Categorie: Extern

Zaterdag 24 november kwam B.S.G op bezoek in Woerden voor de 4e ronde van de K.N.S.B competitie. Woerden 1 was er helemaal klaar voor. Erwin had de spelers de woensdag ervoor een hart onder de riem gestoken en hen de fijne kneepjes van de vesting uit de doeken gedaan.

Het team van B.S.G. werd gevormd door een groep oude rotten in het vak, die dit seizoen versterkt waren met Sjoerd Drent. “Sinds lange tijd ben ik weer eens één van de jongsten in het team”, sprak Sjoerd met zichtbaar genoegen.

Henk had deze les goed in zijn oren geknoopt en probeerde vanaf het allereerste moment een vesting op te bouwen. De praktijk bleek wat weerbarstiger, maar al snel was remise een feit.
Anne-Marie bereikte niet zo veel met wit en ook daar was remise snel een feit.
De B.S.G.-ers waren er niet ontevreden over. “Wij hebben in ieder geval gedaan wat er van ons verwacht werd”, hoorde ik ze tegen elkaar zeggen.

Ondertussen zag het er niet erg goed uit voor Woerden. Jelle werd vanuit de opening zwaar onder druk gezet en ook Sten kreeg het met zwaar te verduren. Marcel van Oort had een zeer risico volle stelling. Jim en Erik had een prettige stelling en ikzelf had een vrij dode stelling op het bord.

Daarna zat het niet mee. Marcel van Oort verloor, Erik liet een koningsaanval toe die wel heel snel doorsloeg en ook voor Jelle werd het vechten tegen de bierkaai. Sten daarentegen had prachtige tegenkansen gekregen en won op fraaie wijze.

Toen de kruitdampen waren weggewaaid stond Woerden met 4-2 achter. Jim had een klassiek kansrijk eindspel van een goed paard tegen slechte loper op het bord en ikzelf was in een compleet remise eindspel verzeild geraakt. Gezien de stand moest echter doorgespeeld worden.

De tegenstander van Jim offerde op het juiste moment een pion waardoor het vanwege het gereduceerde materiaal moeilijk zou worden om nog te winnen. Na 5,5 uur begon mijn tegenstander eindelijk wat onnauwkeurige zetten te doen, uiteindelijk resulterend in een pion winst voor mij. De winst was toen niet moeilijk meer te vinden.

Een grote groep belangstellenden was inmiddels toegestroomd en allemaal stonden ze rond het bord van Jim. Die probeerde inmiddels ijzer met handen te breken. Toen er nog maar 1 pion op het bord over was en het duidelijk was dat daar altijd nog een loper voor geofferd kon worden, moest Jim in remise berusten.

Woerden verliest dus nipt met 3,5 – 4,5 van B.S.G. 2

In de aanloop naar de wedstrijd Caïssa-Eenhoorn 2 – Woerden 1 zat het niet mee. Een mysterieus virus had huis gehouden in de opstelling van Woerden en dat leidde tot twee onverwachte vacatures. Gelukkig waren er twee door de wol geverfde, in de internationale arena geharde schakers bereid de lege plaatsen in te vullen. Op papier waren we duidelijk de zwakkere broeder, maar dat zegt toch niet alles en halverwege de middag liet het zich ook helemaal niet aanzien dat we zonder slag of stoot zouden verliezen.

Sten zat als vanouds op bord 1. Hij had een terdege voorbereide Ronald Ritsema (2011) voor zich. Sten had dat snel in de smiezen en week al vroeg af. Toen moest er dus echt geschaakt worden.
Erik kwam in zijn bekende duw en trekwerk terecht. Ardjan Langedijk (2078) offerde een stuk. Het offer leek correct, maar was dat ook echt zo?
Jelle kwam in de variant die hij had verwacht en leek al snel Joseph Molenaar (2096) te overspelen.
Na een onnauwkeurige zet was ikzelf niet helemaal ontevreden over het openingsresultaat tegen Jeroen Edeling (2144). Ik had het gevoel dat ik met zwart zelfs ietsje beter stond.

Pia had het wat lastig in de opening, maar door taai en nauwkeurig verdedigen was het grootste gevaar geweken. Van de zenuwen begon Alexander Geerts (2017) enorm te snotteren.
Aldo had het lastig. Hij was een pionnetje kwijt geraakt tegen Peter Holscher (2061) en echte compensatie had hij daarvoor niet.
Marcel van Oort was lekker aan het spelen en toonde Arjon Buikstra (2005) de fijne kneepjes in zijn favoriete opening.
Rolf was speelde zelfs fantastisch! Hij vermeed de gebaande paden en bereikte een gevaarlijke aanvalsstelling. Sjors Broersen (2064) wist dat niet goed te pareren en Rolf kwam compleet gewonnen te staan.

Toen kwam de domper. Rolf verloor. Wat was dat!? Hij had iets te lang geaarzeld, had daarna nog steeds voordeel, maar gaf van ellende een stuk weg.
Ook Aldo moest de hand in de ring gooien.
Ikzelf was de draad een beetje kwijt geraakt. Blijkbaar leek mijn stelling ook beter dan dat hij in werkelijkheid was. Ik kreeg het moeilijk, wist uiteindelijk toch weer in een gelijke, maar tricky stelling terecht te komen en gaf vervolgens een kwaliteit weg.
Inmiddels waren Sten en Jelle hun tegenstanders compleet aan het wegspelen. Op die jongens kan je rekenen.
Pia had een zeer scherpe stelling op het bord. Haar tegenstander had inmiddels een stuk geofferd. Het was niet helemaal duidelijk of het correct was, maar de aanval sloeg wel door.
Marcel verloor ook. Hij moet me nog maar eens vertellen hoe dat is gebeurd. Zijn enige opdracht heeft hij overigens tot een goed einde gebracht: niet door de vlag gaan.

We stonden toen dus met 5-2 achter.

Erik wist echter van geen wijken. Toen de hele zaal al leeg was bleef hij zijn stelling nog hardnekkig verdedigen. Er leken mogelijkheden te ontstaan om te vluchten in een eindspel van toren tegen loper + toren. Zijn tegenstander had echte alles heel goed gezien en eindigde de partij op fraaie wijze.

Woerden verliest dus met 6-2. Dat moest even verwerkt worden, in een aangenaam etablissement in het fraaie oud Hollandse plaatsje Hoorn.

Marcel Schröer

Om twaalf uur kwam de eerste speler van kennemer combinatie 3 al binnen, die waarschijnlijk als verkenner vooruit was gestuurd. Dat kwam goed uit, kon hij meteen helpen met het klaar zetten van de tafels. Ook rolf was er al vroeg bij: hij had zich 1 uur in de tijd vergist. Langzamerhand kwam ook de rest van de kennemer combinatie binnen gedruppeld. Enkele minuten voor het startschot kwamen dan ook eindelijk de Woerdenaren binnen gewandeld. Het beloofde een spannende strijd te gaan worden waarin Woerden de iets betere papieren had.

Na 3 uur spelen was er nog aan geen enkel bord een beslissing gevallen. Wel waren er al een handje vol toeschouwers komen kijken waaronder ook een filmploeg van RPL fm. Toen ging het mis! Ad dacht op bord 8 een pionnetje te kunnen winnen, maar moest daarvoor helaas een paard inleveren. Rolf, de enige tegen een op papier beduidend sterkere tegenstander, vergat tegen de leningrad variant van het hollands op tijd d5 te spelen. Dat moest hij bezuren want zijn stelling zag er op het einde nogal armetierig uit. Ook bij zijn buurman Henk de Heer ging het mis. Deze was al na zet 1uit zijn openingsvoorbereiding en kon het natuurgeweld van de Orang-Oetan niet weerstaan. Met een 3-0 achterstand tot gevolg.

Dat was geen goed begin. De stelling van Jelle zag er niet best uit en van die van Sten begreep niemand uit de zaal ook maar iets (inclusief Sten zelf). Gelukkig zag het er bij Marcel Schroer een stuk rooskleuriger uit. Hij had een pionnetje gegrabbeld en had zijn stelling weten te consolideren. Ook de partij van Jim leek de goede kant op te gaan. Hij had langzaam aan steeds meer kleine voordeeltjes weten te vergaren. Zo had hij de enige open lijn veroverd, had hij zijn tegenstander een geisoleerde d-pion bezorgd en had hij een aangename druk over de b7-g2 diagonaal. Bij Annemarie was de stelling compleet in evenwicht. Alleen als alles goed zou gaan, konden we er misschien nog een match punt uitslepen.

De tijdnoodfase veranderde alles. De sympathieke tegenstander van Annemarie deed wel zijn 40e zet maar vergat vervolgens zijn klok in te drukken. Dat punt konden we goed gebruiken! Ook Sten kwam goed weg: de rookwolken waren opgeklaard en er bleef een dame eindspel over met 3 pionnen meer. Jelle had inmiddels ook een dame eindspel op het bord gekregen. Zijn verste vrijpion besliste de partij: 2-3. Jim had had afgewikkeld naar een toreneindspel met 1 pion meer en meende veel risico te moeten nemen om de partij te kunnen winnen. Na kort overleg met de teamleider bood hij remise aan. Toen de pionnen van Sten uiteindelijk de overkant bereikte kon de tegenstander enkel nog wat schaakjes geven waarna hij op gaf: 3.5-3.5. Marcel had inmiddels 30 zetten lang kat en muis gespeeld met zijn tegenstander. Het werd nu toch wel zo langzamerhand tijd om te actie over te gaan. Het resterende toreneindspel was snel gewonnen.

Zo wint Woerden dus met de hakken over de sloot met 4.5-3.5 van de kennemer combinatie 3. De eerste overwinning in de K.N.S.B competitie!

(door: Sten en Marcel)

De kop is eraf, het seizoen begonnen, de eerste loodjes zijn gewogen. Zo ook ons eerste team, dat in de KNSB competitie op zaterdag 15 september aantrad tegen Zukertort uit Amstelveen. Ik kwam net te laat binnen om de start mee te maken, maar heb de eerste uren het spektakel goed kunnen volgen. Vooral bord 1 was een spektakelstukje, waar Sten het voorrecht had continu winstvarianten te mogen doorrekenen

in een heerlijk chaotisch ogende stelling. Uiteindelijk werd het team in zijn geheel te licht bevonden deze dag, ondanks een aantal nette remises aan de onderste borden. Aan de toeschouwers heeft het niet gelegen, er waren diverse Woerdenaren afgereisd om bij deze historische gebeurtenis aanwezig te zijn. De eindstand deze dag: 5,5 – 2,5

Voor het eerst in de ruim 70 jarige geschiedenis van onze schaakclub is het 1e team doorgedrongen tot de landelijke kKNSB competitie.

Afgelopen maandag werd op het industrieterrein in Amersfoort tegen Hoogland 1 gespeeld en door een 5-3 overwinning de promotie naar de KNSB zekergesteld.

Proficiat .

In deze laatste wedstrijd waren sten goes, marcel schröer, paul van der hoeven, jellle wiering , jim reed, bas verberne marcel van oort en rolf van beek verantwoordelijk voor de zege !

Na een uitstekend seizoen, waarin 7 overwinningen . 1 remise en 1 nederlaag werden behaald werden we dus terecht kampioen.

Naast de reeds genoemde spelers hebben de volgende schakers eveneens hun onmisbare bijdrage geleverd aan dit sukses: carl schoor, ton strik, wim veelenturf, henk de heer,en gerard zwijnenburg

Kortom een historisch wapenfeit !

Nogmaals van harte en veel sukses in de landelijke KNSB competitie

Jan Bulk