Voor zover ons eerste team dit jaar nog niet erg genoeg is uitgedund hadden we ons voor dit keer nog een extra handicap toebedeeld. Met drie gemotiveerde invallers trokken we naar Amersfoort om daar tegen de koplopers te spelen. Dat gemotiveerde spatte er aan bord 8 echt vanaf toen Aldo op zet 11 een remiseaanbod weigerde. Goede instelling, maar niet zo’n handige keuze tegen een FM met bijna 400 punten meer! In de mail die ik voor deze match rondstuurde probeerde ik onze spelers op te peppen door te stellen dat Ons Genoegen de vorige keer met een gemiddelde rating van “maar” 1815 hun op papier betere tegenstanders had verslagen. Dat moest ons toch ook houvast bieden… Dit keer was hun opstelling gemiddeld 100 punten meer, die van ons kwam nog lager uit dan de vorige keer. Dat was in de uitslag duidelijk merkbaar.
De teamleider zelf werd als eerste hardhandig van het bord geveegd. Moet je ook maar geen opening spelen die je niet meer wilde spelen. En velen volgden als vanzelf het goede voorbeeld… De volgorde van afronding weet ik niet precies meer, dus de overige uitslagen op bordvolgorde. Henk haalde aan bord 1 echt alles uit de kast om een een remise te halen in een toreneindspel met een pion (of twee?) minder, maar ging ten onder. Bas speelde een enerverende partij waar de neutrale toeschouwer minimaal IM moest zijn om te doorzien wie er beter stond. Uiteindelijk werd eeuwig schaak gegeven: remise. Jan Hoosbeek speelde een puike pot waar zijn tegenstander meer tijd gebruikte. Er kwam een volledig gelijke stelling op het bord en de heren namen beide genoegen met een half punt. De partij van Ad had heel anders kunnen -en moeten- aflopen. Met een stuk meer en een pion minder had hij diverse keren de mogelijkheid om zijn voorsprong verder te vergroten, maar uiteindelijk kostte een soort van dolle toren truc hem een dame en de partij. Wim -Remisekoning- Veelenturf speelde, natuurlijk, een remise. Vanuit de opening stond ‘ie compleet gewonnen, aldus zijn tegenstander, maar aan het eind was er slechts voor ieder de helft van de buit. Jan Pool werd langzaam maar zeker in het defensief gedrukt en zijn tegenstander speelde het spel gedegen uit. Een nul. En tot slot Aldo, kreeg waar voor het afslaan van de remise. Een lesje schaak en veel extra kennis opgedaan!
Ons Genoegen 1 Woerden 1 6,5 - 1,5
1. A.J. van der Burch - H.J.J. de Heer 1 - 0
2. L. van Twillert - B. Verberne 0,5 - 0,5
3. S. van de Groep - G.J. Hoosbeek 0,5 - 0,5
4. W. van de Groep - M. van Oort 1 - 0
5. M. Riemersma - A.J. Goes 1 - 0
6. W. Velker - W.J. Veelenturf 0,5 - 0,5
7. B.H. Wilders - J. Pool (Jan) 1 - 0
8. J.A.J. Marcus - A. Oxener (Aldo) 1 - 0
