Onze tegenstander in de zesde competitieronde, Philidor Leiden 3, was op dat moment koploper van onze klasse met acht matchpunten en 27,5 bordpunten en wij zaten ze, met zes matchpunten en 26,5 bordpunten, samen met nog twee andere teams, pal op de hielen. Een belangrijke wedstrijd, wilden we nog kansen maken op een eventueel kampioenschap.
En ook nu was Marjolein als eerste klaar! Alleen dit keer met een dikke nul nadat zij planloos had zitten spelen en zich vervolgens in allerlei onderste-rij-nesten had weten te werken. Maar ze had het ook zwaar: haar tegenstander zat steeds te frunniken aan een smoezelig knuffeltje dat hij als mascotte naast het bord gezet had zodat zij eigenlijk twee tegenstanders had.
Tien seconden later gaf ook Hans Tuit op. Bij Hans begint zich een vast patroon te ontwikkelen door gemiddeld iedere twintig zetten tenminste één stuk weg te geven. Tegen Philidor Leiden verbeterde hij dat gemiddelde aanzienlijk door iedere tien zetten een stuk weg te geven. Kortom, volstrekt kansloos en na anderhalf uur zaten de stukken weer in de doos.
Gelukkig was daar toen Henk. Zijn partij was net zo wild als zijn reis naar de speelzaal. Hij was twintig minuten te laat, stond na twintig minuten gewonnen, en moest vervolgens twee uur lang matdreigingen pareren. Door al het geofferde materiaal op tijd terug te geven won hij zijn partij.
Voor Hans van Steijn was Philidor Leiden uit een klein beetje als een thuiswedstrijd. Vele gezichten kende hij nog van de korte tijd dat hij daar geschaakt had. Al gauw kreeg hij een voordeel in de opening en kon hij een mooi centrum opbouwen. In het middenspel dacht zijn tegenstander met een slim trucje een kwaliteit te winnen. Maar aan het eind van die combinatie wist Hans zelf nog een stuk te winnen. Met een toren op de 7de rij en actieve paarden had hij een duidelijk overwicht. Nadat hij de ene pion na de andere snoepte, gaf zijn tegenstander op.
De tegenstander van Mark dacht in een Engelse opening een pion te kunnen winnen maar nadat hij daardoor geforceerd het centrum opende, verloor hij uiteindelijk een pion. Met een vervelende vrijpion op c6 en daarna ook nog eentje op a5 werd uiteindelijk zijn koning gedwongen de a pion op te halen waarbij Mark zelf de koningsvleugel kaalplukte en uiteindelijk een tempo over had met dame promotie als gevolg.
Op bord twee zat de 13-jarige Oekraïense Sofiia Moskalets die al van zich heeft doen spreken door eerste te worden in het plaatsingstoernooi voor het Nederlands Jeugd Kampioenschap tot 18 jaar. Zij kwam met de zwarte stukken goed uit de opening en had in een mum van tijd het centrum stevig in handen. Haar tegenstander was min of meer gedoemd om in de touwen te blijven hangen en gaf nog een kwaliteit voor enige bewegingsruimte. Dat mocht echter niet baten en hij werd dan ook zeer degelijk van het bord gezet. Een zeer overtuigende overwinning van Sofiia!
Toen stond het dus 4-2 voor ons en niet lang daarna stelde Leen de overwinning veilig.
Hij had zich voorbereid op een partij die hij van zijn tegenstander had kunnen vinden. Die had toen weliswaar gewonnen, echter vanuit een slechte stand. De bedoelde zetten kwamen ook op het bord, echter zonder enig positievoordeel. Plotseling doorbrak Leens tegenstander het tijdrovende, moeizame manoeuvreren met een foute poging om zijn achtergebleven pion te bevrijden. Door een penning was daarna het verlies van een kwaliteit niet meer te vermijden. Door een kamikazeactie kwam daar nog een stuk bij, waarna zijn tegenstander nog wat te lang doorspeelde.
Zijn vrouw had het een stuk lastiger. Annie kwam op zich wel aardig uit de opening, maar bleef de hele partij te passief spelen. Ze had een geïsoleerde pion, die zij niet kon behouden. Haar tegenstander maakte het eindspel goed af.
Nog één ronde te gaan. Het is heel spannend. Er staan drie teams met 8 matchpunten bovenaan. Wij spelen in de laatste ronde tegen mede kanshebber Botwinnik. Philidor Leiden heeft het op papier wat makkelijker, tegen Rijswijk, het voorlaatste team.
