In de 5e ronde van de strijd om de prestigieuze titel Open Schaakkampioen van Woerden is het gevecht in alle hevigheid losgebarsten. Aan de eerste 16 borden werd slechts één remise genoteerd, en dat was nog een heel merkwaardige. De bekende schaakkapper uit Utrecht, Kasim Wandy, verscheen tegen Jim Reed een half uur te laat aan het bord en haalde toen een opening van stal die de positieven onder ons als “origineel” zullen bestempelen. Het zij natuurlijk verre van ons om Kasims geheime repertoire te bekritiseren, laat staan via dit verslag aan de rest van de wereld kenbaar te maken, toch verwees ook één van de meer kritische toeschouwers naar de naam van de bedenker van deze opening: de hier te lande nog niet zo bekende Australische Meester: Kenny Suicide. Hoe het ook zij, voor de oppervlakkige toeschouwer (ondergetekende) stond Jim vanaf het begin van de partij zo goed als gewonnen al moet gezegd dat Kasim op een gegeven moment vervaarlijk begon tegen te spartelen. Waarschijnlijk had Jim om 11 uur ’s avonds nog evenveel voordeel als hij om half 9 al had: hij had dus geen vorderingen gemaakt. Desalniettemin was de uitslag een grote verrassing: remise, met hulde aan Kasim.
Aan bord 1 vochten Ed Oosterlaken en Jelle Wiering de strijd uit om de voorlopige koppositie. Toen ik na 5 zetten ging kijken stonden er al 2 dames naast het bord, maar dat waren de extra dames die de heren al gereserveerd hadden voor eventuele promoties tijdens een uitvluggerfase (#professioneel). Zo ver kwam het niet. Ed rokeerde nogal laat, al of niet gedwongen. Jelle won een stuk, maar in verband met zijn ‘blote’ koning was het de oppervlakkige toeschouwer niet 100% duidelijk of de partij gewonnen was. Zie het diagram:
Wit is aan zet en zwart staat ongetwijfeld beter. Maar na 1. Kg1, Lf3: 2. Tf1, Dg4 3. h3 is het toch behoorlijk ingewikkeld. Geen idee of dat gespeeld is trouwens, het pad van een zelf meeschakende journalist gaat niet over rozen. In elk geval, Jelle won een mooie partij en stelde daarmee zijn nadrukkelijke kandidatuur voor de eindoverwinning. De Russische stage begint vruchten af te werpen.
Joost Mellegers won van Seth van der Vegt in een partij waarin Joost heel lang 2 pionnen voor stond die uiteindelijk beslissend bleken. Olivier Huizer, de sympathieke interne wedstrijdleider van schaakclub Utrecht, speelde fris van de lever. En zo te zien zijn tegenstander van het bord. Hij veroverde veel ruimte, belaagde de zwarte koning, maar kon het toch niet afmaken en verloor alsnog. Gerard Zwijnenburg en Henk de Heer speelden een minder correcte partij met veel fouten. Zo constateerde later de beste stuurman aan wal, mijn goede vriend Fritz 12. Henk won, maar als Gerard in deze diagramstelling
Lc7! had gespeeld, in plaats van e5, dan hadden wij het nog zo net niet geweten!
Na 5 ronden zijn er nog zo’n 13 spelers die het toernooi kunnen winnen. Dat belooft nog wat!
