Dit was de eerste avond dat we met het nieuwe 2e team van Woerden aan de slag mochten, de tegenstander was Vegtlust 1. Woerden 2 is een mooie mix van jeugdig talent en wijze oudgedienden, aangevuld met een enkeling die zou willen dat hij talent had of wijs was. Die laatste persoon zet je dan altijd in om stukjes te schrijven, zodat ook hij tot zijn recht komt.
Het werd een ware thriller. Op papier (zag ik achteraf), ontliepen de twee teams elkaar met maar 10 ratingpunten gemiddeld. De borden halverwege gaven mij geen reden om een gokje te wagen bij Unibet.
Henk de Heer kwam als eerste zijn uitslag invullen, ik begreep dat hij een combinatie over het hoofd had gezien in een verder redelijk gelijkwaardige partij.
Michiel, één van onze leukste nieuwe aanwinsten op de club, had een geweldige partij op poten gezet maar ging helaas met een beginnersfout ten onder. Het is ons allen wel eens gebeurd. Over 2 maanden is hij vast weer de oude.
Jacco was in een vreemd, maar toch soort evenwichtige partij beland, waarin zijn tegenstander een stuk had gegeven voor wat pionnen en druk om er één te laten promoveren. Jacco wist onder die druk vandaan te komen en won.
Olivier, volgens mij de vliegende keep van de club, had ook al een aparte partij, waarin hij na een soort misser een extra loperpaar had tegen een dame. Hiermee wist hij zoveel druk te geven dat deze partij tot remise werd besloten.
Marcel speelde een ingewikkelde partij met veel mogelijke varianten, waar hij om activiteit te winnen een paard in het midden van het bord kon weggeven. Die activiteit bleek een tweezijdig mes en hij moest uitkijken om niet tegen een verliespunt aan te lopen. Zetherhaling besloot deze partij.
Bij Willem was het zoals gewoonlijk weer bal. Dit keer werd er weinig geofferd, behalve dan zijn Koning, middels een onreglementaire zet. Even dacht hij dat hij daarmee verloren had, maar dat bleek niet het geval. Na het terugzetten van de positie wist hij de partij alsnog naar zich toe te trekken.
Bij Henk Dankers vond ik dat hij onder druk stond, maar hij weerde zich kranig. Toen eenmaal een vrijpion van zijn tegenstander was afgesnoept, boodt die remise aan. Helaas wel op een geluidsniveau wat Henk al zeker 25 jaar niet meer meekrijgt, terwijl hij dat van te voren reeds gemeld had. Na een kleine hint richting zijn tegenstander en nog een (luider) remiseaanbod bij de volgende zet, werd hier de vrede getekend.
Tot slot was alleen Rolinde nog bezig aan bord 1. Ook hier een dynamisch evenwichtig spel op het bord, maar beide spelers waren inmiddels onder de minuut beland. Het was een waar schouwspel waar Rolinde en Pieter ons meenamen in de dynamiek van de 64 velden. Pieter gaf, volgens mij per ongeluk, een kwaliteit, maar behield controle over de stelling. Rolinde probeerde uit alle macht te duwen en te trekken, maar uiteindelijk werden (70 zetten notitie van uw verslaggever later) alle pionnen geslagen en stonden alleen twee moegestreden Koningen op het bord.
Een mooie 4-4 was de eindstand, het had ook zomaar andersom kunnen zijn. (aldus gejat van de teamleider van Vegtlust). We kunnen vol goede moed uitkijken naar onze volgende match tegen Larense SC op 4 november a.s.
