Caïssa 4 – Woerden : 5-3

Op een mooie zonnige maar frisse dag ging Woerden op weg naar de uitwedstrijd tegen Caïssa. Met maar liefst zeven teams, waarvan vijf van Caïssa, werd in Amsterdam West de achtste competitieronde gespeeld. Er waren ook twee teams van onze vrienden van Charlois. Met meer dan honderd schakers, waaronder ook Hans Ree en Paul van der Sterren, was het een ware schaakhappening. Woerden stal met drie dames in het team, Alina, Anne-Marie en Pia, natuurlijk de show.
Iedereen heeft zo zijn eigen voorbereiding op een schaakpartij. Jim en Henk gingen met de trein en namen een lange wandeling van respectievelijk, Centraal en Amstel naar de speellocatie. Met name Jim ondervond daarbij dat Amsterdam toch behoorlijk groot is. Pia had van Sten nog een lesje Konings-Indisch gekregen en Alina ontspande zich met een boek van Vargas LLosa.

Jan Bulk had zich op het allerlaatste moment nog beschikbaar gesteld om Rolf, die de boot had gemist, op het achtste bord te vervangen. Aanvankelijk speelde Jan tegen Cees Visser (1957) een aardige partij, maar na een uur kreeg hij diverse dreigingen op f7 te verduren en moest wat pionnen geven. Nog lang heeft Jan daarna nog als een leeuw gevochten, maar uiteindelijk moest hij de handdoek in de ring gooien.

Henk leek een soepele partij te spelen tegen Jan van Banning (1865). De hele tijd had hij een prettige stelling met een beetje druk. Hoe het precies gegaan is heb ik niet kunnen zien, maar Henk was plotseling één van zijn zware stukken kwijt.

Pia moest aantreden tegen de zeer ervaren teamleider van Caïssa, Rob Bodicker (1931). Er kwam een Konings-Indische partij op het bord en na een goed getimed tijdelijk pion offer zag het er erg goed uit voor Pia. Op dat moment had ze de beste stelling van alle spelers van Woerden. Helaas pakte Pia één zet te vroeg de pion terug, waardoor Rob mat dreigingen kreeg op de onderste rij. Die werden Pia fataal.

Jim speelde tegen Aldo van de Woestijne (2001), een handige jongen waar Jim maar geen vat op kon krijgen. Naarmate de tijd vorderde zag de stelling van Jim er steeds onaangenamer uit. Het einde heb ik niet helemaal meegekregen, maar uiteindelijk verloor Jim.

Anne-Marie speelde een prima partij tegen Evert-Jan Straat (2059). Haar stelling was steeds iets beter en dat kwam ook tot uiting in de tijdsverdeling. Haar tegenstander begon steeds meer tijd te verbruiken en wist uiteindelijk zijn problemen niet meer binnen de twee uur op te lossen. Hij ging door zijn vlag.

Sten, de puntenmachine, haperde gisteren tegen Avni Sula (2050). De manier waarop Sten de opening aanpakte beviel hem zelf helemaal niet. Hij moest wat moeizaam manoeuvreren, maar vocht tegen een verschrikkelijke loper op b7. Even leek het erop dat de kansen aan het keren waren, maar Sten kreeg de pin op de neus. De zwarte stukken drongen de witte stelling met kracht binnen en Sten’s koning kwam in een mat-net terecht.

Marcel speelde een degelijke partij tegen Martin Bottema (2092). De openingsproblemen waren eenvoudig opgelost en wit moest al wat beginnen op te letten. Marcel miste een heel goede kans om direct vrijwel winnend voordeel te behalen en wikkelde af naar een eindspel met een miniem voordeeltje. Ongetwijfeld was het onvoldoende om te winnen, maar wit moest wel steeds blijven opletten. Op een klassiek moment, de 41ste zet, deed wit dat niet en om mat te voorkomen moest wit een dame tegen een toren geven. In de overgebleven stelling kon wit geen vesting opbouwen.

Alina kreeg de verwachte Knight Tango op het bord tegen Albert Riemens (2075). Toch begonnen beide spelers al vrij vroeg in de partij aardig wat tijd te gebruiken. Alina liet dame ruil toe, waarna ze een aangenaam positioneel voordeeltje zou krijgen, maar Albert ging daar niet op in en de stelling werd almaar scherper. Als buitenstaander begreep ik niet meer of Alina nu goed stond of slecht. Uiteindelijk trok Alina gelukkig aan het langste eind. In de wandelgangen hoorde ik dat Albert een eeuwig schaak had gemist. Ik weet niet of dat het geval was.

Woerden verliest met 5-3 van Caïssa 4. De andere degradatie kandidaten verloren ook en blijven achter ons staan. De laatste ronde kan echter van alles gebeuren. Het is dus nu alle hens aan dek.