Volgens mij hebben we dit jaar een nieuw record te pakken, doordat de helft van de deelnemers spelers van buiten Woerden zijn. Het is goed om te zien dat veel schakers jaarlijks terugkeren en dat daarnaast de mond-op-mond reclame ook zorgt voor nog meer deelnemers.
De eerste ronde is zoals gewoonlijk een ongelijke strijd in dit Zwitserse toernooi. Maar alsnog zijn er altijd partijen met een andere uitslag dan verwacht. Dit jaar waren de uitslagen echter op 1 na allemaal in het voordeel van de sterkste speler. Ook dat is misschien wel een record. Een paar lager-gerate spelers verdienen wel een compliment voor hun spel deze avond. Aan de laatste twee borden werd rond half twaalf nog gespeeld. Piet Brouwer speelde een zeer puike match maar moest uiteindelijk toch buigen voor Ron Flohr. De laatste die nog bezig was, was Annie de Jong. Zij had zich helemaal tot een gelijkwaardig pionneneindspel geworsteld tegen David Bakker. In datzelfde eindspel kon David in beider tijdnood een pion vrijspelen en laten promoveren.
Aan het begin van de avond werd de rondeprijs aangekondigd, die je niet wilde winnen. Het was een troostprijs, bedoelt voor de hoger-gerate spelers die verliest van de tegenstander. En zoals verwacht, de verliezer wil deze prijs inderdaad niet aannemen en gunt die aan zijn tegenstander. Mariet Mourits is dus de meest gelukkige van de avond!
