Auteur: Marcel Schröer

Van wikipedia

Berserkers waren Viking–krijgers die zich opwonden tot een staat van extase; in deze staat waren ze formidabele krijgers en schijnbaar ongevoelig voor pijn. Zie. https://nl.wikipedia.org/wiki/Berserker

En voor de schakers die niet bekend zijn met wat er allemaal op lichess te doen is: 

When a player clicks the Berserk button at the beginning of the game, they lose half of their clock time, but the win is worth one extra tournament point. Going Berserk in time controls with an increment also cancels the increment. (1+2 is an exception, it gives 1+0) Berserk is not available for games with zero initial time (0+1, 0+2). Berserk only grants an extra point if you play at least 7 moves in the game.

Enig zelfvertrouwen kon onze tegenstanders “Amsterdam Berserkers” niet ontzegt worden. 

Daar was in de derde ronde van de KNSB beker tegen Woerden dan ook gegronde reden voor. Gemiddeld gaapte er op ieder bord een kloof van zo’n 200 punten in het voordeel van onze Amsterdamse gasten.

Woerden had zich terdege voorbereid met een negendaagse clinic in Wijk aan Zee door Sten, Selman en Ed. Ook Marcel had de afgelopen weken de GMs aldaar zorgvuldig bestudeerd. Hij had zich met name laten inspireren door Erwin l’Ami, die steeds het maximale uit alle middenspel stellingen haalde.

Selman Ercan offerde met wit tegen Ilias van der Lende in de opening een pion en zette flinke druk op diens damevleugel en het centrum. Met werkelijk onberispelijk spel blies hij vervolgens door het centrum. Toen we een toren op h8 en een koning op f8 zagen staan, voelden we dat het goed zat. Het eerste punt was binnen.

Ed Oosterlaken stond met zwart tegen Bas Haver na wat eerste schermutselingen ook een pion achter. Ter compensatie priemden zijn lopers door het bord. En stevig gevecht om de controle van het bord werd uitgevochten en Ed won die strijd. Toen Bas Haver door zijn vlag ging was zijn stelling al hopeloos.

Sten Goes had met zwart een moeilijke partij tegen Edwyn Mesman. Sten werd overlopen op de damevleugel, maar had wat druk in het centrum. Het zag er niet heel goed uit voor Sten, maar Edwyn vergreep zich in tijdnood en verloor daarmee direct de partij.

Marcel Schröer speelde met wit heel rustig tegen Vincent Blom. Die verbruikte veel tijd om tot een actief plan te komen. Het werd een vrij gelijke stelling met veel pionnen en alleen de zware stukken op het bord. In de verwikkelingen die toen volgde wist Vincent, met weinig tijd op de klok, niet altijd het juiste antwoord te vinden. Hij verloor een pion. Het dame eindspel was wellicht gewonnen, misschien ook niet. Hoe dan ook : op zet 72 werd het een vol punt.

Zo versloeg Woerden zeer verassend Amsterdam Berserkers met maar liiefst 4-0. Opmerkelijk genoeg hadden de Berserker spelers een probleem met een gebrek aan tijd. Je zou toch zeggen dat dat nu juist iets is waar ze wel aan gewend zouden zijn.

Uw verslaggever kan zich niet herinneren dat Woerden ooit eerder de vierde ronde van de KNSB beker heeft bereikt. We kunnen hier dus wel spreken van een voor schaakclub Woerden van een historisch resultaat.

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/16542

Woerden had zich vanwege de beker winst van het seizoen ervoor direct geplaatst voor de achtste finale. Het werd de thuiswedstrijd tegen BDSV. Ons beker team had een verjongingskuur ondergaan en bestond uit Selman, Sten, Rolinde en Jacco.

Selman had tegen Jacco Heij een kleine vergissing in de opening begaan, maar veel problemen had Selman daardoor niet. De stelling bleef lange tijd in evenwicht. Juist toen er een eindspel bereikt was waarin er weinig meer te beleven was, deed Jacco zijn partij kade door de dame weg te geven.

Sten Goes had tegen Robin van Ee een mooie stelling opgebouwd en stond op het punt een aanval te starten. Maar juist op dat moment wist Robin de stelling te sluiten en was het voordeel van Sten snel verdwenen. Daarna ontstond er voor Sten een wat ongelukkig eindspel dat verloren ging.

Rolinde den Heijer wist in de opening alle kleine dreigingen van Kevin van Brummelen af te wenden. Maar Kevin is een handige schaker en in het middenspel bracht hij een fraai schijnoffer op het bord. Rolinde ging er op in, maar haar koning kwam daarna zwaar onder vuur te liggen en Rolinde verloor.

Jacco Lind had het complete centrum in handen en leek op een prachtige overwinning af te stevenen. Jeroen van Winkoop startte een nogal speculatieve aanval tegen de koningsstelling van Jacco en wist Jacco daarmee zozeer in verwarring te brengen dat Jacco een paard dacht te winnen, maar daardoor een matdreiging over het hoofd zag.

De eindstand werd daarmee 3-1 in het voordeel van BDSV. Woerden leed haar eerste nederlaag in de SOS beker competitie in twee jaar. Volgend jaar beter…

Voor de details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/9679

Spelen is nog altijd leuker dan winnen. Dat zullen Sofiia Moskalets en Selman Ercan gedacht hebben toen ze vernamen dat er geen tegenstander voor ze was in de match tegen Zukertort Amstelveen 2. Voor het invullen van de opstelling moest teamleider Eric Roosendaal van Zukertort nog even overleggen met zijn teamgenoten. Door ziektes en tentamens was het team nogal uitgedund. Ze besloten de zwart partijen aan de hogere borden op te geven. Voor Sofiia en Selman waren er dus geen tegenstanders. Woerden moest daarom slechts 2,5 uit 6 halen om de wedstrijd te winnen. Al was het met 4x zwart, dan nog zag het er gunstig voor ons uit. 

Na een uurtje spelen was dat optimisme aardig weggeëbd. Marcel had zijn theoretische gelijke getroffen in Paul-Peter Theulings en was in een eindspel terecht gekomen dat weliswaar houdbaar was, maar lastig te spelen.

Sten Goes was tegen Bram ter Schegget bezweken aan het gif van een pion op b2 en speelde tegen beter weten in verder.

Rond de koning van Rolinde den Heijer was een gapend gat ontstaan. Jelmer Sminia dook er vol in. Ook daar was het alle hens aan dek.

Gelukkig waren er ook positieve signalen. Jacco Lind was dezelfde week in de interne competitie in een positioneel valletje getrapt waar hij nu Rens Blom op trakteerde.

Bas Jansen had voorafgaand aan de match zijn secondant Jacco gevraagd of die nog een leuk nieuwtje voor hem klaar had liggen. Dat bleek het geval en prompt kwam het tegen Eric Roosendaal nog op het bord ook.

Alleen de partij van Ed Oosterlaken liet zich wat uitslag betreft nog niet raden. Nadat de partijen van Bas en Jacco succesvol waren geëindigd en de stand voor Woerden op 4-0 hadden gebracht, liet Ed er geen gras over groeien. Hij nam het zekere voor het onzekere en stelde tegen Olav Lucas het beslissende halfje zeker.

Dat was geen overbodige luxe. Rolinde en Sten gingen ten onder. Marcel spartelde nog wel een tijd tegen, maar moest zijn meerder in PP erkennen.

Een benauwde 4,5 – 3,5 overwinning voor Woerden.

Zie https://knsb.netstand.nl/pairings/view/14808

Op 5 december had Woerden een mooie surprise voor En Passant klaar liggen. Jan Werle vond het wel aardig om een keertje mee te spelen tegen deze sympathieke tegenstanders. Het was voor En Passant een familie bijeenkomst met Henk en Richard Vedder en Jasper en Thomas Reichardt. Voor Woerden waren, naast Jan Werle, Sten Goes, Selman Ercan en Ed Oosterlaken van de partij. Al diverse malen traden de viertallen van beide clubs tegen elkaar in het strijdperk. De laatste keer won Woerden tegen de verwachting in. Nu, met Jan Werle in de gelederen, was Woerden voor het eerst licht favoriet.

Op de laatste twee borden leek het wel of we naar de WK match Ian Nepomniachtchi – Ding Liren aan het kijken waren. Het was voor de verslaggever vrijwel onmogelijk om een foto te maken met beide spelers aan het bord. Voor de En Passant spelers was er niet zoveel reden om ontspannen rond te lopen. 

Ed had tegen Thomas een voor hem vertrouwde opening op het bord gekregen en wist een pion te winnen. En dat niet alleen. Ed dirigeerde zijn dame naar de koningsvleugel en wist de druk op de vijandelijke koning zo op te voeren dat Thomas slechts ten koste van een toren een mat-aanval kon afweren.  

Selman had van Jasper al in de opening een pion in de aanbieding gekregen en gaf die niet meer terug. De compensatie van zwart werd met de zet onduidelijker en wit begon het initiatief over te nemen. Jasper trachtte op het eind nog wel de zaken wat te compliceren met een dame offer voor een gevaarlijke vrijpion, maar Selman had het allemaal scherp berekend en de pion kwam niet tot promoveren. Daarna was het pleit beslecht. 

Sten Goes werd door Richard van acquit al stevig aan de tand gevoeld met een hele vroege h4. Het leverde een scherpe strijd op met tegengestelde rokades. De aanval van Richard leek gevaarlijk, maar kwam toch niet echt van de grond, terwijl die van Sten vaart begon te maken. Richard wist met een torenzet, die Sten over het hoofd had gezien, de zaak te blokkeren. Samen besloten ze de zetten te herhalen. 

Jan had met wit tegen Henk al snel aangestuurd op een scherp eindspel. Het leidde uiteindelijk tot een vrije centrumpion. Het was de vraag of het een sterke of zwakke pion zou worden. In de partij werd het een sterke pion. Jan werd daarbij geholpen doordat Henk moeite had een van zijn torens in het spel te betrekken. 

Voor beide spelers begon de tijd te dringen. Jan drong steeds verder naar voren en promotie van de pion naderde. Om dit te voorkomen moest Henk zijn paard geven, maar woon direct daarna het stuk weer terug. In de overgebleven stelling bleek de toren van Jan superieur. Hij wist twee verbonden vrijpionnen aan de rand te krijgen en daarmee was het pleit beslecht.

Zo werd de eindstand 3,5-0,5 in het voordeel van Woerden. Een mooie overwinning die vertrouwen geeft voor de derde ronde. Die heeft Woerden nog niet eerder in de geschiedenis weten te overleven.

Voor de details, zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/16330

In de SGS viertallen competitie heeft Woerden 1 het eerste punt binnen gehaald.

Zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/9192

Vorig seizoen had BSG voor de wedstrijd tegen Woerden hun beste paarden van stal gehaald en daarmee Woerden 1 met 4,5-3,5 de enige nederlaag van het seizoen bezorgd. Dit jaar bleek de Bussumse club dit sterke staaltje nog een keer te willen herhalen. Het team dat op de been was gebracht, was op papier nog sterker dan dat van de regerend HKB kampioen. 

Het werd een zware strijd. In de loopt van de avond verzuchtte Sten dat het voor het team geen gemakkelijke avond zou worden. Rolinde en Marcel stonden flink onder druk. Olger en Hans hadden een onduidelijke stelling. Selman, Leen en Sten stonden wel aardig. Alleen bij Jacco zag het er echt zonnig uit.

Jacco was de eerste die het punt kon noteren. Herman van Engen stond vanuit de opening direct met de rug tegen de muur  en kon de mataanval op zijn koning niet meer pareren. Olger dreigde inmiddels een monsterlijk paard op e6 te plaatsen, waardoor zijn tegenstander zich genoodzaakt zag een kwaliteit te offeren. De stelling werd er niet beter van en Olger loodste de partij overtuigend naar een punt. Selman had inmiddels de druk enorm opgevoerd. Hij won daardoor een pion en kreeg een tweede in de aanbieding. Het derde punt ging naar Woerden.

Minder ging het bij Rolinde. Ze wist zich niet onder druk uit te worstelen en ging ten onder. Marcel worstelde zich wel uit alle problemen en bereikte een gelijke stelling, maar in de tijdnoodfase ging Marcel alsnog ten onder. Hans van Steijn leek een prachtige stelling te bereiken, maar liet zich toch nog door een combinatie verassen en verloor ook.

Gelukkig speelden zowel Leen en Sten een overtuigende partij met zwart. Leen had het centrum ingenomen en overspeelde van daaruit het centrum. Sten bestookte de zwakke e-pion van zijn tegenstander van alle kanten. Daar werden de witte stukken zo door in beslag genomen, dat Sten controle kreeg over het hele bord. Het werden twee punten.

Zo won Woerden 1 met 5-3 de zware match van BSG. Zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/8382

Het was weer mooi om op bezoek te komen in Het Huis Utrecht. Na de  traditionele verwelkoming door de OZU knuffelbeer konden we ons vergapen aan de prachtige foto’s van Kasparov en Carlsen. Een echte schaakzaal dus.

En geschaakt werd er. Op het scherpst van de snede. Slechts twee partijen eindigden in remise. Het was Jaap van der Tuuk die, na een voor hem aanvankelijk prettig verlopen opening, een verkeerd plan koos dat leidde tot een vervelende dubbelpion die zijn eigen aanvalspotentieel blokkeerde. Hij zag geen beter plan dan een remisevoorstel, dat door Selman Ercan werd geaccepteerd. Jelle Wiering speelde met zwart tegen Freek Busstra het eindspel met verve en kon kiezen tussen een extra pion of een kwaliteit. Hij koos de kwaliteit, maar de stelling zat daarna zo op slot dat hij er niet doorheen kwam en ook in remise moest berusten.

Sten Goes speelde de opening zeer nauwkeurig en wist tegen André Bouwmeester een kansrijk eindspel te bereiken. Het enige probleem was dat het hem wel veel tijd had gekost. Het was voor Bouwmeester aanleiding om te polsen of Sten niet iets voor remise voelde. Niet echt. Sten speelde het eindspel overtuigend tot zijn tegenstander zichzelf in het zwaard wierp. Ook de partij van Bas Jansen tegen Hemmo Mulder verliep prettig. En ook daar moest Bas een remiseaanbod vriendelijk afslaan. In een dame-eindspel had Bas een dodelijke verre vrijpion. Hij moest er alleen voor zorgen dat zijn koning niet eeuwig werd belaagd. De pion deed de rest. Sofiia Moskalets lijkt iedere opening te kunnen spelen alsof ze dat al jaren doet. Meindert van der Linde koos met zwart een agressieve opzet, waar vrij soepel de angel uit werd getrokken. Toen Meindert tegen beter weten in de zaak trachtte te forceren kreeg hij het lid op de neus. Nadat hij zijn dame moest opgeven gooide hij de handdoek in de ring.

Rolinde den Heijer leek tegen Albert Jan Hummel aardig uit de opening te komen, maar had moeite haar aanval van de grond te krijgen. Ze grabbelde een centrumpion mee, maar dat opende het centrum en haar koning was nog niet in veiligheid. De tactiek die daarna volgde pakte daarom in haar nadeel uit. Bij Jacco Lind verliep de opening tegen Arie Schwartz niet helemaal zoals hij zich dat had voorgesteld. Hij kwam gedrukt te staan en van enig tegenspel was nauwelijks sprake. Jacco kon de druk niet weerstaan en verloor.

Het was daarmee 4-3 voor Woerden en alleen de partij van Marcel Schroer tegen Jan Maarten van den Boogaart was nog aan de gang. Na een voor Marcel moeizaam verlopen middenspel was er een interessant eindspel op het bord verschenen. Marcel had een pion meer, maar Jan Maarten had een erg actieve koning. Marcel koos de scherpste voortzetting. Met een dubbel pionoffer creëerde hij een dodelijk vrijpion op c6. Jan Maarten daarentegen had een matnet om de koning van Marcel gedrapeerd. Eén moment van aarzeling, deed Marcel de das om. Zijn pion kon daardoor niet meer promoveren en de koning kon het mat niet meer ontvluchten.

Zo werden in Utrecht uiteindelijk toch de punten gedeeld. OZU – Woerden 1 : 4-4

Voor de details, zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/14803

De match tegen Paul Keres 3 werd door Woerden zeer serieus genomen. De helft van het team was op trainingskamp gegaan in Menton om daar tegen de fine fleur van de franse schaaktalenten eens serieus aan de tand gevoeld te worden. Gelouterd kwamen deze spelers terug in Nederland. Op de terugweg werd nog een bezoekje gebracht aan Monte Carlo om daar de komende opstelling te bepalen. Ook Paul Keres had daarvoor een dobbelsteen gebruikt. Het bleek allemaal goed uit te pakken voor Woerden.

Selman speelde met zwart een vlekkeloze partij tegen Hein Piet van der Spek. Met zwart verraste Selman zijn tegenstander met een aangeboden dameruil en kort daarna had hij al een heel prettige stelling opgebouwd met druk tegen een geïsoleerde d-pion. Alle stukken, behalve de torens gingen van het bord. Met heel nauwkeurig spel had er wellicht iets meer in gezeten voor Selman, maar in de partij vervlakte de stelling al snel en was remise een terechte uitslag.

Bas Jansen had met zwart een creatieve opzet gekozen in de partij tegen Evert van Heel. Doel was complete controle te krijgen over de zwarte velden. Dat lukte niet helemaal, maar daarvoor in de plaats kreeg Bas een aardig initiatief op de koningsvleugel. Terwijl hij tijdens de partijen al rond lopend zijn medespelers nog allerlei interessante wiskundige bewijzen aan de hand deed, leidde Bas de partij soepel naar een overtuigende remise.

Sofiia Moskalets koos met wit in de opening een zij-variantje waar haar tegenstander Bert Both iet goed raad mee wist. Langzaam maar zeker waren de stukken van Sofiia sterk in de aanval op de koningsvleugel zonder dat Bert daar iets van tegenspel tegenover wist te zetten. De engine zal wellicht nog een verdediging hebben gevonden, maar in de partij werd de zwarte koningsstelling vrij hardhandig opgeblazen. Ondertussen was Sten Goes tegen Simon Kronemeijer ook lekker bezig. Via een omweg was Sten met zwart in een prettige draak-achtige stelling terecht gekomen en kon de witte koning onder vuur nemen. Aan het slot van beide partijen waren wij getuige van een unieke demonstratie van synchroon opgeven. We hebben helaas geen foto van twee handen die tegelijkertijd uitgestoken werden.

Jan Jaap Janse zetten zijn partij met wit tegen Marcel Schroer agressief op. Marcel wist wel dat Stockfish van deze opzet niet erg onder de indruk is, maar achter het bord als mens van vlees en bloed kan dat toch wel imponerend overkomen. Jan Jaap wist niet echt door te breken en van lieverlee werd de zwarte stelling steeds beter. Marcel zat wat krap in de tijd en gezien het spelverloop op de andere borden besloot hij zetten te herhalen. Jan Jaap ging daarin mee en de vrede werd getekend.

Ed Oosterlaken speelde met wit tegen Wouter Langerak in eerste instantie een degelijke partij. Hij lette echter even niet op en moest toen maar liefst twee pionnen inleveren. Dat zag er niet goed uit. Ed’s geluk was dat Wouter zelfs een derde pion wilde hebben en daarmee zich zelf in de nesten werkte. Wouter raakte daarvan zozeer in paniek dat hij een vol stuk gaf.   

Rolinde had de trein gemist en kwam wat later achter het bord zitten. Daar was na korte tijd al niets meer van te merken, want Rolinde blitste haar zetten er in een enorm tempo uit. Arend van de Lagemaat had de finesses van de opening niet helemaal in de vingers. Niet alleen verbruikte hij veel tijd, ook niet hij een paard van Rolinde ernstig dicht bij zijn koning komen. Rolinde kon daarmee een gevaarlijke koningsaanval starten die al snel tot matdreiging leidde die niet niet meer fatsoenlijk te pareren was.

Jacco Lind werd door Elmer Veenendaal uitgenodigd om de Tango te dansen. Jacco kon niet veel anders dan mee dansen, maar hij bleek de passen toch niet helemaal onder de knie te hebben. Zijn stelling kwam er strategisch steeds dubieuzer uit te zien. Zwart kwam tenslotte met een dame en toren de witte stelling binnen dringen. Onder druk verloor Jacco een stuk en moest de partij gewonnen geven.

Woerden 1 won daarmee met 5-3 overtuigend van Paul Keres 3. Ook in de meeste partijen die remise werden, waren de spelers van Woerden niet in gevaar geweest en had er zelfs mee in gezeten. Woerden 1 in nu ongedeeld koploper in de groep 3E.

De wedstrijden tegen Oud Zuylen – Utrecht 1 in de SOS competitie beginnen een jaarlijkse traditie te worden. In tegenstelling tot de laatste keer, startten de partijen wat voorzichtig. Nu geen spektakel stukken. Het angstaanjagend waren de zware klappen van het hemeldonderweder boven ons dak.

Jacco was het eerste klaar. Hij leek wat onder druk te staan van de lopers van Harm Theo Wagenaar, maar kreeg een prachtig paard op f6 en wist daarmee de partij naar zich toe te trekken. Hans van Steijn drong met zijn paard de stelling van Bertrand Weegenaar binnen en kon ook snel het punt kon noteren. Mijn partij tegen Jan Maarten van den Boogaart verliep hetzelfde als vorig seizoen. Op geen enkel moment sloeg de weegschaal ook maar enigszins naar een van de kanten uit. In de ontmoeting Selman Ercan – Ed van Eeden leek Selman iets te kunnen bereiken met zwart, maar Ed verdedigde goed en er zat niet veel in. Sten Goes was niet helemaal tevreden over de opening, maar wist in het middenspel toch nog wat druk op te bouwen en won.

Rolinde den Heijer behandelde de opening tegen Evert de Graaf met fantasie. Met een breed pionnencentrum verhoogde ze de druk en wist daardoor een pion te winnen en daarna de partij. Leen de Jong kwam tegen René ten Bios lekker uit de opening, maar gaf de partij door een verkeerde berekening helemaal uit handen. Olger van Donk kwam met zwart tegen Piet Kooiman heel soepel uit de opening en ook hij won vrij eenvoudig een pion en de partij.

Daarmee won Woerden 1 overtuigend met 6-2 van OZU 1. Voor de details zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/8375

Toen Jim’s naam in een externe wedstrijd tegen Kijk Uit in Oudewater werd verbasterd tot Jim Reet, sprak hij kalm: “I prefer the English pronunciation.” Het was een van de zeldzame keren dat Jim engels sprak. Vanaf het moment dat hij op de club kwam sprak hij Nederlands alsof hij dat al tientallen jaren gewoon was. Hij beklaagde zich er eens over dat Nederlanders desalniettemin toch overschakelden op het engels, wanneer ze een accent meenden te horen. Jim had een liefde en talent voor talen. Niet alleen was zijn Nederlands en Frans uitstekend, ook Arabisch wist hij te lezen.

Veel sprak Jim niet over Groot Brittanië, maar liet toch af en toe blijken op bepaalde zaken trots te zijn. Zo leerde hij ons allerlei engelse uitdrukkingen, waarvan “do bears shit in the woods” mij het best is bijgebleven. Ook vond Jim het Indiase eten in Nederland maar matig. Daar hadden ze in het Britse imperium toch meer kaas van gegeten. Hij zou weleens echt Indiaas voor mij koken. Wellicht dat tijdens het koken er een dekseltje van een potje met pittige kruiden was gevallen. Het was voor mij in ieder geval de laatste keer dat ik bij Jim Indiaas heb gegeten.

Jim kwam op de club in 1990 en deed direct al van zich spreken door in seizoen ‘90/‘91 als eerste naam op het Peerdeman bord te te verschijnen. Dit bord was dat seizoen voor het eerst ingesteld en erop zouden de namen moeten prijken van illustere clubleden die de club het best hadden vertegenwoordigd in externe wedstrijden.

Jim was een enorme aanwinst voor schaakclub Woerden. Hij behoorde tot de top van de club en een paar decennia lang was hij een serieuze kandidaat voor een club kampioenschap. In de seizoenen 1993/1994, 1995/1996 en 2008/2009 heeft Jim deze titel daadwerkelijk op zijn conto geschreven. Het zouden er gemakkelijk meer geweest kunnen zijn als hij continu was blijven schaken. Maar dat was niet het geval. Af en toe had Jim helemaal genoeg van het wedstrijdschaak en stopte ermee. De eerste keer waren we verbijsterd. Hoe kan iemand die zo van schaken houdt er zomaar mee stoppen? Echt stoppen met schaken deed Jim niet. Na een tijdje pakte Jim de draad weer op. Dit ritueel heeft zich een aantal keren herhaald en we zeiden dan tegen elkaar: “Hij komt wel weer terug.” Want Jim kon het inderdaad niet laten.

Thuis stond er altijd een bord op tafel met een stelling uit het boek dat er geopend naast lag. Een van de vele boeken uit zijn uitgebreide verzameling. Het was onbegonnen werk om je op een partij tegen Jim voor te bereiden. Iedere keer was het een verrassing uit welk boek Jim nu weer een venijnige pointe in petto had. Ik heb schakers horen verzuchten dat ze het gevoel hadden dat ze vanaf zet 1 al achter de feiten aan liepen.

Achter het bord toonde Jim zich de spreekwoordelijke sportieve Engelsman. En wanneer het achteraf eens niet helemaal naar wens was verlopen, was daar dikwijls de nodige zelfspot. “Ik dacht lang na over een slechte zet en koos daarom zonder na te denken een nog slechtere”, was één van zijn beroemde uitspraken. Dat een partij soms belandde in een rommelige fase waarin alle mooie bedoelingen met één ongelukkige zet teniet gedaan konden worden, stoorde Jim. Het was wellicht daarom dat hij soms het wedstrijdschaak verwisselde voor de rustige analyse thuis.

Terwijl hij zelf aan het spelen was, volgde Jim ook nog wat er verder om zich heen gebeurde en wist na afloop haarfijn te vertellen waar je kansen had laten liggen of compleet verloren had gestaan. Toen ik eens aan het spelen was tegen een clubgenoot, die we uit piëteit maar TS. zullen noemen, kwam Jim langs lopen. Ik was zelf even daarvoor even bij de partij weg gelopen. Hij keek verbaasd naar het bord, keek eens goed op het notitie formulier en keek mijn tegenstander daarna indringend aan. Die nam toen met een rood hoofd zijn zet terug en deed de zet die hij in eerste instantie had uitgevoerd.

Jim was onderdeel van het team dat in 2012 historie schreef door voor het eerst in de toen 70 jarige historie kampioen te worden van de promotie klasse van de SGS, waardoor Woerden voor het eerst mee mocht doen aan de nationale KNSB competitie. Woerden bleek nog net een maatje te klein en degradeerde dat seizoen gelijk. Het eerste team viel uit elkaar en de spelers vertrokken naar alle windstreken. Toen in 2018 Woerden weer landelijk mocht spelen, kwamen de top spelers weer terug. Ook Jim was van de partij, ondanks dat hij inmiddels naar Wijchen was verhuisd, toch niet bepaald naast de deur. Ook het seizoen erna heeft Jim nog twee wedstrijden meegedaan. Het lopen werd toen wat lastiger en Jim moest er toen helaas mee stoppen. In maart 2022 speelde Woerden 1 thuis tegen Almere 2. Terwijl wij aan het schaken waren, kwam Jim ons plotseling bezoeken. Hij wilde wel weer eens zien hoe het met ons ging. Dat was de laatste keer dat Jim de club bezocht.

Het fijne van een schaker is, dat er een mooie nalatenschap is van schaakpartijen. Zo kunnen we nog terug lezen welke urenlange discussie we hebben gevoerd en terug denken aan de avonturen die we samen achter het bord toen hebben beleefd.

Eén ervan is deze.

Jim Reed (2022) – Marcel Schröer (2080)
Woerden Interne Competitie 2009/2010

1.c4 e5 2.g3 Nf6 3.Bg2 d5 4.cxd5 Nxd5 5.Nf3 Nc6 6.Nc3 Nb6 7.O-O Be7 8.a3 O-O 9.b4 f6 10.d3 Be6 11.Rb1

Het Engels was één van Jim’s geliefde openingen. Het lijkt allemaal vrij onschuldig wat wit doet, maar achter Tb1 zit de diepe strategie dat er ooit een stuk vervelend stuk op c5 komt dat geslagen moet worden. De toren staat dan ineens perfect.

11.. Nd4 12.Nd2 c6 13.Nde4 Nd5 14.Bb2 Qd7 15.Nc5 Bxc5 16.bxc5 Nxc3 17.Bxc3 Rfe8 18.Bxd4 exd4

Zwart heeft wat onzorgvuldig gespeeld. De pion op d4 houdt de witte stelling onder controle, maar is ook kwetsbaar. Jim gaat nu de druk op de pion op b7 en de pion op d4 combineren.

19.Qc2 Rad8 20.Rb4 Qe7 21.Bf3 Bc8 22.Rc1 Qe5 23.Qa4 a6 24.Qb3+ Kh8

De druk op beide pionnen is nu maximaal. Hoe gaat wit nu verder. Jim besluit tot een perfect getimed positioneel kwaliteitsoffer. Daarna vallen de zwarte pionnen als rijpe appelen van de boom.

25.Rxb7! Bxb7 26.Qxb7 Rb8 27.Qxc6 Rec8 28.Qxa6 Rxc5 29.Rc4 Rxc4 30.Qxc4 h5 31.h4 g5??

Zwart stond al niet goed, maar met g5 maakt zwart het nog veel erger. Het is niet zwart die een koningsaanval start, maar juist wit die de koningsstelling binnen dringt. Al snel blijkt dat wit de extra pionnen niet eens nodig heeft, maar de loper over de witte velden een monster is. Wit maakt het vakkundig af.

32.Qf7 gxh4 33.Be4 f5 34.Bxf5 Qg7 35.Qxh5+ Kg8 36.Qxh4 Ra8 37.Kg2 Rxa3

38.Be6+ Kf8 39.Qd8# 1-0