Nieuws

Afgelopen dinsdag 22 april mocht het viertal van Woerden voor de laatste keer dit seizoen aantreden in de sgs competitie. In de vorige match hadden we ternauwernood het kampioenschap binnen gesleept. Het nieuwe doel was om ook nog alle mogelijke matchpunten te behalen.

Wendela Oskam – Timo Kroon

De partij van Timo was als eerst voorbij. Op zet 5 ging zijn tegenstander voor een desperado op f7 waardoor de zwarte koning verzwakt raakte, maar zwart wel het loperpaar en het centrum kreeg. Ondanks gelijk materiaal was de stelling van wit meteen dubieus. Op zet 11 vond Timo, door zijn overwichtige positie, een tactiek waarmee hij een stuk won

De zet 11… Df6 is net gespeeld, waardoor wit een stuk dreigt te gaan verliezen.

Vervolgens werd er door Timo met een Russische stijl gespeeld, meerdere malen dreigde hij de ruil van dames om tot een makkelijk gewonnen eindspel te komen. Dit werd door de witspeler afgewezen totdat de keuze aan haar werd voorgelegd tussen schaakmat gaan of toch maar de dames ruilen. Begrijpelijkerwijs werd er voor de laatste optie gekozen. Het eindspel werd vervolgens vrij rustig uitgespeeld. Wanneer duidelijk werd dat wit ook nog een kwaliteit zou verliezen hield de witspeler het voor gezien.

1-0 voor Woerden

Floris Bikker – Tim Groot Bruinderink

Tim speelde zoals gewoonlijk dezelfde opening met zwart. In het middenspel kreeg zijn tegenstander veel spel en verloor Tim uiteindelijk een pion. Tim had geen actieve stelling en dat beviel niet, dus offerde hij er nog een pionnetje bij zodat zijn koning makkelijker actief kon worden. Dit zorgde ervoor dat de koning zijn pijlen kon zetten op de extra pionnen van wit, die enigszins verzwakt waren geraakt. De witspeler raakte hier blijkbaar van slag van, want in een toren en pionnen eindspel met twee pionnen meer verklaarde hij te denken dat de stelling remise was. Tim vroeg vervolgens met een flinke dosis ongeloof of zijn tegenstander hiermee een remise aanbood. Het antwoord luidde ja, dus kon Tim ondanks zijn precaire stelling toch nog een halfje bij schrijven.

1,5-0,5

Jory Koot – Nico Bernts

Jory was als derde klaar, in de opening koos hij voor zijn vertrouwde openingszetten. Zoals gebruikelijk in deze opening werd het hier nog niet meteen spannend. De plannen die horen bij de opening kende Jory beter dan zijn tegenstander. De tegenstander begon in het vroege middenspel namelijk zijn pionnen vooruit te marcheren op de dame vleugel, Jory probeerde daardoor meteen in het centrum te breken. In plaats van de opschuivende centrumpion te slaan besloot zwart op de damevleugel te blijven spelen waardoor Jory zijn e-pion, op e5 kon belanden. Recept voor een koningsaanval. Om de e pion van het bord te halen brak zijn tegenstander met de f-pion maar dit zorgde er niet voor dat zijn positie beter werd. Vlak daarna zag Jory dat de zwarte Dame te veel taken op haar hals had gehaald, waardoor met een tacktiek een pion en stuk werd gewonnen. Nadat hij ook nog een heus octopus paard had gerealiseerd, voelde zijn tegenstander zich genoodzaakt ook nog een kwaliteit op te geven. De tegenstander bleef nog even met zijn stukken schuiven maar creëerde niks meer en het was wachten om het punt bij te schrijven. Nadat dit een tijdje door ging gaf de tegenstander toch op. En daarmee was ook de laatste match van het seizoen een overwinning voor het Woerdense viertal.

2,5-0,5

Jens Roggeband – Titus Nietsch

Jens had weer de witte stukken toebedeeld gekregen, waarmee hij dit seizoen laat zien goed uit de voeten te kunnen. Het doet vermoeden dat we onze topscorer zo tactisch inzetten, maar om eerlijk te zijn is het gewoon per ongeluk zo gelopen. De opening verliep zoals wel vaker vlot voor Jens, waarin hij gefocust is op het zo snel mogelijk aanvallen van zijn tegenstander. Zijn tegenstander probeerde eenzelfde strategie. Maar nadat hij door had dat zijn aanval slomer was, moest hij zijn aanvallend gepositioneerde stukken weer terug brengen om passief verdedigende taken te volbrengen.

In deze positie voelde de tegenstander van Jens zich genoodzaakt tot defensieve maatregelen

Het initiatief was voor wit en dit leidde tot een tactische combinatie waardoor Jens een stuk won. Niet veel later won hij nog een stuk, en daarna weer een! Je zou zeggen dat er nu misschien opgegeven zou worden. Maar met de strijdlust van de uit Zeist afkomstige speler zit het wel goed. In stellingen waar menig persoon de handdoek in de ring zou gooien om zichzelf uit hun lijden te verlossen, werd er gewoon door gespeeld. Er is altijd kans op pat was de gedachte. Nadat in weinig tijd er nog twee illegale zetten werden gespeeld door de zwartspeler en het toch wel heel duidelijk is dat hij bijna mat stond, gaf ook hij op. Dus wint Jens ook een punt.

Eindstand 3,5-0,5

Seizoensoverzicht

In de 19 partijen (er was een reglementaire overwinning) heeft het viertal van Woerden er slechts 2 verloren en in totaal 16,5 bordpunten uit 20 behaald. Op persoonlijke basis zijn Jens Roggeband en Tim Groot Bruinderink beide ongeslagen gebleven!

Overzicht van de persoonlijke resultaten van het SGS-viertal

Wat betekent dit voor volgend seizoen?

Kampioen worden en alle matchpunten heeft ervoor gezorgd dat we hongerig zijn naar een grotere uitdaging. Helaas is er in de viertallencompetitie van de SGS geen promotie en degradatie. Er wordt gewerkt met rating gemiddelde, waarbij het lijkt dat ons team wellicht te kort schiet om in de hoofdklasse mee te mogen doen.

Desondanks is het plan om het alsnog aan te vragen bij de competitieleider, om zo toch in de hoofdklasse mee te mogen doen. Onze verwachting is dat wanneer hij onze shirts ziet er meteen van overtuigd is dat wij in de hoofdklasse thuis horen.

Tot volgend seizoen!

Ook dit jaar wordt het OKW (Open Kampioenschap van Woerden) weer gespeeld, in het vertrouwde format.

Er worden 7 ronden gespeeld, verdeeld over 7 dinsdagavonden, in één grote groep met een Zwitserse indeling.

Wedstrijdinformatie:

• Starttijd: Elke ronde begint stipt om 19:50 uur. Als u dan nog niet aanwezig bent, wordt uw klok gestart. Bent u later dan 20:50 uur, dan wordt de partij als verloren beschouwd.
• Speeltempo: 100 minuten + 10 seconden per zet vanaf zet 1 voor de gehele partij.
• Noteren: Alleen in de laatste 5 minuten van uw bedenktijd vervalt de notatieplicht.

Speeldata:

• Ronde 1: dinsdag 20 mei
• Ronde 2: dinsdag 27 mei
• Ronde 3: dinsdag 3 juni
• Ronde 4: dinsdag 10 juni
• Ronde 5: dinsdag 17 juni
• Ronde 6: dinsdag 24 juni
• Ronde 7: dinsdag 1 juli

Afmelden en byes:

• Graag vooraf een bye aanvragen als u een ronde moet missen. Voor de ronden 1 t/m 5 levert een bye een half punt op (maximaal 2 keer).
• Afmelden kan tot uiterlijk één dag van tevoren. Bent u te laat, dan krijgt u géén punt.

Overig:

• De partijen worden verwerkt voor de KNSB-rating.
• Inschrijven kan via dit formulier: Formulier
• Inschrijfgeld: €15 voor niet-leden van Schaakclub Woerden.
  Graag vóór vrijdag 16 mei overmaken naar:
  NL50 RABO 0190 0646 41 t.n.v. Schaakclub Woerden
  (vermeld uw naam bij de betaling)

Let op:

• Er is een maximum van 60 deelnemers. De afgelopen jaren zat het snel vol, dus schrijf u tijdig in!

Locatie:

De Veste 29
3443 DZ Woerden

Prijzengeld:

• 1e plaats: €100
• 2e plaats: €60
• 3e plaats: €40
• Daarnaast zijn er twee ratingprijzen (ratinggrenzen worden na ronde 1 bekendgemaakt)

Bereikbaarheid:

• Auto: Vrij parkeren in de directe omgeving van de speelzaal.
• Openbaar vervoer:
  • Vanaf station Woerden is het ca. 20 minuten lopen.
  • Met de bus is het clubgebouw in ca. 10 minuten bereikbaar.

Een deelnemerslijst zal worden geplaatst en regelmatig worden bijgewerkt.

De komende twee weken vallen in de schoolvakantie, en dat betekent dat we op de club weer rapid gaan spelen!

Aanstaande dinsdag organiseren we voor de tweede keer het Paasschaaktoernooi. Dat betekent: allerlei varianten van het schaakspel! De varianten die we op derde paasdag gaan spelen zijn: Amazoneschaak, Superpaarden, King of the Hill, Biljartschaak en Fischer Random.
We spelen met een tempo van 20 minuten + 5 seconden per zet. Aan- of afmelden is niet nodig — we delen om 20:00 uur in met de aanwezigen.

De dinsdag daarop is het Vakantieschaak Rapidavond. Dan spelen we met een tempo van 15 minuten + 5 seconden per zet. Ook dan hoef je je niet aan te melden, en we beginnen om 19:50 uur.

Veel rapidplezier gewenst!

Vorig seizoen speelde Woerden 1 in de laatste ronde van de SOS competitie gelijk tegen DBC 1. Woerden was toen al kampioen en er stond dus niets meer op het spel, maar toch, DBC is dus een tegenstander om rekening mee te houden.

De start ging voortvarend. 

Dick Berkelaar liet zich door Marcel zich al in de opening de kaas van het bord eten, raakte in paniek, gaf in plaats van een pion een volle kwaliteit weg en kwam er daarna niet meer aan te pas. Ook Jacco had een snelle overwinning op zak. Sjoerd Hoeben deed na 20 minuten nadenken ook een kwaliteit in de aanbieding. Dat was aan Jacco wel besteed. Leen had Bart van Tooren helemaal in de touwen geduwd. Een “typische Leen-stelling, maar nu zat Leen eens aan de goede van het bord” (RdH). Even leek het erop dat Leen de controle ging kwijt raken maar met een lekker tussenzetje wist ook hij een kwaliteit te verorberen. Hij eindigde de partij met een mooie mat. Olger had met zwart de stelling al rap onder controle. Zijn pionnen kwamen gevaarlijk opzetten en daardoor stortte de stelling van Jan Schepers volledig ineen.

Met een 4-0 tussenstand zou je zeggen dat het een makkelijke avond zou worden, maar de andere vier borden gaven een ander beeld.

Ed had in een symmetrische stand een remise aanbond afgewimpeld. Dat valt natuurlijk te prijzen, maar het kan geen kwaad om daarna fatsoenlijke zetten te blijven doen. Daar was Ed echter niet meer toe in staat. Hij liet de paarden van Nolan Wijenberg binnen komen, verloor een pion en al rap was er niets meer van zijn stelling over. Selman speelde een variant die de argeloze voorbijganger wellicht de wenkbrauwen zou doen fronsen, maar achteraf bleek het allemaal “engine approved” nieuwlichterij te zijn, van beide zijden. Het evenwicht werd nooit significant verstoord en uiteindelijk haalde Selman tegen Jelle Smid het winnende halfje binnen. Sten speelde een prima partij waarin hij met zwart een paard stevig op d4 wist te krijgen. Sten’s hengst domineerde het bord en werd ondersteund door een pionnen-opmars die Har van Himbergen tegenstander de das om deed. 

En dan was daar de partij van Rolinde….

Wie het verslag van de vorige KNSB competitie ronde heeft gelezen, weet dat het in haar partijen er nogal enerverend aan toe kan gaan. Dat was nu in overtreffende trap het geval. Nadat Rolinde een mooie aanval had opgezet, trapte ze in een truc die de stelling deed ontploffen. Met 5 tegen 35 minuten op de klok is dat niet een situatie waar je graag in wil belanden. Rolinde offerde een stuk en kon dat stuk even later weer terug winnen, waardoor er een minstens gelijk toreneindspel zou zijn ontstaan. De klok stond inmiddels op 30 tegen 1 minuut. Wat doe je dan? Noem het moedig, noem het roekeloos. Rolinde versmaadde het stuk en ging voor de aanval. Dat liep verkeerd af.

Ze had een verdediging over het hoofd gezien en won het stuk niet meer terug. Het werd daarna alsnog geofferd voor twee pionnen. Daardoor kwam Rolinde in een dubbel toren eindspel terecht met twee.pionnen minder. En luttele seconden op de klok. Nu hebben we Rolinde al eens vaker miraculeus zien ontsnappen. De klok van Thijs Dam ging van 30 naar 25, naar 20, naar 10. Die van Rolinde schommelde tussen de 2 seconden en 1 minuut. Nog steeds stond Rolinde hopeloos verloren. Toen er nog 5 minuten op de klok stonden liet haar tegenstander pardoes een pion slaan. Een tegenvaller voor hem, maar met de pion op g2 was de winst nog steeds in zicht. “Bruggetje bouwen en klaar!” somberde Jacco. Dat bruggetje zat blijkbaar niet in de gereedschapskist en toen hij met 3 minuten nog bijna mat ging ook, promoveerde Rolinde’s tegenstander zij pion in paniek tot een paard. Drie zetten later werd de vrede getekend.

En zo werd het 6-2 voor Woerden 1, dat nog volop meedoet in de spannende race om het kampioenschap.

Voor alle uitslagen zie: https://sosc.netstand.nl/pairings/view/9862

Met een schaakteam kampioen worden doe je niet zomaar. Voor je het weet bungel je als team weer ergens in een hogere klasse onderaan de ranglijst halfjes te schrapen en te knokken voor handhaving. Een uitvoerig verslag dus, om deze epische prestatie maar eens even goed vast te leggen.

Het seizoen verliep lange tijd echt uitstekend. Of nu ja, seizoen, de vorige zes rondes… Om de een of andere dubieuze reden spelen teams in de vijfde klasse en lager maar zeven rondes. Ik begrijp dat niet zo goed en het is wel erg jammer, maar dat terzijde. 

Woerden 2 won alles tot en met ronde 5 en soms ook nog eens met schrikbarend goede cijfers. Behalve ronde zes dus. Die betreffende ronde was winst waarschijnlijk al genoeg geweest voor het kampioenschap: we zouden daarna eigenlijk alleen nog maar op hoeven komen dagen. De winst in ronde zes kwam er alleen niet: we speelden 4-4 en hadden dus net zo goed kunnen verliezen, want we moesten nu de laatste ronde tegen de nummer twee, SHTV 2, winnen. Alle vijf de eerdere overwinningen in het seizoen waren opeens niet meer zoveel waard. 

Fanatiek bleven we echter… Al op negen maart – net geen maand van te voren (!) –  barstte de discussie in onze groepsapp los. Ingewikkelde theorieën over de opstelling spoten als paddenstoelen uit de grond. Sommige leden van het teams begonnen zelfs over apps die de beste opstelling konden voorspellen, terwijl anderen tactische opstellingen wegcijferden als ‘schieten in het donker’. Toen de discussies dusdanig uit de hand liepen dat mensen elkaar voor ‘conservatief’ begonnen uit te maken was het wel even goed en wachtten wij allen in spanning de door de externe wedstrijdleider gemaakte opstelling af…

In de week van de wedstrijd zelf kwamen wij er achter dat SHTV 2 nog veel meer had voorbereid dan wij al vreesden. Kosten noch moeite waren bespaard, want NS had ‘opeens’ spoorwerkzaamheden, waardoor dat weekend met de trein reizen naar Den Haag totaal riskant werd. We zouden daarom allemaal met de auto vanaf Woerden rijden. Helaas bleek SHTV 2 daar ook van op de hoogte, want Extinction Rebellion bleek ingehuurd om de snelweg af te zetten. Mensen, vergis je niet, het mag dan wel slechts 5de klasse KNSB zijn, de strijd is bikkelhard!

De dag des oordeel brak aan. Je verzint het niet, maar zowel de trein van Timo als die van mij bleek defect met deuren die niet meer open gingen. Toen we erachter kwamen dat het om dezelfde trein ging zochten we elkaar maar op en niet lang daarna werd de code door de machinist gekraakt. We pakten snel een andere trein en reden vanaf Woerden met topsnelheid via Leiden naar Den Haag. Een navigatie voorin voor de route, eentje achterin voor de flitsers. Woerden 2 zou op tijd komen: de eerste draak was verslagen. 

Nu nog even minstens 4-4 spelen… Een blik op de opstellingen leerde mij dat allebei de teams een vergelijkbaar strijdplan hadden: Woerden had de grote kanonnen op bord 1 tot en met 4, SHTV 2 op bord 5 tot en met 8… Je zou kunnen denken dat een 4-4 dan voor de hand ligt, maar zo ging het helemaal niet!

Het begon namelijk vooral heel erg ellendig. 

Bord 7 was niet best. Henk de Heer ‘offerde’ in een Caro-Kann binnen tien zetten al een pion maar de compensatie was volgens mij ver te zoeken. Henk zette alles op alles om een offer met eeuwig schaak of iets dergelijks werkend te krijgen, maar dat offer kwam er nooit. Er kwam daarentegen wel een open h-lijn en veel ellende voor zijn eigen koning. 1-0 achter. Laten we wel even optekenen dat Henk de hele middag ontzettend loyaal is blijven supporteren in de zaal. Ook toen zijn teamgenoten het echt niet meer aan konden zien (zie hieronder) Wat een teamspeler!

Door de combinatie van wederzijds uiterst tactische opstellingen werd Hans van Steijn per ongeluk voor de (Robin van) Leeuwen gegooid. Robin is op basis van rating hun sterkste speler en hij had ook nog wit. Het ging helaas al erg snel mis. Hans stond eerst al flink ‘creatief’, maar verloor daarna ook nog een kwaliteit. Hij kreeg een stelling waarvan je weet dat het – in het beste geval – een hele zware en vooral ook lange middag gaat worden. Die aanname wist Hans echter vakkundig te problematiseren door op zet 30 aanspraak te doen op extra tijd. Die extra tijd kreeg hij helaas niet, want dat is pas op zet veertig, dus hij was gewoon door de vlag gegaan. 2-0 voor SHTV 2.

Vlak daarna kwam Ed Oosterlaken langs mijn bord lopen. Ik had vlak daarvoor gezien dat zijn bestrijding van het konings Indisch aanvankelijk goed verliep. Ed had die variant getraind vertelde hij mij na afloop. Na een tijdje echter had zwart een tactische wending waar Ed niet direct een antwoord op gaf. En dat is meestal niet best. Toen hij dus vlak daarna langs liep was ik enigszins positief verrast dat het toch nog een halfje was geworden. En later bij de analyse had zijn tegenstander het er ook over dat hij misschien toch te snel voor een remise was gegaan. Desalniettemin ging het niet best: 2.5 – 0.5 achter… We waren nog lang niet bij de 4-4…

Gelukkig voelde ik kort daarna ogen in mijn rug prikken. Ik keek om en zag voor het eerste deze dag super invaller Sarah-Joy eens bij een ander bord kijken. Haar tegenstander  Shinsaku Okita had vanaf het begin van de dag een gigantische tempo ingezet, maar dat ging gelukkig wel gigantisch ten koste van zijn stelling. Al heel snel won Sarah-Joy een pion en ruilde ook nog eens de sterke zwarte loper van wit. Sarah-Joy had dus alleen veel minder tijd, maar voor het overgebleven eindspel was het ruim voldoende. Vlak nadat Sarah-Joy bij mijn bord was komen kijken gaf haar tegenstander op. Sarah-Joy en ik kenden elkaar nog niet, maar we hadden wel even een blikuitwisseling die boekdelen sprak: wij gingen de comeback van Woerden 2 verzorgen!

2.5 1.5

Zelf stond ik inmiddels namelijk ook totaal gewonnen. Ik heb er nog geen engine op gezet, maar ik vrees dat mijn tegenstander Jesper Kool en ik allebei niet echt wisten wat we aan het doen waren. Het potje leek best op die van Robin van Leeuwen en Hans van Steijn, alleen waren de kleuren gelukkig omgedraaid. Jesper deed het helaas voor hem nog net iets minder dan ik en na een tijdje prutsen kreeg ik een ontzettend mooi paard op d5 dat niet meer aangevallen kon worden door een zwart stuk. Ga er dan maar eens aanstaan met zwart. Ik won een pion, toen nog een en toen nog een. Ik ben erg blij dat ik dit keer wel een punt mocht noteren, want mijn invalbeurt vorig jaar leidde tot een pijnlijke remise die terecht flink kritisch werd uitgelicht in het clubblad van SHTV.

2.5 2.5! We waren terug!

Toen ging het weer even heel snel heel erg fout. Timo Kroon had een mooie partij op gezet met wit tegen Olav van Leeuwen. Olav is naar ik vermoed de vader van Robin, terwijl wij vooraf uitgegaan van broers. Dat komt vast door dat boek van Astrid Lindgren. Anyway, Timo stond een pion voor en leek goed te gaan tot het noodslot toesloeg. Timo twijfelde tussen een luchtgaatje op h3 of g3 en besloot toen maar tot geen luchtgaatje. Wat volgde was een ontzettend smerige – en mooie – truc die onmiddellijk duidelijk maakte dat Timo niet zo’n beste beslissing had genomen. Ik zag Timo door de grond gaan en eigenlijk kun je wel zeggen dat ik hem achterna ging. Nog een nederlaag konden we nu echt niet meer gebruiken. Timon speelde nog door met een toren minder om het een en ander te verwerken vermoed ik, maar het kwaad was al geschied.

3.5 – 2.5 voor SHTV 2…

Nog twee borden bezig. Mark Pieterse tegen Ton Bodaan en Olivier Huizer tegen Meile Tamminga. Mark stond goed, maar ik telde het punt nog absoluut niet, want het was een rommel stelling en we weten allemaal hoe dat kan gaan. Oliviers tegenstander mocht het hele seizoen al dezelfde kleur (wit), dus het was niet gek dat Olivier – die vast ook super intensief had voorbereid 😉– ook wat beter stond. Mark zou dus moeten winnen, Olivier remise, dan waren we er. 

Henk de Heer kwam naar mij toe op de gang – de zaal zelf kon ik inmiddels niet meer aan van de spanning – en hij zei: “Het wordt dus 4-4.” Een gigantische vertrouwen in onze manschappen…

Henk leek echter gelijk te krijgen want vlak daarna kwam Mark de gang op gehuppeld. Een flinke “yeah” met een of ander oergebaar maakte duidelijk dat hij gewonnen had. 

Niet lang daarna volgde een kwispelende Olivier die even kwam checken bij de teamcaptain of hij remise mocht aanbieden. Dat mocht uiteraard, dus het leek in kannen en kruiken.  Olivier had een pion meer, een lekkere stelling, dus de rest zou een formaliteit zijn. 

Helaas. Meile Tamminga mag dan altijd wit krijgen, zijn teamgevoel is er zeker niet minder om. Het remiseaanbod werd direct geweigerd en twee van de langste uren uit mijn (ons?) leven brak(en) aan. De tijd kroop werkelijk voorbij en op het bord gebeurde eigenlijk niets. Olivier was uiterst profylactisch bezig toekomstige beren af te raden zich ooit op de weg te vertonen en Meile deed eigenlijk niet zo gek veel, want zijn stelling liet weinig toe. Olivier zou zich echt niet laten trucen, wat fijn was, maar het betekende ook dat de zwarte pionnen niet vooruit te branden waren. En iedere zet werd altijd gevolgd door eentje waar Olivier in een paardvork zou kunnen trappen en we dus volgend seizoen weer maar zeven potjes zouden hebben… En dan was er nog de aflopende tijd…

Hans en ik konden het niet meer aanzien en we hebben maar liefst zes blokjes door de Haagse wijk gelopen. Steeds als we langs het clubgebouw kwamen keek Hans even snel naar binnen maar de evaluatie was steevast: “Hij staat beter, maar hij moet gewoon gaan rennen met die pionnen!” Makkelijk kletsen natuurlijk; de beste stuurlui staat aan wal. 

Nadat onze benen het niet meer trokken en menig Haagse buurtbewoner begon te fronsen wanneer we weer langsliepen, bleven Hans en ik toch maar bij het bord staan kijken. De hele zaal was inmiddels uiterst zenuwachtig: mensen vielen over de piano; er ging een telefoon af en om de twee tellen kwam er wel weer iemand naar mij toe die zei wat Olivier had moeten doen. Zelf heb ik de term ijsberen een compleet nieuwe dimensie gegeven. Die spanning…Verschrikkelijk. 

Olivier zat er zelf echter lekker in. Hij was uiterst rustig en leek te genieten van de situatie. Niks geen spanning. Hij vermeed niet alleen keurig alle paard vorkjes; hij vermeed nog steeds eigenlijk alles, ook zijn eigen progressie. Toen de tijd uiteindelijk een rol begon te spelen en het publiek het echt niet meer trok vond Olivier het wel welletjes en besloot hij – in totaal contrast met zijn eerdere tijdgebruik – a tempo zijn toren te geven tegen dat vervelende vorkpaard. Een geniale beslissing, want het werd gelijk vele male eenvoudiger. Olivier haalde spoedig een dame, voorkwam tevens lang genoeg dat wit ook een dame haalde en zette uiteindelijk mat! Gigantisch! Woerden wint met 4.5-3.5 met Olivier als held van de dag.

En zo eindigde een geweldig (kort) seizoen voor Woerden twee. Volgend seizoen negen potjes! En de tegenstanders zijn gewaarschuwd, want laten we ten slotte nog wat bijzondere prestaties uitlichten: 

• Captain Ed Oosterlaken met voor Woerden 2 een schitterende 5 uit 6 en een tpr van 2181
• Super sub Sarah-Joy Koorevaar met 5 uit 6 in de KNSB en een tpr van 2068
• Olivier Huizer met 6 uit 7, stalen zenuwen en een tpr van 2062
• Super sub Marcel van Oort met twee uit twee en een tpr van 2285.
• Mark Pieterse met 6.5 uit 7 !! en een tpr van 2169
• Jelle Wiering met 5 uit 6 en een tpr van 2130.

Het was een geweldig seizoen dat smaakt naar meer. 

(Auteur: Jelle Wiering)