Spelen is nog altijd leuker dan winnen. Dat zullen Sofiia Moskalets en Selman Ercan gedacht hebben toen ze vernamen dat er geen tegenstander voor ze was in de match tegen Zukertort Amstelveen 2. Voor het invullen van de opstelling moest teamleider Eric Roosendaal van Zukertort nog even overleggen met zijn teamgenoten. Door ziektes en tentamens was het team nogal uitgedund. Ze besloten de zwart partijen aan de hogere borden op te geven. Voor Sofiia en Selman waren er dus geen tegenstanders. Woerden moest daarom slechts 2,5 uit 6 halen om de wedstrijd te winnen. Al was het met 4x zwart, dan nog zag het er gunstig voor ons uit.
Na een uurtje spelen was dat optimisme aardig weggeëbd. Marcel had zijn theoretische gelijke getroffen in Paul-Peter Theulings en was in een eindspel terecht gekomen dat weliswaar houdbaar was, maar lastig te spelen.
Sten Goes was tegen Bram ter Schegget bezweken aan het gif van een pion op b2 en speelde tegen beter weten in verder.
Rond de koning van Rolinde den Heijer was een gapend gat ontstaan. Jelmer Sminia dook er vol in. Ook daar was het alle hens aan dek.
Gelukkig waren er ook positieve signalen. Jacco Lind was dezelfde week in de interne competitie in een positioneel valletje getrapt waar hij nu Rens Blom op trakteerde.
Bas Jansen had voorafgaand aan de match zijn secondant Jacco gevraagd of die nog een leuk nieuwtje voor hem klaar had liggen. Dat bleek het geval en prompt kwam het tegen Eric Roosendaal nog op het bord ook.
Alleen de partij van Ed Oosterlaken liet zich wat uitslag betreft nog niet raden. Nadat de partijen van Bas en Jacco succesvol waren geëindigd en de stand voor Woerden op 4-0 hadden gebracht, liet Ed er geen gras over groeien. Hij nam het zekere voor het onzekere en stelde tegen Olav Lucas het beslissende halfje zeker.
Dat was geen overbodige luxe. Rolinde en Sten gingen ten onder. Marcel spartelde nog wel een tijd tegen, maar moest zijn meerder in PP erkennen.
Een benauwde 4,5 – 3,5 overwinning voor Woerden.