De zaterdag was heerlijk zonnig, een mooie dag voor een wandeling met het voltallige Woerden 1 team van Centraal Station Amsterdam over de keizersgracht naar de Laurierstraat. Daar kwamen we terecht in de knusse huiselijke sfeer van het kantoor van enkele creatieve lieden met een liefde voor tijdschriften over mode en design en boeken over basketbal. Terwijl buiten de ijspegels zo nu en dan met een enorm geraas dan de daklijsten vielen gingen binnen de partijen van start. Woerden was op volle sterkte en ook Laurierboom – Het Gambiet was met een erg sterk team op de proppen gekomen. Dat beloofde wat.
Met grote voortvarendheid wisten Sten Goes en Marcel Schröer hun partijen op de eerste twee borden te winnen. Sten Goes plaatste tegen Hajo Jolles een theoretisch bekend paard offer en kreeg een stelling waar je als medespeler jaloers van opzij kijkt en denkt: “Had ik die stelling maar”. Sten gaf de witte koning geen moment rust en eindigde de partij met groot materiaal winst. Zelf bleef ik de stelling van Elwin Osterwald onder druk houden. Eén moment had Elwin de kans om daar onderuit te komen, maar verzaakte dat. Zijn angst voor een door hem iets te optimistisch ingeschat dame offer van mijn kant was te groot. Daarna was het pleit beslecht.
Jacco Lind had tegen Werner Moller een door hem zo geliefde dubieuze stelling op het bord gekregen. Na wat manoeuvreer werk wist Jacco zich daaruit te wurmen en kon al vrij rap de remise optekenen.
Daarmee was het 2,5-0,5 voor Woerden 1. In een opperbeste stelling gingen we naar het nabij gelegen en ó zo gezellige spelletjes café De Laurierboom om daar de partij van Jacco nog eens nader te bekijken.
Ondertussen waren onze ploeggenoten flink aan het zwoegen. Interessante en soms gelijke stellingen verslechterden zienderogen. Vooral de kansen in de partij van Ed Oosterlaken tegen Marius Lauer draaiden 180 graden om. Ed speelde zijn dame naar een ongelukkig veld waar ze geheel buitenspel stond en uit de verte met lede ogen moest toezien hoe de konings stelling uiteen werd gereten.
Zowel Jelle, Bas als Rolinde kwamen een pionnetje achter. Jelle Wiering speelde tegen Paul Schipper erg ambitieus en commandeerde zijn pionnen flink maar voren. Dat bleek de stelling even later toch niet aan te kunnen en Jelle verloor. Bas Jansen offerde tegen Ron Nep een pion voor wat activiteit. De activiteit ebde weg, maar de pion kreeg Bas niet meer terug en ook dat kwam niet meer goed.
Rolinde verloor tegen Wilbert de Kruiiff een pion, won hem terug, maar raakte er in het eindspel toch nog weer eentje kwijt. Het was een verraderlijk eindspel waarin de loper tegen het paard niet zo goed bleek als het leek. De koning kon twee oprukkende pionnen niet allebei tegen houden en daarmee ging ook deze partij verloren.
Selman Ercan had een uitermate degelijke partij gespeeld en met zwart tegen Hans de Vilder zelfs een pion weten te veroveren. Het was een dubbel pion en die bleek onvoldoende om nog op winst te kunnen spelen. Verder dan remise kwam Selman dan ook niet.
Zo verloor Woerden 1 met 5-3 van Laurierboom – Het Gambiet 1, dat op weg is naar het kampioenschap van groep 3F. Na afloop kwam het Woerdens team terecht in een Turks restaurant. Nu heeft een team een expert op dat gebied en we lieten ons dan ook uitgebreid adviseren door Selman. Zo liet hij ons onder andere kennis maken met zoute Turkse melk. Niet slecht! Het werd een mooie afsluiting van een genoeglijke dag.
