Maarssen (Vegtlust) was deze avond de bestemming. In alle rust, in een bijgebouw van de kerk aldaar mochten we op een vrijdagavond het weekend beginnen. Dat vrijdagavondgevoel leek bij iedereen te leven, te merken aan het offerfestijn dat ontstond na het praatje van de thuisvereniging. Het was bijna alsof ik in een jeugdmatch beland was.
Het toppunt daarvan was mijn buurman Chris Klaassen. Na zes zetten stond hij volgens mijn engine al op -3 (achteraf opgezocht natuurlijk, niet tijdens de partij…). Zijn tegenstander maakte in het vervolg van de partij ook geen fouten en Chris verloor.
Daarvoor had ook Henk de Heer zijn partij al in mineur afgerond, die heeft waarschijnlijk nog 3 goals van Nederland-Schotland kunnen zien thuis.
Mijn tegenstander was met zijn gedachten nog bij het koffie zetten en gaf op zet 5 een volle pion weg. Hij bouwde wel druk op in het centrum en bood remise aan na een zet of 30. Twee zetten later stond hij verloren en kon Woerden een punt bijschrijven.
Wim Veelenturf deed in zijn partij volop mee aan de evaluatieachtbaan van deze avond. Een kwaliteitje achter, een volle toren achter, en toch netjes afwikkelen naar een eeuwig remise eindspel. Het blijkt toch echt weer een kwaliteit, eerst een kwaliteit geven en dan de kwaliteit boven laten drijven.
Op bord 1 vandaag Mark Pieterse die ik tot zet 15 nog kon volgen. Vervolgens had ‘ie de overhand, verspeelde die en leed een uitzonderlijke nederlaag. Ook die had ik als teamleider niet ingecalculeerd.
Aan bord 5 had invaller Timo Kroon helaas een leerzame avond. Ik zag hem een mooie koningsaanval opzetten, maar hij durfde die niet volledig door te duwen. Dan weet je bijna dat de counter erin gaat, wat ook hier het geval was.
Ad Goed (edit: Freudiaanse vertyping) speelde een mooie partij waarbij hij geen moment in gevaar leek. Met iets teveel zetten liet hij zijn twee pionnen oprukken, alsof hij de overwinningsroes wat langer wilde rekken.
Tot slot, de partij van Aldo Oxener waarbij de evaluatie ongeveer door de functie E=Sin(3x) beschreven kan worden. Zeker in de laatste tien minuten heb ik de winstverwachting 4x van kant zien verwisselen, met op promoveren staande pionnen, stukwinsten etc. Aldo ronde uiteindelijk af met een door zijn tegenstander over het hoofd gezien mat.
We sloten de avond af met een 4,5 – 3,5 verlies, waar ik tussentijds op wat meer gehoopt had. Met nog 2 matches te gaan, staan we stijf onderaan dit seizoen. Het lijkt er op dat we volgend jaar een niveau lager moeten schaken om wat schaakhardheid op te doen.
