Hij stond al zes keer op de erelijst van dit toernooi. Het nummer zeven bleek speciaal te zijn. Niet alleen won Marcel het toernooi, hij deed dat ook nog eens ongeslagen, zeven winstpartijen! Een unicum, net als het gegeven dat hij dit toernooi als eerste voor de derde keer op zijn naam schrijft. Iedereen op zijn pad werd verslagen, al ging dat niet iedere ronde even gemakkelijk. In de zevende en laatste ronde was zijn naaste achtervolger, Ed Roering, binnen redelijke termijn klaar met een vaste tegenstander van zijn eigen club Kijk Uit. Hij had daarmee ruim de tijd om aan het bord van Marcel eens te polsen of er nog een kansje op een gedeelde eerste plek inzat. Het bleek dat Marcel de nodige moeite had met het spel van één van de verrassingen van het toernooi: Bas Jansen. Ik heb gehoord dat Bas zelfs het beste van het spel heeft gehad tijdens deze partij, maar dat Marcel er mede door tijdsdruk bij Bas (alweer) uiteindelijk in slaagde om hem alsnog te tackelen.
2e plaats: Ed Roering
De tweede plek werd behaald door degene die qua rating ook als tweede geplaatst was: Ed Roering. Zijn eigen verhaal is te lezen op de website van schaakclub Messemaker. Ook zijn partijen gingen niet allemaal zonder slag of stoot, maar werden op één na allemaal gewonnen wat leidde tot een TPR van 2200. Alleen Marcel Schröer gaf hij een vinger teveel en die nam direct de hele hand. Met dit toernooi heeft hij weer wat ratingpuntjes verzameld (wel jammer dat ik persoonlijk wat van die punten heb moeten overhandigen, waar er nog kansen lagen om Ed juist wat punten af te nemen…)
3e plaats: Jelle Wiering
De derde plaats wordt uiteindelijk gedeeld tussen Jelle Wiering en Ed Oosterlaken, waarbij Jelle als officiële derde genoemd zal worden vanwege de betere weerstandspunten. De onderlinge partij tussen deze twee werd in de vierde ronde echter in het voordeel van Ed beslist. Vervolgens verloor Jelle ook nog van Arno Luinenberg. Ed speelde nog remises tegen Carlo Assink en Bas Verberne. Door deze gang van zaken kon het gebeuren dat beide heren in het gebruikte Zwiterse systeem nooit werden ingedeeld tegen Marcel Schröer en dus nooit een echte kans hebben gecreëerd om dit toernooi daadwerkelijk te winnen. Een ereplaats bleek dit jaar het hoogst haalbare.
Ratingprijzen: Wim Goossens en Henk Dankers
Het toernooi had zoals gewoonlijk twee ratingprijzen te vergeven. De lijst wordt ongeveer opgedeeld in drieën, waarna de ratings worden bepaald waarvoor de prijzen zullen gelden. Dit jaar werden de grenzen gelegd bij 1700 en 1450. In de categorie tot 1700 bleek Henk Dankers de man die het best gepresteerd heeft dit toernooi. Overwinningen tegen Daniël Elsenberg en Jan Bulk hielpen bij het behalen van dit resultaat.
In de categorie tot 1450 ging de ratingprijs naar Wim Goossens. Het blijkt nog maar eens dat we er weer een aanwinst bij hebben gekregen bij Woerden dit seizoen. Een schaker die komt voor de gezelligheid, maar als het er op aankomt ook nog een aardig potje met de houtjes kan schuiven. Hij bleef maar net Michel Togni voor, die met evenveel punten zijn gewenste vijftigprocentsnorm weer heeft behaald.
Verdere eervolle vermeldingen voor goed presteren over het gehele toernooi kunnen gemaakt worden voor onder andere Bas Jansen (129), Jan Pool (159), Willem Vink (166) en Ton de Nijs (171). (Genoemde punten achter de personen is het aantal ratingpunten dat de TPR boven de eigen rating ligt).
Jelle Wiering – Bas Verberne 1-0
Dit was nog een mooie partij in de laatste ronde. Er zat een mooi einde aan met zowel winst als remisekansen, zwart speelt nog een parel van een zet maar moet uiteindelijk toch zijn meerdere erkennen in de witspeler. Commentaar bij de partij is van Jelle zelf.
