Vorig seizoen speelde Woerden 1 in de laatste ronde van de SOS competitie gelijk tegen DBC 1. Woerden was toen al kampioen en er stond dus niets meer op het spel, maar toch, DBC is dus een tegenstander om rekening mee te houden.
De start ging voortvarend.
Dick Berkelaar liet zich door Marcel zich al in de opening de kaas van het bord eten, raakte in paniek, gaf in plaats van een pion een volle kwaliteit weg en kwam er daarna niet meer aan te pas. Ook Jacco had een snelle overwinning op zak. Sjoerd Hoeben deed na 20 minuten nadenken ook een kwaliteit in de aanbieding. Dat was aan Jacco wel besteed. Leen had Bart van Tooren helemaal in de touwen geduwd. Een “typische Leen-stelling, maar nu zat Leen eens aan de goede van het bord” (RdH). Even leek het erop dat Leen de controle ging kwijt raken maar met een lekker tussenzetje wist ook hij een kwaliteit te verorberen. Hij eindigde de partij met een mooie mat. Olger had met zwart de stelling al rap onder controle. Zijn pionnen kwamen gevaarlijk opzetten en daardoor stortte de stelling van Jan Schepers volledig ineen.
Met een 4-0 tussenstand zou je zeggen dat het een makkelijke avond zou worden, maar de andere vier borden gaven een ander beeld.
Ed had in een symmetrische stand een remise aanbond afgewimpeld. Dat valt natuurlijk te prijzen, maar het kan geen kwaad om daarna fatsoenlijke zetten te blijven doen. Daar was Ed echter niet meer toe in staat. Hij liet de paarden van Nolan Wijenberg binnen komen, verloor een pion en al rap was er niets meer van zijn stelling over. Selman speelde een variant die de argeloze voorbijganger wellicht de wenkbrauwen zou doen fronsen, maar achteraf bleek het allemaal “engine approved” nieuwlichterij te zijn, van beide zijden. Het evenwicht werd nooit significant verstoord en uiteindelijk haalde Selman tegen Jelle Smid het winnende halfje binnen. Sten speelde een prima partij waarin hij met zwart een paard stevig op d4 wist te krijgen. Sten’s hengst domineerde het bord en werd ondersteund door een pionnen-opmars die Har van Himbergen tegenstander de das om deed.
En dan was daar de partij van Rolinde….
Wie het verslag van de vorige KNSB competitie ronde heeft gelezen, weet dat het in haar partijen er nogal enerverend aan toe kan gaan. Dat was nu in overtreffende trap het geval. Nadat Rolinde een mooie aanval had opgezet, trapte ze in een truc die de stelling deed ontploffen. Met 5 tegen 35 minuten op de klok is dat niet een situatie waar je graag in wil belanden. Rolinde offerde een stuk en kon dat stuk even later weer terug winnen, waardoor er een minstens gelijk toreneindspel zou zijn ontstaan. De klok stond inmiddels op 30 tegen 1 minuut. Wat doe je dan? Noem het moedig, noem het roekeloos. Rolinde versmaadde het stuk en ging voor de aanval. Dat liep verkeerd af.
Ze had een verdediging over het hoofd gezien en won het stuk niet meer terug. Het werd daarna alsnog geofferd voor twee pionnen. Daardoor kwam Rolinde in een dubbel toren eindspel terecht met twee.pionnen minder. En luttele seconden op de klok. Nu hebben we Rolinde al eens vaker miraculeus zien ontsnappen. De klok van Thijs Dam ging van 30 naar 25, naar 20, naar 10. Die van Rolinde schommelde tussen de 2 seconden en 1 minuut. Nog steeds stond Rolinde hopeloos verloren. Toen er nog 5 minuten op de klok stonden liet haar tegenstander pardoes een pion slaan. Een tegenvaller voor hem, maar met de pion op g2 was de winst nog steeds in zicht. “Bruggetje bouwen en klaar!” somberde Jacco. Dat bruggetje zat blijkbaar niet in de gereedschapskist en toen hij met 3 minuten nog bijna mat ging ook, promoveerde Rolinde’s tegenstander zij pion in paniek tot een paard. Drie zetten later werd de vrede getekend.
En zo werd het 6-2 voor Woerden 1, dat nog volop meedoet in de spannende race om het kampioenschap.
Voor alle uitslagen zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/9862
