Auteur: Marcel Schröer

De gebroeders Vedder en Dick de Graaf moesten verstek laten gaan bij de ontmoeting En Passant 1 – Woerden 1 in de SOS competitie. Daarmee waren de kansen van Woerden vanzelfsprekend gestegen. Jammer was het natuurlijk wel. Het is altijd een feest om tegen deze ware schaakliefhebber te mogen spelen en de laatste jaren waren onze resultaten tegen deze houwdegens zeker niet slecht. Desalniettemin wist En Passant nog een sterk team op de been te brengen. 

Olger had tegen Gerben van Pel een verre vrijpion op de c-lijn weten te creëren. Gerben wist daar niet veel tegenover te stellen en het werd dan ook een vrij eenzijdige partij waar Gerben niet aan te pas kwam. 

Ook de partij van Selman tegen Johannes Kossen verliep spoedig. Selman had een pionnetje verorberd, maar moest nog wel een verre vrijpion van Johannes Kossen onder controle houden. Dat is Selman wel toevertrouwd en ook hij haalde het volle punt binnen.

Voor Rolinde, die met zwart tegen de veteraan Sjoerd Drent speelde, leek het er aanvankelijk wat penibel uit te zien. Ze wist de aanval echter te pareren en Sjoerd gaf Rolinde wat ongelukkig kansen op de damevleugel. Dat hoef je Rolinde niet twee maal te zeggen. Met allerlei dreigingen haalde ze de ene na de andere pion op en daarmee ook de partij. 

Ed pakte de partij klassiek aan. Zijn aanvankelijke ontwikkelingsvoorsprong zette hij om in kleine structurele zwaktes in het zwarte kamp. Vervolgens zette Ed druk op wat pionnen tot ze in het ravijn vielen en haalde daarmee het punt binnen.

Niet overal ging het zo soepel. Leen de Jong had de gevaren in de opening tegen Jan Mattijs van Leeuwen op een creatieve manier weten te pareren. Er leek geen vuiltje aan de lucht, maar in de afwikkeling naar het eindspel was er toch iets mis gegaan. De druk op de damevleugel werd te groot en die ging vervolgens helemaal verloren. 

Ook de partij van Sten tegen Kees Nachtegaal was nu niet bepaald een partij uit één stuk. Onze god van de pionnen storm joeg met een vervaarlijke windkracht op koningsbeugel van Kees Nachtegaal. Echter, door één fout van Sten draaide de wind en kreeg Sten de wind recht in het gezicht. De verdediging kostte Sten zoveel tijd dat hij door zijn vlag ging. Daar was de partij echter nog niet mee beëindigd. Minstens 10 minuten lang zag Kees Nachtegaal in het duister van de rookwolken op het bord niet dat de vlag was gevallen. Ze speelden lekker door terwijl de omstanders de ogen naar een hogere macht omhoog richtten. We kunnen rustig stellen dat hier het Nederlands record “Door de vlag spelen” flink is aangescherpt. Uiteindelijk drong het voldingen feit wel tot Kees door en kon En Passant ook hier een punt noteren.

Marcel had in zijn partij met wit tegen Gert Reichardt niets bereikt. Zeg maar gerust minder dan niets. Het gaf Gert de moed om voorzichtig een remise aan te bieden. Daar waren we niet voor naar Bunschoten gekomen, dus er werd lekker doorgespeeld. Nooit is het evenwicht significant verstoord en uiteindelijk berustte Marcel maar in remise.

Jacco had met zwart tegen Robin Reichardt een theoretisch variantie te pakken waar hij wel de ins en outs van wist en zijn tegenstander niet. Het leidde tot een eindspel waar zwart prima stond. Na nog meer afwikkelingen bleef er een eindspel met paard tegen loper. In dit geval bleek het paard een stuk sterker dan de loper en met name de koning van Jacco was veel actiever. Jacco won een pion en won daarna de partij in fraaie stijl.

Voor de details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/9828

Soms voelt het schrijven van een wedstrijdverslag als strafwerk.In de eerste ronde van de KNSB competitie speelde Woerden 1 in de klasse 2C tegen de op papier mede degradatie kandidaat RSR Ivoren Toren 1. Evenals Woerden was RSR gepromoveerd uit de 3e klasse. Het zou een moeizame middag worden.

Het begon al met de tocht naar Rotterdam. De eerste file bij Gouda was niet te vermijden en de tweede moesten we  omzeilen met een toeristische route door Noord Rotterdam. Gelukkig kwamen we nog op tijd op de plaats van bestemming aan. Daar liep het al gelijk niet helemaal naar wens. Ed werd op zet twee al verrast, Olger op zet drie en Rolinde zag zet vier voor het eerst van haar schaak carrière op het bord verschijnen. Alleen Sofie en Marcel wisten een aardige reeks zetten er vlot uit te krijgen.

Bij Sofia leidde dat ook tot een serieus voordeel. Het leek even weg te ebben, maar toen kwam er een portie tactiek op het bord waar haar tegenstander zo mee zat te worstelen dat hij door zijn vlag ging. Ondertussen bleek de kennis van Marcel wat hiaten te bevatten. Hij rokeerde wat te optimistisch in tegengestelde

richting en kreeg vervolgens zelf een dodelijk aanval te verduren. Rolinde wist haar openingsproblemen nooit helemaal te boven te komen en kreeg een tegenaanval te verduren waar ze geen goed antwoord op had. Selman leek objectief gezien wel een aardige stelling te hebben, maar het klassieke probleem met zijn loper wist hij niet op te lossen. Met dat stuk buitenspel werd Selman tactisch verschalkt. Op de eerste worden wist dus alleen Sofia zich te handhaven.

Alle ballen dus op de laatste vier borden. Afgezien van de partij van Olger, die zich nooit echt kon ontworstelen uit de openingsproblemen, ging het daar zo slecht nog niet. Bas had al snel een heerlijke stelling op het bord en wist met zijn bekende onbekommerde spel een heerlijke stelling op het bord te krijgen. Als een van de eerste partijen kon hier dan ook het punt genoteerd worden.

Met een 3-2 achterstand moesten Jacco, Olger en Ed nog iets van de middag proberen te redden. Als alles mee zou zitten dan zouden Olger en Jacco met een pion minder remise kunnen houden. En Ed zou zijn toren eindspel wellicht nog kunnen winnen. Zo liep het niet. Olger verloor nog een pion en daarmee de partij. Ed liet een pion van zijn tegenstander helemaal naar de 7e rij oprukken en moest toen ook de handdoek in de ring gooien. Jacco kwam in een passie stelling terecht met nog steeds een pion minder. Het was slechts wachten op het genadeschot.

De middag eindigde daarmee met een pijnlijke 6-2 nederlaag. Woerden is duidelijk nog niet klaar om tegen sterkere oppositie te spelen. Toen we twee jaar geleden voor het eerst in de 3e klasse speelden was dat ook het geval. Nadat Woerden de eerste twee ronden had verloren groeide het team en eindigde vervolgens  confortabel in de middenmoot. Alles is nog mogelijk. Op naar de volgende ronde!

En gelukkig zijn er ook nog andere geneugten de levens. Om de hoek vonden we restaurant “Klaargemaakt”. Het weer was heerlijk en op het terras hebben we de dag toch nog aangenaam weten te besluiten met kleine maar overheerlijke hapjes.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/17169

In de wedstrijd tussen Woerden 1 en HSG 1 in laatste ronde in de KNSB competitie stond er niets meer op het spel. Het kampioenschap kon Woerden niet meer ontgaan, net zoals de degradatie voor het team uit Hilversum. Dat werd dus vrijuit spelen. Om de oudere spelers van Woerden alvast te laten wennen aan hun voorland, was de opstelling gemaakt op basis van de leeftijd, van jong naar oud.

Twee partijen kwamen vrij vlot tot een conclusie. Bas Jansen nam met zijn pionnen het centrum in bezit een controleerde daarna ook nog eens de lange diagonaal a1-h8. Toen hij daar ook nog eens een dame op wist te krijgen werd het tijd voor Thomas Roest om op te geven. Marcel Schröer kwam lekker uit de opening en had Gabri van de Schootbrugge een vervelende geïsoleerde pion bezorgd. Twee paarden van Marcel domineerden het bord. Eén daarvan wist met een vork de dame van Gabri te verschalken.

Jacco Lind had met zwart een actieve stelling tegen Johan Lindeman weten te bereiken. Jacco dacht zijn fraaie stelling te verzilveren met een mooie combinatie, maar dat bleek een gevalletje “wie een kuil graaft voor een ander….” te worden. In plaats van een pion, verloor hij twee stukken tegen een toren. Deze toren kon het in het eindspel niet tegen de twee stukken bolwerken. Sten Goes ging met zwart tegen Yvette Nagel vol in de aanval. Dat liep niet helemaal lekker. Sten bleef stug nauwkeurig rekenen en bereikte daardoor een eindspel met torens op het bord waarin Sten een gevaarlijke vrijpion had. Die pion besliste uiteindelijk de partij.

Selman Ercan liet zich door Michaël de Vos in een stelling lokken die niet zo lekker was als hij had gehoopt. Na een onnauwkeurigheid moest Selman aan de noodrem trekken om de zaak nog bij elkaar te houden. Vlak daarna ga zijn tegenstander pardoes een toren weg. Bas Verberne leek tegen Dylan Meijer op weg de stelling volledig naar zijn hand te zetten. De tijd begon echter te dringen. Bas kwam in hevige tijdnood. Toen het stof was neergedaald zagen we een toren eindspel opdoemen waarin remise het terechte eindresultaat was.

Op het eerste bord leek Sofia Moskalets het zwaar te krijgen tegen Vincent Spit na een strategische fout net na de opening. Vincent had een vervelende pion op e5 weten te krijgen en maakte zich op voor een koningsaanval. Sofia bleef rustig rekenen en wist de aanval goed te pareren. Ze was zelfs in staat het initiatief over te nemen en had een monsterpion op de tweede rij weten te krijgen. Met een fraai dame offer wist Vincent een eeuwig schaak en daarmee remise veilig te stellen.

Op het tweede bord had Rolinde den Heijer tegen Wim van der Wijk een gesloten stelling op het bord gekregen. Rolinde drong steeds verder aan op de koningsvleugel, waardoor Wim zich genoodzaakt voelde om een kwaliteit te geven. De stelling bleef gesloten en het bleek niet zo makkelijk om die extra kwaliteit te laten gelden. Wim kon zelfs met zijn koning de witte stelling binnen dringen. Twee lopers, een toren en een koning begonnen binnen te dringen. De torens van Rolinde keken machteloos toe hoe haar koning in een matnet werd gevangen.

Daarmee werd het 5-3 voor Woerden. Woerden 1 won daarmee met overmacht de groep 3E met 17 uit 9. Het is de hoogste score van alle teams uit alle groepen uit de derde klasse. Gezegd moet worden dat het allemaal zeker niet tegen zat dit seizoen, maar dit resultaat geeft toch enige hoop voor volgend jaar. Woerden 1 zal dan voor het eerst in haar bestaan uitkomen in de 2e klasse.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/14826

Woerden 1 had tot nu toe alle wedstrijden in de hoofdklasse gewonnen, maar voelde de hete adem van DBC in haar nek. DBC had slechts één steek laten vallen, een nederlaag tegen De Rode Loper, nota bene de tegenstander van Woerden deze avond. Oppassen geblazen dus! Met winst op De Rode Loper zou Woerden een hele grote stap zetten richting het kampioenschap. Vanwege de voorsprong op bordpunten, zou Woerden bij winst met 6,5 punt of meer zichzelf zelfs al één ronde voor het einde kampioen mogen noemen. Voor De Rode Loper stond er niets meer op het spel. Ze hadden afgesproken lekker vrijuit te gaan spelen. Dat merkten we, er kwamen veel leuke scherpe stellingen op het bord.

Marcel Schröer had met zwart in de opening tegen naamgenoot Marcel Scholten het een en ander door elkaar gehaald. Aan het einde van die fase was zijn stelling niet te benijden. De Woerdense speler begon dan maar een koningsaanval. Daar werd niet veel tegenover gezet. Dat maakte het spel nogal eenzijdig en de Woerdense Marcel won gemakkelijk.

De stand werd gelijk getrokken door Nonso Ezeoke van De Rode Loper. Nonso had met zwart tegen het al te voorzichtige spel van Leen de Jong kordaat het centrum in handen genomen. Leen werd helemaal naar achteren gedrongen en het eindspel dat daarna ontstond zag er niet lekker uit. Leen verzuchtte na afloop van de partij: “Ik werd gewoon kansloos weggespeeld.”

De volgende die een punt noteerde was Olger van Dongen. Hij had met zwart tegen Jesse van den Hof een variant op het bord gekregen die hij al eerder was tegengekomen. Destijds was dat verkeerd afgelopen, maar nu was Olger beter voorbereid. Hij startte een beslissende koningsaanval en joeg de witte koning over het bord.

Sten Goes had tegen Thom Zwamborn na een ingewikkelde manoeuvreer fase zijn stukken in stelling gebracht voor een aanval op de zwarte koning. Deze keer toonde Sten met een mooie terugzet met zijn loper voldoende geduld en liet de druk op Thom’s stelling. Even later was de tijd wel rijp voor actie. Er volgde een korte tactische fase waarin Sten de betere rekenaar bleek.

In de overige partijen begon de tijd te dringen. Rolinde den Heijer had een hele moeilijke partij tegen Henk Dissel. Het kostte haar veel tijd om de boel nog een beetje onder controle te houden. Henk had een koningsindisch-achtige aanval kunnen starten, maar zette die niet op de klassieke wijze door. Met nog maar weinig tijd op haar klok laveerde Rolinde beter door alle complicaties en wist de partij te winnen.

Jacco Lind liet zich door Jan Prins niet verrassen door een zijvariant. Het werd een harde strijd waarin Jacco met zijn stukken het centrum van Jan Prins onder vuur nam. In eerste instantie ging dat goed, later werd de stelling scherp en onduidelijk. Jan Prins kreeg het centrum in handen. Jacco had twee vervaarlijke vrijpionnen op de damevleugel. De complicaties groeiden Jan boven het hoofd. In een stelling die aan het verkruimelen was, ging hij door zijn vlag.

Bas Verberne pakte de opening tegen Jeroen Weelink agressief aan. Hij offerde een pion voor dominantie in het centrum. Hij had zeker genoeg compensatie voor de pion. Jeroen wist uiteindelijk de druk niet meer te weerstaan en moest een kwaliteit geven voor een pion. Helaas voor Bas bleef er een compacte stelling over met alleen pionnen op de koningsvleugel. Hij wist daar niet doorheen te breken en daarmee was de remise een feit.

Daarmee was het 5,5-1,5 voor Woerden en was alleen de Partij van Selman Ercan tegen Arend van de Lagemaat nog bezig. Na een middenspel met taktische grapjes over en weer had Selman een pion weten te veroveren en later nog eentje. Even later was de materiaal verhouding weer anders. Selman had een toren plus drie pionnen tegen twee stukken. Ook die stelling wist Selman goed uit te spelen en. Racht het punt naar Woerden. 

Daarmee had Woerden de 6,5 te pakken en kon het kampioensfeest al een ronde voor het einde beginnen.

Vlak voordat de wedstrijd tegen SHTV zou aanvangen ontvingen we een telefoontje. Jelle en Sten waren ruim van tevoren gearriveerd bij de de speelzaal van Schaakhuis. De verkeerde club dus. Ze waren nu op weg naar de juiste locatie. Veel kan er mis gaan tijdens een schaak competitie, maar deze hadden we nog niet gehad. Gelukkig kwamen Jelle en Sten, enigszins rood aangelopen, nog net op tijd binnen lopen.

De openingsfase was voor Woerden. Wie schaakklok kan lezen kon dat al constateren. Met name op de eerste borden was het verschil groot. Rolinde en Sten hadden zo’n half uur voorsprong op de klok, terwijl ze nog steeds op hun geheugen aan het schaken waren. De meeste borden stonden er wel florisant voor. Zeker Jelle en Jacco hadden een stelling om je vingers bij af te likken. 

De partij die het traagst begin was het eerst klaar. De tegenstander van Marcel had in een op en neer gaande strijd veel tijd moeten investeren. Dat deed hem zo tegen de tijdcontrole de das om. In een stelling die steeds scherper werd zag hij een dodelijke dame zet over het hoofd. Daarna kon Marcel de partij snel beslissen.

Alle andere partijen gingen door tot na de eerste tijdcontrole. Voor het verloop van de partijen verwijs ik graag naar het fraaie uitgebreide verslag van de wedstrijd op de site van SHTV: https://www.schaakcombinatiehtv.nl/nl/content/eerste-team-verliest-van-woerden. Beter dan in dat verslag kunnen wij het niet verwoorden.

Nog voordat de match voorbij was vernamen wij dat Paul Keres 3, onze naaste concurrent die ons al sinds de derde ronde op de hielen zat, vrij verassend had verloren van Zukertort 2. Winst bij SHTV zou betekenen dat Woerden 1 al kampioen zou zijn. Met een 3,5-3,5 stand ging het dus nog om de laatste partij. Gelukkig zag die er goed uit. Bas stond 2 en later zelfs 3 pionnen voor. Het was slechts wachten tot het moment dat zijn tegenstander het welletjes vond. Even later werd ging het punt voor Woerden en was het historische feit daar: voor het eerst in het bestaan van Woerden promoveert het eerste team naar de 2e klasse van de KNSB.

Zeist 1 bestaat uit een aantal oude rotten in het vak. Die hebben het Woerden al eerder moeilijk gemaakt en ook nu was het voor Woerden 1 een lastige wedstrijd. Sten speelde tegen zijn angst gegner Arend van Oosten. De partij kreeg het verloop dat we al eerder hadden gezien. Sten viel flink aan, Arend verdedigde taai, vervolgens offerde Sten een stuk voor de beslissende aanval, die toch niet zo beslissend bleek te zijn. Sten verloor.

De partij van Selman tegen IJntze Hoekstra was een Deja Vue van het jaar daarvoor. Toen kreeg ondergetekende dezelfde aanval over zich heen en deed me bijna de das om. Ook nu ging het bijna mis. Uit de afloop van de gememoreerde partij putte Selman moed en bleef stug door schaken. Dit doorzettingsvermogen werd met een vol punt beloond.

Jacco had tegen Willem-Jan Veltman al snel een heerlijke stelling te pakken. Zonder dralen zette Jacco een aanval in waar Willem-Jan niet van terug had. Hiermee haalde Jacco als eerste een punt voor Woerden.

Voor Olger werd het tegen Sergio Harnandan een moeizame avond. Hij werd tot passiviteit gedwongen en het lukte Olger niet om eruit te breken. De stelling van Olger bleef echter zonder zwaktes en Sergio wist niet verder te komen. Beide spelers kwamen daarom remise overeen.

Rolinde had tegen Gerard Hamers, net als Jacco, een mooi centrum en prachtige stukken. Daar weet Rolinde wel raad mee. Ze verhoogde de druk, zette alle stukken goed in positie en brak toen beslissend door de stelling van Gerard heen.

Marcel had al snel na de opening alle problemen opgelost en startte zelf een koningsaanval. Johann Kaemingk weerde die aanval kundig af, maar moest even later een pion inleveren. De vrij open koningsstelling met alleen zware stukken op het bord deed Johann uiteindelijk de das om.

Olivier startte zijn partij voortvarend. Zijn pionnen en stukken begonnen de koning van Wijnan Engelkes  te bedreigen. Echt doorbreken kon Olivier niet. Maar juist toen het erop begon te lijken dat Olivier terug zou worden gedrongen, wist Olivier met een kleine combinatie een stuk te veroveren en daarmee ook het punt.

Leen had het lastig tegen Alexander Kirilov. Deze Karpov look alike zag er uit alsof hij wel een potje kon schaken. De opzet van Leen kwam niet helemaal uit de verf. Zwart kreeg een klein initiatief. Door een misrekening ging een stuk van Leen verloren en daarmee de partij.

Na deze 5,5 – 2,5 overwinning op Zeist staat Woerden nog steeds stevig aan de leiding in de SOS hoofdklasse. Voor details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/8391

Nadat Woerden in de derde ronde de Berserkers de oren had geveegd, verkneukelden we ons over het feit dat het verslag van de Berserkers over deze wedstrijd achterwege bleef. Nu Woerden in de vierde ronde door de Kennemer Combinatie opzij was gezet, bleef het ook lang stil op de Woerdense site. Het blijkt toch lastig om zo’n nederlaag te verwerken.

Kennemer Combinatie had de wedstrijd serieus genomen. Op bord 1 speelde Selman tegen GM Liam Vrolijk. Na een kleine onnauwkeurigheid in de opening, liep Selman achter de feiten aan en verloor vrij kansloos.

Op bord 2 stond voor Sten de IM David Simon Pardo op het programma. De opening was voor Sten, maar door een ongelukkige loper zet raakte Sten de greep op de stelling kwijt en daarna ging het snel van kwaad tit erger.

Op bord 3 zette Marcel tegen FM Onno Elgersma de zaken degelijk op. Om iets te forceren liet Onno zijn pionnen voor een koningsaanval naar voren stormen, maar die strategie kwam als een boemerang terug in het gezicht. Bovendien had hij daar veel bedenktijd voor verbruikt. In de tijdnood fase nam Marcel de aanval over en kwam vernietigend binnen in Onno’s koningsstelling.

Ed zette zijn partij tegen Gillian Honkoop ook voorzichtig op. Wellicht iets te voorzichtig. Gillian kwam zo sterk met zijn pionnen opzetten, dat Ed een kwaliteit moest geven om erger te voorkomen. Die achterstand in materiaal deed Ed de das om. Gillian drong Ed’s stelling binnen en werd het tijd om op te geven. 

Door deze 3-1 overwinning gaat Kennemer Combinatie door naar de volgende ronde. Voor alle details, zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/16604

Na in de zesde ronde de nummer 3, HMC Den Bosch 2, te hebben verslagen, was er een nieuwe nummer 3 aan het firmament verschenen: Almere 1. Dit team stond in de zevende ronde op het programma. Woerden nam deze match dan ook weer zeer serieus. Dat kon van Almere zelf niet gezegd worden. Enigszins beteuterd kwam Casper Kruijff melden dat een aantal top spelers ontbraken en dat ze zelfs een bord leeg moesten laten. Wederom was Selman de klos. Noodgedwongen nam hij de taak van persfotograaf op zich.

Het leek erop dat het punt al snel weer terug werd gegeven in de partij van Jacco tegen dezelfde Casper Kruijff. Jacco gaf al in de opening een pion plus kwaliteit om te overleven. Aan de lichaamstaal van Jacco was duidelijk te zien dat dit ongepland was. Gelukkig kreeg hij toch een gevaarlijk initiatief voor het geofferde materiaal en speelde hij Casper behoorlijk van het bord. Achteraf bleek het theoretisch gezien een bekend offer te zijn waarvan beide spelers tijdens de partij niet op de hoogte waren.

Ed mocht, net als de ronde ervoor, tegen een zeer jeugdig spelertje aantreden. Deze keer was dat Akshaj Katpatal. Dit jongetje was niet van het kaliber van Ed’s vorige tegenstander. Ed mocht een belangrijke centrumpion incasseren en had ook nog eens een geweldige loper die domineerde over de witte velden. Het was snel duidelijk dat hier een punt genoteerd mocht worden.

Ook de partij van Sten tegen het topbord van Almere, Dennis van Leusden, verliep voorspoedig. Dennis liet toe dat Sten een gevaarlijke pion op f4 wist te krijgen. Van enig spel van wit op de damevleugel was voorlopig nog geen sprake. Toen de pion zelfs op f3 terecht kwam werd de situatie wel heel penibel voor wit. Met een precies uitgerekend offer, kreeg Sten een ondenkbaar mat op het bord. Hij moest daarna zelf nog een aantal schaakjes verdragen, maar toen die voorraad op was gooide zijn tegenstander de handdoek in de ring.

De partij van Marcel tegen Martin Heijlman was een taai strategisch gevecht. Tijdens de partij liet Martin met pompidompiedom geluidjes duidelijk blijken wanneer hij in zijn nopjes was met zijn stelling. Het is een wonderlijke ervaring om tegen een kwispelende tegenstander te spelen. Je kan daar aardig wat informatie uit halen. Ik was het in alle gevallen wel met hem eens. Martin had een aardige minoriteitsaanval in gang weten te zetten. De pompidompidom was op dat moment dan ook niet van de lucht. Gelukkig bleek hij tijdens de afwikkeling mijn tegenspel niet helemaal voorzien te hebben. Hij raakte in paniek en gaf Marcel de kans op een beslissende koningsaanval.

Rolinde had tegen Rob van de Kamp mooi actief spel in een open stelling op het bord staan. Een koningsaanval was aanstaande. Dat leek de goede kant op te gaan. Dat Rob plotseling lang rokeerde was een kleine kink in de kabel. Rolinde moest haar aanval ineens de andere kant op richten. Rob werd wellicht wat te overmoedig en begon heel actieve zetten te doen die zijn stukken uiteindelijk in een kwetsbare positie brachten. Daar maakt een tactisch talent als Rolinde korte metten mee. Een toren van Rob ging verloren en even later zag hij de hopeloosheid der dingen in.

De partij van Sofia tegen de jeugdige Daniël Knol was een omzichtig strategisch gevecht. Sofia had steeds een licht initiatief, maar iets beslissends kwam daar niet uit. Een voor een gingen de zware stukken van het bord. Het leek de zaak van Daniël wat te verlichten, maar nog steeds bleek Sofia de zaak onder druk te houden. Zelfs in het eindspel met twee lichte stukken moest Daniël kleine dreigingen pareren. In de praktijk is dat altijd erg lastig en zo tegen de eerste tijdcontrole wist hij ze niet allemaal meer te weerstaan. Sofia won een belangrijke pion en daarmee ook de partij.

Bas zette de partij tegen Johan Dielhoff solide op. Met een reeks heel logische zetten had hij overduidelijk het initiatief naar zich toe getrokken. Het was de vraag over zijn ontwikkelingsvoorsprong zich zou vertalen naar iets concreters. Het werd een paard op e5 dat de stelling domineerde. Juist toen we ons afvroegen of Bas iets beslissends zou kunnen vinden, kwam er wat tactiek in de stelling waarmee Bas een dame wist te veroveren.

8-0! 

Het is een stand die we nog niet eerder hebben meegemaakt. Woerden verstevigt daarmee zijn koppositie. Volgende keer staat er een nieuwe nummer drie op het programma: SHTV 1.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/14817

Dinsdag 6 februari kwam Moira Domtoren 1 op bezoek voor een wedstrijd in de hoofdklasse HKB van de SOS competitie. De laatste jaren is dit een directe confrontatie tussen twee titel kandidaten. Beide teams kwamen op volle sterkte aan de start. Zoals gewoonlijk was er na een uur of twee spelen nog geen voorspelling mogelijk over de uitslag, maar daarna vielen een aantal punten onze kant op.

De eerste die een punt binnen haalde was Rolinde. Dat was geen verassing. Ze blies al direct vanuit de openingen dwars door de stelling van Albertus Ten Hertog heen. Ook de partij van Selman was een partij uit één stuk. Hij zette vanaf het begin druk op de damevleugel en de onvermijdelijke pionwinst kwam daarna. De afwikkeling naar het eindspel was onberispelijk en toen Kees Verweij nog een pion verloor, vond hij het welletjes. De partij tussen Tjerk Hacquebord en Marcel was enerverend als altijd. Tjerk had overwicht, maar wist zijn aanval niet op de juiste manier voort te zetten. Marcel nam het initiatief over en won daarna snel.

Met een 3-0 tussenstand leek er geen vuiltje aan de lucht. Olger nam tegen Erik Janse een remise aan in de verwachting dat er nog wel een punt binnen zou worden gehaald. Dat bleek toch niet zo vanzelfsprekend. Bas was tegen Johnny de Kraker na lang duwen en trekken een pion kwijt geraakt en wist zijn problemen daarna niet meer op te lossen. Leen de Jong had heel aardig gestaan maar was tegen Wouter le Fèvre de draad kwijt geraakt. Ook hij moest het onderspit delven.

Nog steeds moest dat ene punten binnen gehaald worden.

Sten had tegen Daan Schönberger een pion geofferd voor een prachtig initiatief. Hij won de pion met rente terug, maar daarna ging het alsnog mis. Het eindspel met een pion minder zag er penibel uit. Ook de stelling van Jacco tegen Jory van Beek was niet om over naar huis te schrijven, vooral toen in het eindspel hij zijn koning op de h-lijn had laten afsluiten.

Beide spelers bleven taai verdedigen. Sten speelde het halfje uit het vuur en Jacco wist zelfs een eindspel met een pion meer te bereiken. Dat bleek niet voldoende voor de winst, maar de broodnodige remise ws binnen en daarmee de nipte 4,5-3,5 overwinning op Moira.

Voor de details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/8390

Bord 1 

De tegenstander van Marcel Schröer had zich ziek afgemeld. Matthijs Dijkstra had, heel sportief, ons daar al vooraf op gewezen. Maar als teamleider ga je dan toch gewoon mee voor de sfeer en het verslag. Ik kan u vertellen, voor de ontspanning kun je beter achter het bord zitten. Dan heb je geen tijd om je zorgen te maken over de taferelen die zich op de andere borden afspelen.

Bord 2

Ook het tweede bord leek half opgegeven door HMC Den Bosch 2. Daar ontmoette Sten Goes met zwart de op papier zwakste speler van de tegenstander, Henk Burg. Ja, inderdaad, de vader van. Dat was lang een gelijk opgaande strijd. Beide spelers speelden omzichtig en vermeden hun stelling te verzwakken.

Bord 3

Sofia Moskalets mocht met wit aantreden tegen de sterkste speler van HMC, Frits Obers. In een scherpe opening ging Sofia de theoretische varianten uit de weg. Ze offerde vervolgens twee pionnen voor een koningsaanval. De vraag was of de aanval sterk genoeg was. Even later waren de twee pionnen weer terug en ging de aanval nog door. Dat was ook nodig want in het centrum had Frits een machtig pionnen centrum.

Bord 4

Ook Selman had een pittige tegenstander. Met zwart speelde hij tegen Jeroen van den Bersselaar. De werd een taaie theoretisch partij, die uitmondde in een stelling waarin Selman twee hangende pionnen had. De tijd zou leren of het zwakke of sterke pionnen waren.

Bord 5

Rolinde den Heijer had met wit Gert den Rooij op het menu staan. Ook dat zou een zware strijd worden. De stelling bleef lange tijd gesloten en het werd dus een kwestie van langzaan manoeuvreren. Althans, dat was zo in het begin. Een tijdje later was de vlam in de pan geslagen. Gert had een trategisch superieure stelling. Hij had alleen één probleem. Zijn koning stond open bloot op het bord. Gert wist echter de stelling behoorlijk op slot te gooien en het begon er lastig uit te zien voor Rolinde.

Bord 6

Tom Verhoeven was de tegenstander van Bas Jansen. Bas jansen met zwart. Wit deed een serie onbeduidende zetjes, maar leek daar wel langzaam maar zeker de zwarte stukken naar achteren te drukken. Maar Bas hield goed stand en hield voldoende flexibiliteit in zijn stelling.

Bord 7

Ed Oosterlaken speelde met wit tegen het enorme talent Hrdya Dinanath. Daar zat wel een jaar of 50 leeftijdverschil in. Opletten voor tactiek dus. Dat deed Ed en was in staat langzaam maar zeker een minoriteit aanval op de damevleugel op gang te krijgen.

Bord 8

Jacco Lind speelde met zwart tegen invaller Wim van Oostrum. Kennen wij die man niet ergens van? Jazeker! Die hebben we al vaak ontmoet als teamleider van ZZC, tegenwoordig Bommelerwaard. Jacco kreeg al snel een prettige stelling op het bord met spel tegen een isolani. Jacco bracht wat kleine tactiek in de stelling, maar Wim verdedigde nauwkeurig.

En na een uur of 3 spelen vallen er een aantal stelling onze kant op. 

Jacco wint een kwaliteit. Onder druk geeft zijn tegenstander ook nog eens twee stukken tegen een toren weg en geeft vervolgens op.

Sten wint een pion zonder ook maar enige controle over de stelling uit handen te geven. Sterker nog, de witte stukken vechten met de rug tegen de onderste rij en Sten wint eenvoudig.

Rolinde offerde een stuk voor twee pionnen en daarna valt alle tactiek haar kant op. Haar aanval was al enige tijd bezig toen de volgende stelling op het bord kwam. Een mat in 6 kondigde zich aan.

De druk van Sofia op g7 stapelt zich op en ze breekt door de zwarte verdediging heen. Frits probeert het tij nog te keren met een kwaliteitsoffer, maar het is allemaal vergeefs. Zijn koningsstelling wordt opgerold.

Een 5-0 tussenstand, daar is het als niet neutrale toeschouwer lekker mee rond lopen. Toch bleef het geen rozengeur en maneschijn. 

Selman had een kwaliteit gewonnen en maakte zich op om het punt langzaam binnen te hengelen. Dat liep helemaal mis. De witte stukken verzamelden zich om zijn koning en Selman kwam in een verloren eindspel terecht. 

Ed Oosterlaken liet zich een beetje de kaas van het brood eten door zijn hongerige tien-jarige tegenstander. Het ging bijna mis en Ed was blij dat hij met remise weg kwam. 

Bas Jansen voelde zich de hele middag al niet erg prettig in zijn stelling. Hij offerde een kwaliteit voor wat activiteit, maar dat hielp allemaal niet. Hij moest zelfs een stuk geven. Daarna ging Bas wanhopig het eindspel in. Zijn tegenstander voerde zijn zetten verveeld uit. Voor Bas werd het nog een lange martelgang voordat hij de koning omlegde.

Woerden won daarmee met 5-5-2,5 van HMC Den Bosch 2. Voor details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/14814