Op zaterdag 12 maart speelde Woerden 2 uit tegen Oud Zuijlen Utrecht 2. Uit is in dit geval niet ver weg, dus de helft van het team kwam met de trein en Olivier Huizer nam de fiets. Teamleider Marjolein Theunissen had iedereen gevraagd om een kleine impressie van de gespeelde partij te geven, zelf ziet ze normaliter namelijk niet wat er op de andere borden gebeurt, druk als ze het heeft met haar eigen potje. Nou, dat was deze keer wel anders! Geen impressie, maar hier de hele partij:
- e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. d4 ed4: 4. Pd4: Lc5 5. Le3 De7 6. Pc3 Pf6 7. Pf5 De5 8. f4 1-0
Voor de goede orde: Marjolein had zwart en ze is er nog steeds ziek van.
Hans van Steijn zat in zijn voorbereiding. Zijn tegenstander was duidelijk verrast en het kostte hem veel tijd de juiste zetten te vinden. Op het moment dat hij afweek van de theorie, viel zijn hele stelling uiteen en dat resulteerde in het verlies van een stuk. Hans’ stukken stonden nog een tijdje in de verdrukking, maar na wat gemanoeuvreer braken ze los en al snel daarna gaf zijn tegenstander op.
Bij Henk de Heer gebeurde iets opmerkelijks. Zijn tegenstander had voor de partij wat moeite om zijn telefoon uit te zetten, hetgeen toch lukte. Maar tijdens de partij stak hij het ding in zijn borstzak, verliet de speelzaal en bleef zeker tien minuten weg. Formeel hartstikke fout maar hoe hard wil je dit spelen? Zo een vent moet je natuurlijk volledig van het bord schoppen, maar helaas, het liep anders. Of zoals Henk zelf zegt:
‘Ik had in mijn partij tegen Jan Akkerman twee minuscule probleempjes:
1. Een ernstig gebrek aan strategisch inzicht (zie de stelling na wits 14. De2).
Wat moet zwart doen? Uit een ver verleden herinnerde ik me een Grand Prix-McDonnel aanval, waarbij e6 aanbevolen werd om f5 nog enigszins te controleren. Wat moet zwart anders doen? In de partij kwam ik niet onder de druk uit.
2. Een ernstig gebrek aan tactisch inzicht
In deze stelling is er evenwicht, zij het een labiele variant ervan. Ik speelde nu Da7?? En wit wint onmiddellijk: Txc3, Txc3 ; fxg fxg; en Df7 gevolgd door De8.
Julien Rentrop speelde met wit tegen de jonge goede speler Leon Elferink. Na 11. … Pg4 was de stelling links ontstaan.
Zwart dreigt met Pf2+ een kwaliteit te winnen maar wit heeft iets sterkers met het offer 12. Lxf7+!! (De Chess.com computer vond het “brilliant” dus het dubbele uitroepteken is hier zeker op zijn plaats).
Er volgde 12. … Ke7 13. Pg5 Pf2+ 14. Tf2: Lf2: 15. ab5: h6 (cb5: kost na Pd5+ de dame) 16. bc6: (nu dreigt Pd5+ wel héél erg) Dc6: 17. Ld5 (stelling rechts).
Dit was voldoende om de winst binnen te halen, al speelde zwart nog lang door en voelde Julien de tijdsdruk met nog maar acht minuten op de klok. Maar hij kijkt terug op een leuke maar zeker geen makkelijke partij, waarin hij zeer tevreden over zijn twaalfde zet is.
Invaller Olivier speelde in de plaats van Hans Tuit tegen Midas Schonewille die op de dinsdag daarvoor in de SOS-competitie tegen Woerden 1 hard onderuit gegaan was tegen Hans van Steyn. Zou hij dat in deze partij ook gaan doen? Na de tweede zet was Olivier al “uit boek” en zijn tegenstander ging het strategische pad op met zetten als h6 en c6. Maar wit kon de stelling openbreken en toen sloeg de vlam in de pan. Na 22 zetten was de overwinning een feit.
Leen de Jong had een klein openingsvoordeeltje maar dat verdween door wat mindere zetten. Het besef dat het foute boel was kwam helaas te laat. Na het missen van een goede verdediging rond de twintigste zet, werd hij volkomen weggespeeld.
De tegenstander van Jacco Lind vertelde hem dat dit zijn eerste officiële wedstrijd was in 2 jaar. Dit klonk voor Jacco als muziek in de oren! Hij kreeg zijn nieuwe opening op het bord en daarbij een prettige stelling. In een aanval op de koningsvleugel offerde hij weliswaar verkeerd, maar er zat nog steeds heel veel druk op de stelling en gelukkig bezweek zijn tegenstander.
En toen stonden we dus met 3-4 voor en ploeterde Annie de Jong voort in een stelling waarin haar koning helemaal overlopen was. Het zag er slecht uit, beide spelers hadden nog maar weinig tijd. Annies tegenstander bleef heel koel in tijdnood. Maar dit kwam, achteraf gezien, omdat hij niet doorhad dat hij in tijdnood zat. Hij sukkelde op zet 38 door zijn klok.
Zo hebben we dus met 3-5 van Oud Zuylen Utrecht 2 gewonnen. We staan er niet slecht voor, waarbij het beeld ook nog wat vertekend is omdat sommige clubs vier (zoals wij) en andere vijf (zoals de nummer één) partijen hebben gespeeld.
