Paul Keres kwam bij Woerden op bezoek voor de tweede ronde van de SGS beker. Ze hadden er zin in. Uit een prachtig arsenaal aan spelers had de club een fraaie delegatie naar Woerden gezonden. Woerden zat in de sterkst mogelijke bezetting achter de borden, dus dat beloofde een spannende avond te worden. En dat werd het ook.
Jelle Wiering (1999) had tegen Tim Lammens (2282) de zwaarste avond. In een twijfelachtige poging in zijn huisvariant terecht te komen, kreeg zijn dame door allerlei plaagstootjes geen rust en werd de ontwikkelingsachterstand van Jelle zorgwekkend. Dat was mede de oorzaak van het verlies van een pion en die kwam niet meer terug. Jelle spartelde nog wel enige tijd, maar het mocht allemaal niet baten.
Zelf was ik (2072) met zwart tegen Leo van Houwelingen (2005) in een degelijke, maar vrij passieve stelling terecht gekomen. Leo kwam met dame en toren dreigend dichterbij mijn koning maar was in een prima stelling iets te haastig. Hij offerde een paard voor aanval. Het bleek niet voldoende en door een onnauwkeurige zet liep de aanval rap vast in de zwarte modder.
Selman Ercan (2046) speelde tegen Colijn Wakkee (1924) een overtuigende partij. Na een zet of 15 verzonk Selman in gepeins. Hij kon niet geloven dat hij met f4! een stuk ging winnen. Colijn begin daarna heel lang na te denken. Hij kon niet geloven dat hij na f4! een stuk ging verliezen. Het bleek echter echt waar. Na wat schermutselingen daarna wist Selman het punt te verzilveren.
De spectaculairste partij was die tussen sten Goes (2217) en Evert Rademakers (2251). Evert offerde een kwaliteit voor activiteit en een pion, maar Sten leek het allemaal net onder controle te houden. Het slot was werkelijk spectaculair. Sten kon zich door een mat-dreiging allerlei spectaculaire offers veroorloven. Geen van de torens en stukken die Sten in de uitverkoop deed kon genomen worden. Met een laatste fraaie zet gaf Sten zijn mat dreiging een keurstempel “onderdekbaar” en daarmee was het pleit beslecht.
Zo wint Woerden met 3-1 van Paul Keres. Net als in de eerste ronde was het een fikse strijd tussen sterke teams zoals we voorheen in de SGS niet vaak zagen. Door de ontkoppeling van de competities van de KNSB en de regionale bonden is de speelsterkte ontegenzeggelijk vooruit gegaan. Het woord onderbond lijkt voor de SGS dan ook niet meer de juiste term.
