Nadat Woerden in de derde ronde de Berserkers de oren had geveegd, verkneukelden we ons over het feit dat het verslag van de Berserkers over deze wedstrijd achterwege bleef. Nu Woerden in de vierde ronde door de Kennemer Combinatie opzij was gezet, bleef het ook lang stil op de Woerdense site. Het blijkt toch lastig om zo’n nederlaag te verwerken.
Kennemer Combinatie had de wedstrijd serieus genomen. Op bord 1 speelde Selman tegen GM Liam Vrolijk. Na een kleine onnauwkeurigheid in de opening, liep Selman achter de feiten aan en verloor vrij kansloos.
Op bord 2 stond voor Sten de IM David Simon Pardo op het programma. De opening was voor Sten, maar door een ongelukkige loper zet raakte Sten de greep op de stelling kwijt en daarna ging het snel van kwaad tit erger.
Op bord 3 zette Marcel tegen FM Onno Elgersma de zaken degelijk op. Om iets te forceren liet Onno zijn pionnen voor een koningsaanval naar voren stormen, maar die strategie kwam als een boemerang terug in het gezicht. Bovendien had hij daar veel bedenktijd voor verbruikt. In de tijdnood fase nam Marcel de aanval over en kwam vernietigend binnen in Onno’s koningsstelling.
Ed zette zijn partij tegen Gillian Honkoop ook voorzichtig op. Wellicht iets te voorzichtig. Gillian kwam zo sterk met zijn pionnen opzetten, dat Ed een kwaliteit moest geven om erger te voorkomen. Die achterstand in materiaal deed Ed de das om. Gillian drong Ed’s stelling binnen en werd het tijd om op te geven.
Na in de zesde ronde de nummer 3, HMC Den Bosch 2, te hebben verslagen, was er een nieuwe nummer 3 aan het firmament verschenen: Almere 1. Dit team stond in de zevende ronde op het programma. Woerden nam deze match dan ook weer zeer serieus. Dat kon van Almere zelf niet gezegd worden. Enigszins beteuterd kwam Casper Kruijff melden dat een aantal top spelers ontbraken en dat ze zelfs een bord leeg moesten laten. Wederom was Selman de klos. Noodgedwongen nam hij de taak van persfotograaf op zich.
Het leek erop dat het punt al snel weer terug werd gegeven in de partij van Jacco tegen dezelfde Casper Kruijff. Jacco gaf al in de opening een pion plus kwaliteit om te overleven. Aan de lichaamstaal van Jacco was duidelijk te zien dat dit ongepland was. Gelukkig kreeg hij toch een gevaarlijk initiatief voor het geofferde materiaal en speelde hij Casper behoorlijk van het bord. Achteraf bleek het theoretisch gezien een bekend offer te zijn waarvan beide spelers tijdens de partij niet op de hoogte waren.
Jacco Lind (foto: Selman Ercan)
Ed mocht, net als de ronde ervoor, tegen een zeer jeugdig spelertje aantreden. Deze keer was dat Akshaj Katpatal. Dit jongetje was niet van het kaliber van Ed’s vorige tegenstander. Ed mocht een belangrijke centrumpion incasseren en had ook nog eens een geweldige loper die domineerde over de witte velden. Het was snel duidelijk dat hier een punt genoteerd mocht worden.
Ed Oosterlaken (foto: Selman Ercan)
Ook de partij van Sten tegen het topbord van Almere, Dennis van Leusden, verliep voorspoedig. Dennis liet toe dat Sten een gevaarlijke pion op f4 wist te krijgen. Van enig spel van wit op de damevleugel was voorlopig nog geen sprake. Toen de pion zelfs op f3 terecht kwam werd de situatie wel heel penibel voor wit. Met een precies uitgerekend offer, kreeg Sten een ondenkbaar mat op het bord. Hij moest daarna zelf nog een aantal schaakjes verdragen, maar toen die voorraad op was gooide zijn tegenstander de handdoek in de ring.
Sten Goes (foto: Selman Ercan)
De partij van Marcel tegen Martin Heijlman was een taai strategisch gevecht. Tijdens de partij liet Martin met pompidompiedom geluidjes duidelijk blijken wanneer hij in zijn nopjes was met zijn stelling. Het is een wonderlijke ervaring om tegen een kwispelende tegenstander te spelen. Je kan daar aardig wat informatie uit halen. Ik was het in alle gevallen wel met hem eens. Martin had een aardige minoriteitsaanval in gang weten te zetten. De pompidompidom was op dat moment dan ook niet van de lucht. Gelukkig bleek hij tijdens de afwikkeling mijn tegenspel niet helemaal voorzien te hebben. Hij raakte in paniek en gaf Marcel de kans op een beslissende koningsaanval.
Marcel Schroer (foto: Selman Ercan)
Rolinde had tegen Rob van de Kamp mooi actief spel in een open stelling op het bord staan. Een koningsaanval was aanstaande. Dat leek de goede kant op te gaan. Dat Rob plotseling lang rokeerde was een kleine kink in de kabel. Rolinde moest haar aanval ineens de andere kant op richten. Rob werd wellicht wat te overmoedig en begon heel actieve zetten te doen die zijn stukken uiteindelijk in een kwetsbare positie brachten. Daar maakt een tactisch talent als Rolinde korte metten mee. Een toren van Rob ging verloren en even later zag hij de hopeloosheid der dingen in.
Rolinde den Heijer (foto: Selman Ercan)
De partij van Sofia tegen de jeugdige Daniël Knol was een omzichtig strategisch gevecht. Sofia had steeds een licht initiatief, maar iets beslissends kwam daar niet uit. Een voor een gingen de zware stukken van het bord. Het leek de zaak van Daniël wat te verlichten, maar nog steeds bleek Sofia de zaak onder druk te houden. Zelfs in het eindspel met twee lichte stukken moest Daniël kleine dreigingen pareren. In de praktijk is dat altijd erg lastig en zo tegen de eerste tijdcontrole wist hij ze niet allemaal meer te weerstaan. Sofia won een belangrijke pion en daarmee ook de partij.
Sofia Moskalets (foto: Selman Ercan)
Bas zette de partij tegen Johan Dielhoff solide op. Met een reeks heel logische zetten had hij overduidelijk het initiatief naar zich toe getrokken. Het was de vraag over zijn ontwikkelingsvoorsprong zich zou vertalen naar iets concreters. Het werd een paard op e5 dat de stelling domineerde. Juist toen we ons afvroegen of Bas iets beslissends zou kunnen vinden, kwam er wat tactiek in de stelling waarmee Bas een dame wist te veroveren.
Bas Jansen (foto: Selman Ercan)
8-0!
Het is een stand die we nog niet eerder hebben meegemaakt. Woerden verstevigt daarmee zijn koppositie. Volgende keer staat er een nieuwe nummer drie op het programma: SHTV 1.
Dinsdag 6 februari kwam Moira Domtoren 1 op bezoek voor een wedstrijd in de hoofdklasse HKB van de SOS competitie. De laatste jaren is dit een directe confrontatie tussen twee titel kandidaten. Beide teams kwamen op volle sterkte aan de start. Zoals gewoonlijk was er na een uur of twee spelen nog geen voorspelling mogelijk over de uitslag, maar daarna vielen een aantal punten onze kant op.
De eerste die een punt binnen haalde was Rolinde. Dat was geen verassing. Ze blies al direct vanuit de openingen dwars door de stelling van Albertus Ten Hertog heen. Ook de partij van Selman was een partij uit één stuk. Hij zette vanaf het begin druk op de damevleugel en de onvermijdelijke pionwinst kwam daarna. De afwikkeling naar het eindspel was onberispelijk en toen Kees Verweij nog een pion verloor, vond hij het welletjes. De partij tussen Tjerk Hacquebord en Marcel was enerverend als altijd. Tjerk had overwicht, maar wist zijn aanval niet op de juiste manier voort te zetten. Marcel nam het initiatief over en won daarna snel.
Woerden vecht met een 3,5-0,5 stand voor het resterende punt.
Met een 3-0 tussenstand leek er geen vuiltje aan de lucht. Olger nam tegen Erik Janse een remise aan in de verwachting dat er nog wel een punt binnen zou worden gehaald. Dat bleek toch niet zo vanzelfsprekend. Bas was tegen Johnny de Kraker na lang duwen en trekken een pion kwijt geraakt en wist zijn problemen daarna niet meer op te lossen. Leen de Jong had heel aardig gestaan maar was tegen Wouter le Fèvre de draad kwijt geraakt. Ook hij moest het onderspit delven.
Nog steeds moest dat ene punten binnen gehaald worden.
Daan Schönberger – Sten Goes
Sten had tegen Daan Schönberger een pion geofferd voor een prachtig initiatief. Hij won de pion met rente terug, maar daarna ging het alsnog mis. Het eindspel met een pion minder zag er penibel uit. Ook de stelling van Jacco tegen Jory van Beek was niet om over naar huis te schrijven, vooral toen in het eindspel hij zijn koning op de h-lijn had laten afsluiten.
Jory van Beek – Jacco Lind
Beide spelers bleven taai verdedigen. Sten speelde het halfje uit het vuur en Jacco wist zelfs een eindspel met een pion meer te bereiken. Dat bleek niet voldoende voor de winst, maar de broodnodige remise ws binnen en daarmee de nipte 4,5-3,5 overwinning op Moira.
De tegenstander van Marcel Schröer had zich ziek afgemeld. Matthijs Dijkstra had, heel sportief, ons daar al vooraf op gewezen. Maar als teamleider ga je dan toch gewoon mee voor de sfeer en het verslag. Ik kan u vertellen, voor de ontspanning kun je beter achter het bord zitten. Dan heb je geen tijd om je zorgen te maken over de taferelen die zich op de andere borden afspelen.
Bord 2
Ook het tweede bord leek half opgegeven door HMC Den Bosch 2. Daar ontmoette Sten Goes met zwart de op papier zwakste speler van de tegenstander, Henk Burg. Ja, inderdaad, de vader van. Dat was lang een gelijk opgaande strijd. Beide spelers speelden omzichtig en vermeden hun stelling te verzwakken.
Bord 3
Sofia Moskalets mocht met wit aantreden tegen de sterkste speler van HMC, Frits Obers. In een scherpe opening ging Sofia de theoretische varianten uit de weg. Ze offerde vervolgens twee pionnen voor een koningsaanval. De vraag was of de aanval sterk genoeg was. Even later waren de twee pionnen weer terug en ging de aanval nog door. Dat was ook nodig want in het centrum had Frits een machtig pionnen centrum.
Bord 4
Ook Selman had een pittige tegenstander. Met zwart speelde hij tegen Jeroen van den Bersselaar. De werd een taaie theoretisch partij, die uitmondde in een stelling waarin Selman twee hangende pionnen had. De tijd zou leren of het zwakke of sterke pionnen waren.
Bord 5
Rolinde den Heijer had met wit Gert den Rooij op het menu staan. Ook dat zou een zware strijd worden. De stelling bleef lange tijd gesloten en het werd dus een kwestie van langzaan manoeuvreren. Althans, dat was zo in het begin. Een tijdje later was de vlam in de pan geslagen. Gert had een trategisch superieure stelling. Hij had alleen één probleem. Zijn koning stond open bloot op het bord. Gert wist echter de stelling behoorlijk op slot te gooien en het begon er lastig uit te zien voor Rolinde.
Bord 6
Tom Verhoeven was de tegenstander van Bas Jansen. Bas jansen met zwart. Wit deed een serie onbeduidende zetjes, maar leek daar wel langzaam maar zeker de zwarte stukken naar achteren te drukken. Maar Bas hield goed stand en hield voldoende flexibiliteit in zijn stelling.
Bord 7
Ed Oosterlaken speelde met wit tegen het enorme talent Hrdya Dinanath. Daar zat wel een jaar of 50 leeftijdverschil in. Opletten voor tactiek dus. Dat deed Ed en was in staat langzaam maar zeker een minoriteit aanval op de damevleugel op gang te krijgen.
Bord 8
Jacco Lind speelde met zwart tegen invaller Wim van Oostrum. Kennen wij die man niet ergens van? Jazeker! Die hebben we al vaak ontmoet als teamleider van ZZC, tegenwoordig Bommelerwaard. Jacco kreeg al snel een prettige stelling op het bord met spel tegen een isolani. Jacco bracht wat kleine tactiek in de stelling, maar Wim verdedigde nauwkeurig.
En na een uur of 3 spelen vallen er een aantal stelling onze kant op.
Jacco wint een kwaliteit. Onder druk geeft zijn tegenstander ook nog eens twee stukken tegen een toren weg en geeft vervolgens op.
Sten wint een pion zonder ook maar enige controle over de stelling uit handen te geven. Sterker nog, de witte stukken vechten met de rug tegen de onderste rij en Sten wint eenvoudig.
Rolinde offerde een stuk voor twee pionnen en daarna valt alle tactiek haar kant op. Haar aanval was al enige tijd bezig toen de volgende stelling op het bord kwam. Een mat in 6 kondigde zich aan.
Wit aan zet: mat in 6
De druk van Sofia op g7 stapelt zich op en ze breekt door de zwarte verdediging heen. Frits probeert het tij nog te keren met een kwaliteitsoffer, maar het is allemaal vergeefs. Zijn koningsstelling wordt opgerold.
Een 5-0 tussenstand, daar is het als niet neutrale toeschouwer lekker mee rond lopen. Toch bleef het geen rozengeur en maneschijn.
Selman had een kwaliteit gewonnen en maakte zich op om het punt langzaam binnen te hengelen. Dat liep helemaal mis. De witte stukken verzamelden zich om zijn koning en Selman kwam in een verloren eindspel terecht.
Ed Oosterlaken liet zich een beetje de kaas van het brood eten door zijn hongerige tien-jarige tegenstander. Het ging bijna mis en Ed was blij dat hij met remise weg kwam.
Bas Jansen voelde zich de hele middag al niet erg prettig in zijn stelling. Hij offerde een kwaliteit voor wat activiteit, maar dat hielp allemaal niet. Hij moest zelfs een stuk geven. Daarna ging Bas wanhopig het eindspel in. Zijn tegenstander voerde zijn zetten verveeld uit. Voor Bas werd het nog een lange martelgang voordat hij de koning omlegde.
En voor de schakers die niet bekend zijn met wat er allemaal op lichess te doen is:
When a player clicks the Berserk button at the beginning of the game, they lose half of their clock time, but the win is worth one extra tournament point. Going Berserk in time controls with an increment also cancels the increment. (1+2 is an exception, it gives 1+0) Berserk is not available for games with zero initial time (0+1, 0+2). Berserk only grants an extra point if you play at least 7 moves in the game.
Enig zelfvertrouwen kon onze tegenstanders “Amsterdam Berserkers” niet ontzegt worden.
Daar was in de derde ronde van de KNSB beker tegen Woerden dan ook gegronde reden voor. Gemiddeld gaapte er op ieder bord een kloof van zo’n 200 punten in het voordeel van onze Amsterdamse gasten.
De teams (foto: Henk de Heer)
Woerden had zich terdege voorbereid met een negendaagse clinic in Wijk aan Zee door Sten, Selman en Ed. Ook Marcel had de afgelopen weken de GMs aldaar zorgvuldig bestudeerd. Hij had zich met name laten inspireren door Erwin l’Ami, die steeds het maximale uit alle middenspel stellingen haalde.
Selman Ercan offerde met wit tegen Ilias van der Lende in de opening een pion en zette flinke druk op diens damevleugel en het centrum. Met werkelijk onberispelijk spel blies hij vervolgens door het centrum. Toen we een toren op h8 en een koning op f8 zagen staan, voelden we dat het goed zat. Het eerste punt was binnen.
Selman Ercan (foto: Marcel van Oort)
Ed Oosterlaken stond met zwart tegen Bas Haver na wat eerste schermutselingen ook een pion achter. Ter compensatie priemden zijn lopers door het bord. En stevig gevecht om de controle van het bord werd uitgevochten en Ed won die strijd. Toen Bas Haver door zijn vlag ging was zijn stelling al hopeloos.
Ed Oosterlaken (foto: Marcel van Oort)
Sten Goes had met zwart een moeilijke partij tegen Edwyn Mesman. Sten werd overlopen op de damevleugel, maar had wat druk in het centrum. Het zag er niet heel goed uit voor Sten, maar Edwyn vergreep zich in tijdnood en verloor daarmee direct de partij.
Sten Goes (foto: Marcel van Oort)
Marcel Schröer speelde met wit heel rustig tegen Vincent Blom. Die verbruikte veel tijd om tot een actief plan te komen. Het werd een vrij gelijke stelling met veel pionnen en alleen de zware stukken op het bord. In de verwikkelingen die toen volgde wist Vincent, met weinig tijd op de klok, niet altijd het juiste antwoord te vinden. Hij verloor een pion. Het dame eindspel was wellicht gewonnen, misschien ook niet. Hoe dan ook : op zet 72 werd het een vol punt.
Marcel Schröer (foto: Marcel van Oort)
Zo versloeg Woerden zeer verassend Amsterdam Berserkers met maar liiefst 4-0. Opmerkelijk genoeg hadden de Berserker spelers een probleem met een gebrek aan tijd. Je zou toch zeggen dat dat nu juist iets is waar ze wel aan gewend zouden zijn.
Uw verslaggever kan zich niet herinneren dat Woerden ooit eerder de vierde ronde van de KNSB beker heeft bereikt. We kunnen hier dus wel spreken van een voor schaakclub Woerden van een historisch resultaat.
Woerden had zich vanwege de beker winst van het seizoen ervoor direct geplaatst voor de achtste finale. Het werd de thuiswedstrijd tegen BDSV. Ons beker team had een verjongingskuur ondergaan en bestond uit Selman, Sten, Rolinde en Jacco.
Selman had tegen Jacco Heij een kleine vergissing in de opening begaan, maar veel problemen had Selman daardoor niet. De stelling bleef lange tijd in evenwicht. Juist toen er een eindspel bereikt was waarin er weinig meer te beleven was, deed Jacco zijn partij kade door de dame weg te geven.
Sten Goes had tegen Robin van Ee een mooie stelling opgebouwd en stond op het punt een aanval te starten. Maar juist op dat moment wist Robin de stelling te sluiten en was het voordeel van Sten snel verdwenen. Daarna ontstond er voor Sten een wat ongelukkig eindspel dat verloren ging.
Rolinde den Heijer wist in de opening alle kleine dreigingen van Kevin van Brummelen af te wenden. Maar Kevin is een handige schaker en in het middenspel bracht hij een fraai schijnoffer op het bord. Rolinde ging er op in, maar haar koning kwam daarna zwaar onder vuur te liggen en Rolinde verloor.
Jacco Lind had het complete centrum in handen en leek op een prachtige overwinning af te stevenen. Jeroen van Winkoop startte een nogal speculatieve aanval tegen de koningsstelling van Jacco en wist Jacco daarmee zozeer in verwarring te brengen dat Jacco een paard dacht te winnen, maar daardoor een matdreiging over het hoofd zag.
De eindstand werd daarmee 3-1 in het voordeel van BDSV. Woerden leed haar eerste nederlaag in de SOS beker competitie in twee jaar. Volgend jaar beter…
Spelen is nog altijd leuker dan winnen. Dat zullen Sofiia Moskalets en Selman Ercan gedacht hebben toen ze vernamen dat er geen tegenstander voor ze was in de match tegen Zukertort Amstelveen 2. Voor het invullen van de opstelling moest teamleider Eric Roosendaal van Zukertort nog even overleggen met zijn teamgenoten. Door ziektes en tentamens was het team nogal uitgedund. Ze besloten de zwart partijen aan de hogere borden op te geven. Voor Sofiia en Selman waren er dus geen tegenstanders. Woerden moest daarom slechts 2,5 uit 6 halen om de wedstrijd te winnen. Al was het met 4x zwart, dan nog zag het er gunstig voor ons uit.
Na een uurtje spelen was dat optimisme aardig weggeëbd. Marcel had zijn theoretische gelijke getroffen in Paul-Peter Theulings en was in een eindspel terecht gekomen dat weliswaar houdbaar was, maar lastig te spelen.
Sten Goes (foto: Selman Ercan)
Sten Goes was tegen Bram ter Schegget bezweken aan het gif van een pion op b2 en speelde tegen beter weten in verder.
Rond de koning van Rolinde den Heijer was een gapend gat ontstaan. Jelmer Sminia dook er vol in. Ook daar was het alle hens aan dek.
Rolinde den Heijer (foto: Selman Ercan)
Gelukkig waren er ook positieve signalen. Jacco Lind was dezelfde week in de interne competitie in een positioneel valletje getrapt waar hij nu Rens Blom op trakteerde.
Jacco Lind (foto Selman Ercan)
Bas Jansen had voorafgaand aan de match zijn secondant Jacco gevraagd of die nog een leuk nieuwtje voor hem klaar had liggen. Dat bleek het geval en prompt kwam het tegen Eric Roosendaal nog op het bord ook.
Bas Jansen (foto: Selman Ercan)
Alleen de partij van Ed Oosterlaken liet zich wat uitslag betreft nog niet raden. Nadat de partijen van Bas en Jacco succesvol waren geëindigd en de stand voor Woerden op 4-0 hadden gebracht, liet Ed er geen gras over groeien. Hij nam het zekere voor het onzekere en stelde tegen Olav Lucas het beslissende halfje zeker.
Ed Oosterlaken (foto: Selman Ercan)
Dat was geen overbodige luxe. Rolinde en Sten gingen ten onder. Marcel spartelde nog wel een tijd tegen, maar moest zijn meerder in PP erkennen.
Op 5 december had Woerden een mooie surprise voor En Passant klaar liggen. Jan Werle vond het wel aardig om een keertje mee te spelen tegen deze sympathieke tegenstanders. Het was voor En Passant een familie bijeenkomst met Henk en Richard Vedder en Jasper en Thomas Reichardt. Voor Woerden waren, naast Jan Werle, Sten Goes, Selman Ercan en Ed Oosterlaken van de partij. Al diverse malen traden de viertallen van beide clubs tegen elkaar in het strijdperk. De laatste keer won Woerden tegen de verwachting in. Nu, met Jan Werle in de gelederen, was Woerden voor het eerst licht favoriet.
Op de laatste twee borden leek het wel of we naar de WK match Ian Nepomniachtchi – Ding Liren aan het kijken waren. Het was voor de verslaggever vrijwel onmogelijk om een foto te maken met beide spelers aan het bord. Voor de En Passant spelers was er niet zoveel reden om ontspannen rond te lopen.
Ed had tegen Thomas een voor hem vertrouwde opening op het bord gekregen en wist een pion te winnen. En dat niet alleen. Ed dirigeerde zijn dame naar de koningsvleugel en wist de druk op de vijandelijke koning zo op te voeren dat Thomas slechts ten koste van een toren een mat-aanval kon afweren.
Selman had van Jasper al in de opening een pion in de aanbieding gekregen en gaf die niet meer terug. De compensatie van zwart werd met de zet onduidelijker en wit begon het initiatief over te nemen. Jasper trachtte op het eind nog wel de zaken wat te compliceren met een dame offer voor een gevaarlijke vrijpion, maar Selman had het allemaal scherp berekend en de pion kwam niet tot promoveren. Daarna was het pleit beslecht.
Sten Goes werd door Richard van acquit al stevig aan de tand gevoeld met een hele vroege h4. Het leverde een scherpe strijd op met tegengestelde rokades. De aanval van Richard leek gevaarlijk, maar kwam toch niet echt van de grond, terwijl die van Sten vaart begon te maken. Richard wist met een torenzet, die Sten over het hoofd had gezien, de zaak te blokkeren. Samen besloten ze de zetten te herhalen.
Jan had met wit tegen Henk al snel aangestuurd op een scherp eindspel. Het leidde uiteindelijk tot een vrije centrumpion. Het was de vraag of het een sterke of zwakke pion zou worden. In de partij werd het een sterke pion. Jan werd daarbij geholpen doordat Henk moeite had een van zijn torens in het spel te betrekken.
Voor beide spelers begon de tijd te dringen. Jan drong steeds verder naar voren en promotie van de pion naderde. Om dit te voorkomen moest Henk zijn paard geven, maar woon direct daarna het stuk weer terug. In de overgebleven stelling bleek de toren van Jan superieur. Hij wist twee verbonden vrijpionnen aan de rand te krijgen en daarmee was het pleit beslecht.
Zo werd de eindstand 3,5-0,5 in het voordeel van Woerden. Een mooie overwinning die vertrouwen geeft voor de derde ronde. Die heeft Woerden nog niet eerder in de geschiedenis weten te overleven.
Vorig seizoen had BSG voor de wedstrijd tegen Woerden hun beste paarden van stal gehaald en daarmee Woerden 1 met 4,5-3,5 de enige nederlaag van het seizoen bezorgd. Dit jaar bleek de Bussumse club dit sterke staaltje nog een keer te willen herhalen. Het team dat op de been was gebracht, was op papier nog sterker dan dat van de regerend HKB kampioen.
Hans van Steijn (foto: Jacco Lind)
Het werd een zware strijd. In de loopt van de avond verzuchtte Sten dat het voor het team geen gemakkelijke avond zou worden. Rolinde en Marcel stonden flink onder druk. Olger en Hans hadden een onduidelijke stelling. Selman, Leen en Sten stonden wel aardig. Alleen bij Jacco zag het er echt zonnig uit.
Selman Ercan, Sten Goes en Rolinde den Heijer (foto: Jacco Lind)
Jacco was de eerste die het punt kon noteren. Herman van Engen stond vanuit de opening direct met de rug tegen de muur en kon de mataanval op zijn koning niet meer pareren. Olger dreigde inmiddels een monsterlijk paard op e6 te plaatsen, waardoor zijn tegenstander zich genoodzaakt zag een kwaliteit te offeren. De stelling werd er niet beter van en Olger loodste de partij overtuigend naar een punt. Selman had inmiddels de druk enorm opgevoerd. Hij won daardoor een pion en kreeg een tweede in de aanbieding. Het derde punt ging naar Woerden.
Olger van Donk (foto: Jacco Lind)
Minder ging het bij Rolinde. Ze wist zich niet onder druk uit te worstelen en ging ten onder. Marcel worstelde zich wel uit alle problemen en bereikte een gelijke stelling, maar in de tijdnoodfase ging Marcel alsnog ten onder. Hans van Steijn leek een prachtige stelling te bereiken, maar liet zich toch nog door een combinatie verassen en verloor ook.
Leen de Jong (foto: Jacco Lind)
Gelukkig speelden zowel Leen en Sten een overtuigende partij met zwart. Leen had het centrum ingenomen en overspeelde van daaruit het centrum. Sten bestookte de zwakke e-pion van zijn tegenstander van alle kanten. Daar werden de witte stukken zo door in beslag genomen, dat Sten controle kreeg over het hele bord. Het werden twee punten.
