Op zaterdag 2 maart speelde Woerden 2 hét degradatieduel uit 4D tegen Het Spaarne 1. In het geroezemoes voor aanvang klonk het geluid dat uit alle vierde klassen twee en misschien wel drie teams moesten degraderen. In dat geval was er geen degradatieduel, maar was de degradatie eigenlijk al een feit. Maar dit klopte niet: uit een vierde klasse met maar negen teams, degradeert slechts één team. De teamleider had al vaak verzucht: ‘God verhoede dat we ons handhaven, ik heb geen zin in nog zo een seizoen’. Maar dat neemt niet weg dat het hele team tóch zijn stinkende best deed om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Bij winst en wellicht zelfs bij gelijkspel, was er een behoorlijke kans dat we niet zouden degraderen.
Leen de Jong speelde met zwart tegen Colleen Otten een moeizame opening met de continue dreiging van een wit centrumblok. Het tegengaan daarvan lukte maar dat ging ten koste van het loperpaar en een pion, waarbij de blokkade van een achtergebleven pion wel voor compensatie zorgde. De computer beoordeelde de stelling precies gelijk maar dan moesten de dames wel op het bord blijven. Nadat zijn tegenstandster een aantal keren vergeefs een poging deed om de dames te ruilen, claimde zij remise door drie keer dezelfde stelling.
Wijnand Groenen viel in en speelde met wit tegen Paul Ruber die varianten van het middengambiet (1. e4 e5 2. d4 exd4 3. c3 ) probeerde te ontwijken met … d5!? Er werd snel afgeruild, dames van het bord, torens van het bord en uiteindelijk ook de paarden waarna er een ongelijke loper eindspel resteerde. Op allerlei manieren remise maar aangezien het inmiddels 3-4 stond, moest hij door blijven spelen en mocht geen remise aanbieden. Na in de verlenging van alles geprobeerd te hebben en hij zelfs nog een pion voorkwam, was het nog steeds volledig remise.
Henk de Heer was niet tevreden over zijn partij tegen Loek Veenendaal. Een remise bij een 4,5 – 3,5 nederlaag is niet goed genoeg. Hij speelde met zwart een opening waarvan wordt opgemerkt: “… en wit heeft niets meer”. Maar wat zwart heeft, kon Henk ook niet vinden.
Marjolein Theunissen speelde tegen Aad de Bruijn een partij die lange tijd gelijk opging. Totdat ze op de 33e zet een enorme blunder maakte waarna de stukken terug in het bakje konden. Zo jammer dat je van een hogere ELO niet spontaan ook beter gaat spelen!
Julien Rentrop speelde met zwart tegen Sander Schilthuizen. Na een aantal bekende openingszetten kwam hij minder goed uit de opening. Wit kon zwarts koningspaard wegjagen met e5 en had daarna de optie om met Pg5 mat te dreigen. Julien deed een mindere zet waardoor hij met een zwakke losstaande pion kwam te staan en een mindere stelling. Daarna maakte hij de fout om voor zijn eigen loper een ontsnappingsveld weg te nemen en dit koste hem zijn loper en de partij.
Aan bord zes speelde Chris Klaassen tegen Frans Arp een gambiet, waarmee hij een gunstige stelling verwierf. Na verwikkelingen in het centrum stond er bij zwarts koningsvleugel een witte pion op f6. Maar in het lopereindspel was het bereikte voordeel van één pion niet voldoende. De spelers bereikten uiteindelijk de volgende grappige eindstelling (zwart aan zet):
Willem Vink was de Super Sub, de enige die een vol punt wist te veroveren! Hij speelde naar eigen zeggen een plezierige partij tegen Jan Vos. Die viel aan op de koningsvleugel en Willem op die van de dame. Daar kon hij een pion oprapen en uiteindelijk de partij.
Annie de Jong speelde met wit de Scandinavische opening tegen Fer Mesman met een snelle afruil van de dames. Het eindspel met een toren en een licht stuk ging lange tijd gelijk op. Na nog wat spannende schermutselingen resteerde een stelling waar niets meer te halen viel, dus remise.
Zo werd het dus 4,5 – 3,5 voor Het Spaarne. Het goede nieuws is dat dit ons kleinste verlies was, dit seizoen. Het slechte nieuws is dat Woerden 2 stijf onderaan staat, met nog maar één ronde te spelen, de andere hekkensluiters mogen nog twee keer aan de bak.
