De energiecrisis blijkt in Leusden nog niet toegeslagen te zijn. We moesten ons melden in de Marcus kerk ter plaatse. Met onze eigen locatie ervaringen in het achterhoofd stelde ik mij daar op in door een warme trui aan te trekken. Eenmaal in de speelzaal zag ik allemaal rode wangen en voelde de gevolgen van een flink stampende cv ketel. Een blik op de stickers achterop de klaarstaande digitale klokken –“batterijen vervangen op 17-06-2017”-, deed mij vermoeden dat de normale energiewetten hier in Leusden niet golden. Zolang de ratingwetten nog wel gelden, hadden wij een comfortabele voorsprong in gemiddelde ELO en derhalve wat meer kans op de winst deze avond.
De hype in Leusden: vlieg je tegenstander naar de strot. Binnen no-time stonden er vier Koningsstellingen onder ernstige druk. De f4 en f5’s waren ook in trek. Om half tien werd dat Henk de Heer al fataal. Een off-night voor hem en rustgevende Bach op de weg naar huis vermoed ik.
Jacco Lind, een saaie schaker voor zijn leeftijd, trok de stand gelijk. (op naar de 2000!) Je zou toch verwachten dat die jonkies op de borden 1 en 2 er lekker invliegen, maar gambieten aannemen, ho maar!
Mark Pieterse paste wat kunst en vliegwerk toe om zijn koningsstelling gesloten te houden, waarna het offensief op de damevleugel hem de winst bracht.
Olivier zette zijn tegenstander lekker onder druk. Vooraf even snel de rating gecheckt van die man, 200 punten lager, dus vol erop. Pas nadat hij inderdaad de partij won, kwam hij erachter dat zijn tegenstander een naamgenoot heeft met… 200 punten minder. Oftewel, een mooie opsteker voor Olivier zijn rating- en egostijging.
Marcel van Oort dacht eigenlijk de hele tijd lekker te staan, actiever, maar de engine liet achteraf heel veel 0.00 waarden zien. Gezien het spelbeeld aan de andere borden vermoede hij een koningsaanval over de h-lijn. Toen de tegenstander op zet 30 inderdaad met de dame aansloot op de h-lijn was dat niet de juiste voortzetting. Met 10 van de twaalf beste zetten in de daaropvolgende reeks trok ook Marcel de winst naar zich toe. Het blijkt ook een lokale trend te zijn door te spelen tot bijna het bittere einde.
Michiel Somers speelde een mooie partij, had kansen en baalde dat hij dat niet wist om te zitten in een winst, zijn tegenstander bleek nog een eeuwig schaak in de stelling te hebben: remise.
Rolinde den Heijer had binnen een week al acht partijen gespeeld (en zich daarmee ook geplaatst voor het NK!!!) Deze negende partij wilde ze teveel uit de stelling persen en haalde daarmee de winstkansen er juist uit. Met twee pionnen minder kon ze toch netjes afwikkelen naar een eeuwig schaak: remise.
Tot slot: Ad Goes. Zeer ingewikkelde stelling. Kwam een stuk voor. En, in het eindspel nog 1. Met waarschijnlijk een +10 beoordeling speelde ook zijn tegenstander door tot het bittere einde en werd hij rustig nadenkend door de vlag gejaagd. Gelukkig had dit geen invloed meer op de winst van de match. We gingen met 5 punten in de pocket weer tevreden huiswaarts.
