Categorie: ExternTeam1_2015

(Priori)Tijdgebrek en nukkigheid leidde tot radiostilte omtrent ons verlies de vorige match tegen Zeist. Even dachten we kans te maken op de titel, maar die droom werd met 6-2 hard de grond in geboord. Deze avond was een nieuw moment om onze eer te herstellen.
Het is 20:50 en ik kan al beginnen aan het verslag van deze avond. Een treurig einde van mijn partij waarbij ik een penning van mijn Dame overzag, wat ik een zet daarvoor nog had zien aankomen. Het hoofd is overal mee bezig, behalve met schaken de laatste tijd, met dit resultaat tot gevolg. Helaas kon ik mijn team niet meer bieden vanavond.
Twee minuten nadat ik dit verslag begon heft Bas de treurigheid op door ondekbaar mat in de stelling te brengen. 1-1 is de tussenstand. Eerder heb ik de tegenstander van Henk Dankers al horen fluisteren dat hij na de desbetreffende zet nog steeds beter stond. Ook al is het voor mij fysiek moeilijk dit bord (in de hoek) te bereiken, ik heb er vooralsnog een goed gevoel over.
Henk de Heer zit er nog ontspannen bij. Hij speelt tegen de welbekende Hans Buikema die ook heel goed is met hout, maar Henk lijkt op het bord beter om te gaan met de beschikbare houtjes. Jan Hoosbeek speelt hoofdschuddend, geen goed teken. Hans Tuit heeft een stelling met veel spanning erin. Martijn staat moeilijk en lijkt te moeten vechten voor remise. Invaller Jan Pool lijkt me daarentegen overwegend te staan en heeft zijn tegenstander, de voorzitter van Lekstroom zoals ik het zie in de tas. Maar, zoals bekend valt op mijn visie vanavond niet echt te bouwen.
21:15. Nog steeds geen uitslagen. Wat duurt zo’n avond toch lang. Wat doe ik normaliter al die tijd? En waarom ben ik aan het eind dan ook meestal nog in tijdnood? Allemaal van die vragen waar mijn hersens ineens ruim de tijd voor krijgen.
21:20. Hans Buikema begint een beetje te zuchten. Het kraakt aan zijn kant van de stelling. Hoeveel ellende kan hij nog aan? Martijn begint nu pas met schaken. Een mooie overzichtelijke stelling met maar een paar stukken op het bord. Dit soort stellingen heb ik hem naar winst zien schuiven tegen bepaalde sterke spelers, waarom niet ook vanavond?
22:04. Eindelijk bezwijkt de stelling van Hans Buikema onder druk van Henk de Heer. Stug verdedigen mocht niet baten en we staan nu een punt voor. Het ziet er voor de eindstand al redelijk rooskleurig uit, hoewel de overwinning niet overweldigend zal zijn.
22:16 Henk Dankers laat een compleet gewonnen eindspel glippen door een “handigheidje”. Hij promoveert met één van zijn pionnen om de koning een veld verder naar achter te duwen, maar verliest daarbij juist echter een tempo doordat diezelfde koning nu eerder bij een andere pion kan aankomen. Dat ene tempootje nekt hem nu. Het remiseaanbod wordt nog wat minuten overwogen en zijn tegenstander besluit nu ook nog om verder te spelen na het remiseaanbod van Henk. Het ziet er wel pot-remise uit, maar op zo’n festivalavond als deze weet je het maar nooit. We hadden het hele punt van Henk wel nodig waardoor teamwinst ineens weer wat verder weg lijkt.
22:47 Martijn heeft de hele tijd gevochten voor een remise in een stelling met beide een toren, maar voor Martijn een pion minder. Zijn tegenstander wist de toren ideaal te positioneren om uiteindelijk een pion te laten promoveren. De stand is hiermee weer gelijk.
Twee bier later (dan weet je niet meer hoe laat het is) heeft Jan Pool twee pionnen op de 6e rij. Met te veel dreigingen voor zijn tegenstander om alles te dekken trekt hij uiteindelijk de zege over de streep. Een nette overwinning.
Hans Tuit draait en keert. Probeert nog een remise aan te bieden maar als ik zijn tegenstander was geweest had ik ook doorgespeeld. De betere stelling wordt hier inderdaad uitgebuit en Hans loopt tegen een zeldzame nul aan.
3,5- 3,5. Jan Hoosbeek manoeuvreert heeft wat meer ruimte en kan bepalen waar het spel plaatsvind. In beider tijdnood valt hij hard de koningsstelling aan en wint materiaal en de partij. Een nipte overwinning voor Woerden.

Feike Reitsma     – Bas Verberne    0-1
Charlotte Moons   – Marcel van Oort 1-0
Gerard Huisinga   – Martijn l’Ami   1-0
Ruth Woning       – Jan Hoosbeek    0-1
Hans Buikema      – Henk de Heer    0-1
Jan van Himbergen – Hans Tuit       1-0
Henk de Bruyne    – Jan Pool        0-1
Koen Thomassen    – Henk Dankers    ½-½ 

Wat onze concurrentie kan, kunnen wij beter. Een klein maandje geleden won onze medekoploper DBC met 5,5-2,5 thuis van Almkerk. De afgelopen avond werd echt van alles geprobeerd om ons een toontje lager te laten zingen. Storm (code geel), een lange reis, een griepepidimie, om zomaar eens wat obstakels te noemen. Zelfs een initiële achterstand en diverse dubieuze stellingen leidden ons niet af van dat ene doel: groots winnen.
Met één afmelder en twee zieken die allen zeer goed vervangen werden, waren we om 19:38 volledig compleet aanwezig. Voor ons een record. De Almkerkers zaten ons natuurlijk al achter het bord op te wachten. De interne daar moest nog beginnen, maar blijkbaar was deze druk voor de externe wel nodig. Ach, wij zijn wel wat gewend, immers, intern wordt het Surinaams op tijd komen bij ons veelvuldig geoefend.
Jan Bulk deed wat hij intern ook nogal eens doet: de partij lekker afraffelen. Binnen no-time stonden we 1-0 achter. Niemand had destijds een stuiver durven inzetten op de uiteindelijke eindstand.
Jan Pool schoof zijn sterk gewonnen pluspionnetjes degelijk naar de overkant en leek nooit ver van de overwinning.
Bij Wim Veelenturf werd een paard onnodig geofferd door zijn tegenstander (waar ik ook al vond dat Wim beter stond). Zo stonden we weer voor.
Voor de stelling van Hans Tuit gaf ik niet zoveel. Hij had een klein poppetje meer, maar ik zag twee compleet inactieve lopers. Zijn tegenstander liet vervolgens toe dat die schuinsmarcheerders echter de volledige vrijheid kregen, met penningen en al. Ook die partij werd dus gewonnen.
Het verhaal aan het bord van Henk Dankers was nog vreemder. Ook hij stond in mijn ogen binnen no-time verloren. Een zwarte pion was doorgedrongen tot e3. De witte monarch nog in het midden, met aanvallen van beide flanken. Maar, zolang hij nog ademt blijft Henk verdedigen. En net toen er één mogelijk zetje kwam om de druk uit de stelling te halen benutte Henk die. Hij zag een mooie paardvork en benutte die ten volle om met twee pionnen minder een remise af te dwingen. Chappeau voor die vechtlust.
De stelling van Bas begreep ik niet, er stond nog heel veel op het bord, teveel voor mij om door te rekenen, maar het leek erop dat hij aan het drukken was. En dat bleek uiteindelijk ook de doorslag te geven.
Zelf kwam ik beroerd uit de opening, overzag dat mijn tegenstander een pion kon nemen, maar hield uiteindelijk een geweldige, winnende stelling over. In tijdnood werd dat nog bijna teniet gedaan, maar schaakavond zonder spanning is een avond niet geleefd en dus heb ik de twee seconden even aangetikt voordat mijn tegenstander een paar zetten later mat ging.
Ad Goes zijn partij leek mij lange tijd remise-achtig. Zijn tegenstander vond zelfs dat hij gewonnen had gestaan, maar uiteindelijk heeft de winnaar altijd gelijk. Oftewel, Ad kwam, zag en overwon. 6,5-1,5 winst, en dus de druk erop gezet bij DBC die moeten blijven winnen om ons bij te blijven.

Het was me het avondje wel. Het begin viel me mee. Het is altijd een lange rit naar Giessenburg, maar er was weinig file en iedereen bleek op tijd van huis gegaan te zijn. Hierdoor zaten we bij de start van de match gewoon met acht man van Woerden achter de borden.
De borden inschattend dacht ik dat we onze hand overspeeld hadden zo halverwege de avond. Henk Dankers was als eerste klaar en haalde gelukkig een vol punt binnen, zoals hij al het hele seizoen doet. Op de overige borden stond het ongeveer gelijkwaardig, waar wij qua ratings zwaar favoriet waren.

Wim Veelenturf kon een stuk tegen twee pionnen voorkomen, maar deed dat niet. Ook kon hij twee paarden naar de stal dirigeren ten koste van een toeren. Maar deed dat niet. Veel gemiste kansen in zijn partij met uiteindelijk een uitslag waar je vooraf voor tekent bij een invaller: remise.

Van de partij van Henk de Heer heb ik weinig meegekregen, net als van dat van Jan Bulk. Beide sloten af met een half punt.
Ik had zelf voordeel, direct vanuit de opening. Ik dacht veel te lang na over hoe dat tot winst moest gaan leiden en kwam zelfs nog in tijdnood in een stelling die minder was, maar met 11 seconden over was ik ruim op tijd om remise overeen te komen met mijn tegenstander.

Hans Tuit stond diverse pionnen voor. Het leek me een kwestie van tijd voordat hij de winst over de streep zou trekken. Dit gebeurde ook op de van Hans bekende degelijke wijze, waarmee de winst voor Woerden een feit werd.

Ad Goes stond beter, maar dat voordeelde ebde met de tijd wat weg. Hij probeerde uiteindelijk een klein voordeeltje uit te melken, ging remise uit de weg en dacht een pion voor te komen. Met een schaakje maakte de tegenstander duidelijk dat daarmee een volle toren het ruilmateriaal was. Zijn nederlaag was daarna snel een feit.

Jan Hoosbeek kwam in tijdnood en schroefde zijn hartslag op naar zo’n 140 per minuut. Daarmee wist hij uiteindelijk wel onder de wurggreep van tegenstander uit te komen en haalde na voordelige afwikkeling de volle buit binnen. Dat hij in een eerder stadium twee keer remise aangeboden had gekregen was hem ontgaan. Sint-tip: nieuwe batterijen voor het gehoorapparaat.

   De Giessen en Linge 3  Woerden 1        2,5	- 5,5
1. M. van Wingerden       M. van Oort      0,5	- 0,5
2. A. Uittenbogaard       G.J. Hoosbeek     0	-  1
3. J. Post                H.J.J. de Heer    0	-  1
4. B. van Hees            J.H. Tuit         0	-  1
5. J.W. de Jong           A.J. Goes         1	-  0
6. W.M. Deurloo           W.J. Veelenturf  0,5	- 0,5
7. R.J. van Driel         H.A.P. Dankers    0	-  1
8. J.H. Kooy              J.C. Bulk        0,5	- 0,5