdsindeling van Selman mag dan wel niet optimaal zijn, zijn koelheid in de laatste fase is legendarisch. Selman bezweek niet. Zijn tegenstander wel en gaf een volle toren cadeau.
De openingsfase van Marcel verliep redelijk totdat zijn tegenstander met één rake pion-zet de stelling compleet lam legde en een enorme octopus op d4 kreeg. Het duurde wel 20 zetten voordat Marcel zich daar weer uit ontworsteld had. Toen de centrumpionnen eenmaal weer in beweging waren gekregen verliep de partij op rolletjes. Een tegenaanval werd juist gepareerd en daarna was het pleit snel beslecht.
Ed speelde tegen zijn Angst Gegner Klaas Veldhuijsen. Klaas speelde de openings fase niet helemaal optimaal, maar Ed kon daar niet echt gebruik van maken. Nog even leek Ed nog wat een aardige truuk in de stelling geweven te hebben, maar die was te opzichtig om Klaas erin te laten trappen. Er bleef niet veel over in de stelling en snel besloten beiden het voor gezien te houden.
Bas week al op de tweede zet af van de gebaande paden en nam een bosweggetje waarmee hij op internet ook nog wel eens succes had gehad. We kregen een echte open Bas stelling op het bord die vol zat met kleine tactische wendingen. Bij Bas weet je dan dat het wel snor zit. Dat bleek ook het geval. De partij werd beslist door een dodelijke penning, waardoor stuk verlies niet meer was te voorkomen.
Ook Jelle had het zwaar in de opening. Via vele omwegen was hij in een afschuwelijke Benoni-achtige stelling terecht gekomen. Dat zag er helemaal niet goed uit. Het koste weer heel veel duw en trekwerk om in een gelijk staan eindspel terecht te komen. Na lang omzichtig maneuvreren wist Jelle een belangrijke randpion te veroveren. Dat bleek doorslaggevend voor “het eerste gelijk staande eindspel dat ik in mijn leven heb gewonnen,” aldus de gelukkige zelf.
Rolinde speelde een tactisch onberispelijke partij, maar enig initiatief van wit kwam maar niet van de grond. Iedere keer keer monde een dreiging uit tot weer een ruil van een stuk of pion. Zo werd er langzaam afgewikkeld naar een dame eindspel waar et evenwicht niet was verstoord. Afwikkelingen naar een pionnen eindspel waren riskant en daarom werd uiteindelijk de vrede getekend.
Henk moest op bord 8 tegen de op papier sterkste speler van PK. Henk werd in zijn geliefde opening vanaf het begin zwaar onder druk gezet en raakte hierdoor wat materiaal kwijt. Toen ging de telefoon. Het duurde een eeuwigheid voordat Henk had gevonden in welke jaszak hij dat apparaat had verstopt. Het toomt de gemoedelijke sfeer dat hierover geen enkele opmerking werd gemaakt. Er was overigens sowieso geen houden meer aan voor de gitzwarte stelling van Henk en hij moest dan ook snel daarna de koning omleggen.
Uteindelijk wint Woerden 1 dus met 6-2 van Paul Keres 5.
Dat ziet er eenvoudiger uit dan het in werkelijkheid was.
