Categorie: Extern

<themasong: eye of the tiger speelt en sterft weg>

(Marcel) Jawel, daar is hij dan: de 2^e leesbare podcast van Woerden 2!

(Mark) Kunnen we niet gewoon een verslag indienen?

Nee man! Heb jij al die geweldige reacties niet meegekregen? En trouwens, jij hoeft alleen maar de saaie stukken aan te leveren. Ik stel voor dat we er weer een heerlijk avondje digitale nepradio van maken. Misschien moet de naamgeving nog wat worden aangepast? Podcast/leescast… Even voor de historici, Podcast is een samentrekking van iPod en broadcast. Dus, waarin lees je onze broadcast?

Tsja, ik gebruik Chome…

Hmm, ChromeCast is al bezet. Een Browsecast dan maar?

Die nemen we.

Mooi. Inhoudelijk dan maar direct dit keer of hebben we nog meer vooraf?

Ja, laten we dat doen. Het begon m..

Hoho, wacht, eerst de bumper.
DooDoo DoopdieDoo, DooWapWieDoooooooo. (zoiets moet het worden, maar het is nog in ontwikkeling)

Juist. Natuurlijk. Deze avond wordt langer dan onze speelavond volgens mij. Dus, oh wacht, Marcel Schröer had nog foto’s van ons gemaakt tijdens de match. Is het leuk om die ook mee te nemen?

Goed idee man! Gooi ze er maar tussendoor als we de persoon in kwestie bespreken.

Aldus, onze schaakavond begon dus met een lage verwachting. De spanning zat er dinsdag goed in, aantreden tegen een team wat net gedegradeerd was uit de hoofdklasse terwijl wij om een of andere duistere reden net niet gedegradeerd zijn uit de 1e klasse der SOS.

Ja, we kunnen onszelf zeker als underdog bestempelen. Hoe ging jijzelf deze avond?

Op het 2e bord trad ik aan tegen hun (op papier) sterkste speler, hij kwam gelukkig voor mij niet heel lekker uit de opening alhoewel ik hier en daar ook wat mogelijkheden liet liggen maar uiteindelijk verzandde één en ander in een eindspel wat voor beide partijen niet te winnen was mits een van ons bereid was iets te forceren met hoogstwaarschijnlijk een desastreuze afloop. Dus hier werd de vrede getekend, wel een goed leermomentje om in de opening soms rustig op te bouwen en net te snel iets willen forceren.

Ik had ook een leermomentje in de opening.

Vertel!

Wij dachten al: gaat ‘ie nou toch weer Pirc spelen?

Dat was wat ik mogelijk nog wist van vroeger, zeg maar. Vanuit de opening toonde ik voldoende bluf om geen 150 attack om mijn oren te krijgen, maar ik heb geen moment beter gestaan. Tot de laatste zet eigenlijk, waarin mijn tegenstander een volle toren weggaf in het eindspel.

Dat is mazzel hebben. Naast mij op bord 1 zag ik Henk zwoegen tegen een volgens insiders beroemde tijdnoodjunkie, ik had het idee dat hij de helft van zijn partij op increment speelde, persoonlijk zou ik daar de kriebels van krijgen maar hij wist de partij uiteindelijk wel over de streep te trekken richting Houten.

Zeg nog eens wat…

Hoezo?
Hallo? Waarom?

Anders is er niet genoeg plek voor de volgende foto.

Jij doet echt alles om die browsecast op te leuken hè…

Zeker 🙂 Bij ons verbruikte Olivier volgens mij veel tijd en naar wat ik ervan meekreeg leverde hem dat ook nog een hele vreemde, rottige stelling op.  Heb jij verder nog stellingen meegekregen?

Je kunt ook gewoon de foto’s wat kleiner maken hè? Dat scheelt een hoop nutteloze zinnen…

En door.

Van de rest heb ik niet heel veel meegekregen maar ik zag wel dat Tim in een volgens mij wat gunstiger eindspel er nog eens goed voor ging zitten en dat toen zijn tegenstander al denkende door zijn vlag ging, een verdiend punt zou ik zo denken.

Ja, Tim speelde weer lekker onbezorgd die avond en speelde volgens mij ook weer een goede partij. Hij is ook weer een echte aanwinst voor het team en de club in het algemeen, toch?

Hij was zijn lengte weer in goud waard, zeg maar.

Eddy zat naast mij en kwam later aan, maar..

Dan sta je mentaal al 1-0 achter, toch?

Ik vond dat hij best een leuke stelling op het bord kreeg. Ik zag een mooi loperoffer ontstaan, maar had niet genoeg tijd om bij te houden of het in de partij ook echt gespeeld kon worden of niet. Het is in ieder geval niet gespeeld en Eddy verloor helaas.

Het kwam er dan dit keer niet uit, maar Eddy gaat ook zeker nog mooie resultaten boeken voor ons dit jaar.

Timo verloor ook, maar geen idee waarom. Ik bedoel: die is nog steeds underrated toch? Verse tactiekkennis, veel actuele schaaksynapsen geactiveerd, die jongen komt er wel.

Waar?

Er.

Kijk, weer twee regels gevuld, je begint het te begrijpen. Ben jij trouwens ook zo jaloers op zo’n coupe met zoveel haar?

Het schijnt dat je een teveel aan testosteron hebt, wanneer je verminderde haargroei krijgt.

De laatste man nog? Aan bord 8 Henk Dankers.

Ook nog best wat haar voor zijn leeftijd. En die hoeven wij niet te bespreken, toch? Die komt binnenkort vast aan bod in de Podcast op het Youtube kanaal van zijn tegenstander. Wel een nette remise.

En zo pakten we 3 van de 8 bordpunten. Te weinig voor een matchpunt, maar goed genoeg om vertrouwen te tanken voor de rest van het seizoen.

<eindtune: the winner takes it all wordt ingestart>

Zo, geen verstorende noten dit keer hè?

Nou, aan het eerste bord nog even hoorde ik. Geen krakende noten dit keer, maar luid sprekende medeschakers.

Misschien toch handiger om uitslagen etc. even middels de stand van de koningen op de borden te laten zien zodat een en ander later ingevuld kan worden.

En de geur van bitterballen…. Maar daar moet ik natuurlijk niet over klagen.

Maarssen (Vegtlust) was deze avond de bestemming. In alle rust, in een bijgebouw van de kerk aldaar mochten we op een vrijdagavond het weekend beginnen. Dat vrijdagavondgevoel leek bij iedereen te leven, te merken aan het offerfestijn dat ontstond na het praatje van de thuisvereniging. Het was bijna alsof ik in een jeugdmatch beland was.

Het toppunt daarvan was mijn buurman Chris Klaassen. Na zes zetten stond hij volgens mijn engine al op -3 (achteraf opgezocht natuurlijk, niet tijdens de partij…). Zijn tegenstander maakte in het vervolg van de partij ook geen fouten en Chris verloor.

Daarvoor had ook Henk de Heer zijn partij al in mineur afgerond, die heeft waarschijnlijk nog 3 goals van Nederland-Schotland kunnen zien thuis.

Mijn tegenstander was met zijn gedachten nog bij het koffie zetten en gaf op zet 5 een volle pion weg. Hij bouwde wel druk op in het centrum en bood remise aan na een zet of 30. Twee zetten later stond hij verloren en kon Woerden een punt bijschrijven.

Wim Veelenturf deed in zijn partij volop mee aan de evaluatieachtbaan van deze avond. Een kwaliteitje achter, een volle toren achter, en toch netjes afwikkelen naar een eeuwig remise eindspel. Het blijkt toch echt weer een kwaliteit, eerst een kwaliteit geven en dan de kwaliteit boven laten drijven.

Op bord 1 vandaag Mark Pieterse die ik tot zet 15 nog kon volgen. Vervolgens had ‘ie de overhand, verspeelde die en leed een uitzonderlijke nederlaag. Ook die had ik als teamleider niet ingecalculeerd.

Aan bord 5 had invaller Timo Kroon helaas een leerzame avond. Ik zag hem een mooie koningsaanval opzetten, maar hij durfde die niet volledig door te duwen. Dan weet je bijna dat de counter erin gaat, wat ook hier het geval was.

Ad Goed (edit: Freudiaanse vertyping) speelde een mooie partij waarbij hij geen moment in gevaar leek. Met iets teveel zetten liet hij zijn twee pionnen oprukken, alsof hij de overwinningsroes wat langer wilde rekken.

Tot slot, de partij van Aldo Oxener waarbij de evaluatie ongeveer door de functie E=Sin(3x) beschreven kan worden. Zeker in de laatste tien minuten heb ik de winstverwachting 4x van kant zien verwisselen, met op promoveren staande pionnen, stukwinsten etc. Aldo ronde uiteindelijk af met een door zijn tegenstander over het hoofd gezien mat.

We sloten de avond af met een 4,5 – 3,5 verlies, waar ik tussentijds op wat meer gehoopt had. Met nog 2 matches te gaan, staan we stijf onderaan dit seizoen. Het lijkt er op dat we volgend jaar een niveau lager moeten schaken om wat schaakhardheid op te doen.

De energiecrisis blijkt in Leusden nog niet toegeslagen te zijn. We moesten ons melden in de Marcus kerk ter plaatse. Met onze eigen locatie ervaringen in het achterhoofd stelde ik mij daar op in door een warme trui aan te trekken. Eenmaal in de speelzaal zag ik allemaal rode wangen en voelde de gevolgen van een flink stampende cv ketel. Een blik op de stickers achterop de klaarstaande digitale klokken –“batterijen vervangen op 17-06-2017”-, deed mij vermoeden dat de normale energiewetten hier in Leusden niet golden. Zolang de ratingwetten nog wel gelden, hadden wij een comfortabele voorsprong in gemiddelde ELO en derhalve wat meer kans op de winst deze avond.

De hype in Leusden: vlieg je tegenstander naar de strot. Binnen no-time stonden er vier Koningsstellingen onder ernstige druk. De f4 en f5’s waren ook in trek. Om half tien werd dat Henk de Heer al fataal. Een off-night voor hem en rustgevende Bach op de weg naar huis vermoed ik.

Jacco Lind, een saaie schaker voor zijn leeftijd, trok de stand gelijk. (op naar de 2000!) Je zou toch verwachten dat die jonkies op de borden 1 en 2 er lekker invliegen, maar gambieten aannemen, ho maar!

Mark Pieterse paste wat kunst en vliegwerk toe om zijn koningsstelling gesloten te houden, waarna het offensief op de damevleugel hem de winst bracht.

Olivier zette zijn tegenstander lekker onder druk. Vooraf even snel de rating gecheckt van die man, 200 punten lager, dus vol erop. Pas nadat hij inderdaad de partij won, kwam hij erachter dat zijn tegenstander een naamgenoot heeft met… 200 punten minder. Oftewel, een mooie opsteker voor Olivier zijn rating- en egostijging.

Marcel van Oort dacht eigenlijk de hele tijd lekker te staan, actiever, maar de engine liet achteraf heel veel 0.00 waarden zien. Gezien het spelbeeld aan de andere borden vermoede hij een koningsaanval over de h-lijn. Toen de tegenstander op zet 30 inderdaad met de dame aansloot op de h-lijn was dat niet de juiste voortzetting. Met 10 van de twaalf beste zetten in de daaropvolgende reeks trok ook Marcel de winst naar zich toe. Het blijkt ook een lokale trend te zijn door te spelen tot bijna het bittere einde.

Michiel Somers speelde een mooie partij, had kansen en baalde dat hij dat niet wist om te zitten in een winst, zijn tegenstander bleek nog een eeuwig schaak in de stelling te hebben: remise.

Rolinde den Heijer had binnen een week al acht partijen gespeeld (en zich daarmee ook geplaatst voor het NK!!!) Deze negende partij wilde ze teveel uit de stelling persen en haalde daarmee de winstkansen er juist uit. Met twee pionnen minder kon ze toch netjes afwikkelen naar een eeuwig schaak: remise.

Tot slot: Ad Goes. Zeer ingewikkelde stelling. Kwam een stuk voor. En, in het eindspel nog 1. Met waarschijnlijk een +10 beoordeling speelde ook zijn tegenstander door tot het bittere einde en werd hij rustig nadenkend door de vlag gejaagd. Gelukkig had dit geen invloed meer op de winst van de match. We gingen met 5 punten in de pocket weer tevreden huiswaarts.