Categorie: KNSB

Het team van Magnus Leidsche Rijn is de Januskop in onze KNSB groep 4C. Een paar zeer sterke oudere spelers, aangevuld met veel minder sterke jeugdspelers. In de eerste ronde had De Rode Loper daar op ingespeeld door wat zwakkere spelers op zelfmoordmissie naar de hoogste borden te zenden, zodat de sterke speler konden huishouden tegen het jeugdige talent. “Dat gaat ons geen tweede keer gebeuren”, dachten ze in Leidsche Rijn. De 2 sterkste spelers werden op bord 3 en 4 neergezet.

En daar zaten Ed Oosterlaken en Jim Reed. Ze verkochten hun huid duur, maar beiden kwamen er uiteindelijk toch niet zonder kleerscheuren af. Jim kon te weinig activiteit voor zijn pion blijven genereren en Ed raakte in een iets latere fase gewoon een pion kwijt. Op bord 2 had Jelle een aanmerkelijk zwakkere tegenstander getroffen. Jelle nam wat risico’s en werd daarvoor beloond met 2 lopers die door de stelling heen sneden. De slotcombinatie die tot mat leidde mag zo in de stappenmethode opgenomen worden. Selman had nog wel een geduchte tegenstander op bord 1. De partij zat vol met genomen en gemiste kansjes. Toen eenmaal het eindspel werd bereikt, toonde Selman prachtig aan hoe een loper een paard kan domineren, vooral als er nog pionnen aan beide vleugels van het bord over zijn. Het werd een prachtig punt.

Daarmee haalde Woerden 2 uit 4 op de eerste vier borden. Een prima prestatie. Met een gemiddeld rating verschil van 200 punten in ons voordeel op de laatste 4 borden zouden het dus wel goed komen met de einduitslag, zou je zeggen. Maar hier hadden we buiten het jeugdige elan van de laatste borden van Magnus gerekend. Woerden behaalde daar een dramatische score van 1 uit 4.

Zowel Hans en Mark grabbelde een pion. Hans gaf daar veel, te veel, ontwikkeling voor op. Mark kreeg een koningsaanval over zich heen waar de gemiddelde jeugdspeler wel raad mee weet. Zelf wist ik nog een punt te scoren door de aanval precies op het juiste moment over te nemen. De offers van Bas Jansen waren iets te frivool om effect te sorteren. Ook dat punt ging verloren.

Zo werd Woerden 1 terug verwezen naar de middenmoot. Maar het seizoen is nog lang….

De KNSB competitie is van start gegaan. Woerden 1 is ingedeeld in de klasse 4C en moest in de eerste ronde aantreden tegen Zeist 1. Na deze ronde wordt Woerden 1 vergezeld door Woerden 2, die 7 ronden speelt in klasse 7A. Dat worden mooie zaterdagen.

Henk de Heer zag ik tot mijn genoegen fris en fruitig aanvallen. Even leek het erop dat Henk zijn stukken wat aan het terugtrekken was, maar het bleek een hergroepering voor een tweede aanvalsgolf die wel doorsloeg.  (1-0)

Jim stond goed, even later nog steeds goed en nog iets later nog steeds goed. Dat kon niet goed blijven gaan en dat ging het ook niet. Een pion ging verloren en Jim kon nog maar net afwikkelen naar een eenvoudig theoretisch remise toreneindspel. ()

Ondergetekende zat met zijn hoofd nog te veel in de verhuisdozen en wist na het missen van enkele opgelegde kansen met één vakkundig geplaatste blunder zijn stelling onherstelbaar om zeep te brengen. (0-1)

Hans had zich nog zo voorgenomen voortaan wat degelijker te spelen. Maar de verlokkingen van een dubieus pionoffer werden hem te machtig. De compensatie was ver te zoeken en de partij ging dan ook verloren. (0-1)

Jelle zat qua opening een beetje tegen zichzelf te spelen. En dat blijkt toch vaak behoorlijk lastig. Toen Jelle niet zag hoe hij verder moest spelen, bood hij remise aan, dat in dank werd aangenomen.

Ed speelde een strategisch perfecte partij. Hij grabbelde links en rechts wat pionnen mee, tot er voor zijn tegenstander geen houden meer aan was. (1-0)

De partij van Selman leek scherp te starten, maar werd al snel een strategische partij. Daar kon Selman aantonen dat dat nu zijn sterkste punt is. Hij kwam twee pionnen voor te staan en dat was voldoende om te partij naar zich toe te trekken. 

Wat kan Bas toch heerlijk simpel spelen. Stukken ontwikkelen, snel rokeren en gaan met die banaan! Daar wist zijn tegenstander al snel geen raad mee. (1-0)

Hiermee won woerden overtuigend met 5-3 van Zeist 1. De kop is eraf. Het spel is op de wagen.

Ook na de directe confrontatie met concurrent Purmerend blijft de 4e plaats voor Woerden behouden. Niet dat dit enige consequenties heeft, maar het was leuk in de laatste ronde nog ergens voor te strijden tegen een team dat que match- en bordpunten exact gelijk stond. Na de deceptie in Bussum in de 8ste ronde viel er wat recht te zetten.

Na enkele uren duwen en trekken leek het erop dat Woerden goede kansen had op een overwinning. Afgezien van ondergetekende, die na slordig spel in de opening weer eens vreesde voor zijn leven, stonden alle borden gelijk of iets beter. De snelle overwinning van Hans van Steijn in een wilde partij en de remise van Jelle Wiering in een beheerste partij tegen Duits Jeugd talent Katharina Ricken gaven extra voeding aan die gedachte. Ook Ed Oosterlaken had weinig problemen om te winst binnen te halen. De stemming zat er goed in.

De eerste kink in de kabel was de partij van Henk de Heer die in een aanvankelijk prima stelling de draad was kwijt geraakt en verloor. Jim Reed had zijn eindspel met 3 pluspionnen zien verpieteren, doordat de een na de ander verloren ging, en moest berusten in remise. Een lichtpuntje was mijn eigen partij, waarin ik de laatste strohalm had gegrepen en met een eeuwig schaakje in een verder compleet verloren stelling ontsnapte.

Selman Ercan en Bas Jansen waren aan de winnende hand. Nog steeds zag het er goed uit. Maar Selman vergreep zich, en in de moeilijke stelling die over bleef wist hij niet meer alle problemen binnen de tijd op te lossen. Bas had ook zijn voordeel compleet vergooid, stond waarschijnlijk ergens verloren, maar was in tijdnood toch handiger dan zijn tegenstander.

Hiermee won Woerden met 4,5-3,5 van Purmerend 2.

Het avontuur van Woerden in de nieuwe KNSB opzet in seizoen 2018/2019 is heel goed bevallen. Het is altijd leuk om met een groepje schakers op een zaterdag middag een andere stad te bezoeken. Niet dat de resultaten nu zo geweldig waren. Vooral Jim, Henk en ikzelf hebben er een potje van gemaakt. Dat kan een stuk beter. Lichtpunt van het seizoen was Hans van Steijn, die als enige duidelijk boven zichzelf uit steeg. Ook de invallers krijgen een eervolle vermelding. Zij hebben een aantal belangrijke punten binnen gehaald.   

De eindstand is te vinden op: https://knsb.netstand.nl/divisions/view/92

In de schaduw van de draaiende wieken op de Zaanse Schans speelden de Woerdense schakers tegen HWP Zaanstad. Zes van de acht spelers van Woerden hadden Tata 2019 nog in de benen. De vraag was in hoeverre we van de zwaarste editie ooit hersteld waren. 

Henk had Jan Brink eens lekker door de molen gehaald. Jan miste wat finesses in de opening en kwam al snel minder te staan. Henk liet niet meer los en behaalde een fraaie overwinning. 

Pia had tegen Roland van Soest een zeer scherpe stelling die op een ongelukkige manier werd geopend. Daarna was het niet bepaald tegen windmolens vechten. De dreigingen waren reëel en niet meer te pareren. 

Na een scherp begin tegen Christiaan Molenaar was ik een beetje de draad kwijt geraakt. Christiaan had een vrije a-pion die als een molensteen om mijn nek hing en eigenlijk de partij had moeten beslissen. Gelukkig liet hij me vluchten in een ongelijk loper eindspel dat niet meer te verliezen was.

Bryan van Wijk had een wat passieve stelling Selman ingenomen. Dat was koren op de molen van Selman. Hij liet zijn tegenstander niet meer los totdat deze onder druk een kwaliteit verspilde en al snel op kon geven.

Jelle had tegen Chris de Saegher zijn huis variant weer eens op het bord gekregen. Maar dat bleek koren op de molen van Chris, die zelfs hiervan goed op de hoogte bleek. In een moeilijke stelling wist Jelle gelukkig zoveel complicaties te creëren, dat hij uiteindelijk met eeuwig schaak wist te ontsnappen.

Bij Ed tegen Jaap Berg draaide de molen langzaam. Het was een taai positioneel gevecht waarin Ed de overhand leek te hebben. Toch raakte hij ergens de weg kwijt en stond positioneel verloren. Een aanval op de koning bleek niet voldoende en de stelling van Ed werd vermalen.

Bas had tegen Paul Haastert een scherpe stelling op het bord. Maar daar maalt Bas niet om. Jammer genoeg ontbeerde Bas deze dag de broodnodige nauwkeurigheid die in dergelijke stellingen nodig is en verloor.

Het leek wel of Hans en later zijn tegenstander Robin Mandersloot een klap van de molen hadden gehad. Eerst trapte Hans in een strandaard truc en later liet zijn tegenstander zich het kaas van het brood eten. Dat ging zo een paar keer heen en weer. In een dubbel toren tegen dame eindspel was de koning van Hans te onveilig en moest hij het onderspit delven.

Inmiddels is in de competitie het kaf van het koren gescheiden en is Woerden niet meer in de race voor het kampioenschap noch in degradatiegevaar.

Na 3 succesvolle ronden in de KNSB competitie werd Woerden serieus aan de tand gevoeld door het sterke De Waagtoren 2. Ze spelen op een lokatie waar iedere club jaloers op mag zijn. In een sfeervolle zaal boven een restaurant, midden in het centrum van Alkmaar. Met de nieuwe klassen van de KNSB erbij wel wat krap, maar er gaan veel makke schakers in een hok.

Op bord 1 was  de opening voor Selman niet helemaal naar wens gelopen. Hij dreigde in een passieve stelling te belanden en nam toen de moedige beslissing twee stukken te offeren voor een toren. Het was niet helemaal correct. maar de tegenstander was er zo van onder de indruk dat hij remise aanbood.

Henk op bord 8 had na de opening niets te klagen, maar liet zich op een eenvoudige manier verschalken. Als er nog iemand een kadootje zoekt voor Henk voor Sinterklaas kan ik nog wel een stappen boekje aanbevelen. Daarna ging de inmiddels befaamde Woerdense hardheid meespelen en vocht Henk zich geweldig terug in de partij. De kansen keerden, Maar in een prachtige stelling verzuimde Henk controle te nemen over de d-lijn waar zijn tegenstander met kracht binnen kwam.

Jim op bord 4 was een beetje te roekeloos in zijn openingsbehandeling. Het leidde tot stelling waarin Jim met open vizier tegen een geharnaste ridder aan het vechten was. Een ongelijke strijd die dan ook snel tot verlies leidde.

Mark op bord 7 gaf zijn tegenstander een mooi paard op d4 en de vrije hand op de damevleugel. Dat bleek te veel van het goede. De remise marge was nog wel lang in het vizier, maar de druk werd te hoog en een penning deed hem de das om. Ook deze partij ging verloren.

Jelle op bord 3 was een puike partij aan het spelen. Hij stelde ragfijn het nemen van een geofferde pion een beetje uit en bracht daarmee zijn tegenstander dusdanig in verwarring dat deze de pion de hele partij niet meer terug zag. De complicaties die ontstonden doordat Jelle een verre vrijpion had, leidden tot het eerste punt voor Woerden.

Op bord 2 wist ik op eigen kracht niet de actieve zetten te vinden die nodig waren om de stelling in leven te houden. Vlak voor de tijdcontrole offerde ik noodgedwongen een kwaliteit, maar dat was volstrekt onvoldoende om de stelling in balans te houden.

Bas op bord 5 was na een evenwichtige partij een pion kwijt geraakt en moest een twee tegen drie toreneindspel remise zien te houden. Nadat twee pionnen waren geruild, wist Bas zijn tegenstander snel te overtuigen dat hij de Philidor stelling goed in zijn vingers had en werd remise overeen gekomen.

Hans had op bord 6 een stelling waar de geleerden nog steeds met elkaar over in discussie zijn. Sommigen zeggen “Ik geef er geen cent voor”. Anderen zijn minder gedecideerd. Het mooie was dat Hans een eindspel in ging met een pion minder en er uit kwam met 2 pionnen meer.

Met de laatste twee partijen werd de einduitslag alsnog enigszins draaglijk.Al met al een duidelijke 5-3 overwinning van De Waagtoren. Ze waren een maatje te groot. 

Ook buiten de ring A10 zijn er plaatsen waar je betaald moet parkeren. Voor onze West Amsterdammers, je zou verwachten dat zij toch wel iets gewend zijn, bleek dit toch als een koude douche over hen heen te komen. Toekomstige tegenstanders van Woerden, u bent gewaarschuwd! Ik heb mij laten vertellen dat dit vanaf 1 april alleen nog maar erger wordt. Je moet wat doen om als stad serieus genomen te worden. Enfin nadat het AD nog enkele tientallen geënsceneerde actie-foto’s had genomen, kon de match Woerden – Amsterdam West 2 onder begeleiding van het beroemde draaiorgel van start gaan.

Hans van Steijn gaf het goede voorbeeld. Hij haalde zijn beste paarden van stal en maakte daarmee korte metten met de dame-vleugel van zijn tegenstander. Het eerste punt kon snel genoteerd worden. Henk de Heer hield zich met zwart in een licht op en neer gaande strijd goed staande tegen goede bekende Wim van Tuyl. Het werd remise. Invaller Marcel van Oort speelde een heel soepele partij en haalde ook vlot een punt binnen, op een klein hobbeltje na waarin Marcel door vervelende penning een pion verloor. Zij tegenstander was daarna zo genereus een stuk en vervolgens zijn koning in de aanbieding te doen. Jim Reed overspeelde zijn tegenstander vanuit de opening zoals we dat van Jim gewend zijn. De pionwinst bleek toch niet zo makkelijk te verzilveren, met name door een verre pion van zijn tegenstander, die Jim’s stukken aardig bezig hield. Het werd remise.

Woerden mag dit seizoen niet klagen over de laatste vier borden die regelmatig, met invallers, boven verwachting scoren. Ook deze keer haalden we dus op laatste vier borden een 3-1 score. Dat terwijl op papier de tegenstander toch wel wat sterker was.

Op de eerste vier borden leken halverwege de middag de rollen omgedraaid. Op papier waren wij sterker maar mijn stelling en die van Ed en Bas waren niet om over naar huis te schrijven. Enigszins fortuinlijk wist Ed Oosterlaken, in een stelling waarin hij zich naar remise aan het terugvechten was, een toren te verschalken. Bas Jansen gaf met twee pionnen minder in een eindspel met dame en paard zoveel schaakjes dat zijn tegenstander er moedeloos van werd en in remise berustte. Selman Ercan schoof zijn tegenstander gedecideerd van het bord. Hij stond zo goed dat zelfs een gemorste kwaliteit geen roet meer in het eten kon gooien. Zelf liet ik me in de opening in de luren leggen en kwam in een stelling terecht waarin mijn koning onder vuur kwam te liggen zonder dat zwart daar noemenswaardig tegenspel tegenover kon zetten. Eigenlijk ben ik daar de hele middag niet meer onderuit gekomen. Daarmee noteerde ik de enige nul van het team.

Met deze 5,5-2,5 overwinning nestelt Woerden zich aan kop in klasse 4D van de KNSB, op de voet gevolgd, met 1 bordpunt minder, door ZSC-Saende.

Marcel Schröer

foto’s: Henk de Heer

Wanneer u zaterdag 6 oktober over het gezellige plein van Woerden liep, zou u tussen het rumoer van de streekmarkt wellicht het klikken van de schaakklokken hebben kunnen horen. Op de prachtige locatie boven Plein 7 werd de match Woerden – Zuid-Oost United gespeeld. Zo nu en dan op de achtergrond door het carillon in de Lutherse kerk aangemoedigd, behaalde het nieuwe Woerdense KNSB team weer een zwaar bevochten overwinning.

Henk de Heer wees ons de weg. Terwijl op andere borden de spanning nog aan het opbouwen was, stond Henk al een pion voor in een ver eindspel. Het duurde niet lang voordat het punt binnen was. Jim deed er een stuk langer over om hetzelfde te bereiken, maar wist zijn eindspel niet te verzilveren. Selman bouwde zijn voordeeltjes steeds verder uit en leek wederom zijn tegenstander geen kans te geven.

Jelle speelde een moeilijke partij tegen de op papier sterkste speler van United. Op een cruciaal moment in de partij deed Jelle een wat hij een wanhoops remise voorstel noemde. Tot zijn grote vreugde werd dat aangenomen.

Over mijn partij tegen Waldemar Moes kan ik kort zijn. Ik kwam er niet aan te pas.

Ed kon na twee zetten zijn theoretische openingskennis aan de wilgen hangen en moest het allemaal zelf achter het bord verzinnen. Dat ging hem prima af. Hij ga een kwaliteit voor een paar pionnen en joeg de koning van zijn tegenstander over het bord tot het mat onvermijdelijk werd.

Bas was weer lekker aan het hakken en zagen. Hij gaf liever een dame voor twee stukken dan een pion weg. Toen zijn tegenstander een extra stuk in de aanbieding deed, zag het er rooskleurig uit voor Bas. Het was mooi om te zien hoe de drie stukken de koning bestookten terwijl de dame aan de rand van het bord slechts met een verrekijker kon toekijken.

Hans speelde een spannende partij tegen de sterk opkomende speler Mohamedjoesoef. Hans moest vluchten in een eindspel met een pion tegen een kwaliteit. Dat bleek niet houdbaar.

Daarmee won Woerden met 5-3 van Zuid-Oost United. Er zijn nu nog drie teams zonder puntverlies: Woerden, ZSC Zaende 2 en onze volgende tegenstander Amsterdam West 2. De volgende match op zaterdag 3 november spelen we thuis. Komt dat zien!

Na 5 jaar afwezigheid is Woerden dankzij de gewijzigde reglementen weer terug gekeerd in de KNSB competitie. Met twee invallers togen we naar Amsterdam voor de match tegen VAS 3. Op papier was Woerden favoriet, maar daar was halverwege de middag op de borden weinig van te merken.

Op de borden 1 en 2 hengelden Selman en ik vrij soepel een punt naar binnen, maar op de borden daaronder waren Jelle, Ed en Bas flink aan het ploeteren. Jelle werd verrast door de ene krachtzet na de andere, inclusief een moordend stukoffer en de manier waarop Bas ten onder ging is nog triester. Onbekend met de regel dat bij 30 seconden increment je moet blijven noteren, liet Bas in tijdnood het noteren achterwege en werd daar door de wedstrijdleider pas op gewezen toen hij bijna door zijn vlag ging en geen tijd meer had om het te herstellen. Wanhopig door de onmogelijkheid van het correct uitvoeren van deze opgave gaf Bas op. Ed wist zich manmoedig staande te houden en zelfs het tij te keren. Hij haalde fraai het punt binnen.

Gelukkig was daar invaller Wim, ons geheime wapen. Hij speelde een vlekkeloze partij, wikkelde af naar een eindspel waarin hij een kwaliteit won en liet zijn tegenstander kansloos. Mark, onze andere invaller, sloeg bij een 4-2 stand voor ons een remise aanbod af. Dat wordt vast nog een indringend gesprek met de teamleider. Hans wist zich ondertussen uit een ietwat moeilijke stelling los te wurmen en zette de tegenstander zo onder druk dat deze een stuk weg gaf. Daarmee was het 5-3 en kon Mark verder vrijuit spelen. Uiteindelijk bleef er te weinig materiaal op zijn bord over en werd het remise.

Daarmee werd het 5,5-2,5 voor Woerden en staan we bovenaan in groep 4D. Er zijn geen grote uitslagen in 4D te melden, dus de ploegen zijn blijkbaar aardig aan elkaar gewaagd. Dat gaat een leuke competitie opleveren. In grand café Het Lokaal was het daarna nog aangenaam natafelen.

Marcel Schröer