Tachtig jaar, sinds de oprichting, heeft schaakclub Woerden moeten wachten op het kampioenschap van de SGS beker toernooi. Althans, dat vermoed ik. Laat het in ieder geval de 33 jaar zijn die uw verslaggever bij deze mooie club heeft doorgebracht. Nu is het toch eindelijk zover. In een zinderende finale heeft Woerden de concurrent Moira-Domtoren verslagen in de SGS bekerfinale. Nu was de grootste tour de force natuurlijk de winst op En Passant in de halve finale, maar ook Moira was nog een serieuze tegenstander die Woerden het vuur aan de schenen legde.
Laten we beginnen met onze (tot voor kort) man in vorm. Sten Goes beschouwde zijn deelname aan het OKU in Utrecht, het weekend ervoor, als een mooie opwarmer voor de finale. Het liep anders. Na een fraaie start met 2,5 uit 3 eindigde Sten met 3 nederlagen. Op zondag avond bleek al zijn zelfvertrouwen als sneeuw voor de zon te zijn weggesmolten. Tegen Erik Janse zette Sten een mooie aanvalsstelling op zonder dat zijn tegenstander enig tegenspel kon organiseren. Toen die toch wat probeerde, verzuimde Sten dit direct af te straffen. Daarna was Sten het initiatief volledig kwijt en werd opgerold.
Gelukkig ging het met Ed Oosterlaken tegen de teamleider van Moira, Wouter le Fèvre, een stuk beter. Ed kwam met een klein voordeeltje op de dame vleugel uit de opening. Toen Wouter met zijn dame op de andere vleugel wat tegenspel probeerde te creëren, won Ed een pion. Er werd afgewikkeld naar een eindspel van 2 paarden met 6 pionnen tegen loper en paard met 5 pionnen. Op het moment dat Ed zelfs een tweede pion wist te winnen ging zijn tegenstander in een hopeloze stelling door zijn vlag.
Selman Ercan had, in tegenstelling tot Sten, juist een vakantie genomen in de aanloop van de finale. Hij zat fris en monter achter het bord. Zijn tegenstander Kees Verweij opende heel voorzichtig op een manier die Selman ook wel eens laat zien. Selman had de nuances wat beter door. Na een voordelige dame ruil begon hij het middenspel met een klein voordeeltje. Selman had geen enkele zwakte, maar die van Kees waren niet groot genoeg om er echt iets van te maken. In het eindspel was het klein voordeel een beetje verpieterd en was er geen andere uitslag mogelijk dan remise.
Marcel Schröer kreeg een voor hem heel bekende opponent Daan Schönberger tegenover zich. Marcel kreeg een verwachtte variant op het bord, maar met een kleine twist. De spanning bouwde zich langzaam op tot Marcel zich gedwongen voelde een stuk te offeren. In eerste instantie vermeed Daan de stuk-winst, maar de zet erna kon hij zich niet langer beheersen. Het bleek een zet te vroeg. Het tegenspel van Marcel was moordend en hij had het in een paar zetten uit kunnen maken. Maar hij rekende het niet scherp genoeg uit, waardoor het uitermate spannend werd. Daarna werd de partij een grote achtbaan. Bij de omstanders rezen de haren te bergen bij het aanzien van alle gemiste kansen van beide kanten. In opperste tijdnood kwam Daan in een moeilijk dame eindspel waarin hij zijn problemen niet meer binnen de tijd wist op te lossen.
Daarmee won Woerden met 2,5 – 1,5 de spannende finale van Moira Domtoren. Een historisch feit waar in Woerden nog jarenlang op terug gekeken zal worden. Na een reglementaire 4-0 tegen Zeist, twee overtuigende 3-1 overwinnningen op Barneveld en Amersfoort, een verrassende winst op En Passent en een zwaar bevochte zegen op Moira Domtoren mag Woerden zich beker winnaar 2022 van de SGS noemen.
