Het was, zoals gebruikelijk in Delft, een bruisende schaakmiddag. Het blijft toch altijd mooie happening daar in het eigen denksport centrum, waar tegelijkertijd 5 wedstrijden werden gespeeld en veel ontmoetingen met oude bekenden plaats vonden. Ook Woerden 2 was er present.
Woerden 1 mag op papier een team zijn dat aardig in klasse 3F kan meekomen, de realiteit is tot nu toe anders. Weer had Woerden een zware middag.
Ed liet direct vanuit de opening een massale afruil toe. Hij had in eerste instantie nog wel een kleine ontwikkelingsvoorsprong , maar die verpieterde en toen Michael Stoops remise aanbood, nam hij het zuchtend aan.
Jelle had via een incourante zetten volorde Wybe Evenhuis tot een nare Trompowsky weten te verleiden. De witte stelling leek behoorlijk kreupel, maar toch wist wit daar handig een initiatief uit te ontwikkelen. De situatie op het bord draaide compleet om en voor Jelle werd het vechten tegen de bierkaai.
Beter ging het met Bas. Onze bas-zonder-vrees grabbelde twee pionnetjes mee op de damevleugel en hield nauwlettend in de gaten dat Peter Lode niet met een verwoestend stukoffer zijn koning kon bedreigen. Kleine mat dreigingen achter de paaltjes hielpen Bas alles onder controle te houden en hij won.
Rolinde wist niet goed om te gaan met de zwarte blokkade op de witte velden die Wim Kortis had opgezet. Haar pionnen op de zwarte velden werden zwak en vielen na verloop van tijd als rijpe appelen uit de boom. Het toren eindspel was daarna niet meer te houden.
Jacco had Joris Leertouwer overspeeld en had naar een prettige stelling met een pion meer kunnen afwikkelen. Hij dacht echter zijn aanval door te kunnen zetten, en kwam van een koude kermis thuis toen zijn eigen koning op de tocht kwam te staan.
Selman was wat onwennig in de stelling die hij tegen Pieter Buzing op het bord kreeg. Een beetje prematuur opende hij de stelling, waardoor zwarte stelling ontlook als een bloem bij de eerste zonnestralen. De wat verkrampte stukken van zwart kwamen tot volle wasdom en wit werd daarna weggespeeld.
Sten speelde de opening tegen Ricardo Slaa zoals hij dat Carlsen ook ale eens zag doen en won een pion met een degelijke stelling. Hij dacht de dame van wit aardig in het nauw gedreven te hebben, maar door een moment van onoplettendheid liet hij de dame ontsnappen naar een prachtig centraal veld op e5. Onder hoge tijdsdruk wist Sten niet alle complicaties meer te overzien en verloor.
In de partij van Marcel ging het lange tijd gelijk op. Alleen op de klok had hij een groot voordeel. Toch bleven er steeds kleine probleempjes opdoemen. Het tijdsvoordeel smolt langzaam weg en een kleine misrekening kostte Marcel een pion. De stelling was verloren, maar Bob Voogt begon daarna weifelend te spelen en wist maar niet het juiste plan te vinden. Na een opmerkelijk toilet bezoek, tijdens het nadenken over een zet, forceerde Bob torenruil waardoor hij pardoes verloren kwam te staan.
We kunnen het wederom een leerzame 5,5-2,5 nederlaag noemen. De tegenstand in de 3e klasse is toch van een beduidend ander niveau dan wat we in de 4e klasse gewend waren. Maar we gaan niet bij de pakken neerzitten Er zit voldoende kwaliteit in het team om uit dit dal te kruipen.
Uiteindelijk werd het samen met Woerden 2 nog een heel genoeglijke avond in een Italiaan op de Beestenmarkt van Delft.
Voor de uitslag zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/12333
