Mooie herinneringen kwamen naar boven op de weg naar Hoogland. Zeven jaar geleden speelden we daar de laatste wedstrijd in de SGS promotieklasse en bij winst zouden we kampioen worden. En zo gebeurde. Onze vrienden uit Hoogland hadden daar op geanticipeerd en de champagne al koud gezet. Deze mooie geste wordt nog geregeld aangehaald door de Woerdense spelers.
Terug naar het heden. Daar stond een mooie match tussen twee sterke teams op het programma.
bord 1: Sten Goes (2217) – Marco Dieleman (2092)
De bughouse schaak specialist uit Hoogland speelde hetzelfde zijvariantje dat hij vele jaren geleden tegen mij ook op het bord bracht. Sten zette gelijk druk op de ketel. Die barste binnen de kortste keren uit elkaar en het eerste punt was snel binnen.
bord 2: Chris Kooijman (2015) – Marcel Schröer (2072)
Na een geslaagde opening wist ik de zwarte loper van wit op h2 te begraven. In het eindspel grabbelde ik een pion mee, maar de loper transformeerde daarna tot een monster en even stond ik met de rug tegen de muur. Toen ik alle dreigingen had weten te pareren en in een gewonnen toreneindspel was terecht gekomen begon ik werkelijk te genieten van mijn stelling. Gelukzalig tuurde ik al mijmerend naar mijn voortsnellende pionnen, totdat ik door mijn tegenstander wreed uit mijn dagdromen werd gerukt met een onverbiddelijk wijzende vinger richting de klok.
bord 3: Selman Ercan (2046) – Tom Officier (1989)
Selman liet het robuuste schaak zien wat we van hem gewend zijn. Geruime tijd was het een kwestie van duwen en trekken waarbij Selman langzaam maar zeker de overhand kreeg. Maar Tom is een handige schaker. Hij wist nog allerlei complicaties op het bord te brengen, waardoor het allemaal niet zo duidelijk meer was. Na wat schermutselingen had Selman het pionneneindspel correct beoordeeld en nam het punt mee naar huis.
bord 4: Stephan Paternotte (1994) – Hans van Steijn (1864)
Na een snel e4 en c4 van Stephan, wist Hans het gat op d4 optimaal te benutten door er een fraaie merrie neer te zetten, stevig door pionnen te ondersteund. Er stond een schamele bisschop tegenover die zelfs in deze Sinterklaastijd geen kans zag het paard te bestijgen. Een ongelijke strijd dus, die door Haans mooi werd uitgespeeld.
Zo werd het 3-1 voor Woerden. Op naar de volgende ronde.
