Dat het een hele klus is om op een doordeweeks avond Giessenburg te bereiken was ons genoegzaam bekend. Dat het de andere kant op ook mis kan gaan, ondervonden drie van de vier spelers van De Giessen en Linge. Om tien over acht kwamen ze met een verhit gezicht binnen lopen. Nu is de Woerdense schaakclub tegenwoordig in de gelukkige omstandigheid dat we op een locatie spelen waar we niet meer aan het einde van de avond door de beheerder uit het pand gejaagd worden, net als het gezellig wordt. Nu konden we rustig met de partij wachten tot iedereen aanwezig was.
Woerden was er helemaal klaar voor. Drie van de vier spelers hadden er net een 10-daags trainingskamp in Wijk aan Zee op zitten en kwamen tot de tanden gewapend met de nieuwste openings nieuwtjes aan het bord zitten.
Op het 4e bord was mijn tegenstander, Tony Else, behoorlijk de weg kwijt. Al snel verloor hij een kwaliteit en vervolgens een stel pionnen. Tony gooide de handdoek op zet 32 in de ring. Op bord 2 kreeg Sten tegen Henk Boot zo’n mooie aanvalsstelling op het bord dat ik verwonderd zocht naar welk stuk Sten hiervoor had moeten offeren. Niet één, zo bleek het geval te zijn. Ook deze partij was ruim op tijd gedaan.
Met de match was het nog niet gedaan. De beslissing op de andere borden was nog zeker niet gevallen. Vreemd genoeg hadden Selman (tegen Eddy Korevaar) en Ed (tegen Jaco) uit de opening goede zaken gedaan. Selman had een pion genomen en gaf die niet meer terug. Ed had zijn tegenstander handig wat tempi afhandig gemaakt.
Daarna kwam er een mindere fase waarin Selman erg gedrukt kwam te staan en ook van de ontwikkelingsvoorsprong van Ed geen spoor meer was te bekennen. De avond werd lang. Op het laatste, toen alle spelers nog maar weinig tijd op de klok hadden, bleken de toernooi tijgers het koelbloedigst in deze fase en trokken ook deze laatste twee punten naar zich toe.
Met deze 4-0 overwinning plaatste Woerden zich voor de kwart finale van de SGS beker.
