Woerden 3 speelde hun eerste ronde tegen DSC Delft 4. De gemiddelde rating van Delft lag bijna 100 punten boven die van het derde. Bovendien waren twee basisspelers, Sjaak Oosterlaken en Jean de Goeij, verhinderd. Het resultaat was dan ook behoorlijk teleurstellend, het werd 2-6. Alleen de drie vrouwen wisten te scoren.
Bord 1. Tim Groot Bruinderink
De opstelling deze eerste ronde was wat frivool. Marjolein (met de hoogste rating) had aangegeven dat ze niet graag aan een hoog bord speelt. Daar was rekening mee gehouden en Tim speelde aan het eerste bord. Zijn tegenstander speelde heel snel en hij had aan het eind van de partij maar iets van tien minuten in totaal gebruikt. Maar blijkbaar had hij die korte tijd goed gebruikt want Tim moest na 26 zetten opgeven.
Bord 2. Annie de Jong
Zij kreeg met wit een bekende opening waar haar tegenstander al vroeg probeerde om de dame en lichte stukken te ruilen. Om nadeel te voorkomen moest zij hierin wel meegaan. Toen op haar initiatief ook de laatste paarden van het bord verdwenen, bleef een dichte stelling over met ieder twee torens. Geen van beide partijen kon hier nog iets mee en de vrede werd getekend.
Bord 3. Jory Koot
Jory kwam met zwart uitstekend uit de opening. Het leek erop dat zijn tegenstander na de tweede (mainline!) zet al uit zijn theorie was. Dit bleek achteraf inderdaad het geval te zijn. Na een relatief lange nadenkbeurt deed zijn tegenstander gelijk al een inaccurate zet die hem een pion kostte. Jory’s eerste mini-overwinning was binnen. De pion ging weer verloren, maar niet lang daarna veroverde hij er alsnog een. Een tweede mini-overwinning? Eigenlijk niet echt want hij overzag hoe hij een heel stuk had kunnen winnen. En het werd nog erger. In ruil voor dat extra pionnetje kreeg zijn tegenstander wel veel activiteit en druk op de pionnen rond de koning. Uiteindelijk werd het hierdoor tactisch scherp en samen met tijdsnood zorgde dat voor een dodelijke combinatie.
Bord 4. Sarah-Joy Koorevaar
In het begin ging het redelijk gelijk op. De benjamin van het derde kwam misschien iets beter uit de opening, maar in het middenspel had ze een dubbele aanval op haar dame en pion gemist. Daardoor stond ze gedurende het middenspel een pion achter en dus minder. Echter, toen er een eindspel ontstond met gelijke lopers, had zij haar koning zo gemanoeuvreerd dat zij haar tegenstanders pionnenmeerderheid had vastgezet. Daardoor werd het uiteindelijk toch remise.
Bord 5. Frans Janssen
Frans was gevraagd om in het vierde in te vallen, maar op het laatste moment moest hij voor het derde aantreden. Toch begon hij welgemoed aan de partij.
Zijn tegenstander opende straf en Frans antwoordde te passief. Binnen een mum van tijd was hij een pion kwijt en er zat gelijk geen samenhang meer in de stelling. Hij reageerde laconiek op zijn verlies: ‘Enfin genoeg tijd om langs de overige borden te flaneren. Fijn gezicht al die geconcentreerde koppen. Jaloers ook!’
Bord 6. Marjolein Theunissen
Een laag bord voor Marjolein, al vond ze dat eigenlijk wel weer een héél laag bord. Ze had nu natuurlijk wel wat waar te maken. En dat deed ze! Haar tegenstander rokeerde lang, zij kort. Na twaalf zetten had ze al pionnen op a5 en b5 (met wit) terwijl de stukken op de koningsvleugel van haar tegenstander nog in de beginstelling stonden. Dat gebrek aan ontwikkeling en een paar lelijke onnauwkeurigheden deden hem de das om.
Bord 7. Jens Roggeband
Het begin was solide, niet veel aan de hand. Beide spelers gebruikten relatief veel tijd (toen zij bij zet tien zaten, waren de meesten al bij twintig+ beland). Even later wilde Jens zijn dame op een veld zetten om een aftrekaanval te ontwijken maar koos niet het beste veld. Dat resulteerde in een vrijpion die zijn stelling volledig binnendrong. Niet lang daarna moest hij die pion, inmiddels veranderd in een extra dame, afruilen voor een toren. Hij speelde nog even verder, maar nadat de dames geforceerd werden geruild en hij dus een volle toren achterstond, zat er toch echt niets anders op dan op te geven
Bord 8. Norman Human
Invaller Norman had een duidelijk plan: snel zijn stukken ontwikkelen en een onaantastbaar paard op e5 neerzetten, ondersteund door f4. Maar daarmee verzwakte hij zijn koningsvleugel voordat zijn ontwikkeling compleet was. Toen hij lang rokeerde, viel zwart direct aan met b5 en a5. Hij probeerde terug te slaan met de nodige tactische valsstrikken, maar onderschatte het initiatief van zwart. Zijn koning was te zeer blootgesteld op de damevleugel en de gecoördineerde aanval van zwart op beide vleugels overrompelde uiteindelijk zijn stelling.
Opdat de teamgenoten elkaar een beetje beter leerden kennen, had Marjolein hen uitgenodigd om bij haar thuis te komen eten. Ze had lekker gekookt en het werd heel gezellig. Voor het derde was het troost-eten en een fijne afsluiting van deze schaakdag!
