SOS competitie

Woerden 2 kreeg voor de SOS competitie op dinsdag 10 oktober het team van De Giessen en Linge op bezoek. Op papier een sterkere tegenstander. Tot tien uur vond ik de strijd wel ongeveer gelijk opgaan. Veel ongeveer gelijke stellingen, Willem Vink had een knaller van een aanval, Mark stond gedrukt, net als Wim, Henk leek me juist weer een kleine plus te hebben. 10 minuten later bleek de tegenstander van Willem een eeuwig schaak in de stelling te hebben geweven waar hij graag gebruik van maakte. Vervolgens was het heel lang wachten tot er nog een punt de kant van Woerden opviel. Bord voor bord kwam het ware krachtsverschil naar boven. Uiteindelijk wist super sub Olivier -na de hele avond figuurlijk bont en blauw te zijn geslagen- alsnog een dodelijke klap uit te delen en een vol punt binnen te halen. De felicitaties gingen de lange reis mee terug naar onder de rivieren, wij bleven gedesillusioneerd achter. We hebben nog 20 dagen om ons weer op te laden voor een nieuwe krachtmeting. Woerden 2 Rating De Giessen en Linge 1 Rating Ronde 2 Pieterse, M. (Mark) 1781 Vonk, J.J. (Jaco) 2025 0 – 1 Heer de, H.J.J. (Henk) 1770 Boot, H. (Henk) 1925 0 – 1 Huizer, O.C. (Olivier) 1789 Karelse, J.M. (Hans) 1817 1 – 0 Oort van, M. (Marcel) 1737 Schakel, T. (Tijmen) 1797 0 – 1 Klaassen, C.A.J. (Chris) 1691 Stok, M.P.G. (Mattias) 1739 0 – 1 Vink, W. (Willem) 1555 Wingerden van, A.T. (André) 1684 ½ – ½ Veelenturf, W.J. (Wim) 1565 Rutgers, L.W. (Louis) 1598 0 – 1 Oxener, A. (Aldo) 1567 Uittenbogaard, A. (Arjan) 1580 0 – 1 Gemiddelde Rating: 1682 Gemiddelde Rating: 1771 1½-6½

We staan er in Woerden in middels niet meer van te kijken. De ene na de andere onbekende komt ons nieuwe onderkomen inlopen. En ja, ze komen allemaal om te spelen. Nieuwe leden. Als een ware pandemie stromen ze de club binnen. Een mooie ontwikkeling, waardoor we over 1 jaar alweer uit ons nieuwe onderkomen gegroeid zullen zijn en een extra verdieping moeten bouwen, of een extra avond moeten gaan schaken, of… Nou ja, dat zien we volgend jaar wel. Maar, die bewuste avond liep er niet 1 onbekende naar binnen, maar wel vijf tegelijk! Na een tijdje bleken dit onze tegenstanders te zijn, van een match die pas een week later op de planning stond. Helaas moesten zij onverrichter zake huiswaarts, met de vermelding dat zij een week later hartelijk ontvangen zouden worden. Deze dinsdag, 6 december, kwamen ze nogmaals aangetreden, de heren van Denk en Zet 1. Het weinige dat ik inhoudelijk van de match weet: Rolinde links naast me was lange tijd op de zwakheden in de stelling van haar tegenstander aan het duwen. En duwde tot zijn koning omviel. Jacco rechts van mij speelde… ik weet het niet, vreemd. Maar zeker effectief! Van de partijen van Mark (winst), Michiel (verlies) heb ik weinig meegekregen. Henk de Heer zag ik weer een mooie ingewikkelde stelling opzetten die hij minder ingewikkeld vond dan zijn tegenstander. Voor de stellingen op de borden van Ad en Henk Dankers gaf ik geen stuiver. Daarom nam ik zelf op dat moment een remise aan, zodat de 4,5 punt zeker werd gesteld. Achteraf hoorde ik dat Henk Dankers alsnog gewonnen had! Zo wonnen we met 5,5 – 2,5. We zien de gezellige tegenstanders volgende week graag weer terug, ze kennen inmiddels de weg.

ongeveer een jaar geleden werd er door het 2e met 5,5 – 2,5 verloren van ditzelfde team. Voor deze ontmoeting hadden we twee invallers nodig, voor Mark en Rolinde (EK), maar niet getreurd, we hadden twee super subs: Olivier en HenkdH. De setting was een vochtig bovenzaaltje in een oude kerk. Samen met laat-doorbrekend-talent Michiel was ik, express, lekker vroeg. We werden warm onthaald in een vooroorlogs klein keukentje om daar onder het genot van een vers bakje koffie te wachten tot de jeugd klaar was met spelen. In de zaal viel me ook het mooie antieke bord op, waar nog netjes met een krijtje de opstelling op werd genoteerd. Mijn vermoeden is dat het bord als sinds de oprichting van de Larense SC (1906) mee gaat. Gisteren viel het bijna uit elkaar… Wat ook vrij snel uit elkaar viel was de stelling van Willem Vink. Binnen de kortste keren zag ik dat hij een stuk ging verliezen, maar aan de andere kant had zijn tegenstander de hele Koningsvleugel nog in de kazerne staan. Dynamische kansen daarom, maar helaas wist Willem die niet te benutten. Daarnaast zette de helft van het duo “Het Goede Doel” een solide partij neer. Maar, zo rond half elf hoorde ik van de andere kant van de zaal “oh, die had ik helemaal over het hoofd gezien”. Game over. Aan bord 6 leverde Ad Goes een mooie partij af. Halverwege zag ik dat hij een paardvork om zijn oren kreeg waardoor hij een kwaliteit achter zou komen. Maar, Ad wist zelfs daarmee nog een halve punt binnen te halen. Met Michiel Somers had ik een gezellige heenreis, waar we onder andere zijn stormachtige ontwikkeling bespraken. Hij speelde deze avond heel secuur, had een klein voordeeltje en wist dit op het laatst nog net tot een overwinning om te zetten. Dan Olivier. Hij speelde de meest knotsgekke partij van de avond als je het mij vraagt. Zijn tegenstander speelde in de eerste 5 zetten zowel a3, b4, c4 en e4. Olivier ontwikkelde netjes en had een stuk voor het grijpen maar zag dit pas tijdens de bespreking achteraf. 12 zetten in drie uur, ik vind het eigenlijk gewoon lui. Een half punt binnenhalen tegen een sterkere tegenstander is wel nog steeds een mooi resultaat. Zelf zat ik tussen twee grootheden in. Rechts naast mij pakte de tegenstander van de andere helft van het duo “Het Goede Doel” een pionnetje mee op b2. Zelfs als het goed is, is dat niet goed. Toch? De stelling van Henk werd super actief. Helaas wist zijn tegenstander alle dreigingen te pareren. Naarmate de partij vorderde wist de zwartspeler zijn inactiviteit op te lossen en kwam nog een keer genadeloos met de Dame binnen op de 2e rij. Zelf speelde ik een zo saai mogelijke partij tegen, wat achteraf bleek, een veel sterkere tegenstander. Continu stond ik onder een klein beetje druk, maar wist ik die druk ook klein te houden. In een pionneneindspel met de dames nog op het bord koos ik voor een veilig remiseaanbod. Tot slot de partij aan bord 1. Jacco haalde een verse opening uit blik en kwam daarmee heel goed te staan. Gewonnen zelfs, als je het een simpele toeschouwer zou vragen. In een moment van onachtzaamheid wist de vijandelijke dame op een paard door te dringen achter de pionnenlinies en daar een kwaliteit op te pikken. Alsnog dacht ik dat Jacco dit ging winnen, zijn tegenstander dacht hier anders over en commandeerde twee pionnen naar voren voor een tegenaanval. Hierdoor konden geen van de pionnen van Jacco promoveren en bleven beide partijen over met te weinig theoretische kans op winst om nog door te spelen. We hebben daarmee de winst aan onze sympathieke tegenstanders moeten laten, ondanks mooie gevechten. Gezien het ratingverschil tussen de teams is dat geen schande, we zijn sinds de vorige keer een half punt ingelopen op dit team. Over drie jaar gaan we winnen!

Dit was de eerste avond dat we met het nieuwe 2e team van Woerden aan de slag mochten, de tegenstander was Vegtlust 1. Woerden 2 is een mooie mix van jeugdig talent en wijze oudgedienden, aangevuld met een enkeling die zou willen dat hij talent had of wijs was. Die laatste persoon zet je dan altijd in om stukjes te schrijven, zodat ook hij tot zijn recht komt. Het werd een ware thriller. Op papier (zag ik achteraf), ontliepen de twee teams elkaar met maar 10 ratingpunten gemiddeld. De borden halverwege gaven mij geen reden om een gokje te wagen bij Unibet. Henk de Heer kwam als eerste zijn uitslag invullen, ik begreep dat hij een combinatie over het hoofd had gezien in een verder redelijk gelijkwaardige partij. Michiel, één van onze leukste nieuwe aanwinsten op de club, had een geweldige partij op poten gezet maar ging helaas met een beginnersfout ten onder. Het is ons allen wel eens gebeurd. Over 2 maanden is hij vast weer de oude. Jacco was in een vreemd, maar toch soort evenwichtige partij beland, waarin zijn tegenstander een stuk had gegeven voor wat pionnen en druk om er één te laten promoveren. Jacco wist onder die druk vandaan te komen en won. Olivier, volgens mij de vliegende keep van de club, had ook al een aparte partij, waarin hij na een soort misser een extra loperpaar had tegen een dame. Hiermee wist hij zoveel druk te geven dat deze partij tot remise werd besloten. Marcel speelde een ingewikkelde partij met veel mogelijke varianten, waar hij om activiteit te winnen een paard in het midden van het bord kon weggeven. Die activiteit bleek een tweezijdig mes en hij moest uitkijken om niet tegen een verliespunt aan te lopen. Zetherhaling besloot deze partij. Bij Willem was het zoals gewoonlijk weer bal. Dit keer werd er weinig geofferd, behalve dan zijn Koning, middels een onreglementaire zet. Even dacht hij dat hij daarmee verloren had, maar dat bleek niet het geval. Na het terugzetten van de positie wist hij de partij alsnog naar zich toe te trekken. Bij Henk Dankers vond ik dat hij onder druk stond, maar hij weerde zich kranig. Toen eenmaal een vrijpion van zijn tegenstander was afgesnoept, boodt die remise aan. Helaas wel op een geluidsniveau wat Henk al zeker 25 jaar niet meer meekrijgt, terwijl hij dat van te voren reeds gemeld had. Na een kleine hint richting zijn tegenstander en nog een (luider) remiseaanbod bij de volgende zet, werd hier de vrede getekend. Tot slot was alleen Rolinde nog bezig aan bord 1. Ook hier een dynamisch evenwichtig spel op het bord, maar beide spelers waren inmiddels onder de minuut beland. Het was een waar schouwspel waar Rolinde en Pieter ons meenamen in de dynamiek van de 64 velden. Pieter gaf, volgens mij per ongeluk, een kwaliteit, maar behield controle over de stelling. Rolinde probeerde uit alle macht te duwen en te trekken, maar uiteindelijk werden (70 zetten notitie van uw verslaggever later) alle pionnen geslagen en stonden alleen twee moegestreden Koningen op het bord. Een mooie 4-4 was de eindstand, het had ook zomaar andersom kunnen zijn. (aldus gejat van de teamleider van Vegtlust). We kunnen vol goede moed uitkijken naar onze volgende match tegen Larense SC op 4 november a.s.

Het was een gezellige drukte in Huize Victoria waar twee teams een externe wedstrijd speelden en er ook nog interne partijen werden gespeeld. Woerden 1 speelde de match tegen ZZC 1 in de groep HKB van de SOS. In het schaken bestaan er vele manieren om te offeren. In de competitie komt daar nog eentje bij: de speler offer. Op bord twee werd de invaller aan de rating goden  geofferd en moest al snel de pijp aan Maarten geven.  Ook op andere borden was het pleit rond 10 uur al beslecht. De tegenstander van Ed kwam in een erg passieve stelling terecht en raakte daardoor over de lange diagonaal een volle kwaliteit kwijt. Daarna was er geen houden meer aan.  Hans wist met zwart al snel een lekker eindspel te krijgen met een loper paar en het centrum. Hans speelde dat vakkundig uit. Olger wist weer eens de stukken van zijn tegenstander in het eindspel volledig vast te zetten. Ondanks de schoenen waar Hugo de Jonge jaloers op zou zijn, kon zijn tegenstander de stelling niet houden en verloor. De partij van Bas was een lichtend voorbeeld voor de overige schakers. Langzaam werden de duimschroeven aangehaald. Zijn tegenstander had geen enkel tegenspel tien Bas een koningsaanval opzette. Met een eenvoudige combinatie besliste Bas de partij. Sten kreeg een theoretisch variantje voor zijn kiezen. Sten was daar minder goed van op de hoogte, zo leek het. Dat moest nauwkeurig gespeeld worden. Nadat alle problemen verdwenen waren, kreeg Sten een remise aanbod. Sten weigerde maar wist het eindspel niet te winnen. Jelle speelde weer eens een avant garde opening. Hij bereikte er niet veel mee. Het werd een kwestie van staan en wachten op een remise aanbod. Zijn lethargische tegenstander  liet er geen gras over groeien. Selman vloog zijn tegen direct naar de keel. Alle lichte stukken werden geruild en er bleef een eindspel met zware stukken over. De vraag is dan: welke koning is het veiligst? Het deed er niet toe. Er kwam een moeilijk eindspel op het bord met dame tegen toren. Dat kon Selman niet remise houden. Hierdoor werd het 6-2 voor Woerden.