Categorie: ExternTeam1_2013

Woerden 1 krijgt harde klappen dit seizoen. Verwacht, dat wel. Inmiddels is handhaving in de promotieklasse niet meer mogelijk en liggen de uitdagingen vooral op persoonlijk vlak. De eigen rating opvijzelen, 50% scoren, partijen van langer dan een uur spelen, dat soort dingen.

Van de vaste eerste-team-leden waren er drie die niet konden aantreden. De één was Berend Botje achterna, de ander was wegens andere afspraken niet aanwezig. En dan tot slot is er nog de verhuizing van Carl naar Zeeland, terwijl Carl procentueel de ranglijst aanvoerde qua resultaten. Binnen Woerden moest worden gezocht naar nieuw (oud) talent om deze gaten op te vullen. Al dan niet vrijwillig/gedwongen en verrast werden Henk Dankers, Jan Pool en Aldo Oxener opgesteld.

Jan Hoosbeek hebben we deze avond weinig gezien. Voordat we begonnen gaf hij aan dat hij zich had opgeladen voor een langere partij dan de vorige. Ik heb het niet bijgehouden, maar had het idee dat het maar enkele minuten scheelde. Er hoefde dit keer niets geregeld te worden voor de terugreis, waardoor Barcelona-Atletico live gevolgd kon worden. Jan krijgt zo ook weinig speelminuten om weer wat routine op te doen. We zien Jan dan ook graag weer terug in de interne competitie volgend jaar!!!

Jan Pool en Henk Dankers speelden degelijke partijen. Henk schaakte wat achteruit, maar Jan had een zeer degelijke stelling. Henk verloor uiteindelijk ineens sneller dan verwacht, Jan zag een combinatie over het hoofd en verspeelde daar zijn halve punt mee.

Henk de Heer speelde naast mij waardoor ik wel iets meekreeg van zijn partij. Ik kende de theorie niet, maar ik dacht dat Henk zeker kansen zou hebben. In het begin gaf ik Henk zelfs de betere kansen, na een tijdje leek zijn tegenstander de openingsproblemen te boven. Henk besloot tot agressief spel maar overspeelde zijn hand. We voegden hiermee een nul toe aan het totaal.

Van de partij van Anne Marie heb ik weinig mee gekregen. Lange tijd een ingewikkelde stelling, waar ze steeds meer onder druk leek komen te staan. Ook hier werden geen punten gescoord.

Marcel kreeg een gambiet te verduren met de nodige druk die daarbij hoort. Hij miste een winnende zet, waarna de druk aanbleef en alleen maar werd opgevoerd. Uiteindelijk spatte ook deze ballon uiteen: 0.

Uitgerekend één van de invallers haalde als enige een vol punt binnen. Aldo was de held van de dag na een zeer gedegen partij. Met deze prestatie van formaat heeft hij direct een uitnodiging verdiend voor de laatste match van Woerden 1.

Een half punt werd nog binnengesleept door Ad, die als een-na-laatste door herhaling van zetten niet verder mocht spelen terwijl hij zelf vond dat hij iets beter stond.

Op 9 mei hopen we onze terugtocht door de promotieklasse waardig af te sluiten bij Moira Domtoren, nog één keer opladen om een mooi resultaat neer te zetten.

Op woensdag 12 maart moesten we uit tegen Paul Keres. Voor die ene afmelding bleek het toch lastig om alsnog een invaller te krijgen, we traden daarom maar met zeven spelers aan. De teamleider heeft weer weinig gezien van de andere borden, genoeg zorgen op zijn eigen bord. Enkele spelers laat ik dan ook zelf aan het woord:

Jan:
“De partij was kort en we kunnen er kort over zijn. Te snel mijn eigen spel spelen en tevens het mixen van Svesnikov en Kalashnikov leiden snel tot grote schrik.
De jonge dame ging heel lang nadenken en waar ik na f5 Ld3 verwachte kwam ze met Le3 op de proppen. Doel de zwakke punten b6 en c7. Over en uit.
Gelukkig was Rolf bereid om de terugreis van me over te nemen, zodat ik bij de 2e helft van Barcelona weer een beetje bij zinnen kon komen. Rolf nogmaals bedankt.”

Anne Marie:
“Vanuit de opening kwam ik in een prettige stelling. Ik offerde een pion en kreeg een kansrijke stelling. Zo kansrijk dat ik het gevoel had dat ik zou kunnen winnen. In de praktijk echter, lukte het niet zijn verdediging te kraken en dacht ik even later zelfs dat ik een blunder beging en op kon geven. Ik deed nog een zet en zag daarna pas dat ik gewoon kon verdedigen, niets aan de hand. In tijdnood gaf ik mezelf weer kansen, maar het werd na wat schaakjes en weinig tijd remise. Ik heb me wel vermaakt dus, in deze partij!”

Bas:
“Na de Pirc-opening wist ik met wit aan bord 5 door steeds ingevlochten kleine dreigingen de zwarte e-pion buit te maken. De stand na de 30^ste zet van zwart die erg veel tijd verbruikte, was als volgt. Wit: Kc1, Tb8, Lf3, a2, b2, c3, f2, g2, h2. Zwart: Kf6, Te8, Le6, a7, b6, f7, g6, h6.
In plaats van nu 31 b3 te spelen (op het gevaarlijk uitziende 31 … Td3 32 Kc2 Lf5 volgt 33 Lg4!) verslapte wits concentratie een moment. En weg was die meerpion na 31 Tb7?? Tb7: 32 Lb7: La2:! Tot overmaat van ramp bleek zwart hierop de zo genoemde ‘verste vrijpion’ (nl. de a-pion) te kunnen creëren en de lopers van gelijke veldkleur te kunnen afruilen (wat wenste wit zich plotseling lopers van ongelijke kleur!), waarna hij het pionneneindspel koelbloedig tot winst voerde. Schrale troost was dat de zwartspeler niet trots was op zijn prestatie en wit zelfs complimenteerde, maar ja, je hebt van die dagen dat de punten je zo komen aangewaaid. Dat was de zwartspeler de zaterdag voordien ook gebeurd. Waarop ik hem maar adviseerde onmiddellijk een staatslot te kopen.”

Marcel:
“In mijn partij dacht mijn tegenstander 10 minuten na over de derde zet. Altijd leuk. Op de vijfde zet gaf ik zonder echte compensatie een pion weg, waardoor ik de hele partij achter de feiten aanliep. Het zag er steeds winnender uit voor mijn tegenstander, die echter niet zo goed kon kiezen hoe hij ging winnen: op het bord of door de vlag. Hij liet op een gegeven moment een truc toe, waarmee ik door een pionvork een toren kon winnen. Alleen nog levend op de 10 seconden increments wist ik deze partij alsnog naar winst te schuiven. De winkel was deze avond niet meer open, een staatslot kopen zat er voor mij niet meer in!”

Het overzicht:

Paul Keres 3               Woerden 1                     6  -  2
1. J. van Oosten (Jaap)     * *Niet Opgekomen*           1  -  0
2. D.J.Z. Dalemans (Diana)  G.J. Hoosbeek (Jan)          1  -  0
3. L. Snuverink (Laurens)   A.M. Benschop (Anne Marie) 0,5  -  0,5
4. P. van der Kooij (Paul)  C.W.J. Schoor (Carl)       0,5  -  0,5
5. C.L. van Houwelingen (Leo) B. Verberne (Bas)          1  -  0
6. G.M.J. Hageman (Ger)     R.V. van Beek (Rolf)         1  -  0
7. F. Wilschut (Frank)      A.J. Goes (Ad)               1  -  0
8. E.P. Verlinde (Erik)     M. van Oort (Marcel)         0  -  1

Op 11 februari speelde ons eerste team thuis tegen Zeist. De week ervoor had Woerden 2 nog met minimaal verschil verloren van Zeist 2. Het was tijd om deze rekening te vereffenen! Nadat ook de tweede auto van de Zeistenaren zich door de file had gewurmd werd de match rond tien voor acht begonnen. In het inleidende praatje probeerde ik de aanwezigen nog wijs te maken dat we de week daarvoor een deal hadden gesloten met Zeist 2, die avond winnen en deze avond verliezen, of andersom. Er werd dus wat verwacht van de aanwezige tegenstanders. Om ze gunstiger te stemmen lagen er consumptiebonnen bij de borden…

Als de slotstedelingen al aan mijn plan wilden meewerken dan lieten ze daar weinig van merken. Voor mijn gevoel stond Rolf binnen no time een stuk achter vanwege een paardvork. Op alle overige borden leken gelijkwaardige standen te staan. Alleen op bord 1 kwam de gemotiveerd ogende Henk zeer goed uit de startblokken, hij leek me wat beter te staan.

Zelf was ik verwikkeld in een interessant gevecht, waarin ik vond dat ik zeker niet minder stond, maar niet direct het juiste plan had om dat uit te buiten. Naast mij zat Carl in een omgekeerde stelling, hij stond zeker niet beter, maar het was voor zijn tegenstander lastig een winnend plan te verzinnen. De borden van Anne Marie en Jan vond ik slecht in te schatten in de weinige tijd die ik mezelf daarvoor gunde; ik schatte ze maar in op remise. Ad stond gedegen (aantekening: nog een remise) en Bart stond gedrongen (aantekening: niet op punten rekenen).

Invaller Bart kwam als eerste naar me toe om te vragen of hij remise mocht aanbieden. Met het verliespunt van Rolf op het uitslagenbriefje vroeg ik hem nog even door te spelen als hij dacht dat zijn stelling dat toeliet. Bart speelt zeer goed de laatste tijd en kan vanuit rustige en gedrongen stellingen soms hard toeslaan wanneer zijn tegenstander een fout maakt. Zeker met veel meer tijd op de klok mocht ‘ie van mij nog even aan de bak. Tussendoor kwam ik op die beslissing terug en gaf Bart te kennen dat hij remise mocht aanbieden, als invaller in een hoger team is dat immers een mooi resultaat. Zijn tegenstander besloot dit aanbod te weigeren maar uiteindelijk leidde een x aantal extra zetten alsnog tot een puntendeling.

De uitslagen volgden elkaar daarna snel op, Ad verloor, Jan speelde remise. Vanachter mijn bord hoorde ik dat Henk in tijdnood zat, stond even op om te kijken en zag hem een uiterste poging doen om zijn partij nog naar een goed einde te brengen. De stelling leek mij op dat moment inmiddels niet meer te houden, heel jammer, maar geen punten daar. Met een tussenstand van 1-4 leek het helemaal de verkeerde kant uit te gaan voor Woerden.

Carl zat stug te verdedigen en probeerde dat door bruut wat pionnen naar voren te spelen. Zijn tegenstander maakte een fout en gaf (ik kon niet kijken maar meende zoiets te horen) een kwaliteit. Carl nam het initiatief over en haalde de volle winst binnen. Gerard, mijn tegenstander, schoof zijn pionnen net op een verkeerde manier vooruit waardoor mijn loperpaar nog beter tot zijn recht kwam, er was nu wel een winnend plan voorhanden. Na diverse valletjes ontweken te hebben mocht ook ik me deze avond tot de winnaars rekenen. Anne Marie liet zien dat ze haar eigen cursus goed ingeprent had en was volledig gefocust om te winnen, het enige resultaat dat iets zou toevoegen aan het resultaat. Ze won deze sterke partij. Door de laatste drie partijen te winnen trokken we stand gelijk en haalde daarmee ons tweede matchpunt van dit seizoen binnen. Vooraf hadden we en doel gesteld om te winnen, om zo van de onderste plek af te komen. Gemiddeld bleken we 100 ratingpunten minder te hebben, wat me achteraf een nog beter gevoel over deze uitslag gaf.

   Woerden 1            Zeist 1 	 
1. Henk de Heer         Erik Olof            0  -  1
2. Anne Marie Benschop  IJntze Hoekstra      1  -  0
3. Jan Hoosbeek         Arjen van Amerongen 0,5 - 0,5
4. Rolf van Beek        Wijnand Engelkes     0  -  1
5. Carl Schoor          Roel Zuidema         1 	-  0
6. Marcel van Oort      Gerard Hamers        1 	-  0
7. Bart de Leeuw        Willem-Jan Veltman  0,5	- 0,5
8. Ad Goes              Hans Kuiken          0  -  1

We zijn het nieuwe jaar met hernieuwd vertrouwen begonnen. De missie voor deze avond was duidelijk: matchpunten pakken.  We hadden 1 invaller: Wim Veelenturf. Altijd goed voor een remise, dus die werd op bord 1 geplant met de opdracht een half punt uit het vuur te slepen. Marcel nam plaats aan bord twee met dezelfde opdracht als Wim: pak een remise en ontlast zo de andere borden. Tot zover de planning. De teamleider van de tegenstander motiveerde ons nog wat met zijn welkomstspeech en het feest kon beginnen! Het werd een enerverende avond. Vele borden gingen gelijk op. Met mijn opdracht in het achterhoofd koos ik voor de minst voor de hand liggende opening besefte ik me, een gambiet. Naar mate de partij vorderde kwam ik zeer actief te staan, een prettige stelling om te spelen maar nog alle kans om een scheve schaats te rijden. Naast me speelde Wim een stelling die meer leek op iets wat op remise zou kunnen uitkomen. Het bleek echter dat Oud Zuylen zich van eenzelfde tactiek hadden voorzien als wij, de laagst geklasseerde speler zat aan bord 1.

Na verloop van tijd hoorden we gepiep. Er werd wat gelachen over een mogelijk brandalarm en afgaande telefoons die sommige mensen niet hadden. Na nog een half uurtje of zo kwam de barvrouw vragen of iemand een bepaalde auto had: er was een ruit ingeslagen. En wie was het haasje: Rolf! Gelukkig lag er niets van waarde in zijn auto, maar je hebt er toch weer een hoop ongein van: aangifte, reparatie etc. En ook zijn partij ging uiteindelijk verloren, hoewel ik het idee had dat dat al bijna bezegeld was voor deze commotie. Rolf leek een stuk geofferd te hebben in ruil voor een pion die zou gaan moeten promoveren. Die promotie zat er echter nooit in.

Naast me hoorde ik Anne Marie een remise aanbod krijgen. Ah, de tijd voor aanbiedingen! Ik ken deze tijd niet, want ik doe eigenlijk nooit remiseaanbiedingen. Snel voegde ik achter mijn zojuist gespeelde zet toe: deze zet is ook mét remiseaanbod. Anne Marie keek rond op de andere borden en nam het aanbod toen aan. De stand op haar bord was er ook naar, ze leek een pion te gaan verliezen waardoor remise een goede uitslag zou zijn. Ook mijn tegenstander accepteerde de remise. De volgorde van de rest van de uitslagen weet ik niet helemaal precies meer. Ad won, waar hij eerder zwaar in de verdediging zat. Zijn koning stond open en bloot er stond een pion van de tegenstander op promoveren maar, hij had wegens een blunder van de tegenstander ineens een stuk voorsprong. Wim leek wel een remise te kunnen scoren, ging over op een gewonnen stelling en wist die daarna helemaal om te buigen naar een verlies. Afknapper. Carl had een zeer goede stelling en wist een stuk voor te komen. Hij moest nog even uitkijken voor wat trucs en eeuwig schaak voorkomen, maar dat ging hem goed af. Carl scoort daarmee 50% in de promotieklasse, net als Rolf.

Bleven over, Jan en Henk, bij een stand van 3-3. Beide hadden een ongeveer gelijke stelling en Jan kreeg een remiseaanbod. Hij overlegde met mij en ik woog af: de stelling van Jan bood meer winstkansen (zoals ik het inschatte), de stelling van Henk leek me compleet gelijk maar hij had veel meer tijd. Henk had me eerder al gevraagd of hij remise mocht aannemen en zou dat in de tussentijd kunnen doen. Ik gaf Jan het advies zijn eigen stelling te beoordelen en op basis daarvan remise aan te nemen of niet. Jan speelde nog even door in het teambelang. Henk won een pion en het eeuwige schuiven om nu zijn pion aan de overkant te krijgen was begonnen. Jan probeerde zijn stelling te forceren, kwam op de koningsvleugel binnen met zijn toren en won een pion. Daarna ging het hard. De verkeerde kant op welteverstaan. De toren van zijn tegenstander kwam door het midden de vesting van Jan binnen en deze vesting werd daarna grondig, steen voor steen, pion voor pion afgebroken. We verzamelden ons allemaal rond het bord van Henk, die nog koelbloedig aan het schuiven was. Hij speelde waarschijnlijk niet de allerbeste zetten, maar zijn tegenstander kwam steeds meer in tijdnood. Na tien minuten tijdnood werd het hem teveel en ging hij alsnog door zijn vlag, in een voor Henk gewonnen stelling overigens. Puik werk. En nu, vol goede moed op naar de volgende match, waarin we Zeist op bezoek krijgen. We zetten weer in op 2 matchpunten!

Het eerste en het vierde van Woerden hebben dit jaar dezelfde doelstelling: matchpunten halen! Deze dinsdag kwam het tweede team van de Soester Schaak Club naar Woerden om tegen ons eerste te spelen. Qua motivatie zit het met dit team wel snor. Op verzoek van Bas zelf speelde hij zijn wedstrijd vooruit, om zo toch zijn bijdrage te kunnen leveren.  Helaas voor ons speelden we het zogenaamde “Woerdens gambiet”, we begonnen met een punt achterstand. Bas had door wat onnauwkeurige zetten te veel druk op zijn stelling gekregen en kwam niet meer onder die druk uit.

Al vrij vroeg op de avond gingen Rolf en zijn tegenstander analyseren. Zijn tegenstander had in één zet twee stukken ingezet en verloor door die ene zet de partij, waar hij tot op dat moment zeker niet slechter stond. De rest van de avond was een harde leerschool voor ons. Eén voor één werden de Woerdenaren van het bord geschoven. Naast mij liet Carl zien dat hij nog steeds niet overtuigd is van de tips van ervaren Pirc spelers en probeerde toch weer zijn eigen variant. Het leidde niet tot het gewenste resultaat. Invaller Bart de Leeuw leek nog af te kunnen stevenen op winst maar moest genoegen nemen met een remise. Van de overige partijen heb ik weinig meegekregen op een triple-pion bij Anne Marie na. Ondergetekende heeft de hele partij gevochten in een remiseachtige stelling waar alleen de tegenstander kans leek te hebben op de winst. Na een 23:00-babymelk-alarm (wat afgaat ook al staat je telefoon uit, grrr) en in flinke tijdnood werd stug doorgespeeld, waardoor uiteindelijk nog een halfje uit medelijden werd toegevoegd aan het totaal. Dit leverde het volgende totaaloverzicht op:

Woerden 1 SSC 1922 2   2 - 6
1. A.M. Benschop (Anne Marie)  - H. Weenink (Henk)        0 - 1
2. R.V. van Beek (Rolf)        - E.J. Smedema (Erik Jan)  1 - 0
3. B. Verberne (Bas)           - R. Molenaar (Rene)       0 - 1
4. G.J. Hoosbeek (Jan)         - W. Seib (Walter)         0 - 1
5. M. van Oort (Marcel)        - H. Al-Haider (Haitham) 0,5 - 0,5
6. C.W.J. Schoor (Carl)        - M.F. Kok (Marijke)       0 - 1
7. A.J. Goes (Ad)              - K.J. Vegter (Koen)       0 - 1
8. B. de Leeuw (Bart)          - A. van Ginkel (Arnoud)  0,5 - 0,5

Dit betekent: werk aan de winkel! We zullen de feestdagen goed moeten benutten om volgend jaar tot de tanden gewapend te verschijnen bij Oud Zuylen. Aan de slag met theorie, openingen, uitproberen met snelschaken, taktiektraining etc. Goede feestdagen toegewenst!

Voor zover ons eerste team dit jaar nog niet erg genoeg is uitgedund hadden we ons voor dit keer nog een extra handicap toebedeeld. Met drie gemotiveerde invallers trokken we naar Amersfoort om daar tegen de koplopers te spelen. Dat gemotiveerde spatte er aan bord 8 echt vanaf toen Aldo op zet 11 een remiseaanbod weigerde. Goede instelling, maar niet zo’n handige keuze tegen een FM met bijna 400 punten meer! In de mail die ik voor deze match rondstuurde probeerde ik onze spelers op te peppen door te stellen dat Ons Genoegen de vorige keer met een gemiddelde rating van “maar” 1815 hun op papier betere tegenstanders had verslagen. Dat moest ons toch ook houvast bieden… Dit keer was hun opstelling gemiddeld 100 punten meer, die van ons kwam nog lager uit dan de vorige keer. Dat was in de uitslag duidelijk merkbaar.

De teamleider zelf werd als eerste hardhandig van het bord geveegd. Moet je ook maar geen opening spelen die je niet meer wilde spelen. En velen volgden als vanzelf het goede voorbeeld… De volgorde van afronding weet ik niet precies meer, dus de overige uitslagen op bordvolgorde. Henk haalde aan bord 1 echt alles uit de kast om een een remise te halen in een toreneindspel met een pion (of twee?) minder, maar ging ten onder. Bas speelde een enerverende partij waar de neutrale toeschouwer minimaal IM moest zijn om te doorzien wie er beter stond. Uiteindelijk werd eeuwig schaak gegeven: remise. Jan Hoosbeek speelde een puike pot waar zijn tegenstander meer tijd gebruikte. Er kwam een volledig gelijke stelling op het bord en de heren namen beide genoegen met een half punt. De partij van Ad had heel anders kunnen -en moeten- aflopen. Met een stuk meer en een pion minder had hij diverse keren de mogelijkheid om zijn voorsprong verder te vergroten, maar uiteindelijk kostte een soort van dolle toren truc hem een dame en de partij. Wim -Remisekoning- Veelenturf speelde, natuurlijk, een remise. Vanuit de opening stond ‘ie compleet gewonnen, aldus zijn tegenstander, maar aan het eind was er slechts voor ieder de helft van de buit. Jan Pool werd langzaam maar zeker in het defensief gedrukt en zijn tegenstander speelde het spel gedegen uit. Een nul. En tot slot Aldo, kreeg waar voor het afslaan van de remise. Een lesje schaak en veel extra kennis opgedaan!

Ons Genoegen 1                  Woerden 1               6,5 - 1,5
1. A.J. van der Burch - H.J.J. de Heer    1 - 0
2. L. van Twillert    - B. Verberne     0,5 - 0,5
3. S. van de Groep    - G.J. Hoosbeek   0,5 - 0,5
4. W. van de Groep    - M. van Oort       1 - 0
5. M. Riemersma       - A.J. Goes         1 - 0
6. W. Velker          - W.J. Veelenturf 0,5 - 0,5
7. B.H. Wilders       - J. Pool (Jan)     1 - 0
8. J.A.J. Marcus      - A. Oxener (Aldo)  1 - 0

Woerden 1 is begonnen met de 1e wedstrijd in de promotieklasse van de SGS na de degradatie uit de 3e klasse KNSB. Sinds het vorige seizoen is de opstelling van Woerden flink gewijzigd.

Om 9 uur begint de spanning op de meeste borden wat op te lopen. Op het 1e bord, waar Anne-Marie speelt is er nog weinig aan de hand in een gesloten stelling waar alle stukken nog op het bord staan. Bij Bas op bord 2 is het al wat spannender aan het worden. Het lijkt erop dat de tegenstander een belangrijke diagonaal heeft weten te blokkeren en het is nog niet zo eenvoudig om een plan te vinden voor Bas. Op bord 3 staat Jan wat gedrukt, maar nog niet zo erg dat het zorgelijk begint te worden. Op bord 4 pakt Rolf de zaken klassiek aan. Op zijn spel is niets aan te merken, maar hij heeft ook nog niet veel bereikt. Marcel op bord 5 heeft met zwart een aardige stelling gekregen, waarin hij het thematische b5 in een Pirc-achtige stelling heeft weten te realiseren. Bij Carl op bord 6 begint de stelling er wat verdacht uit te zien. Zwart is daar een aardige aanval aan het opzetten. Wim heeft op bord 8 de zaken voortvarend aangepakt op de koningsvleugel. De vraag is: weet zijn tegenstander de zaak te openen. Lukt dat, dan gaat Wim het moeilijk krijgen, anders heeft hij gewoon wat ruimtevoordeel.

10 uur: Anne-Marie krijgt toch wat onaangename druk te verduren. Bas offert tijdelijk een kwaliteit. De vraag is wat hij daarmee gaat bereiken. Rolf heeft inmiddels een duivelse truuk in de stelling geweven. Waarschijnlijk iets te opzichtig om de tegenstander daar in te laten trappen. Marcel heeft inmiddels wat velden uit handen moeten geven, dus daar ziet het er iets minder rooskleurig uit. Bij Carl is de zaak wat verbeterd. Hij heeft welliswaar een ernstig achtergebleven pion, maar de stelling is wel erg gesloten geworden. Ad heeft nog steeds een degelijke stelling, maar bij Wim begint de zaak inmiddels wat uit de hand te lopen.

11 uur: Een aantal beslissingen zijn gevallen, maar het blijft spannend. Anne-Marie kon de druk niet weerstaan, Rolf truukte zijn tegenstander de afgrond in en Wim moest de handdoek in de ring gooien. Bas staat waarschijnlijk gewonnen in een eindspel. Jan en Carl hebben het heel zwaar. Ad en Marcel houden goed stand.

11:30 uur: Bas nam remise met 4 pionnen tegen een loper. Jan, Marcel en Carl verliezen.

Woerden 1 – Hoogland 1 : 2-6