Auteur: Marcel Schröer

Na een succesvol verlopen eerste ronde mocht Woerden 2 het opnemen tegen het 2-de achttal van de Capelse Schaak Vereniging.  Ook dit team is op papier wat zwakker dan Woerden 2.

De score werd geopend door Hans van Steijn en Timo Kroon. Bij Hans was het centrum en de dame vleugel dichtgeschoven, en had de actie zich verplaatst naar de koningsvleugel. Toen zijn tegenstander probeerde een loper en paard wist te winnen tegen een toren, was het opeens mat.  Ook bij Timo ging het soepel, op dit bord was het krachtverschil het grootst. Na de opening wist Timo vrij snel een gelijke stelling te bereiken, die steeds beter werd met eerst een vooruitgeschoven paard op d4, en later een pion.  Tijdens het omspelen van het tweede paard naar het centrum, dook er een tactische complicatie op die Timo wel, maar zijn tegenstander niet zag. Dit leverde een vol stuk op. Daarna wist Timo de tactische kansen van zijn tegenstander te elimineren en restte een zeer eenzijdig eindspel met elk 5 pionnen alleen aan Woerdense kant nog een paard.

Mark Pieterse kwam goed uit de opening, en had meteen al een pionnetje te pakken.  In plaats van in te gaan op tactische complicaties, ging Mark rechtstreeks voor een toreneindspel, met een pion meer. Zijn tegenstander kreeg daar geen grip op en toen ook een tweede pion naar de overkant geloodst werd, gaf hij op.

De eer om het vierde bordpunt te scoren kwam bij Leen de Jong terecht. Leen kwam goed uit de opening en was bezig om de zwarte stukken met een pionnen storm in het centrum van het bord te duwen. Een schuchter remise aanbod van zijn tegenstander werd niet gehoord, en Leen duwde met succes door. 

Bas Verberne als invaller speelde een heel rustige partij, zo rustig, dat er na veel afruilen niets meer te bereiken viel. Remise als logisch resultaat. Ed Oosterlaken bereikte in de opening niet veel, maar in het vroege middenspel liet zijn tegenstander de witveldige loper ruilen op e4. Dit bleek een ernstige fout, want de witte pionnen op de dame vleugel werden zeer sterk, en gesteund door de zware stukken brak Ed door op de dame vleugel.  Jelle Wiering op bord 1 was goed uit de opening gekomen maar maakt een strategisch onhandige keuze waardoor zijn voordeel verdampte. Toen zijn tegenstander remise aanbood besloot hij het halfje voor het team te pakken, en geen verder risico’s te nemen.

Met een 6-1 voorsprong was alleen de partij van Olivier Huizer nog bezig. De tegenstander van Olivier was veel te laat, maar als snel ontspon zich een spannende partij, waarin Olivier zijn lopers afruilde om zijn tegenstander een belabberde pionnenstructuur te bezorgen. Met  het veroveren van twee kwaliteiten was Olivier er echter nog  niet. De stellig was zo dicht gaan zitten dat de torens zich niet eenvoudig konden laten gelden. En dat het zwarte paard best sterk was.  Na enig switchen tussen de dame en koningsvleugel en een kritiek teruggeven van de kwaliteit tegen het zwarte paard, kreeg Olivier toch wat ruimte in de stelling, en kon hij het punt binnenslepen.

Opnieuw een grote overwinning, en Woerden 2 staat nu samen op kop met Erasmus 2, dat evenveel match en bordpunten heeft en ook met SHTV dat iets minder bordpunten heeft. De onderling confrontatie tussen de koplopers zijn tegen het eind van de competitie gepland.  Dan zal pas duidelijk worden wie met de promotieplek aan de haal gaat. 

(Ed Oosterlaken)

Op verzoek van ASV 1 werd één partij vooruit gespeeld. Het werd de ontmoeting tussen Folke van Dorp met wit tegen Sofia Moskalets met zwart. In een zijvariant van de Siciliaan wist Sofia langzaam het initiatief naar zich toe te trekken. Op een gegeven moment had Folke moeten besluiten om een pion te geven voor wat compensatie. Hij probeerde de pion te houden en dat werd hem fataal. Zonder problemen trok Sofia daarna de partij naar zich toe.

Om de match een week later met een winst met zwart te beginnen was een mooie opsteker voor Woerden 1, die tot nog toe nog geen matchpunten had weten te verzamelen.

Op bord twee speelde Selman Ercan met wit tegen Wouter Terlouw. Het leek er even op dat Wouter op de damevleugel wat tegenspel kreeg. Het paard van Selman moest naar de rand. Selman wist daarna zijn stukken toch weer in een harmonieuze positie te krijgen. Hij kreeg zelfs nog zicht op winst, maar uiteindelijk tekenden beide partijen de vrede.

Anders Verliep het op bord 4. Daar bracht Sten Goes met wit een variant uit de oude doos op het bord waar Oscar Zecha niet helemaal paraat had. Oscar dacht met een tijdelijk torenoffer een dodelijke dreiging in de stelling te brengen, maar wist niet dat daar allang een serum tegen was uitgevonden. Het resultaat was dat hij uiteindelijk gewoon een toren achter bleef. Oscar bleef nog lang spartelen maar moest het hopeloze van zijn situatie inzien.

Op bord vijf speelde Olger van Donk met zwart tegen Eelco de Vries een moeizame partij. Na een matig verlopen opening vocht Olger zich langzaam terug in de partij. De opmars van een pion van Eelco op de damevleugel had hij echter schromelijk onderschat. De pion was niet meer te stoppen en Olger verloor daarna vrij kansloos.

Op bord zes verliep de partij niet beter. Jacco Lind werd met wit door Bram Klapwijk in een variant geloodst waar hij wat minder kaas van had gegeten. Jacco had geen idee wat het juiste plan was en met elke zet verslechterde zijn stelling. Daarna viel alle tactiek natuurlijk ook de verkeerde kant op en Jacco verloor.

Marcel Schröer had het net zwart tegen Otto Wilgenhof een stuk makkelijker. Vanuit de opening had hij een voordeeltje gekregen dat al snel uitmondde in beslissend voordeel. Marcel wist de directe winst niet te vinden en raakte in een eindspel verzeild, waarin hij op de 40ste zet vrijwel al zijn voordeel verspeelde. Even later was het Otto, in een stelling die nog wel te houden was, die te haastig met een torenruil aanbood. De resulterende pionnen race was gewonnen voor zwart.

Bas Jansen wist samen met Vadim van Cuijk minstens een uur te spenderen om in een theoretische stelling te komen. Het was wel het soort stelling waarin Bas zich als een vis in het water voelt. Bas offerde op f7 en de complicaties vielen in zijn voordeel uit. Het was eigenlijk jammer dat er slechts een dame eindspel met een pion meer uit kwam. Bas zag geen kans om zijn extra pion te gelde te maken. De partij eindigde in eeuwig schaak.

Daarmee was de stand 4-3 in het voordeel van Woerden. Tijd om de kijker te richten op bord 3, waar Rolinde den Heijer zich met zwart moest verdedigen tegen William Shakhverdian. Rolinde stond een pion achter, maar daar wist ze een dubbel pion van te maken en haar toren stond actief op de c-lijn.

Onder grote belangstelling bleef William proberen water uit steen te knijpen. Gezien de stand kon hij niet anders. William ging daarbij te ver, sloot zijn eigen toren op en kon direct opgeven.

Daarmee werd de stand 5-3 in het voordeel van Woerden. De eerste winst in de 2e klasse voor de Woerdenaren. Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/17179

Na een onfortuinlijke degradatie vorig seizoen uit de 4-de klasse mag Woerden 2 zich dit jaar bewijzen in de 5-de klasse. Daar hopen we mee te doen om de prijzen, eigenlijk enkelvoud, de promotieplek. Met een team dat aanzienlijk versterkt is met wat overbodig volk uit het eerste, wat herintredende schakers en wat aanstromend talent zouden we goede kansen moeten hebben. Maar ja, de bal is rond en het bord is vierkant, en het blijft een eerste wedstrijd, dus de zenuwen werden verstopt onder wat branie gedrag.   De eerste wedstrijd was tegen het combinatie team Charlois Europoort/Barendrecht 3. Een team dat op papier iets zwakker is dan Woerden 2. 

De score werd geopend door Leen de Jong die tegen hun sterkste speler, Angelique  van der Graaf-Osinga, speelde. In de opening bestede zijn tegenstander veel tijd aan het doorgronden van de openingsplannen van Leen, dat lukte haar prima gezien de moeizame stelling die Leen overhield. Langzaam wist Leen zich onder de druk uit te werken,  toen dat voltooid was bood hij remise aan. Dat werd fluks geaccepteerd, want de partij was al aan het kantelen, en de witspeler had nog maar weinig tijd.

Jelle Wiering zette het team op voorsprong, door te winnen van Rawi Wortman. In de opening kreeg Jelle al wat voordeel, en met een tactische wending kreeg hij niet alleen een stuk tegen een pion, de tegenkansen waren vrijwel afwezig. Rawi probeerde het nog wel, maar Jelle hield het hoofd koel en haalde het punt snel binnen.

Ed Oosterlaken  speelde op bord 1 tegen Andre Karbaat.  Andre, met wit, ruilde een tweetal van zijn stukken die normaal veel werk voor je doen in deze opening wat makkelijk af in de opening, en hield geen voordeel met wit. Na enig trekken en  duwen besloot Andre om een aanval op de koningsvleugel op te zetten, Ed blies echter het centrum op, wat niet alleen de witte aanval kansloos maakte maar de hele witte stelling verwoeste. Andre gaf op voor dat er hele dames en torens verloren gingen. 

Henk de Heer en Timo Kroon scoorden de twee punten waarmee de matchpunten alvast veiliggesteld werden. Henk overhoorde zijn tegenstander  in een bekende variant, maar de originaliteit  van de zetten van Roderick Cornellisen leidde ertoe dat hij vast kwam te staan op de koningsvleugel, na een switch naar de dame vleugel werden de meeste stukken geruild en hield Henk een vrij b-pionnetje over dat naar de overkant snelde. Timo Kroon zijn tegenstander, die ook Timo heette, mocht ten volle de lijdensweg ervaren wanneer je tegenstander voor twee resultaten speelt, winst of remise. Timo Kroon had in de opening en pionnetje verschalkt, en in het middenspel alle tactische angels eruit weten te houden, eindspel dat resteerde was van 6 tegen 7 pionnen, met elk een loper. Timo kroon bleef gestaag oprukken op de damevleugel, weerstond de neiging tot gallery play, en toen zijn tegenstander de zwarte pionnen naar voren gooide was het snel voorbij. De matchpunten waren binnen.

Maar naast matchpunten zijn ook bordpunten van belang, de aandacht van de drie restende spelers verslapte geen moment. Op die drie borden hadden de spelers van Woerden alle licht voordeel. Mark Pieterse had een verre vrijpion die beslissend zou worden, maar zijn tegenstander Rik Wortman wachtte dat niet af en ging op een tactische tour, en dreigde met mat in drie. Dat zou heel gevaarlijk zijn geweest, ware het niet dat Mark met de Dame op f7 zowel een extra zet afdwong, en mat dreigde, en een zet later ook uitvoerde. De tegenstander van Hans van Steijn, Ivan Deceuninck deed iets ongelukkigs in de Benoni verdediging. Hans leek in een zetel af te gaan op het volle punt, en zijn tegenstander was veroordeeld tot een extreem passieve verdediging, maar daar ging hij dan ook vol voor. Als er al een gat in de verdediging geweest is het Hans niet gelukt om die te vinden. Na de grote afruil van stukken bleken de pionnen van Hans toch niet meer de krachtpatsers van weleer en kwam de partij weer in een wankel evenwicht, waarin de strijders hun geluk niet verder wilden beproeven, en de vrede tekenden. Olivier Huizer was als laatste bezig tegen de derde Wortman, Manixia, heel lang leek het erop dat Olivier  serieus in de problemen zou komen, maar na een blunder van Manixia extra resteerde er een dame eindspel met een pion extra voor Olivier. Toen Manixia een matdreiging van Oliveir mistte, wist Olivier het laatste punt veilig te stellen.

7-1 Winst! Een mooi begin van het seizoen.

(Ed Oosterlaken)

In de tweede ronde van de KNSB competitie kwam Veenendaal 1 op bezoek en ook nog eens in de sterkst mogelijke opstelling. Dat zou dat een hele pittige middag worden. Maar daarvoor waren we ook naar de tweede klasse gepromoveerd. Al dat winnen is slecht voor je karakter.

Op bord 1 moest Sten Goes het met zwart opnemen tegen Mees van Osch. De zetten van wit kwamen met zo’n vlotte vanzelfsprekendheid uit de handen Mees dat wij hier toch wel enige voorbereiding menen te ontwaren. Sten had daar geen goed antwoord op. De f- en g-pion kwamen vervaarlijk opzetten en de stelling van Sten werd daardoor platgewalst.

Op bord 2 werd Selman Ercan met wit geconfronteerd met een wel heel frivole openingsbehandeling van Joost Offringa. Alle pionnen verzamelen en naar voren stormen, was het devies. Het leek erop dat Selman toch wel gebruik moest kunnen maken van alle zwaktes in de zwarte stelling en de open koningspositie. Maar dat liep toch anders. Vanaf een zet of 15 zagen we dat zwart steeds meer controle over het bord kreeg en na verloop van tijd was het initiatief geheel aan zwart. Dat wist Selman niet te houden.

Op bord 3 speelde Sofia Moskalets met zwart tegen Etienne Goudriaan. Zoals we van deze markante schaker gewend zijn brengt Etienne zijn tijd bij voorkeur al keuvelend door met andere schakers in de zaal. Op het bord wist hij niet veel klaar te maken. Sofia had een comfortabele stelling weten te bereiken en er leek geen vuiltje aan de lucht. Op een cruciaal moment Offerde Etienne een kwaliteit, de enige zet waarmee wit de stelling nog in evenwicht hield. Daarna was het kompleet gelijk, maar met vernuftig spel wist wit toch nog wat dreigingen in de stelling te weven. Sofia greep mis en daarna was het snel over.

Op bord 4 kwam Rolinde den Heijer met wit lekker uit de opening en maakte zich op voor een spannende aanvalspartij met strijd op beide flanken. Eén onnauwkeurige zet heeft in zo’n stelling al gauw desastreuze gevolgen en zo was het ook deze keer. Het tijdelijk bedoelde pionoffer pakte helemaal verkeerd uit en Rolinde verloor.

Op bord 5 werd Jacco met zwart door Tijmen Kampman al snel bij de keel gegrepen met een heel thematische koningsaanval. Ondergetekende zou direct peentjes gaan zweten maar Jacco bleef koel. Hij telde de stukken in de verdediging (2) en het aantal stukken in de aanval (3). Dat was niet genoeg om je zorgen om te maken. Jacco kreeg daarbij gelijk en kwam prima te staan. Het eindspel golfde daarna wat heen en weer. Uiteindelijk was een pion extra niet voldoende voor Jacco om er meer uit te halen dan een halfje.

Op bord 6 wist Bas Jansen niet goed raad met de Caro-Kann van John Cornelisse. Vooral de loperruil die Bas aanbood deed zijn tegenstander bijna van zijn stoel vallen van verbazing. Daarna startte Bas met een vrij kansloze koningsaanval die uiteindelijk zich tegen hem keerde. Bas verloor.

Op bord 7 kreeg Marcel Schröer een onschuldig variantje in de Caro-Kann voorgeschoteld. Marcel haalde snel de angel uit de stelling en kwam prettig te staan. Na een zet of 20 heel prettig zelfs. Marcel won een pion, maar was daarna niet nauwkeurig genoeg om de pion ook te behouden. Daarna werd het een gelijk eindspel waarin het evenwicht nooit beslissend verstoord werd. Met twee kale koningen op het bord werd het remise.

Op bord 8 deed Olger van Donk met wit tegen Erik van den Dikkenberg dingen in de opening die mij een beetje pijn aan de ogen deden. Nu schijnt Olger altijd een beetje aangeharkt te moeten staan om zijn schaaktalent tot volle wasdom te laten komen. De stelling werd uiterst scherp. Wellicht hebben beide spelers kansen gehad. Olger was degene die het beste uit de strijd kwam. In de beperkte tijd die over was bleek dat niet genoeg voor de winst. Ook hier werd het remise.

Daarmee werd het 6,5-1,5. Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/17170

De gebroeders Vedder en Dick de Graaf moesten verstek laten gaan bij de ontmoeting En Passant 1 – Woerden 1 in de SOS competitie. Daarmee waren de kansen van Woerden vanzelfsprekend gestegen. Jammer was het natuurlijk wel. Het is altijd een feest om tegen deze ware schaakliefhebber te mogen spelen en de laatste jaren waren onze resultaten tegen deze houwdegens zeker niet slecht. Desalniettemin wist En Passant nog een sterk team op de been te brengen. 

Olger had tegen Gerben van Pel een verre vrijpion op de c-lijn weten te creëren. Gerben wist daar niet veel tegenover te stellen en het werd dan ook een vrij eenzijdige partij waar Gerben niet aan te pas kwam. 

Ook de partij van Selman tegen Johannes Kossen verliep spoedig. Selman had een pionnetje verorberd, maar moest nog wel een verre vrijpion van Johannes Kossen onder controle houden. Dat is Selman wel toevertrouwd en ook hij haalde het volle punt binnen.

Voor Rolinde, die met zwart tegen de veteraan Sjoerd Drent speelde, leek het er aanvankelijk wat penibel uit te zien. Ze wist de aanval echter te pareren en Sjoerd gaf Rolinde wat ongelukkig kansen op de damevleugel. Dat hoef je Rolinde niet twee maal te zeggen. Met allerlei dreigingen haalde ze de ene na de andere pion op en daarmee ook de partij. 

Ed pakte de partij klassiek aan. Zijn aanvankelijke ontwikkelingsvoorsprong zette hij om in kleine structurele zwaktes in het zwarte kamp. Vervolgens zette Ed druk op wat pionnen tot ze in het ravijn vielen en haalde daarmee het punt binnen.

Niet overal ging het zo soepel. Leen de Jong had de gevaren in de opening tegen Jan Mattijs van Leeuwen op een creatieve manier weten te pareren. Er leek geen vuiltje aan de lucht, maar in de afwikkeling naar het eindspel was er toch iets mis gegaan. De druk op de damevleugel werd te groot en die ging vervolgens helemaal verloren. 

Ook de partij van Sten tegen Kees Nachtegaal was nu niet bepaald een partij uit één stuk. Onze god van de pionnen storm joeg met een vervaarlijke windkracht op koningsbeugel van Kees Nachtegaal. Echter, door één fout van Sten draaide de wind en kreeg Sten de wind recht in het gezicht. De verdediging kostte Sten zoveel tijd dat hij door zijn vlag ging. Daar was de partij echter nog niet mee beëindigd. Minstens 10 minuten lang zag Kees Nachtegaal in het duister van de rookwolken op het bord niet dat de vlag was gevallen. Ze speelden lekker door terwijl de omstanders de ogen naar een hogere macht omhoog richtten. We kunnen rustig stellen dat hier het Nederlands record “Door de vlag spelen” flink is aangescherpt. Uiteindelijk drong het voldingen feit wel tot Kees door en kon En Passant ook hier een punt noteren.

Marcel had in zijn partij met wit tegen Gert Reichardt niets bereikt. Zeg maar gerust minder dan niets. Het gaf Gert de moed om voorzichtig een remise aan te bieden. Daar waren we niet voor naar Bunschoten gekomen, dus er werd lekker doorgespeeld. Nooit is het evenwicht significant verstoord en uiteindelijk berustte Marcel maar in remise.

Jacco had met zwart tegen Robin Reichardt een theoretisch variantie te pakken waar hij wel de ins en outs van wist en zijn tegenstander niet. Het leidde tot een eindspel waar zwart prima stond. Na nog meer afwikkelingen bleef er een eindspel met paard tegen loper. In dit geval bleek het paard een stuk sterker dan de loper en met name de koning van Jacco was veel actiever. Jacco won een pion en won daarna de partij in fraaie stijl.

Voor de details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/9828

Soms voelt het schrijven van een wedstrijdverslag als strafwerk.In de eerste ronde van de KNSB competitie speelde Woerden 1 in de klasse 2C tegen de op papier mede degradatie kandidaat RSR Ivoren Toren 1. Evenals Woerden was RSR gepromoveerd uit de 3e klasse. Het zou een moeizame middag worden.

Het begon al met de tocht naar Rotterdam. De eerste file bij Gouda was niet te vermijden en de tweede moesten we  omzeilen met een toeristische route door Noord Rotterdam. Gelukkig kwamen we nog op tijd op de plaats van bestemming aan. Daar liep het al gelijk niet helemaal naar wens. Ed werd op zet twee al verrast, Olger op zet drie en Rolinde zag zet vier voor het eerst van haar schaak carrière op het bord verschijnen. Alleen Sofie en Marcel wisten een aardige reeks zetten er vlot uit te krijgen.

Bij Sofia leidde dat ook tot een serieus voordeel. Het leek even weg te ebben, maar toen kwam er een portie tactiek op het bord waar haar tegenstander zo mee zat te worstelen dat hij door zijn vlag ging. Ondertussen bleek de kennis van Marcel wat hiaten te bevatten. Hij rokeerde wat te optimistisch in tegengestelde

richting en kreeg vervolgens zelf een dodelijk aanval te verduren. Rolinde wist haar openingsproblemen nooit helemaal te boven te komen en kreeg een tegenaanval te verduren waar ze geen goed antwoord op had. Selman leek objectief gezien wel een aardige stelling te hebben, maar het klassieke probleem met zijn loper wist hij niet op te lossen. Met dat stuk buitenspel werd Selman tactisch verschalkt. Op de eerste worden wist dus alleen Sofia zich te handhaven.

Alle ballen dus op de laatste vier borden. Afgezien van de partij van Olger, die zich nooit echt kon ontworstelen uit de openingsproblemen, ging het daar zo slecht nog niet. Bas had al snel een heerlijke stelling op het bord en wist met zijn bekende onbekommerde spel een heerlijke stelling op het bord te krijgen. Als een van de eerste partijen kon hier dan ook het punt genoteerd worden.

Met een 3-2 achterstand moesten Jacco, Olger en Ed nog iets van de middag proberen te redden. Als alles mee zou zitten dan zouden Olger en Jacco met een pion minder remise kunnen houden. En Ed zou zijn toren eindspel wellicht nog kunnen winnen. Zo liep het niet. Olger verloor nog een pion en daarmee de partij. Ed liet een pion van zijn tegenstander helemaal naar de 7e rij oprukken en moest toen ook de handdoek in de ring gooien. Jacco kwam in een passie stelling terecht met nog steeds een pion minder. Het was slechts wachten op het genadeschot.

De middag eindigde daarmee met een pijnlijke 6-2 nederlaag. Woerden is duidelijk nog niet klaar om tegen sterkere oppositie te spelen. Toen we twee jaar geleden voor het eerst in de 3e klasse speelden was dat ook het geval. Nadat Woerden de eerste twee ronden had verloren groeide het team en eindigde vervolgens  confortabel in de middenmoot. Alles is nog mogelijk. Op naar de volgende ronde!

En gelukkig zijn er ook nog andere geneugten de levens. Om de hoek vonden we restaurant “Klaargemaakt”. Het weer was heerlijk en op het terras hebben we de dag toch nog aangenaam weten te besluiten met kleine maar overheerlijke hapjes.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/17169

In de wedstrijd tussen Woerden 1 en HSG 1 in laatste ronde in de KNSB competitie stond er niets meer op het spel. Het kampioenschap kon Woerden niet meer ontgaan, net zoals de degradatie voor het team uit Hilversum. Dat werd dus vrijuit spelen. Om de oudere spelers van Woerden alvast te laten wennen aan hun voorland, was de opstelling gemaakt op basis van de leeftijd, van jong naar oud.

Twee partijen kwamen vrij vlot tot een conclusie. Bas Jansen nam met zijn pionnen het centrum in bezit een controleerde daarna ook nog eens de lange diagonaal a1-h8. Toen hij daar ook nog eens een dame op wist te krijgen werd het tijd voor Thomas Roest om op te geven. Marcel Schröer kwam lekker uit de opening en had Gabri van de Schootbrugge een vervelende geïsoleerde pion bezorgd. Twee paarden van Marcel domineerden het bord. Eén daarvan wist met een vork de dame van Gabri te verschalken.

Jacco Lind had met zwart een actieve stelling tegen Johan Lindeman weten te bereiken. Jacco dacht zijn fraaie stelling te verzilveren met een mooie combinatie, maar dat bleek een gevalletje “wie een kuil graaft voor een ander….” te worden. In plaats van een pion, verloor hij twee stukken tegen een toren. Deze toren kon het in het eindspel niet tegen de twee stukken bolwerken. Sten Goes ging met zwart tegen Yvette Nagel vol in de aanval. Dat liep niet helemaal lekker. Sten bleef stug nauwkeurig rekenen en bereikte daardoor een eindspel met torens op het bord waarin Sten een gevaarlijke vrijpion had. Die pion besliste uiteindelijk de partij.

Selman Ercan liet zich door Michaël de Vos in een stelling lokken die niet zo lekker was als hij had gehoopt. Na een onnauwkeurigheid moest Selman aan de noodrem trekken om de zaak nog bij elkaar te houden. Vlak daarna ga zijn tegenstander pardoes een toren weg. Bas Verberne leek tegen Dylan Meijer op weg de stelling volledig naar zijn hand te zetten. De tijd begon echter te dringen. Bas kwam in hevige tijdnood. Toen het stof was neergedaald zagen we een toren eindspel opdoemen waarin remise het terechte eindresultaat was.

Op het eerste bord leek Sofia Moskalets het zwaar te krijgen tegen Vincent Spit na een strategische fout net na de opening. Vincent had een vervelende pion op e5 weten te krijgen en maakte zich op voor een koningsaanval. Sofia bleef rustig rekenen en wist de aanval goed te pareren. Ze was zelfs in staat het initiatief over te nemen en had een monsterpion op de tweede rij weten te krijgen. Met een fraai dame offer wist Vincent een eeuwig schaak en daarmee remise veilig te stellen.

Op het tweede bord had Rolinde den Heijer tegen Wim van der Wijk een gesloten stelling op het bord gekregen. Rolinde drong steeds verder aan op de koningsvleugel, waardoor Wim zich genoodzaakt voelde om een kwaliteit te geven. De stelling bleef gesloten en het bleek niet zo makkelijk om die extra kwaliteit te laten gelden. Wim kon zelfs met zijn koning de witte stelling binnen dringen. Twee lopers, een toren en een koning begonnen binnen te dringen. De torens van Rolinde keken machteloos toe hoe haar koning in een matnet werd gevangen.

Daarmee werd het 5-3 voor Woerden. Woerden 1 won daarmee met overmacht de groep 3E met 17 uit 9. Het is de hoogste score van alle teams uit alle groepen uit de derde klasse. Gezegd moet worden dat het allemaal zeker niet tegen zat dit seizoen, maar dit resultaat geeft toch enige hoop voor volgend jaar. Woerden 1 zal dan voor het eerst in haar bestaan uitkomen in de 2e klasse.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/14826

Woerden 1 had tot nu toe alle wedstrijden in de hoofdklasse gewonnen, maar voelde de hete adem van DBC in haar nek. DBC had slechts één steek laten vallen, een nederlaag tegen De Rode Loper, nota bene de tegenstander van Woerden deze avond. Oppassen geblazen dus! Met winst op De Rode Loper zou Woerden een hele grote stap zetten richting het kampioenschap. Vanwege de voorsprong op bordpunten, zou Woerden bij winst met 6,5 punt of meer zichzelf zelfs al één ronde voor het einde kampioen mogen noemen. Voor De Rode Loper stond er niets meer op het spel. Ze hadden afgesproken lekker vrijuit te gaan spelen. Dat merkten we, er kwamen veel leuke scherpe stellingen op het bord.

Marcel Schröer had met zwart in de opening tegen naamgenoot Marcel Scholten het een en ander door elkaar gehaald. Aan het einde van die fase was zijn stelling niet te benijden. De Woerdense speler begon dan maar een koningsaanval. Daar werd niet veel tegenover gezet. Dat maakte het spel nogal eenzijdig en de Woerdense Marcel won gemakkelijk.

De stand werd gelijk getrokken door Nonso Ezeoke van De Rode Loper. Nonso had met zwart tegen het al te voorzichtige spel van Leen de Jong kordaat het centrum in handen genomen. Leen werd helemaal naar achteren gedrongen en het eindspel dat daarna ontstond zag er niet lekker uit. Leen verzuchtte na afloop van de partij: “Ik werd gewoon kansloos weggespeeld.”

De volgende die een punt noteerde was Olger van Dongen. Hij had met zwart tegen Jesse van den Hof een variant op het bord gekregen die hij al eerder was tegengekomen. Destijds was dat verkeerd afgelopen, maar nu was Olger beter voorbereid. Hij startte een beslissende koningsaanval en joeg de witte koning over het bord.

Sten Goes had tegen Thom Zwamborn na een ingewikkelde manoeuvreer fase zijn stukken in stelling gebracht voor een aanval op de zwarte koning. Deze keer toonde Sten met een mooie terugzet met zijn loper voldoende geduld en liet de druk op Thom’s stelling. Even later was de tijd wel rijp voor actie. Er volgde een korte tactische fase waarin Sten de betere rekenaar bleek.

In de overige partijen begon de tijd te dringen. Rolinde den Heijer had een hele moeilijke partij tegen Henk Dissel. Het kostte haar veel tijd om de boel nog een beetje onder controle te houden. Henk had een koningsindisch-achtige aanval kunnen starten, maar zette die niet op de klassieke wijze door. Met nog maar weinig tijd op haar klok laveerde Rolinde beter door alle complicaties en wist de partij te winnen.

Jacco Lind liet zich door Jan Prins niet verrassen door een zijvariant. Het werd een harde strijd waarin Jacco met zijn stukken het centrum van Jan Prins onder vuur nam. In eerste instantie ging dat goed, later werd de stelling scherp en onduidelijk. Jan Prins kreeg het centrum in handen. Jacco had twee vervaarlijke vrijpionnen op de damevleugel. De complicaties groeiden Jan boven het hoofd. In een stelling die aan het verkruimelen was, ging hij door zijn vlag.

Bas Verberne pakte de opening tegen Jeroen Weelink agressief aan. Hij offerde een pion voor dominantie in het centrum. Hij had zeker genoeg compensatie voor de pion. Jeroen wist uiteindelijk de druk niet meer te weerstaan en moest een kwaliteit geven voor een pion. Helaas voor Bas bleef er een compacte stelling over met alleen pionnen op de koningsvleugel. Hij wist daar niet doorheen te breken en daarmee was de remise een feit.

Daarmee was het 5,5-1,5 voor Woerden en was alleen de Partij van Selman Ercan tegen Arend van de Lagemaat nog bezig. Na een middenspel met taktische grapjes over en weer had Selman een pion weten te veroveren en later nog eentje. Even later was de materiaal verhouding weer anders. Selman had een toren plus drie pionnen tegen twee stukken. Ook die stelling wist Selman goed uit te spelen en. Racht het punt naar Woerden. 

Daarmee had Woerden de 6,5 te pakken en kon het kampioensfeest al een ronde voor het einde beginnen.

Vlak voordat de wedstrijd tegen SHTV zou aanvangen ontvingen we een telefoontje. Jelle en Sten waren ruim van tevoren gearriveerd bij de de speelzaal van Schaakhuis. De verkeerde club dus. Ze waren nu op weg naar de juiste locatie. Veel kan er mis gaan tijdens een schaak competitie, maar deze hadden we nog niet gehad. Gelukkig kwamen Jelle en Sten, enigszins rood aangelopen, nog net op tijd binnen lopen.

De openingsfase was voor Woerden. Wie schaakklok kan lezen kon dat al constateren. Met name op de eerste borden was het verschil groot. Rolinde en Sten hadden zo’n half uur voorsprong op de klok, terwijl ze nog steeds op hun geheugen aan het schaken waren. De meeste borden stonden er wel florisant voor. Zeker Jelle en Jacco hadden een stelling om je vingers bij af te likken. 

De partij die het traagst begin was het eerst klaar. De tegenstander van Marcel had in een op en neer gaande strijd veel tijd moeten investeren. Dat deed hem zo tegen de tijdcontrole de das om. In een stelling die steeds scherper werd zag hij een dodelijke dame zet over het hoofd. Daarna kon Marcel de partij snel beslissen.

Alle andere partijen gingen door tot na de eerste tijdcontrole. Voor het verloop van de partijen verwijs ik graag naar het fraaie uitgebreide verslag van de wedstrijd op de site van SHTV: https://www.schaakcombinatiehtv.nl/nl/content/eerste-team-verliest-van-woerden. Beter dan in dat verslag kunnen wij het niet verwoorden.

Nog voordat de match voorbij was vernamen wij dat Paul Keres 3, onze naaste concurrent die ons al sinds de derde ronde op de hielen zat, vrij verassend had verloren van Zukertort 2. Winst bij SHTV zou betekenen dat Woerden 1 al kampioen zou zijn. Met een 3,5-3,5 stand ging het dus nog om de laatste partij. Gelukkig zag die er goed uit. Bas stond 2 en later zelfs 3 pionnen voor. Het was slechts wachten tot het moment dat zijn tegenstander het welletjes vond. Even later werd ging het punt voor Woerden en was het historische feit daar: voor het eerst in het bestaan van Woerden promoveert het eerste team naar de 2e klasse van de KNSB.

Zeist 1 bestaat uit een aantal oude rotten in het vak. Die hebben het Woerden al eerder moeilijk gemaakt en ook nu was het voor Woerden 1 een lastige wedstrijd. Sten speelde tegen zijn angst gegner Arend van Oosten. De partij kreeg het verloop dat we al eerder hadden gezien. Sten viel flink aan, Arend verdedigde taai, vervolgens offerde Sten een stuk voor de beslissende aanval, die toch niet zo beslissend bleek te zijn. Sten verloor.

De partij van Selman tegen IJntze Hoekstra was een Deja Vue van het jaar daarvoor. Toen kreeg ondergetekende dezelfde aanval over zich heen en deed me bijna de das om. Ook nu ging het bijna mis. Uit de afloop van de gememoreerde partij putte Selman moed en bleef stug door schaken. Dit doorzettingsvermogen werd met een vol punt beloond.

Jacco had tegen Willem-Jan Veltman al snel een heerlijke stelling te pakken. Zonder dralen zette Jacco een aanval in waar Willem-Jan niet van terug had. Hiermee haalde Jacco als eerste een punt voor Woerden.

Voor Olger werd het tegen Sergio Harnandan een moeizame avond. Hij werd tot passiviteit gedwongen en het lukte Olger niet om eruit te breken. De stelling van Olger bleef echter zonder zwaktes en Sergio wist niet verder te komen. Beide spelers kwamen daarom remise overeen.

Rolinde had tegen Gerard Hamers, net als Jacco, een mooi centrum en prachtige stukken. Daar weet Rolinde wel raad mee. Ze verhoogde de druk, zette alle stukken goed in positie en brak toen beslissend door de stelling van Gerard heen.

Marcel had al snel na de opening alle problemen opgelost en startte zelf een koningsaanval. Johann Kaemingk weerde die aanval kundig af, maar moest even later een pion inleveren. De vrij open koningsstelling met alleen zware stukken op het bord deed Johann uiteindelijk de das om.

Olivier startte zijn partij voortvarend. Zijn pionnen en stukken begonnen de koning van Wijnan Engelkes  te bedreigen. Echt doorbreken kon Olivier niet. Maar juist toen het erop begon te lijken dat Olivier terug zou worden gedrongen, wist Olivier met een kleine combinatie een stuk te veroveren en daarmee ook het punt.

Leen had het lastig tegen Alexander Kirilov. Deze Karpov look alike zag er uit alsof hij wel een potje kon schaken. De opzet van Leen kwam niet helemaal uit de verf. Zwart kreeg een klein initiatief. Door een misrekening ging een stuk van Leen verloren en daarmee de partij.

Na deze 5,5 – 2,5 overwinning op Zeist staat Woerden nog steeds stevig aan de leiding in de SOS hoofdklasse. Voor details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/8391