SchaakClub Woerden organiseert dit jaar voor de 10de maal het:
Het toernooi heeft de opzet van een open Zwitsers toernooi,
over 7 ronden, op de dinsdagavonden, aanvang om 19:45 uur:
17 mei, 24 mei, 31 mei, 7 juni, 14 juni, 21 juni en 28 juni.
Inschrijving is nog mogelijk bij wedstrijdleider Wim Veelenturf: wedstrijdleiderscwoerden@gmail.com of 06-131 666 50.
Er is nog wat meer informatie beschikbaar en ook de voorlopige deelnemerslijst staat online.
Na eerder dit seizoen zijn krachten op dit vlak te hebben getoond in Delft, kwam Sten deze dinsdag langs om eenzelfde titel ook in Woerden op te halen. Hij toonde zich als favoriet de sterkste door al zijn partijen winnend af te sluiten.
Na drie ronden verliep het toernooi nog ongeveer als verwacht, waarbij alle verwachte toppers scoorden of alleen tegen een andere topper verloren. Toen kwam een beetje de kentering. Marcel van Oort wist na de nederlaag tegen Sten verder iedereen te verslaan deze avond en sloot af als 2e met een leuke TPR (2104).
Voorbeelden van vreemde scoreverlopen waren Marcel Schröer, die na ronde 3 geen potten meer wist te breken; Jan Hoosbeek begon juist met 2 uit 4 maar eindigde met 5 uit 8 nog op een gedeelde derde plek. Ook op die derde plek eindigden Bart de Leeuw en de sterk spelende Peter Dupain. Wim Veelenturf en Pia Sprong speelde beiden ook behoorlijk boven hun rating en scoorden een nette 4,5 uit 8.
We hadden geluk met het weer. Een mooi zonnetje, waar het de afgelopen dagen regelmatig geregend of zelfs gehageld had. Maar juist dat mooie zonnetje zorgde door miscommunicatie voor erbarmelijke omstandigheden voor de Grootmeesters deze dag. Per abuis was namelijk een open tent geleverd, in plaats van een driekwart dichte. De wind en de koude lucht hadden volop vat op onze stek en vergden zo het uiterste van de hoofdrolspelers. De omstandigheden gingen ze niet in de koude kleren zitten.
Na wat vertraging (technisch probleem met een verlengkabel die het niet meer bleek te doen en een luidruchtige omroeper die tot half twee dienst had) konden we dan toch starten met de 1e partij. De beide heren hadden er zin in en er kwam een mooie pot op het bord. Op zet 23 gaf Bart een paard waar Erwin twee zetten later nog meer voordeel had kunnen behalen met het doorslaan van de pion, in plaats van direct het paard te nemen. Met nog maar enkele seconden op de klok begon het schouwspel pas echt. Waar een normale amateur gewoon voor zetherhaling en een veilige remise zou gaan werd door Erwin vol doorgeschoven op de winst. Eén keer gingen de rillingen over zijn rug, waar Bart op zet 36 in plaats van Tc2 beter Dc2 had moeten spelen waarmee hij zelfs een betere stelling had kunnen creëren. Dat is natuurlijk nou ook precies waarom het mooi is om echte Grootmeesters aan het werk te zien. Spektakel! Bart wist met een toren en drie pionnen een zogenaamde vesting te bouwen, wat in theorie een remise zou moeten opleveren. Met één onoplettend zetje liet Bart echter de witte dame toe op h6 in het vijandige kamp en zo ging Erwin er alsnog met de buit vandoor.
Erwin – Bart: 1-0
De tweede partij werd een Nimzo Indische opening gespeeld, waarbij wit gewoon lekker uit de opening kwam, het loperpaar overhield en vervolgens lekker aanvalslustig lang rokeerde. Na een verdubbeling van de torens leek het alsof wit kon gaan binnenkomen op de 7e rij, maar juist op dat moment kwamen ook de kampioenen van de C1 van Sportlust op de platte kar het kerkplein op. Tot op dat moment was er natuurlijk best wat achtergrondgeluid geweest hier en daar, en dat gaat je qua concentratie toch niet in de koude kleren zitten. Bart en Erwin lieten zien dat concentratie ook een benodigde eigenschap is voor een Grootmeester en wisten zich goed af te sluiten. Deze boink-boink-holadiee-show was toch echt wel wat teveel van het goede om de lachspieren in bedwang te houden. Er was net een keer een zet herhaald en dit bleek het ultieme moment om diezelfde zet verwisseling nog tweemaal uit te voeren: remise.
Erwin – Bart: 1,5-0,5
Na de eerste twee partijen werden de toeschouwers warm gemaakt met een explicatie van de eerste partij door de Grootmeesters samen. Geweldig om te zien wat die heren in die korte tijd allemaal gezien en overwogen hebben en dat ze dat op commando ook allemaal kunnen reproduceren.
De derde partij toonde een veel gespeelde opening, Dame Indisch, waarbij een redelijk gelijkwaardig middenspel op het bord kwam (aldus mijn engine). met 30. ..-f5 ging Bart echter de mist in en dit gaf Erwin de mogelijkheid twee pionnen mee te kapen wegens een dreigende paardvork. De rest van de partij werd door Erwin nauwkeurig naar een goed eind gebracht, waarbij wij normale stervelingen toch telkens nog verrast werden met de gevaarlijke zetten van Bart die stug tegenstand bood, maar Erwin werd er heet noch koud van en rukte met zijn h-pion op om te gaan promoveren wat Bart op de knieën dwong.
Erwin – Bart: 2,5-0,5
De laatste partij werd Hollands gespeeld, tot genoegen van één der aanwezige ere-leden die warme herinneringen had aan deze opening. De engine geeft aan dat de partij het gros van de tijd gelijk opgaat, maar op het oog ziet het er naar uit dat wit erg in de verdrukking staat. Op zet 38 had wit alsnog voordeel kunnen pakken door de pion op a7 te nemen in plaats van de pion op e5. Na slaan op e5 werden er veel stukken afgeruild en was het een koud kunstje om af te ronden naar remise.
Eindstand Erwin – Bart: 3-1
Met deze stand op het bord werd de match afgesloten met de prijsuitreiking. Bart ging er met een fles (Chileense) wijn vandoor, Erwin pakte de hoofdprijs met een -hoe kan het ook anders- Woerdense kaas. Ik vond het hartverwarmend om te zien hoe Bart en Erwin omgingen met de condities. Wellicht dat mijn duizendmaal excuses en gratis warme drank tijdens en na afloop toch een beetje de kou uit de lucht hebben gehaald. Zoals gezegd vond ik het een mooi experiment, een mooie match en een geslaagde middag waarbij we het schaken op een mooie manier hebben kunnen promoten in Woerden, mede dankzij sponsor VSB Fonds Woerden. Ik zal eens onderzoeken of de heren warm lopen voor een revanche over vijf jaar. Maar dan toch maar binnen?
Deze match werd gesponsord door:
U vindt hier meer info over dit evenement.
Met nog twee wedstrijden te spelen is de winnaar van de interne competitie al bekend; dit jaar is de interne competitie gewonnen door Marcel Schröer. Ook de nummer twee staat al vast, dit is Martijn l’Ami. Er zijn nog drie spelers die kans maken op de derde plaats.
Dit seizoen houden we ook weer een TPR-klassement bij. De top van de tussenstand ziet er twee ronden voor het eind als volgt uit:
| # | Naam | TPR | Beginrating | Verschil |
| 1 | Mariet Mourits | 1254 | 1113 | 141 |
| 2 | Jaap Halbersma | 1573 | 1440 | 133 |
| 3 | Wim Veelenturf | 1801 | 1680 | 121 |
| 4 | Aldo Oxener | 1613 | 1495 | 118 |
| 5 | Leo de Vos | 1597 | 1486 | 111 |
door: Bart de Leeuw.
(Priori)Tijdgebrek en nukkigheid leidde tot radiostilte omtrent ons verlies de vorige match tegen Zeist. Even dachten we kans te maken op de titel, maar die droom werd met 6-2 hard de grond in geboord. Deze avond was een nieuw moment om onze eer te herstellen.
Het is 20:50 en ik kan al beginnen aan het verslag van deze avond. Een treurig einde van mijn partij waarbij ik een penning van mijn Dame overzag, wat ik een zet daarvoor nog had zien aankomen. Het hoofd is overal mee bezig, behalve met schaken de laatste tijd, met dit resultaat tot gevolg. Helaas kon ik mijn team niet meer bieden vanavond.
Twee minuten nadat ik dit verslag begon heft Bas de treurigheid op door ondekbaar mat in de stelling te brengen. 1-1 is de tussenstand. Eerder heb ik de tegenstander van Henk Dankers al horen fluisteren dat hij na de desbetreffende zet nog steeds beter stond. Ook al is het voor mij fysiek moeilijk dit bord (in de hoek) te bereiken, ik heb er vooralsnog een goed gevoel over.
Henk de Heer zit er nog ontspannen bij. Hij speelt tegen de welbekende Hans Buikema die ook heel goed is met hout, maar Henk lijkt op het bord beter om te gaan met de beschikbare houtjes. Jan Hoosbeek speelt hoofdschuddend, geen goed teken. Hans Tuit heeft een stelling met veel spanning erin. Martijn staat moeilijk en lijkt te moeten vechten voor remise. Invaller Jan Pool lijkt me daarentegen overwegend te staan en heeft zijn tegenstander, de voorzitter van Lekstroom zoals ik het zie in de tas. Maar, zoals bekend valt op mijn visie vanavond niet echt te bouwen.
21:15. Nog steeds geen uitslagen. Wat duurt zo’n avond toch lang. Wat doe ik normaliter al die tijd? En waarom ben ik aan het eind dan ook meestal nog in tijdnood? Allemaal van die vragen waar mijn hersens ineens ruim de tijd voor krijgen.
21:20. Hans Buikema begint een beetje te zuchten. Het kraakt aan zijn kant van de stelling. Hoeveel ellende kan hij nog aan? Martijn begint nu pas met schaken. Een mooie overzichtelijke stelling met maar een paar stukken op het bord. Dit soort stellingen heb ik hem naar winst zien schuiven tegen bepaalde sterke spelers, waarom niet ook vanavond?
22:04. Eindelijk bezwijkt de stelling van Hans Buikema onder druk van Henk de Heer. Stug verdedigen mocht niet baten en we staan nu een punt voor. Het ziet er voor de eindstand al redelijk rooskleurig uit, hoewel de overwinning niet overweldigend zal zijn.
22:16 Henk Dankers laat een compleet gewonnen eindspel glippen door een “handigheidje”. Hij promoveert met één van zijn pionnen om de koning een veld verder naar achter te duwen, maar verliest daarbij juist echter een tempo doordat diezelfde koning nu eerder bij een andere pion kan aankomen. Dat ene tempootje nekt hem nu. Het remiseaanbod wordt nog wat minuten overwogen en zijn tegenstander besluit nu ook nog om verder te spelen na het remiseaanbod van Henk. Het ziet er wel pot-remise uit, maar op zo’n festivalavond als deze weet je het maar nooit. We hadden het hele punt van Henk wel nodig waardoor teamwinst ineens weer wat verder weg lijkt.
22:47 Martijn heeft de hele tijd gevochten voor een remise in een stelling met beide een toren, maar voor Martijn een pion minder. Zijn tegenstander wist de toren ideaal te positioneren om uiteindelijk een pion te laten promoveren. De stand is hiermee weer gelijk.
Twee bier later (dan weet je niet meer hoe laat het is) heeft Jan Pool twee pionnen op de 6e rij. Met te veel dreigingen voor zijn tegenstander om alles te dekken trekt hij uiteindelijk de zege over de streep. Een nette overwinning.
Hans Tuit draait en keert. Probeert nog een remise aan te bieden maar als ik zijn tegenstander was geweest had ik ook doorgespeeld. De betere stelling wordt hier inderdaad uitgebuit en Hans loopt tegen een zeldzame nul aan.
3,5- 3,5. Jan Hoosbeek manoeuvreert heeft wat meer ruimte en kan bepalen waar het spel plaatsvind. In beider tijdnood valt hij hard de koningsstelling aan en wint materiaal en de partij. Een nipte overwinning voor Woerden.
Feike Reitsma – Bas Verberne 0-1 Charlotte Moons – Marcel van Oort 1-0 Gerard Huisinga – Martijn l’Ami 1-0 Ruth Woning – Jan Hoosbeek 0-1 Hans Buikema – Henk de Heer 0-1 Jan van Himbergen – Hans Tuit 1-0 Henk de Bruyne – Jan Pool 0-1 Koen Thomassen – Henk Dankers ½-½
Wat onze concurrentie kan, kunnen wij beter. Een klein maandje geleden won onze medekoploper DBC met 5,5-2,5 thuis van Almkerk. De afgelopen avond werd echt van alles geprobeerd om ons een toontje lager te laten zingen. Storm (code geel), een lange reis, een griepepidimie, om zomaar eens wat obstakels te noemen. Zelfs een initiële achterstand en diverse dubieuze stellingen leidden ons niet af van dat ene doel: groots winnen.
Met één afmelder en twee zieken die allen zeer goed vervangen werden, waren we om 19:38 volledig compleet aanwezig. Voor ons een record. De Almkerkers zaten ons natuurlijk al achter het bord op te wachten. De interne daar moest nog beginnen, maar blijkbaar was deze druk voor de externe wel nodig. Ach, wij zijn wel wat gewend, immers, intern wordt het Surinaams op tijd komen bij ons veelvuldig geoefend.
Jan Bulk deed wat hij intern ook nogal eens doet: de partij lekker afraffelen. Binnen no-time stonden we 1-0 achter. Niemand had destijds een stuiver durven inzetten op de uiteindelijke eindstand.
Jan Pool schoof zijn sterk gewonnen pluspionnetjes degelijk naar de overkant en leek nooit ver van de overwinning.
Bij Wim Veelenturf werd een paard onnodig geofferd door zijn tegenstander (waar ik ook al vond dat Wim beter stond). Zo stonden we weer voor.
Voor de stelling van Hans Tuit gaf ik niet zoveel. Hij had een klein poppetje meer, maar ik zag twee compleet inactieve lopers. Zijn tegenstander liet vervolgens toe dat die schuinsmarcheerders echter de volledige vrijheid kregen, met penningen en al. Ook die partij werd dus gewonnen.
Het verhaal aan het bord van Henk Dankers was nog vreemder. Ook hij stond in mijn ogen binnen no-time verloren. Een zwarte pion was doorgedrongen tot e3. De witte monarch nog in het midden, met aanvallen van beide flanken. Maar, zolang hij nog ademt blijft Henk verdedigen. En net toen er één mogelijk zetje kwam om de druk uit de stelling te halen benutte Henk die. Hij zag een mooie paardvork en benutte die ten volle om met twee pionnen minder een remise af te dwingen. Chappeau voor die vechtlust.
De stelling van Bas begreep ik niet, er stond nog heel veel op het bord, teveel voor mij om door te rekenen, maar het leek erop dat hij aan het drukken was. En dat bleek uiteindelijk ook de doorslag te geven.
Zelf kwam ik beroerd uit de opening, overzag dat mijn tegenstander een pion kon nemen, maar hield uiteindelijk een geweldige, winnende stelling over. In tijdnood werd dat nog bijna teniet gedaan, maar schaakavond zonder spanning is een avond niet geleefd en dus heb ik de twee seconden even aangetikt voordat mijn tegenstander een paar zetten later mat ging.
Ad Goes zijn partij leek mij lange tijd remise-achtig. Zijn tegenstander vond zelfs dat hij gewonnen had gestaan, maar uiteindelijk heeft de winnaar altijd gelijk. Oftewel, Ad kwam, zag en overwon. 6,5-1,5 winst, en dus de druk erop gezet bij DBC die moeten blijven winnen om ons bij te blijven.
Ieder jaar sluiten we traditioneel af met een zogenaamde massakamp tegen onze buren uit Bodegraven. Dit is een gezellig samenkomen omdat beide clubs voor deze derby ook oud-leden en schakers uit de buurt vragen om mee te doen. Het wordt dus ook gezien als een soort jaarlijks reünie moment. Maar, waar het uiteindelijk om draait zijn de knikkers! (Wat je me alleen hoort zeggen als we gewonnen hebben…)
Het begin van de avond is ook altijd zeer traditioneel: chaos. Alle schakers komen binnen en er wordt gecheckt wie er wel is en wie niet. Zijn er nog zieken? Last-minute afmelders? Aan onze kant waren er twee mensen die dachten dat het op dinsdag was, dus die om tien voor acht nog gebeld. En ja hoor, die kwamen gewoon nog opdraven en aanwezig voordat we begonnen waren! En het eerste punt werd ook nog door Wick behaald, één van de twee en dus (maar ook sowieso!) goed dat hij erbij was.
De punten vielen aan het begin van de avond aan de goede kant en we kwamen op een voorsprong. Dat trok even later weer wat recht, maar uiteindelijk kwam het erop neer dat we nog een half punt moesten behalen uit drie partijen. Twee partijen gingen verloren, maar de derde werd over de streep gehaald door Jelle Wiering, de matchwinner van de avond. De eindstand: 13,5 – 15,5
1 Joost Mellegers Sten Goes 0-1 2 Roorda Marcel Schröer 1-0 3 Willem Jan Van Briemen Jelle Wiering 0-1 4 Albert Seegers Marcel van Oort 1-0 5 Leen de Jong Bas Verberne 1-0 6 Johan Voskuil Henk de Heer 0-1 7 Gertjan Stolwijk Bart de Leeuw 0-1 8 Harm Zandvoort Jan Hoosbeek 0-1 9 Piet van der Zee Paul van Schie 1-0 10 Evert Bos Hans Tuit ½-½ 11 Jo Kloprogge Henk Dankers 0-1 12 Albert Jan Wagensveld Wim Veelenturf 0-1 13 Thijs Beerthuizen Jan Pool 1-0 14 Jan Both Pia Sprong ½-½ 15 Wilco Kusee Arjen van den Berg 1-0 16 Siem Post Mark Pieterse 0-1 17 Jan van Briemen Gert van IJperen 0-1 18 Adri van Maaren Hans Ossebaar ½-½ 19 Tom Bakker Aldo Oxener 0-1 20 Rob Kuiper Leo de Vos ½-½ 21 John Jacobs Wick Vinkenburg 0-1 22 Jan Duinisveld Frans Janssen ½-½ 23 A. de Jong Henk Huizing 1-0 24 Marleen Jacobs Ton de Nijs ½-½ 25 Hans Dijk Jan Bulk ½-½ 26 Peter van Langevelde Gert Overbeek ½-½ 27 Dick Dijk Gert Boelhouwer 1-0 28 Veenhuizen Evert Mallon 1-0 29 Jan Hellendoorn Henk van Weers ½-½
Het was me het avondje wel. Het begin viel me mee. Het is altijd een lange rit naar Giessenburg, maar er was weinig file en iedereen bleek op tijd van huis gegaan te zijn. Hierdoor zaten we bij de start van de match gewoon met acht man van Woerden achter de borden.
De borden inschattend dacht ik dat we onze hand overspeeld hadden zo halverwege de avond. Henk Dankers was als eerste klaar en haalde gelukkig een vol punt binnen, zoals hij al het hele seizoen doet. Op de overige borden stond het ongeveer gelijkwaardig, waar wij qua ratings zwaar favoriet waren.
Wim Veelenturf kon een stuk tegen twee pionnen voorkomen, maar deed dat niet. Ook kon hij twee paarden naar de stal dirigeren ten koste van een toeren. Maar deed dat niet. Veel gemiste kansen in zijn partij met uiteindelijk een uitslag waar je vooraf voor tekent bij een invaller: remise.
Van de partij van Henk de Heer heb ik weinig meegekregen, net als van dat van Jan Bulk. Beide sloten af met een half punt.
Ik had zelf voordeel, direct vanuit de opening. Ik dacht veel te lang na over hoe dat tot winst moest gaan leiden en kwam zelfs nog in tijdnood in een stelling die minder was, maar met 11 seconden over was ik ruim op tijd om remise overeen te komen met mijn tegenstander.
Hans Tuit stond diverse pionnen voor. Het leek me een kwestie van tijd voordat hij de winst over de streep zou trekken. Dit gebeurde ook op de van Hans bekende degelijke wijze, waarmee de winst voor Woerden een feit werd.
Ad Goes stond beter, maar dat voordeelde ebde met de tijd wat weg. Hij probeerde uiteindelijk een klein voordeeltje uit te melken, ging remise uit de weg en dacht een pion voor te komen. Met een schaakje maakte de tegenstander duidelijk dat daarmee een volle toren het ruilmateriaal was. Zijn nederlaag was daarna snel een feit.
Jan Hoosbeek kwam in tijdnood en schroefde zijn hartslag op naar zo’n 140 per minuut. Daarmee wist hij uiteindelijk wel onder de wurggreep van tegenstander uit te komen en haalde na voordelige afwikkeling de volle buit binnen. Dat hij in een eerder stadium twee keer remise aangeboden had gekregen was hem ontgaan. Sint-tip: nieuwe batterijen voor het gehoorapparaat.
De Giessen en Linge 3 Woerden 1 2,5 - 5,5 1. M. van Wingerden M. van Oort 0,5 - 0,5 2. A. Uittenbogaard G.J. Hoosbeek 0 - 1 3. J. Post H.J.J. de Heer 0 - 1 4. B. van Hees J.H. Tuit 0 - 1 5. J.W. de Jong A.J. Goes 1 - 0 6. W.M. Deurloo W.J. Veelenturf 0,5 - 0,5 7. R.J. van Driel H.A.P. Dankers 0 - 1 8. J.H. Kooy J.C. Bulk 0,5 - 0,5
