We schrijven 14 oktober 2015. Historie. We moeten terug tellen naar 16 februari 2013 om te komen tot het aantal dagen dat we hebben moeten wachten op deze overwinning. Al die tijd heeft ons eerste team geen overwinning geboekt. Tijdens deze harde, ijskoude terugtocht hebben we nog enkele keren als een kat in het nauw uitgehaald om een schamel puntje binnen te halen met een gelijkspel, maar winst zat er al jaren niet in.
Tot nu. Tot hier en niet verder!
Aan het begin van de avond hield de teamleider van de tegenstanders een oppeppend intro, waarin we fijntjes werden gewezen op de ‘nipte’ overwinning van het 2e team van de Rode Lopers tegen ons 2e de avond ervoor. Vervolgens kwam Henk de Heer quasi nonchalant vragen hoe het stond met onze mogelijkheid tot verder degraderen. (het zou per reglement verboden moeten worden wat mij betreft). Het zou toch niet?
Een rondje langs de borden tussendoor gaf me een redelijk goed gevoel. Maar, had ik dat de afgelopen jaren tussendoor ook niet gehad? Bas Verberne, aan het bord naast me, leek op vakantie het boekje “hoe verras ik mijn tegenstander vanuit de opening” doorgenomen te hebben. Maar, volgens mij moet hij dat nog een keer goed doornemen om hier ook beter van te worden. De stelling Henk de Heer was weer scherp als vanouds, genoeg mogelijkheden daar. Jan Hoosbeek, natuurlijk vers van een tijdje niet spelen, kwam in een moeilijke schuifpartij terecht, maar, laat die man maar schuiven! Ad Goes stond als een huis, Hans Tuit stond al vrij snel vrij goed, Henk Dankers (wedstrijdleiders onder elkaar) kwam weer aardig in zijn eigen straatje uit en Wim Veelenturf kon kiezen hoe hij zijn stelling wilde verbeteren.
Aan mijn eigen bord ging het vrij goed. Ik kwam uiteindelijk zelfs twee pionnen voor te staan maar dat koste me veel te veel tijd. In tijdnood verloor ik een pion en vielen de punten aan weerskanten. Het ging ineens heel snel. Ik kreeg de melding dat het 4-3 stond voor ons, bood binnen een seconde remise aan en de hand van mijn tegenstander werd uitgestoken. WINST!
…Negenhonderdzeventig lange dagen…
De Rode Loper 3 Woerden 1 3,5 - 4,5 1. Ben Westerman Marcel van Oort 0,5 - 0,5 2. Rene de Korte Bas Verberne 0,5 - 0,5 3. Hendrik Aldenberg Henk de Heer 1 - 0 4. Fred Jonkman Jan Hoosbeek 1 - 0 5. Abderrahim El Madani Ad Goes 0 - 1 6. Huub Brouwer Hans Tuit 0 - 1 7. Henk van Lingen Henk Dankers 0 - 1 8. Pieter Bakker Wim Veelenturf 0,5 - 0,5
