Woensdag 11 mei speelde Woerden de laatste wedstrijd van het seizoen in de SOS competitie tegen de mooie club De Rode Loper in Utrecht. Zoals gebruikelijk bij DRL waren de partijen weer live door onze achterban te volgen. Mocht er iemand achter het scherm hebben plaatsgenomen dan zal deze Woerdense fan zo halverwege de avond met dicht geknepen billen de partijen hebben zitten volgen.
Laat ik maar met mijn eigen partij beginnen. Dan hebben we dat tenminste gehad. Ik werd 2x door Jan Prins langzaam weggespeeld en 2x kwam ik miraculeus weer terug in de partij. In het toreneindspel, dat begon met een pion minder, ging het zo lekker dat ik enig moment zelfs naar winst zat te loeren. Dat zat er niet in, maar remise zou het zeker wel worden. Dat zijn altijd gevaarlijke momenten waarop de aandacht gemakkelijk iets verslapt. Prompt ging het mis. Mijn koning ging naar het enige verkeerde veld op het bord waardoor de partij alsnog verloren ging.
Ed Oosterlaken had tegen Hendrik Aldenberg een uiterst scherpe variant op het bord gekregen. Ik had geen idee wie er beter stond, maar ik zou toch veel liever de zwarte stukken hebben bestuurd. Ed was het daar niet mee eens en nam het remise aanbod van zijn tegenstander zonder aarzeling aan.
Na wat omzichtig manoeuvreren kwam Selmen Ercan tegen Martijn Eefting steeds iets beter te staan. De paradox van de partij was, dat naarmate Selman beter kwam te staan zijn goede zetten steeds moeilijker te vinden waren. Op het moment dat Selman compleet gewonnen stond moest hij de enige, niet bepaald voor de hand liggende, zet vinden. Dat lukte Selman, heel begrijpelijk, niet. Al het voordeel was daarna verdwenen en de stelling bleef moeilijk te spelen. Te moeilijk, zo bleek, en Selman verloor.
Sten Goes had een wat moeizaam begin tegen de onschuldige maar degelijke opening van Peter Hoogakker. Nadat Sten zijn stukken allemaal weer op de juiste posities had geplaatst, ging het alleen nog maar crescendo. Het werd een overtuigende overwinning voor Sten.
Marcel van Oort speelde een omzichtige partij tegen Chris Regeling. De partij ging lange tijd een beetje op en neer tot Chris om voor uw verslaggever onverklaarbare redenen een kwaliteit in de aanbieding deed. Marcel nam die dankbaar aan, maar vreemd genoeg was het daarmee nog niet gedaan. Het duurde nog vele zetten voordat Marcel een duidelijk voordeel wist te bereiken. Daarna ging het snel en won Marcel.
Aanvankelijk had Jacco Lind tegen Eric van Aart zijn zaakjes prima op orde. Na de theoretische fase ging het echter snel berg afwaarts en kreeg Eric een gevaarlijk initiatief in handen. Gelukkig voor Jacco liet hij dat initiatief langzaam verwateren. Ten slotte kwam er na een grote ruil een ongelijke lopers eindspel op het bord waarin niets meer te beleven viel.
Hans van Steijn kwam tegen Hans Nijland niet lekker uit de openingsfase. Het duurde een hele tijd voordat Hans eindelijk zijn pionnen kon laten opstomen en toen kwam hij ook erg goed te staan. Een onnauwkeurigheid bracht roet in het eten. Dat Hans een pion verloor was niet zo erg. Vervelender was dat zijn tegenstander met een toren zijn stelling binnen drong. Gelukkig hadden beide Hansen dat niet in de gaten. De toren werd geruild en zelfs met een pion minder bleek het paard zoveel meer waard te zijn dan de loper van zijn tegenstander dat Hans alsnog won.
Olivier Huizer speelde tegen Rob Linssen een hele complexe partij. Na wisselende kansen wist Olivier met een toren binnen te dringen en daarna stond hij geweldig. Maar ook hij liet de torens te gemakkelijk ruilen waardoor het voordeel weg smolt. Er resulteerde een buitengewoon interessant paard tegen loper eindspel. Zijn tegenstander heeft vele remise kansen gekregen, maar de slotstelling waarin Rob door zijn vlag ging was gewonnen voor Olivier.
Hiermee won Woerden 1 met 5-3 van De Rode Loper 1. Woerden staat hierdoor bovenaan in de SOS klasse HKB. Moira Domtoren heeft echter evenveel punten en nog een wedstrijd te gaan.
