Auteur: Mark Pieterse

Voor de derde ronde van de KNSB competitie vingen wij thuis aan tegen de spelers van Rijswijk 2, aangezien zij gemiddeld een wat lagere rating hadden, hadden zij de bordverdeling iets anders gemaakt en dat droeg zeker bij aan de spanning.

Familie de Jong had een slechte dag, Annie kwam met wit prima uit de opening maar uiteindelijk kostte dat meer tijd dan gepland waardoor ze in het middenspel de controle steeds meer kwijtraakte en uiteindelijk op moest geven. Leen kwam ook prima uit de opening en door voorzichtig spel van zijn tegenstander had hij al snel een voordeeltje te pakken, op een gegeven moment kon Leen de dame van de tegenstander winnen ten koste van een hele toren maar, hij keek verder vanwege mogelijke complicaties en besloot toen maar spontaan een toren cadeau te doen, een pijnlijk verlies in een gewonnen stelling.

Hans van Steijn die weer gezellig naast mij zat had een wat rommelige openingsfase maar daarna wist hij de pionnenstructuur van zijn tegenstander dusdanig te verzwakken dat hij een klein voordeel behaalde, middels een pionoffer en een tactisch tussenzetje won Hans een paard en daarna kwam er een combinatie die leidde tot of mat of dameverlies, reden genoeg voor zijn tegenstander om de handdoek in de ring te gooien.

Aan de andere kant werd ik geflankeerd door Henk die wel heel snel klaar was, zijn conclusie was als volgt: “Ik had denk ik de snelste overwinning uit mijn externe carrière. Het ging te
gemakkelijk om leuk te kunnen zijn. Mijn tegenstander maakte 2 fouten: hij koos de ‘modern
defence’ (inferieur zoals we weten) en na 20 zetten zag hij mat over het hoofd.”

Hans Tuit (meneer de voorzitter) speelde met zwart de Marshall variant van het Spaans tegen Edwin Mulders (eindelijk een naam van een tegenstander in het verslag) de enige variant die Hans behoorlijk kent en meestal (dankzij de gambiet stijl met offermogelijkheden) ruim voor de 40e zet is afgelopen, Edwin koos de meest scherpe variant maar was niet op de hoogte van de zeer belangrijke vervolg zetten in deze variant en de partij was hierdoor zeer snel beslecht in het voordeel van Hans die mede door zijn theoretische kennis niet echt het gevoel had geschaakt te hebben aangezien hij nog in zijn trainingsmodus zat. Puntje voor Hans dus.

Good old Jan Bulk deed het als invaller ook heel goed, zijn 1e keer ooit tegen Rijswijk dus dat is toch wel een bijzondere ervaring na al die jaren. Jan speelde tegen een andere invaller en won al snel een pion, daarna ging zijn tegenstander heel goed opletten en werd het voor Jan een kleine plusremise met als afsluiter de Chinese maaltijd in ons nieuwe honk.

Ikzelf had met zwart al snel licht voordeel uit een Konings-Indische opening alhoewel die computers het pas begrijpen in een later stadium, kennelijk is het KI een opening die nog steeds computers verrast. Ik wilde een koningsaanval echter te snel doorzetten en eindigde daardoor in een stelling waar geen leven meer in zat aldus werd het ook bij mij remise.

Toen zat daar nog Marjolein die het die middag samen met Sten Goes het langste volhield, na wat onnauwkeurigheden van Marjolein in de openingsfase deed haar tegenstander hetzelfde in het middenspel hetgeen resulteerde in een eindspel van een sterk paard van Marjolein tegen een slechte loper van haar tegenstander, langzaam maar zeker begon Marjolein wat pionnetjes te snoepen en duwde haar resterende armada naar voren, genoeg om de zege binnen te halen en dat had ze net nodig in de externe competitie!

Einduitslag 5-3 voor Woerden 2

Het gezamenlijk eten na afloop is een leuk initiatief en ik hoop de volgende keer ook aan te schuiven!

Nieuw Bankrekeningnummer

Contributie & lidmaatschap

De contributie vanaf seizoen 2022-2023 is voor zowel jeugd- als seniorleden vastgesteld op 120 euro. (dubbelleden – degenen die al hoofdlid zijn bij een andere schaakvereniging ) betalen 60 euro

Rekeningnummer: NL50 RABO 0190 0646 41 tnv Schaakclub Woerden

Niemand had dit in de verste verten zien aankomen, weddenschappen die van te voren zijn afgesloten zijn hier op stuk gelopen, met onze monden open van verbazing dat deze schaker kampioen is geworden kunnen wij slechts in al onze bescheidenheid onze hartelijke felicitaties overbrengen aan de glorieuze overwinnaar van de Interne competitie 2021/2022 namelijk: Marcel Schröer!

Tja, je moet iets doen om dit artikel aantrekkelijk te maken….. Maar zonder gekheid, wederom een grootse prestatie van Marcel waarbij we gelukkig ook nog kunnen noteren dat de club wat meer concurrentie voor hem heeft gekregen in de vorm van Leen de Jong, ons aanstormend ex-jeugdlid Jacco Lind en natuurlijk van Rolinde, Selman, Jelle en nieuwe sterke leden als Olivier Huizer, Olger van Donk, Annie de Jong en wie weet Michiel Somers (die 6 uit 6 scoorde tot nu toe). Dit gaat wat beloven voor het volgende seizoen, nieuwe kansen in een nieuwe locatie. Hopelijk wordt de competitie nog versterkt door Sten Goes en Jan en/of Iosefina Werle (maar nu begin ik te overdrijven…).

De top 3 bestaat uit Leen de Jong op de derde plaats, Leen is een hele ervaren schaker en is sinds dit seizoen bekend als ontsnappings expert, Houdini zou trots op hem zijn 🙂 Op de 2e plaats vinden we Jacco Lind die dit seizoen aan een ratingsprint bezig is en al een behoorlijke concurrent voor Marcel aan het worden is. Op nummer 1 de maestro uit Woerden, bekend om zijn Woerdense hardheid in lastige partijen met 15 overwinningen, 3 remises en jawel 1 verliespartij waarvoor hulde aan Aldo!

Rest mij nog te zeggen dat ik hoop op veel strijd het komende jaar en wie weet wordt Marcel een keer van zijn troon gestoten maar dat roepen we al langer en hij verliest nog niets aan scherpte wat dus betekent dat wij er nog harder voor moeten werken met zijn allen.

Beste schaakvrienden en vriendinnen, leden van de schaakclub Woerden

 Ik was begin deze maand nog wat somber gestemd over de vraag of we dit seizoen nog achter het bord plaats zouden kunnen nemen. Gingen begin van het seizoen de negatieve ontwikkelingen snel, nu gaan de positieve ontwikkelingen gelukkig ook snel.

 Gelet op de afgekondigde versoepelingen is het nu weer mogelijk om fysiek te schaken. Zowel de KNSB biedt daar in haar laatste protocol de mogelijkheid toe en ook van de zijde van Het Baken is er geen beletsel meer. Dat laatste uiteraard wel met inachtneming van de algemeen geldende regels, dat wil zeggen:

• niet meer dan 30 personen in de speelzaal
• geen toeschouwers
• een mondkapje op (behalve als je achter het bord zit)
• Bij verplaatsingen (drankje halen, wc bezoek) ook een mondkapje op.
• zoveel mogelijk achter het bord blijven zitten
• beperkte horeca (er zullen kannen met koffie/thee staan voor zelfbediening)
• niet na blijven hangen, als je klaar bent bij voorkeur Het Baken verlaten.

Bovendien lijkt de veronderstelling gerechtvaardigd dat inmiddels een aanzienlijk deel van ons ledenbestand is gevaccineerd.  

25 mei kunnen we dus weer beginnen!!

Jullie zijn als vanouds vanaf 19.45 uur welkom in Het Baken, er wordt vanaf 20.00 uur gespeeld.

Nu er geen externe competities zijn kunnen we denk ik goed uit de voeten met de 30-personen regel. Bij grotere belangstelling kunnen we wellicht uitwijken naar een andere ruimte binnen Het Baken, zoals ook voor de onverwacht lange winterstop.

Tot 1 juli hebben we nog zes dinsdagen. Het bestuur meent dan ook dat het weinig zin heeft de interne competitie te hervatten.

Om er weer een beetje in te komen willen we een Zwitsers Rapid-toernooi houden met drie partijen op een avond en een bedenktijd van 30 minuten per persoon. Na al het snelschaakgeweld van de afgelopen 8 maanden zal het voor de meesten van ons een hele opgave zijn om een uur over een partij te doen. Ook de echte die-hards willen we uiteraard niet teleur stellen. Als er schakers zijn die liever reguliere partijen spelen dan rapid willen we dat ook zeker faciliteren.

Om een beeld te hebben van de voorkeuren van de leden willen we jullie verzoeken om uiterlijk maandag 24 mei jullie voorkeur door te geven rapid of klassiek. Dat maakt de indeling dinsdag wat eenvoudiger. Graag jullie reacties naar een van de volgende mailadressen:

mark.pieterse64@gmail.com

wimjveelenturf@gmail.com

pool.jan@outlook.com

h.tuit@okkerse-schop.nl

Tot dinsdag!, Ik popel!

Namens het bestuur;

Hans Tuit

Vanzelfsprekend begonnen wij wederom als de favorite/titelkandidaat aan deze wedstrijd met als kanttekening dat DBC 2 een gevaarlijke outsider kan zijn gezien hun gelijkspel tegen de huidige nummer drie Rivierenland 2. Echter kregen wij direct een punt in de schoot geworpen wegens de glansrijke afwezigheid van een van hun spelers, mij kwam ter ore dat het hier ging om een enthousiast schakende Syrische vluchteling die toen hij werd opgehaald pas na een klein kwartiertje duidelijk kon maken dat hij te ziek was om te spelen…Lost in Translation zo te zeggen. Omdat mijn bescheiden voorkomen de tegenstander nogal imponeerde werd besloten om bord 1 op te offeren, nu hoorde ik van mijn vriend Dhr. M. Schröer het leuke verhaal dat in de vergelijkbare Belgische SOS bond alle spelers die aan lagere borden zitten dan degene die afwezig is, automatisch een nul krijgen, dat was in dit geval toch wel 8-0 geweest maar onze bond is toch iets flexibeler met deze regels denk ik. Met de 1-0 op het bord besloot ik om maar wat rond te neuzen en informatie voor dit verslagje te verzamelen.

Aan bord 8 speelde Jan Pool een Hollandsche partij waarbij eigenlijk de gehele wedstrijd alles zo’n beetje in evenwicht was en dus ook bleef, een keurige remise dus en 1,5 – 0,5.

Wim Veelenturf, heen en weer lopend zoals het een echte wedstrijdleider betaamt vergat niet om tussendoor ook enige zetten te doen in een opening die licht leek op het West Ossetisch Trauma-gambiet maar ik kan er natuurlijk naast zitten. In ieder geval kwam het tot een gelijkwaardig eindspel waar de tegenstander na een remise-aanbod van Wim teveel wilde en dus vakkundig werd afgestraft 2,5- 0,5

Bord 6 bracht ons Henk Dankers die (na lang onderzoek mijnerzijds) met e3 d5, c4 kennelijk de Van ’t Kruys opening speelde (nooit van gehoord, snel vergeten…) ook Henk speelde een degelijke partij waar hij naar mijns inziens iets actiever stond maar uiteindelijk ook de vrede moest tekenen dus vandaar de stand 3 – 1

En dan, voor mij de partij van de avond, Ad Goes kwam met zwart in een gesloten Siciliaan in een droomstelling waarbij het leek alsof zijn tegenstander zwart had, Ad had alle ruimte en wist uiteindelijk ook nog de witte dame te vangen, zijn tegenstander spartelde nog lang door maar Ad liet zich niet gek maken (wel blijven noteren Ad!) en schoof het lekker door naar winst. 4-1

Aan bord 4 was Jan Hoosbeek iets teveel bezig met de verpakking van zijn koeken en in iets wat leek op het Londen system moest hij uiteindelijk in een toreneindspel opgeven omdat de pion van zijn tegenstander niet meer te stoppen was.4-2

Julien Rentrop kwam aan bord 3 tegen de Bird’s opening (f4?!) redelijk vlot in het spel maar kwam door een onnauwkeurigheidje in de verdrukking en ik had hem al bijna opgegeven toen zijn tegenstander een blunder maakte en jammerlijk moest opgeven 5-2

De wildste en vreemdste partij van de avond kwam op bord 2 bij Hans Tuit, zijn tegenstander vertrouwde mij toe dat dit het Jaenisch gambiet van de Ruy Lopez was, in ieder geval offerde Hans zijn loper en nog een paard op en toen dacht ik, die is snel klaar zo. Echter in het vervolg van de partij was zijn tegenstander zo bang voor de druk van Hans dat ook deze stukken in de aanbieding ging doen waarbij zijn laatste stuk tot een winnende aanval van Hans leidde en dus toch de winst, dus de eindstand van de avond was 6-2 met Woerden wederom aan kop en twee punten los komt het kampioenschap nu wel steeds dichterbij.

Het moest er eens van komen en ik moet zeggen het kwam ook geheel verdiend en met overmacht, Woerden 2 heeft dit seizoen alle wedstrijden gewonnen, slechts één keer met de hakken over de sloot maar voor de rest zeer overtuigend. De laatste wedstrijd speelden wij tegen S.V. De Watertoren, ik heb niet alles meegekregen maar doe toch een schamele poging om het een en ander te omschrijven.

Voor mezelf kan ik kort zijn, in een heerlijke stelling blunderde ik het weg en zorgde daarmee voor de enige nul binnen ons team (take one for the team zoals de Fransen dat zo mooi kunnen zeggen…). Op bord 2 zat Ad een degelijke partij te schaken maar meer dan remise zat er niet in tot zijn tegenstander er achter kwam dat tijd ook een belangrijk aspect is van het schaken en dus een punt voor Ad. Monsieur Dupain aan bord 3 daar zit ik vaak met groot genoegen naar te kijken, hij bouwde weer een stelling op waarbij de tegenstander langzaam edoch pijnlijk in een wurggreep komt en dus een mooie overwinning. En dan Wim, hij stond mijns inziens de hele wedstrijd minder maar bij Wim moet je het wel afmaken anders kan je nog verliezen ook of zoals in dit geval nog een remise binnen slepen. Van Jur kon ik mij nog herinneren dat hij een flinke mat aanval had, in ieder geval haalde hij het punt gemakkelijk binnen. Aan bord 6 (sorry Henk, ik ben de analyse vergeten…) haalde Henk een mooi punt binnen, mede door stukwinst en het vervolg was in goede handen. Vervolgens was Jan Pool daar weer voor zijn volgende volle punt (6,5 uit 7) hij speelde een sterke partij waar bij zijn tegenstander het overzicht kwijtraakte en dus het volgende punt een feit was. Voor de einduitslag van 6,5 – 0,5 zorgde onze supersub Aldo die eerst een stuk won en even later toen ik keek weer een toren had terug gegeven maar nu zo’n mooie piuonnenstructuur plus loperpaar had dat zijn tegenstander het opgaf toen een pionnenblokje van 3 richting de finish lijn kwam gelopen.

Ergo, een heerlijk kampioenschap en we kijken weer vooruit naar het komende seizoen!

Het begon allemaal met een achterstand, terwijl ik Henk ophaalde in Vleuterweide was het eerste verliespunt al een feit, een keiharde nul voor ons meest gehate lid Dr. N.O. , Ad zijn vervanger op het 4e bord, terwijl Ad met duizelingwekkende snelheden van de steile flanken in de Oostenrijkse bergen gleed, genietend van een schnitsel met een heerlijke Weizen (mit feiner hefe), gaf zijn illustere vervanger het eerste punt cadeau.

Gelukkig en misschien ter compensatie werkte mijn tegenstander geheel vrijwillig mee aan de gelijkmaker, op zet 15 gaf hij een stuk cadeau en dat was de start van een imposante inhaalrace. Hans Tuit speelde in een siciliaans draakje een goede partij waarbij ook zijn tegenstander stukverlies over het hoofd zag en daarna was het pleit snel beslecht.

Vervolgens kon ik van alle partijen in rust meegenieten, Henk speelde een mooie partij waarbij hij een paard opsloot en dat vervolgens incasseerde, daarna waren er teveel varianten die naar de winst leidden dus gaf zijn tegenstander op. Jur had een interessante partij waarbij hij voor actief tegenspel een kwaliteit had geofferd, dit bleek de juiste keuze want zijn paard op e6 zorgde voor zoveel irritatie dat zijn tegenstander de kwaliteit teruggaf met als resultaat een doorgebroken pion die uiteindelijk ook naar e7 kwam en een tweede stuk moest worden opgeofferd om nog iets te redden, tevergeefs want de druk was te groot dus weer een puntje erbij…gelijkspel was dus al gegarandeerd. De verlossing kwam van Wim die de sterkste tegenstander had getroffen, in een ietwat actievere stelling kon hij tegen de goed verdedigende Wim geen doorbraakmogelijkheden vinden en moest uiteindelijk in remise berusten.

En toen waren er nog twee bezig, de 2 J’s waarbij Jan Pool niet zoveel tijd overhad maar wel een pionnetje meer in een gelijk lopereindspel, zijn tegenstander koos de slechtste voortzetting door zijn eigen loper in de penning te gooien en Jan maakte het keurig af. Jan Hoosbeek idem dito, in een partij waar hij nooit in de problemen is geweest en een pionnetje voorstond kon hij rustig afruilen naar een pionneneindspel waar hij druk had op alle twee de flanken en zijn tegenstander inzag dat hij ergens links of rechts te laat ging komen dus eindstand 6,5 – 1,5 en nu resten ons nog de twee hekkensluiters van de competitie waarbij wij hopelijk toch met een volle bezetting aanwezig zullen zijn.

Om deze wedstrijd het best te kunnen beschrijven begin ik met wat uitgekauwde clichés die ondanks uitgekauwd te zijn toch zeer van toepassing waren in het gevecht met OudZuylen Utrecht III: Met de hakken over de sloot/Voor de poorten van de hel/In het zweet ons aanschijns en zo zou ik nog wel even door kunnen gaan, de uitslag 4,5 – 3,5 geeft al aan dat een en ander moeizaam tot stand kwam, maar niet onverdiend !

Allereerst bleek dat we het deze avond met name van de lagere borden moesten hebben, Oud Zuylen heeft twee 1800 + spelers in hun gelederen dus de eerste borden zijn wat sterker dan gemiddeld in deze klasse. Ad en ikzelf kwamen daar pijnlijk achter, met ongeveer dezelfde passieve instelling trokken wij duidelijk aan het kortste eind, het vervelende was dat ik wist waar ik de fout in was gegaan dus als tip, komt er een paard op G5 probeer het dan gelijk terug te schoppen…

Aldo zorgde als invaller voor het eerst volle punt door eigenlijk heel degelijk zijn tegenstander onder druk te zetten en af te wikkelen naar een gewonnen eindspel met een paar pionnetjes die iets te ver gevorderd waren en dus was het pleit beslecht. Coen, onze 2e invaller speelde een prima partij maar wist helaas zijn pionnetje voorsprong in een eindspel met gelijke lopers niet over de streep te trekken dus een halfje erbij.

Van Henk heb ik weinig meegekregen, alleen dat hij een wat betere stelling had maar ik heb gemist waar hij de winst pakte, dat ging me iets te snel, aldus nog een puntje erbij, vervolgens pakte Jan Pool ook een punt nadat hij al een stuk had gewonnen en het rustig uit kon spelen, dat werd dus 3,5 punt en toen begon de adrenalinestrijd… Wim stond gewonnen maar was in tijdnood, hij deed dat heel lang goed maar op een gegeven moment waren de winstkansen weg en kon hij remise maken door herhaling van zetten. Wim besloot echter de zetten niet te herhalen maar spontaan door zijn vlag te gaan, het kijken naar stukken betekent niet automatisch remise…en die hadden we net nodig om in ieder geval niet te verliezen.

Ondertussen hadden Ad en ikzelf al opgegeven en dus kwam het neer op Jan Hoosbeek, ook in tijdnood maar dat gold hier ook voor zijn tegenstander. Jan had een kwaliteit voorgestaan maar deze ook weer teruggegeven, vervolgens deden beide heren nog een onreglementaire zet (wat jij kan kan ik ook!) en uiteindelijk blunderde Jan zijn tegenstander de partij weg, dit toch wel ter compensatie voor Wim zijn partij…en na al deze stress momenten staat Woerden II dus alleen aan kop met nog drie lange rondes te gaan, we mogen dit niet meer uit handen geven!