Voor zover ons eerste team dit jaar nog niet erg genoeg is uitgedund hadden we ons voor dit keer nog een extra handicap toebedeeld. Met drie gemotiveerde invallers trokken we naar Amersfoort om daar tegen de koplopers te spelen. Dat gemotiveerde spatte er aan bord 8 echt vanaf toen Aldo op zet 11 een remiseaanbod weigerde. Goede instelling, maar niet zo’n handige keuze tegen een FM met bijna 400 punten meer! In de mail die ik voor deze match rondstuurde probeerde ik onze spelers op te peppen door te stellen dat Ons Genoegen de vorige keer met een gemiddelde rating van “maar” 1815 hun op papier betere tegenstanders had verslagen. Dat moest ons toch ook houvast bieden… Dit keer was hun opstelling gemiddeld 100 punten meer, die van ons kwam nog lager uit dan de vorige keer. Dat was in de uitslag duidelijk merkbaar.
De teamleider zelf werd als eerste hardhandig van het bord geveegd. Moet je ook maar geen opening spelen die je niet meer wilde spelen. En velen volgden als vanzelf het goede voorbeeld… De volgorde van afronding weet ik niet precies meer, dus de overige uitslagen op bordvolgorde. Henk haalde aan bord 1 echt alles uit de kast om een een remise te halen in een toreneindspel met een pion (of twee?) minder, maar ging ten onder. Bas speelde een enerverende partij waar de neutrale toeschouwer minimaal IM moest zijn om te doorzien wie er beter stond. Uiteindelijk werd eeuwig schaak gegeven: remise. Jan Hoosbeek speelde een puike pot waar zijn tegenstander meer tijd gebruikte. Er kwam een volledig gelijke stelling op het bord en de heren namen beide genoegen met een half punt. De partij van Ad had heel anders kunnen -en moeten- aflopen. Met een stuk meer en een pion minder had hij diverse keren de mogelijkheid om zijn voorsprong verder te vergroten, maar uiteindelijk kostte een soort van dolle toren truc hem een dame en de partij. Wim -Remisekoning- Veelenturf speelde, natuurlijk, een remise. Vanuit de opening stond ‘ie compleet gewonnen, aldus zijn tegenstander, maar aan het eind was er slechts voor ieder de helft van de buit. Jan Pool werd langzaam maar zeker in het defensief gedrukt en zijn tegenstander speelde het spel gedegen uit. Een nul. En tot slot Aldo, kreeg waar voor het afslaan van de remise. Een lesje schaak en veel extra kennis opgedaan!
Ons Genoegen 1 Woerden 1 6,5 - 1,5
1. A.J. van der Burch - H.J.J. de Heer 1 - 0
2. L. van Twillert - B. Verberne 0,5 - 0,5
3. S. van de Groep - G.J. Hoosbeek 0,5 - 0,5
4. W. van de Groep - M. van Oort 1 - 0
5. M. Riemersma - A.J. Goes 1 - 0
6. W. Velker - W.J. Veelenturf 0,5 - 0,5
7. B.H. Wilders - J. Pool (Jan) 1 - 0
8. J.A.J. Marcus - A. Oxener (Aldo) 1 - 0
De eerste sgs wedstrijd kwam voor ons team te vroeg.Door de late aankondiging kon ons team niet compleet verschijnen maar we hebben als woerdense leeuwen gestreden !
Aan bord 1, was aldo zijn zuckertorte aan het bereiden, maar helaas werd het recept niet goed uitgevoerd en pakte zijn tegenstander ten lange leste het punt.
Aan bord 2 speelde ik gelukkig weer redelijk degelijk en sloot eveneens ten lange leste af met remise. Wellicht had ik nog kunnen winnen, maar dat deed van de uiteindelijke nederlaag niets meer af dan een halve punt !
Aan bord 3 speelde Arjen uiterst betrokken, maar dat was niet voldoende.
Bord 4 was voor invaller Dick en die wist zijn tegenstander die Siciliaans speelde eerst tot een pion en later tot een volledige torengift en zo de partij te verleiden.
Leo aan bord 5 speelde secuur en wist met 1 extra pion , maar wel zelf een dubbelpion en alleen nog torens een remise stelling te handhaven, zijn tegenstander had 90 minuten nodig om dit te beseffen!
Gert , eveneens invaller , had een sterkere tegenstander , ging dus langzaam maar zeker op weg naar het einde.
Hans verknocht aan bord 7 speelde een regelmatige partij met sterke ontwikkeling , één pion voorsprong en via eindspel een beschaafde overwinning
Het externe seizoen is voor SC Woerden helaas slecht begonnen. We hebben direct wat nederlagen te verwerken, zelfs ééntje nog voor de eerste match.
Tijdens de SGS vergadering op 2 oktober j.l. is ons voorstel om een officiële dispensatieregeling in te voeren niet direct omarmd. Ondanks ons vermoeden dat er wel direct met coulance gereageerd zou worden op de lopende dispensatieverzoeken is dit niet het geval gebleken. Marcel Schröer en Jelle Wiering mogen niet voor onze club uitkomen omdat ze bij een andere club voor de KNSB spelen. Wat ons bestuur betreft zouden deze (ook zelf-opgeleide) clubiconen juist thuishoren in ons eerste, ook binnen de SGS. Er zal door de SGS wel een commissie worden ingezet om ons voorstel nader uit te werken om dit op een later tijdstip alsnog in stemming te brengen. Voor nu leidde het tot een verschuiving van alle spelers binnen onze externe teams. Verderop de website kunt een overzicht van onze externe teams bekijken.
Jelle Wiering ontvangt de honneurs voor zijn tweede overwinning op het OKW in zeven jaar.
De ontknoping van dit toernooi was voor mij enigszins anders dan verwacht. Er waren nog drie personen die theoretisch konden winnen, de meest spannende scenario’s spookten van te voren door mijn hoofd. De spanning werd een ander soort spanning doordat de partij aan bord 1 vrij snel was afgelopen. Tijdens de 7e en laatste ronde moest Jelle met zwart aantreden tegen Marcel Schröer. Deze mannen zijn door training en toernooien erg op de hoogte van elkaars repertoire en het was dan ook lastig om met verassingen te komen. Na afloop werden nog wat voorbereidingen doorgesproken die wellicht tot spektakel hadden kunnen leiden. De opening die op het bord kwam was voor beide heren niet interessant genoeg om uit te spelen en rond half negen werd het remiseaanbod van Jelle door Marcel geaccepteerd. Daarmee zou Jelle in ieder geval bovenaan eindigen. De spanning voor de toernooiwinst zou nu kunnen komen uit de weerstandspunten, indien de derde gegadigde zijn partij zou winnen.
Strakke prestatie van de man die je herkend aan het flesje water: Henk de Heer.
Alleen Henk de Heer zou nog op gelijke hoogte kunnen komen. Hij moest dan tegen de eveneens sterk spelende Bas Verberne een vol punt halen. Bas is dit toernooi weer in oude doen. Tijdens het lopende seizoen heeft hij door omstandigheden weinig gespeeld, maar van enige stroefheid was weinig te merken. Hooguit zijn remise tegen Hans Ossebaar in ronde 2 was voor verbetering vatbaar, maar Hans is tegenwoordig dan ook een doorgewinterde toernooispeler aan het worden. In de partij tusesn Henk en Bas leek het er even op dat Bas door druk over een halfopen lijn wat beter stond dan Henk, maar Bas liet uiteindelijk toe dat Henk op diezelfde lijn een achtergebleven pion kon opschuiven. Dit gevecht werd pas tegen 11 uur afgerond en resulteerde in een remise, waarmee Henk het toernooi afsloot met de opzienbarende TPR van 2126!
De winnaar was hiermee bepaald. Nu was het rekenen wie er tweede waren geworden. Marcel Schröer en Henk de Heer hadden beide 5,5 punt gescoord. Er was nog één speler die ook tot dit aantal punten kwam. Peter Pilgrim beleefde na een stroeve start (mede door late aankomst) een toernooi waarin hij veel punten kon scoren tegen net iets mindere tegenstanders. Liever had hij een flitsende start gemaakt om vervolgens nog kans te maken op de eindoverwinning, maar op deze manier houdt hij nog een uitdaging over voor volgend jaar. Het prijzengeld werd tussen de drie gedeeld, na weging van de weerstandspunten gaat Henk de Heer de analen in als tweede en Marcel Schröer is dan als derde geëindigd.
Kasim Wandy was volgens zijn TPR de best presterende niet-Woerdenaar
Kasim Wandy was volgens zijn TPR de best presterende niet-Woerdenaar
Dan waren er nog de ratingprijzen. De belagrijkste prijs van dit jaar werd geschonken door Pia Sprong (neem ook eens een kijkje op haar mooie website!). Een prachtige schaaktekening met originele handtekeningen van Boris Gelfand en Veselin Topalov was te verdienen door een TPR te scoren van ver boven je eigen rating. Na overleg met de eigenlijke winnaar werd besloten dat dit artistieke hoogstandje ook juist buiten Woerden gepromoot moest worden. De prijs zou gaan naar de beste niet-Woerdenaar in ditzelfde klassement. Dat bleek de man te zien die naast Jelle, Marcel en Henk als enige ook geen verliespartij heeft gespeeld dit toernooi: Kasim Wandy. Met zijn TPR van 1942 heeft hij een extra decoratie verworven voor zijn kapperszaak. Ga eens langs in de Kanaalstraat in Utrecht om het daar te bewonderen.
De “normale” ratingprijzen waren er twee. Eén voor de best presterende speler met een rating tot 1750, die werd gewonnen door niemand minder dan ons eigen ere-lid Henk Dankers. In de laatste ronde vertoonde hij nog een sterk staaltje schaakkunst door te winnen van Carlo Assink.
De laatste ratingprijs was voor de best presterende speler met een rating tot 1550. Deze viel ten prooi aan iemand uit de vaste bezoekerskring uit Oudewater: Frans Brouwer. Hij lijkt er een handje van te hebben op dit toernooi in vorm te zijn. Hij ging er in eerdere edities van dit toernooi ook al eens met deze prijs vandoor.
Rest mij niets dan de vrijwilligers voor dit toernooi (diverse tafelzetters en ruimers, vervangende wedstrijdleiders Bart de Leeuw en Henk Dankers en vervangend journalist Henk de Heer) ontzettend te bedanken voor hun inzet. Hopelijk kunnen we volgend jaar weer net zoveel deelnemers tegemoet zien als dit jaar om er ook in de 8e editie weer een gezellig toernooi van te maken.
Op een gedeelde 2e plaats: Peter PilgrimOok dit toernooi weer op het podium: Marcel Schröer
Na 6 ronden in het Open kampioenschap van Woerden staat Jelle Wiering nog steeds alleen aan de leiding. Hoewel mij nog niet alle uitslagen bekend zijn, is al wel duidelijk dat Jelle met 5,5 uit 6 een half punt voorsprong behoudt op Marcel Schroër en Henk de Heer (beiden 5 punten) en een vol punt op in elk geval Peter Pilgrim en Bas Verberne.
Jelle maakte korte metten met de Nijlpaardenopening van zijn tegenstander Lukas Boutens, die na afloop van de partij verzuchtte dat zijn tegenstander het op verschillende momenten b eter had kunnen doen. Dat mag zo zijn, maar zoals Jelle het deed was goed genoeg. Hij is daarmee topfavoriet voor de prestigieuze titel Open Schaakkampioen van Woerden 2013!
Na 19 zetten ontstond de volgende stelling:
Lukas besloot hier tot een kwaliteitsoffer: 20… Txe3
En Jelle denkt:
En Jelle denkt
21.Dxe3 Db6 22.b3 cxb3 23.axb3 Pd6 24.Ph5
Het kwaliteitsoffer blijkt niet te helpen, zwart wordt ‘geplet’
De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik vanwege privéomstandigheden (mijn partij tegen Ed Oosterlaken) het slot niet helemaal gevolgd heb, dus 100% betrouwbaar is de zettenweergave niet.
Van geheel andere orde was de partij aan bord 2. Hoewel ik die als buurman goed kon volgen was het voor mij niet uit te maken wie er beter stond, daarvoor was het teveel hogeschoolschaak van Marcel Schroër en Joost Mellegers. Wat ik wel goed kon volgen was het tijdsverbruik. Na 14 (!) zetten had Joost nog maar 18 minuten bedenktijd en Marcel 1 uur en 18 minuten. Misschien dat Joost toen een klein voordeeltje op het bord had (een sterk loperpaar), maar in elk geval een groot nadeel op de klok. En dat bleek uiteindelijk beslissend.
Aan bord 3 won Henk de Heer van Ed Oosterlaken. Dat mag in de (Woerdense) Courant, maar helaas: de schaakrubriek is daar weggesaneerd.
Stelling na de 16e zet van wit (Henk): 16. Le3.
Inderdaad, de pion op b7 is een witte. Wit staat misschien iets beter maar het is lang niet beslist.
Er zit wel een klein valletje in de stelling. Als zwart neemt op e5 volgt mat: 16. …Pe5: 17. La7: en nu is het zowel na Ka7: (snel) als na Kb7: (iets minder snel) mat.
Ed had dat natuurlijk wel gezien. Maar zijn 16. …, d4 was ook niet goed. Na 17.h3 wordt de toren tot een verklaring gedwongen. Ed besloot tot een offer met 17. …, fxe3 18.hxg4, exf2 19.Kf2. Dat leverde nog urenlang spektakel op, maar uiteindelijk won wit.
Aan bord 4 won Peter Pilgrim van Rafiek Mohamedjoesoef. Zwart veroverde veel pionnen tegen inlevering van de kwaliteit. Het bleek voldoende voor de winst.
Aan bord 5 won Bas Verberne een leuke partij van Jim Reed.
Stelling na de 10e zet van zwart.
Jim speelde nu de diepzinnige zet 11. Ta2!? Als dit bedoeld is om het latere b4 mogelijk te maken, dan snap het ergens heel diep van binnen nog wel, maar nooit, echt nooit zou ik zo’n zet zelf kunnen verzinnen.
11.Ta2 Lxc5 12.b4 Lxe3 13.Dxe3 Db6 14.Dd2 Da7 15.b5 Pe7 16.a4 0–0 17.Ld3 Pc5 Er is denk ik nog niet zo veel aan de hand, maar na de volgende zet van wit, blijkt na een paar zetten plots de Dame op a7, hoewel ze niet meer van haar plaats afkomt, een Killer Queen te zijn: 18.Le2 Ld7 19.Tb2 axb5 20.axb5 Pe4 21.Pxe4 dxe4 0–1
Nog één ronde te gaan. Gaat Jelle zijn succes uit 2008 herhalen? Of gaat Marcel zijn vorig jaar aan Ed Oosterlaken afgestane titel weer terugveroveren? De spanning zal te snijden zijn!
In de 5e ronde van de strijd om de prestigieuze titel Open Schaakkampioen van Woerden is het gevecht in alle hevigheid losgebarsten. Aan de eerste 16 borden werd slechts één remise genoteerd, en dat was nog een heel merkwaardige. De bekende schaakkapper uit Utrecht, Kasim Wandy, verscheen tegen Jim Reed een half uur te laat aan het bord en haalde toen een opening van stal die de positieven onder ons als “origineel” zullen bestempelen. Het zij natuurlijk verre van ons om Kasims geheime repertoire te bekritiseren, laat staan via dit verslag aan de rest van de wereld kenbaar te maken, toch verwees ook één van de meer kritische toeschouwers naar de naam van de bedenker van deze opening: de hier te lande nog niet zo bekende Australische Meester: Kenny Suicide. Hoe het ook zij, voor de oppervlakkige toeschouwer (ondergetekende) stond Jim vanaf het begin van de partij zo goed als gewonnen al moet gezegd dat Kasim op een gegeven moment vervaarlijk begon tegen te spartelen. Waarschijnlijk had Jim om 11 uur ’s avonds nog evenveel voordeel als hij om half 9 al had: hij had dus geen vorderingen gemaakt. Desalniettemin was de uitslag een grote verrassing: remise, met hulde aan Kasim.
Aan bord 1 vochten Ed Oosterlaken en Jelle Wiering de strijd uit om de voorlopige koppositie. Toen ik na 5 zetten ging kijken stonden er al 2 dames naast het bord, maar dat waren de extra dames die de heren al gereserveerd hadden voor eventuele promoties tijdens een uitvluggerfase (#professioneel). Zo ver kwam het niet. Ed rokeerde nogal laat, al of niet gedwongen. Jelle won een stuk, maar in verband met zijn ‘blote’ koning was het de oppervlakkige toeschouwer niet 100% duidelijk of de partij gewonnen was. Zie het diagram:
Wit is aan zet en zwart staat ongetwijfeld beter. Maar na 1. Kg1, Lf3: 2. Tf1, Dg4 3. h3 is het toch behoorlijk ingewikkeld. Geen idee of dat gespeeld is trouwens, het pad van een zelf meeschakende journalist gaat niet over rozen. In elk geval, Jelle won een mooie partij en stelde daarmee zijn nadrukkelijke kandidatuur voor de eindoverwinning. De Russische stage begint vruchten af te werpen.
Joost Mellegers won van Seth van der Vegt in een partij waarin Joost heel lang 2 pionnen voor stond die uiteindelijk beslissend bleken. Olivier Huizer, de sympathieke interne wedstrijdleider van schaakclub Utrecht, speelde fris van de lever. En zo te zien zijn tegenstander van het bord. Hij veroverde veel ruimte, belaagde de zwarte koning, maar kon het toch niet afmaken en verloor alsnog. Gerard Zwijnenburg en Henk de Heer speelden een minder correcte partij met veel fouten. Zo constateerde later de beste stuurman aan wal, mijn goede vriend Fritz 12. Henk won, maar als Gerard in deze diagramstelling
Lc7! had gespeeld, in plaats van e5, dan hadden wij het nog zo net niet geweten!
Na 5 ronden zijn er nog zo’n 13 spelers die het toernooi kunnen winnen. Dat belooft nog wat!
Afb. 1. “Hoe kan ik nou weer tegen iemand van 2200 moeten spelen?”: Jan Hoosbeek
De avond begon voor mij zoals gewoonlijk lang voor de geplande starttijd. Haasten van werk naar huis, ondankbaar het overheerlijke diner dat voor mij klaar stond weggeduwd om nog de laatste voorbereidingen te treffen. Even de rondebriefjes maken (direct maar voor wat meer ronden), de indeling en de tussenstand worden ook geprint onder goedkeurend oog van mijn geïntereseerde zoontje van twee die maar wat blij is met de papiertjes die ik overhou. Nog een laatste controleslag, alvast voorwerken van nog twee afzeggingen en dan, hup, de auto in naar Woerden.
Onderweg krijg ik nog twee telefoontjes. Ik zal geen namen noemen, maar de een of andere student heeft zich thuis laten insluiten. Een ander moet morgen naar de garage en kwam daar zojuist achter. Zijn werk ligt gelukkig op het vlak van mensen in plaats van techniek. Gelukkig blijken beide spelers even later niet zo veel te laat te zijn. Bij aankomst blijkt na aansluiting van alle techniek dat het Wifi netwerk niet in orde is. Geen livepartij derhalve. Dat zal later weer handmatig geplaatst moeten worden…
Afb. 2. Gefronst in een moeilijke partij tegen Hans Ossebaar: Kasim Wandy
Een paar minuten te laat kondig ik het begin van de ronde aan. Er zal een lekker flesje wijn worden gegeven aan de winnaar van de meest spectaculaire partij van de avond. In ieder geval de snelste en de langste partij zullen hiervoor meedingen, verder zijn we afhankelijk van individuen die hun partij of tegenstander hiervoor aanmelden. Met de binnenkomst van Kasim Wandy en even later Ron Flohr is vijf over acht echt iedereen binnen en zijn alle tafels bezet. Laat de eerste uitslagen maar komen! Na bijna een uur lijkt nog niemand een blunder gemaakt te hebben. Iedereen is er nog. Ik verveel me zonder internet…
Dan 21:15, eindelijk. Een uitslag. Daar zal je de eerste inzending voor de spektakelprijs hebben… Wat blijkt: een bloedeloze remise. Spelers zonder inspiratie die al even hadden zitten praatschaken. Ze zoeken een lekker buitentafeltje uit om verder bij te praten. Iedereen gelukkig. Behalve ik, want ik kan nog geen spektakelprijs uitdelen. Dan: een telefoon. Tsja, ook spektakel natuurlijk, maar om daar nou een prijs voor uit te reiken? Winnen met een mindere stelling, dat lijkt me al een kado op zich.
Vrij snel daarna komen ook uitslagen van Frans Brouwer (wint van Ton Oomen) en Arjen van de Berg (wint van Jaap Slingerland) binnen. De partij van Frans mag mee als eerste inzending. Bij analyse thuis blijkt dat ik met de notatie van Frans de partij niet kan naspelen. Dat is direct weer een minpunt en alsnog heb ik geen goede inzending voor de rondeprijs!
Om half negen komt nog iemand zijn partij voordragen. Gerard heeft tegenstander Jan langzaam van het bord gesqueezed. Het morra-gambiet, maar dan niet aangenomen. Dat vinden die morra spelers natuurlijk mega irritant! Dan hebben ze niet zelf het ontwikkelingsvoordeel, maar de tegenstander.
Afb. 3. “Pfff, wat een dilemma’s. Geen goede zet te vinden! “, Jan Pronk heeft een zware avond.
Jan Pronk – Gerard Zwijnenburg 0 – 1
Diagram 1. Stelling na 7. ..-d6
In Diagram 1 wordt de stelling getoond na 7 zetten. Wit vervolgt met 8. f4, waarmee de stelling eigenlijk niet echt versterkt wordt. Misschien leuker om in zo’n stelling te spelen is 8. e6, waarna na 8. ..-fxe6 (Lxe6? 9.d5!) de pionnen zwart voorlopig wat in de weg staan. De partij ging verder met 8. ..-dxe5 9. dxe5-Dxd1 10. Lxd1-Lf5. Tijdens het invoeren van de partij viel het me nog niet echt op, maar zwart begint hier al echt de duimschroeven aan te draaien. Langzaam maar zeker worden wit ontwikkelingszetten ontnomen.
Diagram 2. Stelling na 10. ..-Lf5
En, te zien aan diagram 2, heeft zwart hier al een behoorlijke ontwikkelingsvoorsprong. Er volgt 11. Pe2-e6 12. 0-0-Lc5+ (gratis ontwikkeling) 13. Kh1-Ld3! Deze zet geeft aan dat zwart snapt waar het hier om draait. Het witte paard wordt gepend, weer een zet minder mogelijk…
14. Pbc3-Td8 15. a3-a5 (Wit wil b4 spelen om ruimte te creëren, zwart voorkomt dat) 16. b3-Pd5 17. Pxd5-Txd5. Er zijn nu lelijke aftrekmotieven ontstaan waar wit last van heeft. 18. Ta2-0-0 19. Tf3.
Diagram 3. Stelling na 19. Tf3
Spot the move in diagram 3. Zwart mist de eerste keer de directe weg naar de winst en speelt 19. ..-Le4 20. Tf1-Lb1 (nu wel de zojuist winnende zet, te laat) 21. Tb2-Ld3 22. Tf3?-Lxa3 23. Pc3-Lxb2 24. Lxb2-Td7 25. La3-Pb4. Met een kwaliteit en een pion achter gooit Jan hier gedesillusioneerd de handdoek in de ring.
Afbeelding 4: de drukte rondom de topborden neemt met de ronde toe
Tot 20:45 komen er nu diverse uitslagen binnen, daarna is het ineens weer drie kwartier doodse stilte, op één kleine aanmaning tot stilte na. Na negen uur loop ik nog eens bij de topborden langs. De stand aan bord 1 kan ik dan niet echt inschatten, het ziet er in mijn ogen gelijkopgaand uit. Aan bord twee zie ik dat Ron Flohr in grote moeilijkheden is tegen Marcel Schroer. Zijn koning staat middenop het bord en wordt door enkele schaakjes als een half dode muis door de kat bespeeld. Jelle ziet er aan bord drie goed en geconcentreerd uit. Hij heeft al de hele partij een aardige tijdsvoorsprong, wat in mijn theorie vaak betekend dat je wat betere uitgangspunten hebt voor een winst. Als ik daarna naar het bord kijk zie ik dat hij een licht stuk voorsprong heeft en daardoor wat druk op zijn koning heeft gekregen. Als hij die druk weet af te zwakken zal hij het punt waarschijnlijk wel binnenhalen.
Daarnaast wordt een spannende partij gespeeld tussen Carlo en Seth. Beide hebben een pionnetje om door te duwen, beide bezitten en toren en een loper. Theoretisch remise gok ik. Dan, bord vijf. Zijn die mannen pas net begonnen? Wat een hoop poppetjes op het veld nog! 21 zetten zijn er gespeeld zie ik, maar aan deze stelling waag ik me niet. Jan geniet met volle teugen van zo’n sterke tegenstander begrijp ik.
Lukas Boutens – Ed Oosterlaken 0 – 1
Diagram 4: Stelling na 36. Pd5
De titanenstrijd aan bord 1 ging heel lang gelijk op. Op een gegeven moment ruilt Lukas een loper tegen een paard op veld f6, waardoor Ed een dubbelpion krijgt. Wat daarna gebeurd zou ik zelf niet prettig hebben gevonden voor wit, omdat zwart een verre vrijpion krijgt. In diagram 4 heeft Lukas zojuist zijn paard naar d5 gespeeld en theoretisch is er waarschijnlijk nog niets aan de hand, hoewel mijn engine hier voor het eerst een half puntje liever de zwarte stelling speelt. Het gaat hierna ineens de verkeerde kant op voor Lukas: 36. ..-Pc3 37. Pdf4-Kg5 38. h3 Pe4 39. Pd3-f5! (Het blijkt dat Pd3 onjuist was, nu kan zwart het gewenste f5 spelen, wat anders onmogelijk was geweest van wege paardvork Pe6+) 40. Phf4-Lxf2 41. Kg2-fxg4. En hier geeft de engine ongeveer -2 aan. Hierna is het voor Ed een kwestie van opletten dat hij niet met bijvoorbeeld een loper en slechte randpion overblijft (remise) maar hij haalt gedegen het hele punt binnen.
De avond hierna verloopt voor mij meer met het voeren van gesprekken dan met het letten op de standen op diverse borden. Zo tegen het einde blijven er nog vier borden over waarop mensen overgaan tot snelschaken, de laatste vijf minuten zijn aangebroken.
Marcel Schröer – Ron Flohr 1 – 0
Afb. 5. Tegen Marcel Schröer zit ik ook altijd met de handen in het haar…, Ron Flohr over het bord gejaagd.
Tot slot, een van de laatste partijen van de avond. Marcel is deze avond eigenlijk nooit in de problemen geweest.Diagram 5 toont één van de stellingen waar Marcel weer een heerlijke zet mocht uitvoeren: 19. Txd5!-cxd5 20. Dxd5-Ke7? (Lxh2 was de best mogelijke zet) 21. Lxg5!, nog zo’n psychologisch heerlijke zet. Het is wel even rekenen welke koningszetten er zometeen overblijven, maar winst gloort. Na deze zet wordt de koning van Ron het halve bord over gejaagd, maar het vind nergens een veilige haven.
Diagram 5: Stelling na 18. ..Ld6.
Al met al best wat spektakel zo aan het eind van de ronde, maar niemand die zijn partij verder nog aandraagt. Marcel’s wijnkelder blijkt nog vol te liggen, waardoor de fles wijn volgende dinsdag zal worden uitgereikt aan Gerard Zwijnenburg voor zijn mooie behandeling van een anti-Morra-gambiet.
Kent u dat? Dat je ergens heel goed in bent wat je eigenlijk helemaal niet wilt. En omgekeerd. Zo wordt ik de laatste tijd heel behendig in het handmatig plaatsen van een partij op onze website. Dat terwijl dat natuurlijk a la minute en automatisch zou moeten gebeuren. Dit keer stopte ons nieuwste schaakspeeltje er na een stuk of vijf zetten mee, maar de complete partij is gelukkig bewaard gebleven voor het nageslacht en inmiddels te bewonderen op de website. Aan de andere kant zou ik erg goed willen zijn in schaken, maar haal ik de laatste tijd maar amper het nivo dat ik zou willen halen. Natuurlijk, wedstrijdlijderschap (bewuste spelling) en zelf schaken is niet de beste combinatie. Dat had ik van te voren ook al bedacht, maar Henk de Heer maakte daar wel erg hardhandig gebruik van en liet daarmee zien dat hij wel het nivo waard is waar hij voor staat. Gebruikmakend van die winning mood heb ik voor de schaakvolgers kunnen regelen dat ronde 5 en 6 van kwalitatief onderhoudende verslagen zullen worden voorzien tijdens mijn afwezigheid. Ieder nadeel…
Inhoudelijk schaken dan, het livebord was deze ronde ingezet op het 3e bord, waar zich een waar spektakel afspeelde. De clubkampioen van Woerden moest het opnemen tegen de nummer 2 van USC De Rode Loper. Seth speelde een sterke partij, waarin het in de tijdnoodfase echt alle kanten op kon gaan.
Seth van der Vegt – Marcel Schröer 1/2 – 1/2
Diagram 1. Stelling na 11. ..-Pa6
In deze neo-Grünfeld voelden beide spelers zich blijkbaar wel thuis. Tot aan zet 11 werden door beide spelers voor de hand liggende en voor deze opening bekende zetten gedaan. Op deze zet geeft zowel de engine als het openingsboek de voorkeur aan het ontwikkelen van het paard op b1, Seth geeft de voorkeur aan 12. Le3 waarop de meest logische zet 12. ..-Pc4 volgt en wit zijn loperpaar kwijt gaat raken: 13. De2 – Pxe3 14. fxe3-Ld7. Zwart heeft een pionnenmeerderheid op de damevleugel, met een gevaarlijke loper op g7 die aanvallende acties vanaf afstand ondersteund. Wit heeft daarvoor meer grip op het centrum en daar een doorgebroken pion staan die later in de partij nog voor de nodige druk zal gaan zorgen.
Diagram 2. Stelling na 25. Lb5
Waar ik had verwacht dat er druk gegeven zou moeten worden op de e-pion van wit speelde Marcel vol op de pluspion op de damevleugel, met als gevolg de stelling in diagram 2. Zwart heeft hier al veel bereikt, de verbonden pionnen voorspellen weinig goeds voor wit en zorgen voor een betere stelling. Zwart dreigt met Db6 (dubbele aanval op toren en pion) al een pion te winnen. Wit vervolgt 26. e4-Db6 (thematisch) 27. Taa1-c3 28. bxc3-bxc3. Slaan met de loper blijkt net wat sterker te zijn, maar de tekstzet is zeer logisch. 29. Tf3-Lxf2 30. Dxf2-Db2, zwart wil afruilen om daarna te kunnen promoveren, of minimaal een toren gebonden te houden aan de verdediging van het promotieveld.
Diagram 3. Stelling na 30. ..-Db2
De beste keuze hier voor wit is het slaan op b2. Hier gaat wit helemaal de verkeerde kant op: 31. Ta2?-Dxe2 32. Txe2-Tb2. 33. Te1-c2 34. Tff1. Zwart staat gewonnen omdat wit promotie niet kan tegenhouden zonder stukverlies, bijvoorbeeld: 34. ..-Lc3 35. Te2-c1D 36. Txc1-Txe2. Zwart speelt het echter net anders: 34. ..-Tfb8 35. d6-Le5? Zwart is veel te veel onder de indruk van de pion op d6 en had het winnende Tb1 moeten spelen. Wat hierna volgt is leuk om te volgen als je naast het bord staat, of aan de hand van een plaatje met de beoordelingen per zet van Houdini.
De beoordeling van HoudiniDiagram 5. Stelling na 40. ..-Lg7
Seth mist een aantal keer dezelfde zet (Txf7 om de koning weg te lokken en daarna te promoveren) die tot een winst had kunnen leiden. Zwart verspeelt daarna zijn voorsprong en geeft de kwaliteit terug om de pion op d7 onschadelijk te maken. Daarna is het een tiental zetten potremise, maar weigeren beide spelers een remisevoorstel te doen. Ze spelen allebei in ieder geval stug door met nog een enkele minuut op de klok. In deze fase blijft Seth op een gegeven over met een toren en twee pionnen en heeft Marcel al zijn pionnen verspeeld. Gelukkig voor hem krijgt hij dan nog de mogelijkheid om eeuwig schaak te geven en delen de matadoren de punten.
Lukas Boutens – Jim Reed 1 – 0
Diagram 6. Wit aan zet moet vechten voor remise
Aan het tweede bord heb ik lang niet de hele partij kunnen volgen, maar zo nu een dan een blik op de stand leerde me dat Jim en Lukas ongeveer gelijke stellingen hadden. Lukas moest dus aan de bak! Jim wist op een gegeven moment zelfs een houtje meer te veroveren, zie ook de stelling in diagram 6, waar zwart zelfs nog een pion extra voor kan komen omdat de a-pion niet verdedigd kan worden (Ta4?-De1+). Maar op de één of andere manier heeft Lukas dit nog kunnen omdraaien, waarbij het aan het eind ook op snelschaken aankwam. Lukas kwam daar als beste uit en won de partij.
Ed Oosterlaken – Joost Mellegers 1 – 0
Gekruiste degens aan bord 1
Tot slot op bord 1, de winnaar van vorig jaar tegen de hoogst geplaatste speler van dit jaar. Mijn openingsdatabase noemt het een Semi-Slav, waar Ed niet het rustigere e3 speelt, maar deze pion direct op e4 aan het werk zet. Het spel gaat een hele tijd gelijk op, waarbij de stelling van Joost er avontuurlijker uitziet dan die van Ed. Joost kan na 15 zetten niet meer rokeren, althans, niet kort. Aan die kant heeft hij dan wel weer een open lijn naar de koning van wit. Op de damevleugel staan zijn pionnen wat verderop en net voor zet 20 had hij zelf een ondersteunde vrijpion kunnen creëren. Echter, Joost had alweer flink wat tijd verbruikt tot hij op zet 27 een one-mover maakt, een zet waarmee hij een stuk weggeeft en in één keer de partij verliest. Er wordt nog wel een paar zetten doorgespeeld, maar er is voor Joost geen redden meer aan. Op naar ronde 4, waarin de enige twee ongeslagen spelers tegen elkaar zullen aantreden. Het gaat nu al om het echie, makkelijke punten zijn er niet meer bij!
Tijdens de 2e ronde mochten we nog veel mensen verwelkomen die in de eerste ronde een bye hadden opgenomen. Met nog twee last-minute aanmeldingen de afgelopen week loopt het aantal deelnemers langzaam naar zijn maximum. Er waren deze avond nog maar 2 vrije tafels te bespeuren.
De spanning in het Zwiterse toernooi begint langzaam op te lopen. Op de hoogste borden waren nog allemaal “verwachte” uitslagen te zien. Na 2 à 3 ronden krijgen de toppers pas andere toppers voor de kiezen en moet ook onderin worden gevochten voor de ondelinge resultaten. Deze avond was de spanning vooral te vinden in het middengedeelte, waar veel deelnemers met een half punt stonden vawege de bye in de eerste ronde. Het blijkt dat deze spelers een rating hebben die redelijk dicht bij elkaar liggen en dat leverde mooie partijen op.
De avond begon beroerd voor last-minute-inschrijver Maarten Mellegers, wiens tegenstander zich last-minute afmeldde. Zuur voor beide spelers natuurlijk. Er bleken geen andere spelers meer los rond te lopen waardoor Maarten een reguliere 1 en een studieavondje kreeg toegeworpen. Hij kon op die manier wel de verrichtingen van zijn vader(winst op Mariet Mourits) en broer(winst op Gerard Zwijnenburg) op de voet volgen.
Van de rest van de avond heb ik niet heel veel meegekregen. Mijn tegenstander was de innemende Henk Overmeer, een terugkerende en graag geziene gast op ons toernooi met wie je ook over hele andere zaken dan schaken kunt praten. Vanaf zet 1 zag ik de tijdnood aan het eind van mijn eigen partij al gloren. De opening was niet goed, in het middenspel sprokkelde ik een pion waarna in het eindspel binnen 3 minuten 2 extra pionnetjes de doorslag moesten gaan geven in een toren eindspel. Ondanks een defect gaande klok en wat verstoringen van buitenaf kwam dit ternauwernood goed.
Een andere tijdgoochelaar zat aan bord 2. Sjaak Oosterlaken is ook altijd goed voor nog een tig-tal laatste zetjes in een paar minuten en een kleine blik op zijn klok na een uur leerde mij dat hij weer hard op weg was om aan mijn verwachtingen te voldoen. Qua uitslag en stelling kon ik dat op dat moment niet inschatten. Het digitale bord registreerde hun partij, waardoor ik deze nu alsnog kan doornemen.
Sjaak Oosterlaken – Lukas Boutens 0 – 1
Diagram 1. Stelling na 10. Lg5
De opening was een voor mij onbekende variant in het Spaans (maar dat is met Spaans al snel het geval bij mij), waarbij Sjaak besloot zijn loper snel terug te trekken naar e2. Ik neem aan dat daarmee na vijf zetten beide spelers “out of book” waren. Het spel draaide in het begin om de vergevorderde pion van zwart op d4, die Lukas zo goed mogelijk probeert te ondersteunen zodat dit een probleem is voor de expansiedrift van wit. Wit heeft daarmee wel een ander aanvalsdoel gekregen: de zwarte dame die vrij snel het slagveld betreden heeft. Er volgt 10. ..-De6 11. Lf4-d6 12. Lg3-f5 13. exf5-Dxf5 14. Ph4-Df6
Diagram 2. Stelling na 14. ..-Df6
Na deze actie zou ik logischerwijs verwachten dat Lg5 wordt gespeeld. Ruilen levert een veel actievere stelling op voor wit. Maar Sjaak had andere plannen en vervolgde met 15. f4?!-Pe7 16. Lf3-Le6 (en wit is niet geneigd op b7 te slaan met de loper vanwege bijvoorbeeld 17. Lxb7?-Tab8 18. f5-Ld5 19. Lxd5-Pxd5 en het zwarte paard hopt door naar het lastige veld e3) Er volgen nu totaan zet 26 allemaal zetten die het evenwicht nooit echt doen verstoren. Zwart maakt ruimte op de damevleugel, wint begint langzaam aan de druk op de zwarte koningsstelling op te voeren.
Diagram 3. Stelling na 26. Dg4
In de stelling bij Diagram 3 heeft wit de druk aardig opgevoerd en zwart heeft maar 1 zet die niet verliest, Kh8. Echter, Lukas ziet dit niet en de partij vervolgt: 26. ..- h5? Dit kan een geforceerde winst opleveren na bijvoorbeeld 27. Dg5-Dxd7 28. Te7-Tf7 29. Ph6+. Dat is een voortzetting die Wit niet heeft gezien: 27. Ph6+-Kh7. Nu is de stelling weer ongeveer gelijk, 28. Lf5+-g6 29. Dg5-Dg7 (Wit dreigt met Te7, zwart maakt ruimte voor een blokkerendstuk) 30. Te7-Lf7 31. Pxf7-Txf7.
Diagram 4. Stelling na 31. ..-Txf7
Sjaak heeft het hier helemaal voor elkaar. De beste zet is Tfe1, waarna er in de toekomst bijna zeker een toren tegen de zwarte dame geruild gaat worden. Een simpelere variant is 32. Dxg6-Dxg6 33. Txf7, waarna wit minimaal een kwaliteit voorstaat en op weg kan naar de winst. Het sterke vermoeden is dat Sjaak niet heel veel tijd meer had om dit te bedenken. Hij speelde 32. Dxh5-Kg8 33. Txf7-Kxf7 34. Dg5? (34. Df3 had de druk er nog opgehouden omdat dat de toren op a8 aanvalt. Nu valt de witte stelling in duigen en komt zwart een stuk voor. Spoedig daarna peuzelt het zwarte paard wat pionnetjes en zijn de kansenm voor wit helemaal verkeken.
Ook deze ronde werd een rondeprijs aangekondigd. Het boekje “Matten” zou kunnen worden opgehaald door degene die met een paardvork materiaal had gewonnen, of middels een stukoffer de partij tot winst had gebracht. Lange tijd leek er niemand geïnteresseerd in deze prijs of kon niet aan de voorwaarden worden voldaan. Tot daar ineens Leo de Vos aan mijn bord stond, met een notatieformulier in de hand. In zijn partij was een stukoffer te vinden, ik moest maar zien of dit aan de voorwaarden voldeed. Thuis heb ik zijn partij eens in het ijzeren denkwerk gestopt en wat bleek: dat in deze partij zowel een stukoffer als een paardvork was uitgevoerd!
Leo de Vos – Janus Spoorenberg 1 – 0
Diagram 5. Stelling na 13. Lg5
Wit was in deze partij veel beter uit de startblokken gekomen en had een veel actievere stelling met een betere pionnenstructuur opgebouwd. In diagram 5 heeft wit echter de voorsprong verspeeld, de zet Lg5 is niet goed. Ziet u waarom niet? Een simpele rokade was beter geweest, om ervoor te zorgen dat de pion op c3 niet meer gepend is. In de huidige stelling kan zwart Pxd4 spelen maar dat werd door Janus bljkbaar niet gezien. Daarna kon Leo doorgaan met Lf6 en 0-0, waarna de stelling van wit nog beter was dan daarvoor. Op zet 17 overspeeld hij zijn had echter nog eens door de pion op h7 mee te grabbelen. Zwart maakt dan geljk door Dc6 te spelen en de pion op c3 te winnen.
Diagram 6. Stelling na 22. ..-c4
In diagram 6 heeft zwart zojuist c4 gespeeld. Dit is niet de juiste voortzetting. Door Leo werd de beste zet uitgevoerd: 23. Lxc4! Hij staat daarmee nog niet direct beter, maar houdt wel de meeste activiteit over. Het terugnemen 23. ..- bxc4 is logisch,hoewel niet de beste zet. Daarna is het voor wit gemakkelijk om het stuk later weer terug te winnen, bijvoorbeeld door het geforceerde 24. Lxe7-Kxe7 25. Txc4 waarna wit met Tc7 het stuk terugwint. Lb6 leidt tot hetzelfde lot na Tb4 waarna zwart mag kiezen welke loper er verloren gaat. Iets soortgelijks gebeurde ook in de partij.
Diagram 7. Stelling na 32. ..-Kg7
De slotstelling zag er op één zet na uit zoals in diagram 7. Wit ziet de simpele winst hier niet over het hoofd: 33. Txc7. Na slaan volgt alsnog de paardvork op e8 met materiaalwinst. Alle reden om Leo deze rondeprijs te overhandigen wat mij betreft.
