KNSB – Schaakclub Woerden

DSC Delft 2 – Woerden 1

oktober 9, 2022oktober 9, 2022 Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Het was, zoals gebruikelijk in Delft, een bruisende schaakmiddag. Het blijft toch altijd mooie happening daar in het eigen denksport centrum, waar tegelijkertijd 5 wedstrijden werden gespeeld en veel ontmoetingen met oude bekenden plaats vonden. Ook Woerden 2 was er present.

Woerden 1 mag op papier een team zijn dat aardig in klasse 3F kan meekomen, de realiteit is tot nu toe anders. Weer had Woerden een zware middag.

Ed liet direct vanuit de opening een massale afruil toe. Hij had in eerste instantie nog wel een kleine ontwikkelingsvoorsprong , maar die verpieterde en toen Michael Stoops remise aanbood, nam hij het zuchtend aan.

Jelle had via een incourante zetten volorde Wybe Evenhuis tot een nare Trompowsky weten te verleiden. De witte stelling leek behoorlijk kreupel, maar toch wist wit daar handig een initiatief uit te ontwikkelen. De situatie op het bord draaide compleet om en voor Jelle werd het vechten tegen de bierkaai.

Beter ging het met Bas. Onze bas-zonder-vrees grabbelde twee pionnetjes mee op de damevleugel en hield nauwlettend in de gaten dat Peter Lode niet met een verwoestend stukoffer zijn koning kon bedreigen. Kleine mat dreigingen achter de paaltjes hielpen Bas alles onder controle te houden en hij won.

Rolinde wist niet goed om te gaan met de zwarte blokkade op de witte velden die Wim Kortis had opgezet. Haar pionnen op de zwarte velden werden zwak en vielen na verloop van tijd als rijpe appelen uit de boom. Het toren eindspel was daarna niet meer te houden.

Jacco had Joris Leertouwer overspeeld en had naar een prettige stelling met een pion meer kunnen afwikkelen. Hij dacht echter zijn aanval door te kunnen zetten, en kwam van een koude kermis thuis toen zijn eigen koning op de tocht kwam te staan.

Selman was wat onwennig in de stelling die hij tegen Pieter Buzing op het bord kreeg. Een beetje prematuur opende hij de stelling, waardoor zwarte stelling ontlook als een bloem bij de eerste zonnestralen. De wat verkrampte stukken van zwart kwamen tot volle wasdom en wit werd daarna weggespeeld.

Sten speelde de opening tegen Ricardo Slaa zoals hij dat Carlsen ook ale eens zag doen en won een pion met een degelijke stelling. Hij dacht de dame van wit aardig in het nauw gedreven te hebben, maar door een moment van onoplettendheid liet hij de dame ontsnappen naar een prachtig centraal veld op e5. Onder hoge tijdsdruk wist Sten niet alle complicaties meer te overzien en verloor.

In de partij van Marcel ging het lange tijd gelijk op. Alleen op de klok had hij een groot voordeel. Toch bleven er steeds kleine probleempjes opdoemen. Het tijdsvoordeel smolt langzaam weg en een kleine misrekening kostte Marcel een pion. De stelling was verloren, maar Bob Voogt begon daarna weifelend te spelen en wist maar niet het juiste plan te vinden. Na een opmerkelijk toilet bezoek, tijdens het nadenken over een zet, forceerde Bob torenruil waardoor hij pardoes verloren kwam te staan.

We kunnen het wederom een leerzame 5,5-2,5 nederlaag noemen. De tegenstand in de 3e klasse is toch van een beduidend ander niveau dan wat we in de 4e klasse gewend waren. Maar we gaan niet bij de pakken neerzitten Er zit voldoende kwaliteit in het team om uit dit dal te kruipen.

Uiteindelijk werd het samen met Woerden 2 nog een heel genoeglijke avond in een Italiaan op de Beestenmarkt van Delft.

Voor de uitslag zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/12333

KNSB team Woerden 1 verliest van Botwinnik

september 18, 2022september 18, 2022 Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Het was zonnig toen uw verslaggever op zijn fiets stapte om de eerste KNSB wedstrijd, tegen Botwinnik 1, op de nieuwe mooie locatie te gaan spelen. Een paraplu leek niet nodig. Hij was nog niet halverwege en het water kwam met bakken uit de hemel. Beteuterd keek hij naar de buien alarm app op zijn telefoon en zag niets dat wees op een regenbui. Het was een voorbode voor het verloop van de middag achter het schaakbord. Tot halverwege de middag leek er geen vuiltje aan de lucht, maar plotseling werden we overvallen door een plensbui aan blunders. Die blunders kwamen nu juist niet uit de lucht vallen. Ze werden veroorzaakt door het onvermoeibaar zoeken naar mogelijkheden door de spelers van Botwinnik.

Ed Oosterlaken speelde met zwart tegen Thom Beeren. Al snel in de opening haalde Ed wat zetten door elkaar en werd de stelling gevaarlijk. Hij had de keus tussen het laffe f6 en een roekeloze 0-0. Ed koos voor het laatste en was kansloos tegen de koningsaanval van Thom.

Het is voor Jelle vechten tegen de bierkaai.

Jelle Wiering legde met wit zijn tegenstander Rogier Zoun vanaf het begin al het vuur aan de schenen. Rogier raakte zelfs al vroeg een stuk kwijt. Je zou denken dat het daarmee gedaan was, maar Rogier pakte zijn enige kans door een koningsaanval op te zetten, waar Jelle zich toch wat door liet intimideren. Uiteindelijk kwam er een eindspel op het bord waarin Jelle een toren, paard en loper had tegen een dame en wat pionnen. Door een fraaie truuk wist Rogier een stuk te winnen en daarna was het afgelopen.

Selman Ercan kreeg met zwart een scherpe stelling tegen Maurice Manoch op het bord. Zoals we van Maurice gewend zijn, stortte hij zich op de konings-stelling van Selman en versmaadde de (schijn) stuk offers niet. Selman reageerde in eerste instantie goed en kwam wat beter te staan, maar in het eindspel kwam zijn koning in een ongelukkige positie, die Maurice handig uitbuitte.

Sten Goes wist tegen Arno van der Lubben met mooi concreet spel vanuit de opening een kwaliteit te veroveren. De nauwkeurigheid van het eerste deel kon Sten echter niet volhouden. Het voordeel dreigde een beetje weg te ebben, maar Sten wist zich te herpakken en de winst toch nog naar zich toe te trekken.

Marcel Schröer had met zwart tegen Max Kanbier een lekker systeem klaar liggen, waarmee hij in het middenspel duidelijk de overhand kreeg. Juist toen hij dacht dat er winst in het verschiet lag, had Max een onverwachte breek zet waarmee al zijn problemen werden opgelost. Daarna kwamen er weinig fatsoenlijke zetten meer uit de handen van Marcel en hij verloor.

Rolinde den Heijer was van Woerden de enige die een partij uit één stuk speelde. Nadat ze tegen Wilco Kort het centrum in handen had gekregen, werd de koningsvleugel langzaam opgerold. Het tegenspel van Wilco op de damevleugel was niet krachtig en kwam te laat. Toen een stuk verloren ging, gaf Wilco op.

Voor iemand die zo theoretisch onderlegd is als Jacco Lind, was het verrassend te zien hoe hij tegen Erik Middelkoop binnen de kortste keren verloren wist te staan. De ene na de andere pion ging verloren. Wonderlijk genoeg liet Wilco zich door een wanhopige koningsaanval en wat venijnige truukjes behoorlijk in de luren leggen en werd pardoes mat gezet.

Zoals gebruikelijk liet Bas Jansen zich tegen Julian Oskam niet hinderen door enige theoretische kennis. Toen we hem achteraf vertelden dat hij de ruilvariant van het Spaan had gespeeld was zijn antwoord: “Nou, dat was dan in ieder geval een variant”. Het leek een tijdje goed te gaan met Bas, maar dat was optisch bedrog. Hij was flink in de problemen gekomen door een latentde mat dreiging die hij niet goed wist te pareren.

Woerden 1 verliest dus met 5-3 van Botwinnik 1. Het voelde als een pijnlijke nederlaag, omdat we het gevoel hadden dat we er meer van hadden kunnen maken.

Paul Keres 5 – Woerden 1

februari 6, 2022februari 6, 2022 Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Na een winterslaap van enkele maanden toog Woerden 1 naar Utrecht om de prachtige club Paul Keres te bezoeken. Waar vind tegenwoordig nog club met een kantine waar een GM achter de bar staat.

Op papier was Woerden 1 een stuk sterker dan de mix van oude rotten en jonge honden van Paul Keres 5. Daar bleek in de beginfase echter helemaal niets van. De PK spelers hadden hun zaakjes prima op orde.

De tegenstander van Sten speelde zijn vierde partij achter een echt bord. Sten legde hem geduldig uit hoe zo’n elektrische klok nu precies werkte. Op de vraag “Waarom zit jij op bord 1?”, antwoordde hij: “Nou daar heb ik oom gevraagd.” En terecht, mogen wij achteraf concluderen. Op het bord rammelde Sten’s tegenstander er á tempo een serie zetten van een Chessable cursus uit waar je eng van werd. Sten moest echt alle zeilen bij zetten om niet in de opening weggetikt te worden. Het koste Sten zeeën aan tijd. Maar toen hij een Iers pionnen centrum op het bord had getoverd (het sterkste dat ik ooit heb gezien), draaide de hele partij om en kon Sten het punt optekenen.

Selman werd ook aardig op de proef gesteld. Hij kreeg het met zwart maar niet voor elkaar om gelijk te maken en bleef onder druk staan. Op een gegeven moment begon zijn stelling er zelfs nogal verontrustend ut te zien, zeker ook met op de klok nog maar 5 minuten, terwijl zijn tegenstander er nog 40 op had staan. “Ik dacht tijdens de partij dat ik 10s af zat van een 1800 rating,” vertrouwde Selman’s tegenstander ons achteraf toe. Maar daar had hij buiten de waard gerekend. De tijdsindeling van Selman mag dan wel niet optimaal zijn, zijn koelheid in de laatste fase is legendarisch. Selman bezweek niet. Zijn tegenstander wel en gaf een volle toren cadeau.

De openingsfase van Marcel verliep redelijk totdat zijn tegenstander met één rake pion-zet de stelling compleet lam legde en een enorme octopus op d4 kreeg. Het duurde wel 20 zetten voordat Marcel zich daar weer uit ontworsteld had. Toen de centrumpionnen eenmaal weer in beweging waren gekregen verliep de partij op rolletjes. Een tegenaanval werd juist gepareerd en daarna was het pleit snel beslecht.

Ed speelde tegen zijn Angst Gegner Klaas Veldhuijsen. Klaas speelde de openings fase niet helemaal optimaal, maar Ed kon daar niet echt gebruik van maken. Nog even leek Ed nog wat een aardige truuk in de stelling geweven te hebben, maar die was te opzichtig om Klaas erin te laten trappen. Er bleef niet veel over in de stelling en snel besloten beiden het voor gezien te houden.

Bas week al op de tweede zet af van de gebaande paden en nam een bosweggetje waarmee hij op internet ook nog wel eens succes had gehad. We kregen een echte open Bas stelling op het bord die vol zat met kleine tactische wendingen. Bij Bas weet je dan dat het wel snor zit. Dat bleek ook het geval. De partij werd beslist door een dodelijke penning, waardoor stuk verlies niet meer was te voorkomen.

Ook Jelle had het zwaar in de opening. Via vele omwegen was hij in een afschuwelijke Benoni-achtige stelling terecht gekomen. Dat zag er helemaal niet goed uit. Het koste weer heel veel duw en trekwerk om in een gelijk staan eindspel terecht te komen. Na lang omzichtig maneuvreren wist Jelle een belangrijke randpion te veroveren. Dat bleek doorslaggevend voor “het eerste gelijk staande eindspel dat ik in mijn leven heb gewonnen,” aldus de gelukkige zelf.

Rolinde speelde een tactisch onberispelijke partij, maar enig initiatief van wit kwam maar niet van de grond. Iedere keer keer monde een dreiging uit tot weer een ruil van een stuk of pion. Zo werd er langzaam afgewikkeld naar een dame eindspel waar et evenwicht niet was verstoord. Afwikkelingen naar een pionnen eindspel waren riskant en daarom werd uiteindelijk de vrede getekend.

Henk moest op bord 8 tegen de op papier sterkste speler van PK. Henk werd in zijn geliefde opening vanaf het begin zwaar onder druk gezet en raakte hierdoor wat materiaal kwijt. Toen ging de telefoon. Het duurde een eeuwigheid voordat Henk had gevonden in welke jaszak hij dat apparaat had verstopt. Het toomt de gemoedelijke sfeer dat hierover geen enkele opmerking werd gemaakt. Er was overigens sowieso geen houden meer aan voor de gitzwarte stelling van Henk en hij moest dan ook snel daarna de koning omleggen.

Uteindelijk wint Woerden 1 dus met 6-2 van Paul Keres 5.

Dat ziet er eenvoudiger uit dan het in werkelijkheid was.

Zie : https://knsb.netstand.nl/pairings/view/10278

Woerden 1 verslaat Moira-Domtoren 1

november 7, 2021november 7, 2021 Marcel Schröer Een reactie plaatsen

In het hart van ’t mooi Utrecht Waar Maria’s
kerk eens stond, staat een huis met groots verleden
op kapittels oude grond. Heeren vinden
hier ontspanning. Leve de Vereeniging!

Met dit lied werden de Woerdense spelers verwelkomt in de gelegenheidslocatie van Moira-Domtoren “Sociëteit De Vereeniging”. Een fraaie speelzaal met historie.

Na de gebruikelijke toespraakjes neemt één van de deelnemers van de wedstrijd van Moira-Domtoren 2 het woord: “Ik houd van de vrijheid en daarom neem ik de vrijheid om U een hand aan te bieden. Het staat U natuurlijk vrij deze hand aan te nemen of te weigeren.” Ik moet ineens aan het boek “De Ware Vrijheid” van Luc Panhuysen denken.

Daarna begon de spannende strijd tussen Moira-Domtoren 1 en Woerden 1. Beide teams waren op papier behoorlijk aan elkaar gewaagd. De openingsfase zag er goed uit. Aan de de tijd op de klokken te zien liepen de Woerdenaren een stuk langer op bekend terrein rond dan hun tegenstanders. Na een uurtje of twee spelen vertrouwde Selman me toe dat hij na enige zetten verwisselingen toch weer in een bekende stelling terecht was zijn gekomen. Ook Jelle, Sten en ik liepen vlot door het vroege middenspel heen.

De partij tussen Max Valkenburg en Henk Overmeer kwam het eerst tot een kookpunt. Zij waren elkaar van meet af aan al naar de keel gevlogen. Hier volgt het relaas van Henk zelf:

“Max Valkenburg, een jonge gast, die in de afgelopen maand een rating sprong van liefst 73 punten maakte (uit maar 3 partijen!) was een tegenstander van formaat deze middag.

Hij offerde een kwaliteit toren vs loper voor een zeer sterke f6 pion. Toch was remise mogelijk volgens de rekenmeesters. Maar feit is, ik stond onder langere tijd onder stevige druk en dan is een kleine onvolkomenheid direct beslissend.”

Erik Janse had tegen Sten Goes een zeer scherpe theoretische partij opgezet. Hierin was Sten duidelijk beter onderlegd en hij won de partij dan ook overtuigend.

Selman stond goed tegen Tjerk Hacquebord, maar was wellicht toch iets te optimistisch en kon het goede plan niet vinden. De afwikkeling naar een paard tegen loper eindspel pakte niet goed uit en Selman kwam in een minder eindspel terecht dat hij daarna verloor. Hiermee komt een einde aan een geweldige reeks. Selman had sinds Tata 2020 niet meer verloren.

Jelle had tegen Albertus ten Hertog 2 pionnen geoffferd voor een vervaarlijke aanval. Door een computer vast prima te weerstaan, maar voor een mens is dt een gans ander chapiter. Na een paar uur brak de weerstand van Albertus en was er voor zwart gen houden meer aan.

Ed Oosterlaken speelde tegen Daan Schönberger, op papier de beste speler van Moira, een uitermate degelijke partij met wit. Een prima strategie tegen Daan, die zich maar niet kon ontworstelen. En juist toen dat wel leek te gebeuren zag hij het sterke Pg5! over het hoofd waarmee Ed een beslissende aanval inzette.

Daarmee was de tussenstand op 2-3 voor Woerden gekomen. Het bleef spannend. Ik had, net als een week eerder, tegen Kees Verweij een simpel paard-vorkje gemist en was in een vrij hopeloos eindspel met een pion minder terecht gekomen. Bas Jansen stond tegen Bart-Jan Andriessen een tikkeltje beter, maar veel winstkansen zaten daar niet in. Commentator Ed sprak: “Bas weet niet dat het remise is en die speelt gewoon op winst.” De partij van Rolinde den Heijer tegen Johnny de Kraker leek daarom cruciaal te worden. Rolinde stond een kwaliteit voor, maar Johnny had wat pionnen en een een uiterst gevaarlijke mat aanval mat paard en dame gloorde aan de horizon.

Op mijn bord was de lucht inmiddels een beetje opgeklaard. ik had me weten te redden in een 3 tegen 2 toren eindspel op de koningsvleugel. Later werd dat 2 tegen 1 en op het laatst hadden we een onvervalste Philidor stelling op het bord. Na nog een tiental zetten uit het meesterwerkje “The 100 endgames you must know” berustte mijn tegenstander in remise.

Bas begon er inmiddels steeds meer zin in te krijgen. Hij ging maar eens achter het bord staan, want “van boven was alles een stuk beter te zien”. Er stond een ongelijke lopers eindspel op het bord waarin Bas een extra (dubbel)pion had. Na 4,5 uur spelen vergaloppeerde zijn tegenstander zich en Bas wist toch nog het volle punt binnen te halen.

De stand was daarmee 2,5-4,5 voor Woerden en dt was maar goed ook, want op het bord van Rolinde kon er nog van alles gebeuren. Op het gegeven moment dachten de omstanders zelfs dat Johnny een ondekbaar mat had. Gelukkig zag Rolinde nog een wending waarmee ze het mat dekte en tegelijk de dames kon afruilen. Het resulterende eindspel met een kwaliteit tegen een pion was wellicht gewonnen, maar erg eenvoudig was dat nog niet. De koning van Rolinde was wat te ver verwijderd van de eigen pionnen. Daardoor werd het toch remise.

Rolinde probeert het eindspel nog te winnen.

Woerden 1 wint dus met 3-5 van Moira-Domtoren 1.

De avond kreeg tenslotte een fijn besluit in restaurant De Pot. Door de dikke gewelven heen waren daar nog niet de laatste Corona maatregelen doorgedrongen.

Maar het was er wel heel gezellig.

Voor de uitslagen zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/10269

Woerden 1 – Purmerend 2

oktober 11, 2021oktober 11, 2021 Marcel Schröer Een reactie plaatsen

Doordat Woerden drie belangrijke spelers moest missen, leek het een hele zware avond te gaan worden tegen Purmerend 2. Maar ook dat team bleek verzwakt. Het had twee sterke spelers moeten afstaan aan hun eerste team. En zo was Woerden toch nog licht favoriet.

Selman Ercan maakte de favorieten-rol volledig waar. Zo rond de tiende zet bleek hij de finesses in een onschuldig ogende stellig een stuk beter onder de knie te hebben. Zwart maakte gelijk, won vervolgens een pion en in paniek maakte de tegenstander daar zelfs een kwaliteit van.

Ed Oosterlaken wist goed de druk op de ketel te houden. Ed combineerde fraai een aanval tegen de koning met druk op de damevleugel. Na een tijdje bezweek zijn tegenstander onder de druk van een paard vork.

Ikzelf had op internet al geruime tijd geëxperimenteerd met een zet die nu voor het eerst op het bord kwam in een OTB partij. Nou, dat bekwam me niet bijster goed. ik kreeg de benodigde activiteit voor mijn stukken niet op het bord en werd als een klein kind positioneel weggeschoven.

Bas Jansen had gelukkig een ouderwetse Bas-stelling op het bord waarbij de tegenstander zich steeds het hoofd moet breken over de vraag welk stuk hij moet slaan. Op zo’n moment hoef je niet verder meer te kijken. Dan weet je dat het goed komt. En dat kwam het ook.

Henk Dankers had zijn oude vertrouwde variant op het bord. Dat werd dus een tijdje duwen en trekken totdat Henk’s stukken los kwamen en hij liet zien wat een goede actieve speler hij is.

Sebastiaan Bernacki leek in het eerste half uur met zijn tegenstandster een rapid partij te spelen. Toen het stof daarvan neer was gedaald, had Sebastiaan een pion minder, maar bleef zo goed doorvechten dat hij de pion terug won en goed eindspel in ging. Helaas is het spelen van een toren eindspel ook een kunst. Sebastiaan heeft die kunst nog niet helemaal onder de knie.

Daarmee was de stand 4-2 voor Woerden. De twee overgebleven partijen waren spannend, maar daar een half punt uit halen behoorde toch zeker tot de mogelijkheden.

Klaas Ouwens had een ambitieuze opzet tegen de Sokolski gekozen en had daarmee in aanvankelijk succes. Halverwege de middag stond de witte koning behoorlijk op de tocht. Maar langzaam raakte Klaas het initiatief en daar mee de draad kwijt. Zijn tegenstander nam zijn koning onder vuur en in een heel ingewikkelde stelling greep Klaas mis. Daarna was het snel afgelopen.

Alle ogen waren daarna gericht op Marcel Van Oort. Hij was traag begonnen. De opening kwam niet helemaal uit de verf en Marcel moest zelfs een pion geven. Het zag er niet goed uit. Toen alleen Marcel nog aan het spelen was, knapte zijn stelling echter met de zet op. In een loper tegen paard eindspel had hij nog steeds een pion minder, maar ook de verste vrijpion. In combinatie met de loper was zijn stelling zelfs te prefereren.

Ondertussen keek de beheerder van het pand ongeduldig naar de klok. Hij zag zijn aardappeltjes in gedachten al verpieteren en vreesde dat hij thuis de hond in de pot zou vinden. Tja, schaken is nu eenmaal geen voetbal waar de scheidsrechter na 90 minuten op zijn fluit blaast.

In een open eindspel is het aan te raden het initiatief te behouden, anders loop je al snel achter de feiten aan. Met een half oog op het scorebord bleef Marcel niets doen. Dat was geen goede strategie. De verre vrijpion kwam onder vuur te liggen. De pion ging verloren en daarmee was de angel uit zijn stelling gehaald. Er was geen houden meer aan.

Het werd 4-4.

Alleen de spelers met een punt kregen na afloopt aardbeien met slagroom

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/10262

Woerden 1 verliest kraker tegen Amsterdam West 1

september 19, 2021september 19, 2021 Marcel Schröer Een reactie plaatsen

De ontmoeting tussen Amsterdam West 1 en Woerden 1 in eerste ronde in de KNSB competitie was gelijk een zware ontmoeting. Beide teams zijn op papier het sterkste in groep 4D. Sterker nog. Als we naar alle teams van alle 4e klassen kijken staan beide teams ruim op de 2e en 3e plaats, achter de Amsterdamse Beresterkers in groep 4F. Ook in de 3e klasse zouden we op papier in de top mee draaien. Voorwaar een belangrijke wedstrijd dus.

Net als Woerden, had Amsterdam wat met de hoogst geplaatste spelers zitten schuiven, waardoor de eerste bord spelers elkaar op bord 3 toch weer tegen kwamen. Selman grabbelde een pion mee, kreeg wat druk op zijn koning te verduren, maar wist alles cool te pareren en haalde heel overtuigend het punt binnen. Ed moest op op bord 4 tegen de nummer 2 van Amsterdam West aantreden. De openingsfase ging niet helemaal naar wens. Een van zijn lopers was danig opgesloten. Gelukkig kon Ed, gebruik makend van een penning, een belangrijke pion slaan. Even later drong zijn dame de stelling van de tegenstander binnen en was het pleit beslecht. De tegenstander van Sten op bord 1 had in de opening een pion geofferd. Sten nam hem en bleef er aan hangen. Dat ging niet goed. De hele damevleugel werd opgeblazen en Sten had uiteindelijk 2 stukken voor een toren en 3 pionnen. Ook Stan was dat te veel. Zelf speelde ik op bord 2 een vrij droge partij. In een compleet gelijk toren eindspel probeerde mijn tegenstander ijzer met handen te breken. Bovendien joeg hij met een flinke partij schaakjes mijn koning naar de juiste kant van het bord, waardoor de overwinning eenvoudig werd.

Daarmee haalde Woerden 3 uit 4 op de eerste borden. Dat was een mooi uitgangspunt, maar op de laatste borden had Amsterdam West de beste papieren.

Bas gaf met zijn eerste zetten een duidelijk signaal: we gaan vandaag koffiehuis schaken. Een pionnetje hier, een kwaliteitje daar. Het betekent allemaal niets voor Bas. We bleven er vertrouwen in houden, want op deze manier heeft hij al menig tegenstander verschalkt. Wellicht komt het door de Corona roest op het schaakbrein van Bas, maar steeds als hij nu eens echt kon doorpakken, aarzelde hij. Daardoor bleef er uiteindelijk een slechts een stelling over met groot materieel nadeel en viel er niets meer te beleven. Klaas speelde daarentegen een hele degelijke partij. Voortdurend had hij een miniskuul voordeeltje, maar dat vertaalde zich maar niet tot iets meer concreets. In een vrij dode stelling werd uiteindelijk remise gegeven. Ook Leen leek wat last van verkramptheid te hebben. Hij groef zich met zijn stukken in achter een bevroren pionnenstructuur. Zijn tegenstander kon over de h-lijn een gaatje vinden en zette met loper en toren de hele zaak vast. Alles ging daarna verloren. Rolinde had lange tijd een degelijke stelling. Toen ze wat meer de aanval zocht ging er een pion verloren. Rolinde was met een 3.5-3.5 stand de laatste die nog speelde. Met de dames op het bord was er nog zeker goede kans op remise. Die kans ging verloren toen Rolinde werd gedwongen de dames te ruilen. Het resulterende paard eindspel met een pion minder was niet meer te houden.

Daarmee verloor Woerden 1 nipt met 4,5-3,5 van Amsterdam West 1

Voor de details zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/10260

Woerden succesvol in KNSB ronde

maart 9, 2020januari 6, 2021 Marcel Schröer

Met twee teams in één zaal was het een gezellige boel in Woerden.

Woerden 1…. was duidelijk een maatje te groot voor Wageningen 3. Wat valt er te vertellen over een 7-1 stand?

Henk de Heer had met zwart een gelijke stelling bereikt. Hij informeerde even naar de tussenstand (4-0) en vond dat het wel genoeg was. Met 4,5 punt in de zak was het voor de rest vrijuit spelen. Die partijen waren allemaal nog niet zo heel duidelijk.

Bas Jansen had een pion meer maar een kwaliteit minder, daarna een pion meer en vervolgens een punt. Ed Oosterlaken had ons enkele weken geleden uitgelegd dat je in een loper tegen toren eindspel met je koning naar de juiste hoek moet lopen. Zijn tegenstander ontbeerde deze kennis en daarmee was het zesde volle punt binnen. Selman Ercan had tegen de Sokolski een prima stelling gekregen, maar vond het lastig om al dat voordeel uit te buiten. Na lang zwoegen werd de vrede getekend.

En hoe kwam die 4-0 stand tot stand? Ondergetekende won wat pionnen op de damevleugel. Jelle Wiering maakte de stelling zo complex dat zijn tegenstander het allemaal niet meer overzag. Klaas Ouwens greep de koningsvleugel bij de keel en liet niet meer los. Hans etaleerde zijn surplus aan tactisch vernuft.

Woerden 2… speelde tegen het sympathieke Purmerend 4 dat met een grote supporters schare naar Woerden was getogen. Eén van de speelsters had koekjes gebakken en deelde die genereus rond. De schoolboeken waren meegenomen, dus wie klaar was met spelen ging huiswerk maken.

De speelsters van Purmerend zitten er ontspannen bij.

Voor het tweede verliep de wedstrijd moeizamer. Jur van Weerden en Jaap Halbersma wonnen snel, maar daarna ging het nog niet zo makkelijk. Pia verloor een kwaliteit, miste daarna een mooie kans en moest opgeven. Jan Spruijt overschatte zijn aanvalskansen na een stukoffer en verloor ook. Hans Ossebaar won het eindspel overtuigend en Wim “remisekoning” Veelenturf haalde remise. Met goede standen op de eerste twee borden waren de vooruitzichten zonnig.

Dat ging nog bijna mis. Hans Tuit genoot zo van zijn gewonnen stelling dat hij vier minuten lang begon te mijmeren over het onvermijdelijke fraaie einde van de partij tot zijn vlag viel. 3,5-3,5 Het werd dus nog spannend. Gelukkig wist Jan Pool netjes zijn extra kwaliteit om te zetten in winst en won Woerden 2 alsnog.

Bekerweek

november 29, 2019januari 6, 2021 Marcel Schröer

Nadat het team Autovakmeester Schaap Mach (een hele mond vol, we zullen ze verder voor het gemak Schagen noemen) zich te elfder ure had afgemeld vanwege een zieke chauffeur, werd de wedstrijd Woerden – Schagen een week uitgesteld. Daardoor speelden we deze week maar liefst twee bekerwedstrijden. Op dinsdag voor de KNSB: Woerden – Schagen en op donderdag de SGS beker: HSG – Woerden. In beide gevallen was er een duidelijke favoriet.

KNSB beker: Woeden – Schagen

Tegen Schagen waren wij dat niet. Wat wil je, een team met een eigen chauffeur. In Schagen wordt het professioneel aangepakt. Drie jonge honden kwamen de Woerdense schakers eens lekker verscheuren. Het werden toch nog heel aardige partijen.

In mijn partij hield ik me vrij gemakkelijk staande totdat ik een ernstig onderschatte koningsaanval over me heen kreeg. Mijn koning speelde een tiental zetten de hoofdrol in “The walking dead”, maar Tjark Vos, spelende op de tien seconden increment, kon de winst niet vinden en en de stelling verzandde in een remise eindspel.

Selman, zojuist met een jetlag uit Japan gearriveerd, speelde tegen Colin Stolwijk een uiterst scherpe partij waarbij het menig speler dun door de broek zou lopen. Selman won een stuk, maar zijn koning vond geen veilig heenkomen meer. Koelbloedig neutraliseerde Selman alle dreigingen, stond gewonnen maar ook hij wist het voordeel niet te verzilveren.

Jelle had zijn tegenstander in de opening voor geheel onverwachte problemen gesteld. Die gebruikte dan ook zeeën van tijd. Jelle gaf het loperpaar voor een paar zetten extra. Helaas gingen al vrij rap de dames van het bord en bleef Jelle zitten met een isolani die nooit meer een veld verder kwam. Dat werd hem fataal tegen een keurig spelende Kevin Tan.

Ed had een aardige stelling opgebouwd en wist de pionnenstructuur van Enrico van Egmond (de mee spelende chauffeur) wat te versplinteren. “Jullie hechten te veel waarde aan structuur. Het gaat om de activiteit van de stukken”, zei Cor van Wijgerden vroeger al. Dat was hier ook het geval. Ed wist de kracht van het loperpaar van zijn tegenstander niet te weerstaan.

Schagen won dus overtuigend met 3-1 van Woerden. Volgend jaar weer een kans.

(Marcel Schröer)

SGS beker: HSG – Woerden

Op donderdag 28 november vertrokken wij naar Hilversum om daar de verliezend SGS beker finalist te treffen. Helaas bleek al snel dat HSG niet de ambitie had om na de tweede plek vorig jaar, dit jaar die finale te gaan winnen. Een relatief zwak viertal werd opgesteld, waarvan er één zelf helemaal uit Groningen moet komen. Nu moet ik dat zelf ook en ik vind het ‘helemaal’ dus eigenlijk wel mee vallen, maar dat terzijde.

Het begint een trend te worden dat mijn tegenstanders in de beker te laat komen. Ik had speciaal voor deze avond mijn voetbalwedstrijd afgezegd. Let wel, dit was de voetbalwedstrijd waarmee we kampioen zouden worden, dus ik hoopte wel echt dat mijn tegenstander zou komen opdagen. Gelukkig was dat het geval, want mijn voetbalteam won inderdaad met 16-4 en werd dus kampioen (16-4 zegt genoeg over het niveau, me dunkt).

Marcel op bord drie had intussen al bijna gewonnen. Een stabiele pot waarbij hij met een mooie standaardtruc beslissend voordeel wist binnen te halen. Te midden van allemaal grof geweld openingen op de borden om hem heen bleek zijn stabiele spel toch het eerste tot een punt te leiden. Marcel was er als de kippen bij om dit even aan te stippen.

Selman, die dus een behoorlijk chaotische partij had, moest op een bepaald moment een aftrekschaak berekenen die hij op ontzettend veel verschillende manieren kon uitvoeren. En dan heb ik nog niet eens genoemd dat twee van die varianten met dubbelschaak waren. Ik zag het enorme tijdsverschil op de klok (een uur) en ik besloot maar snel door te lopen in de hoop dat Selman het juiste aftrekschaak snel zou vinden.

Sten en zijn tegenstander speelden allebei erg voorzichtig. Het feit dat zijn tegenstander wel kh1 speelde maar vervolgens f4 te riskant vond is typerend. Ook Sten groef zich in en speelde met rustige zetjes richting de tijdnood. Zijn tegenstander bleef echter gezonde zetten doen en vertrok geen spier.

Inmiddels won Selman, hoe weet ik niet, maar ik denk dat hij het juiste aftrekschaak had gevonden: 2-0.

Ik speelde een nieuwe opening en moest veel achter het bord verzinnen. Dat ging verrassend goed, zo blijkt ook nu ik er achteraf met de engine heb gekeken, maar mijn tegenstander deed ook sterke zetten. Helaas was die verre reis uit Groningen hem toch niet in de koude kleren gaan zitten en beging hij een fout. Dit kostte hem een pion, maar hij verkoos liever het verlies van een stuk met rommelkansen. Nadat de rommel was opgeruimd was het echter nog steeds een stuk en dus de partij. Analyseren ging helaas niet meer want – u raadt het al – hij moest de trein halen.

Sten had in tijdnood maar een kwaliteit geofferd (zie je wel Sten, dat stabiele gedoe is niks joh) en kon mooi winnen. Dat deed hij echter nog niet, want hij wikkelde liever af naar een toreneindspel waarin hij wederom kon laten zien dat hij toch wel aardig kan schaken. Telkens als ik dacht dat ie nu dan wel een pionnetje ging slaan stelde hij dat net wee even een zetje uit, waardoor de stelling nog beter werd. Met een strak spel voerde hij de eindstand dus naar 4-0.

Een heerlijke eerste ronde waarin Woerden zijn visitekaartje heeft afgegeven.

(Jelle Wiering)

Verslag Amersfoort 4 tegen Woerden 2 in de KNSB competitie

november 24, 2019januari 6, 2021 Marcel Schröer

Om 12 uur vertrok het tot op het bot gemotiveerde team richting Amersfoort.

In de tot Denksportcentrum omgebouwde fabriekshal waren vier teams van Amersfoort aanwezig om hun tegenstanders te bestrijden in de KNSB competitie.

Hans O speelde een goede partij en haalde al snel het eerste punt binnen gevolg door Jan P die weer een gedegen partij speelde en zijn tegenstander geen kans gaf.

Jur ging als een speer en kwam een stuk voor maar hij onderschatte een vrijpion en raakte zijn voorsprong kwijt en in het eindspel kon hij de overmacht van pionnen van zijn tegenstander niet stoppen en verloor hij. Ik kwam een pion voor had zelf twee dubbelpionnen en mijn tegenstander had het loperpaar en ik probeerde nog van alles maar mijn tegenstander hield de deur dicht en bood remise aan wat ik accepteerde. Inmiddels was Jaap ten ondergegaan. Er waren nog drie partijen bezig en het was niet helemaal duidelijk hoe dat zou aflopen. Pia was in een Dame eindspel terecht gekomen met een pion voorSprong. Zij ontweek eeuwig schaak en wist de dames af te ruilen en kwam in een gewonnen eindspel de stand was nu 3,5-2,5 daarna hernieuwde zij haar contact met ED van Eeden aan de barrages voor de kunst. Jan S stond moeilijk hij stond een kwaliteit achter toren tegen loper maar had een pion meer. Hij kreeg het voor elkaar de pionnen van zijn tegenstander van het bord te spelen en in armoede gaf zijn tegenstander de kwaliteit terug het werd remise 4-3. Een punt was zeker. Hans T was in het middenspel terecht gekomen in Paardenspel met veel pionnen op het bord. Na een dramatische paardzet ging het paard ten onder maar we kennen Hans hij kreeg het voor elkaar een Dame te halen en kwam in een eindfase van koning dame tegen koning pion paard. Zijn tegenstander besloot om niet meer te schrijven waar ik hun teamleider van op de hoogte stelde, maar die zei hij staat verloren. Hans won de eindstand 3-5.

De uitslag:

1 Wouter Gerritse – Hans Tuit 0-1

2 Luc Kepers – Jur van Weerden 1-0

3 Martijn van der Zwan – Jan Pool 0-1

4 Andre Corpeleijn – Wim Veelenturf 1/2

5 Luuc Baltus – Pia Sprong 0-1

6 Leonard Kolling – Hans Ossebaar 0-1

7 Wemko Dijkhuis – Jaap Halbersma 1-0

8 Jesse van der Heiden – Jan Spruit 1/2

Wim Veelenturf

De Rode Loper 1 en Woerden 1 houden elkaar in evenwicht

november 23, 2019januari 6, 2021 Marcel Schröer

De match De Rode Loper 1 – Woerden 1 in derde ronde in de KNSB competitie was een reprise van de wedstrijd die we een week eerder in de SOS competitie tegen De Rode Loper hadden gespeeld. Daar won Woerden vrij overtuigend. Deze keer verscheen Woerden met maar liefst vier invallers aan de start. Nu kan Woerden tegenwoordig wel wat hebben, want er staan een aantal invallers paraat die ook wel een potje kunnen schaken, maar favoriet waren we hierdoor niet meer. Sterker nog, achteraf bleken de gemiddelde ratings van beide team exact gelijk te zijn.

Ik hoop dat het onderstaande verhaal enigszins te volgen is. Met twee Marcellen en Bassen in het team wordt een wedstrijdverslag er niet overzichtelijker op.

De verliezers van de dag waren Jelle, Aldo en Hans. Zij lieten zien op welke wijze je een partij kan verliezen. Aldo door een stap 2 combinatie (slaan verdediger) toe te laten. Hans door de partij te veel te willen forceren nadat hij een pion had verloren en Jelle door zijn koning één zet te lang in het midden van het bord te laten staan, waardoor er nooit meer een veilig heenkomen gevonden werd.

De glorieuze winnaars waren Marcel, Bas en Marcel. Onze MVO kreeg zijn voorbereiding perfect op het bord en beleefde een heerlijke middag. Bas weet als geen ander zonder enige kennis van zaken een ontwikkelingsvoorsprong te krijgen en te verzilveren (wat een natuurtalent is dat). Zelf moest ik het van het ouderwetse duw en trekwerk hebben.

Klaas en Bas speelden remise. Beiden speelden puike partijen en er had bij beiden wellicht meer in gezeten. Vooral Bas maakte het nog spannend door steeds meer in tijdnood te komen, een pion weg te geven en weer terug te winnen.

Daarmee werd het 4-4 en konden de twee teams licht tevreden huiswaarts keren. Een deel van het Woerdense deed dat niet voordat één van de aardige restaurantjes daar in de buurt was bezocht. Het biologische restaurant Gys zag er leuk uit, maar was al vol. We kwamen daarna terecht in Loaded. Grappige kleine gerechtjes uit alle windstreken. Relaxte sfeer.

Zie: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/5722